Blackfishvoice (BFV)
Video
.
🔺 دوم نوامبر ۱۹۶۵ وقتی کودکان ویتنامی توسط آمریکایی‌ها سلاخی می‌شدند، یک آمریکایی ۳۲ ساله به نام "نورمن موریسون" برای اعتراض، در کنار ساختمان وزارت دفاع آمریکا خود را آتش زد و جان سپرد. او پدر سه کودک بود و هنگام آتش زدن خود دختر یک ساله‌اش را در بغل داشت که پس از کشیدن کبریت، او را پایین گذاشت.
او قصد داشت نشان دهد که ثانیه‌ای درنگ می‌تواند یک کودک را خاکستر کند. قصد داشت بگوید: اگر سوختن یک کودک سفید در قلب آمریکا می‌تواند وجدان‌های‌تان را بلرزاند، چطور قتل‌عام و سوزاندن صدهاهزار کودک ویتنامی با ناپالم تاثیری بر وجدان‌تان نمی‌گذارد؟
🔺#آلن_بدیو می‌نویسد:
"باید این عادت را که در ناخودآگاه‌مان ثبت شده ترک کنیم که بر پایه‌ی آن فکر میکنیم که یک مرده‌ی غربی وحشتناک است و هزار مرده در آفریقا، در آسیا یا خاور‌میانه و حتی روسیه در نهایت چیز مهمی نیست.
این میراث امپریالیسم استعماری است، میراث آنچه که غرب می‌نامیم، یعنی کشور‌های پیشرفته، متمدن، دموکراتیک. این عادت که خود را به مثابه نماینده‌ی کل بشریت و تمدن انسانی تلقی کنی."
🔺 خودسوزی بوشنل شگفت‌آور است. در حالی‌که از نوک انگشتان پا تا فرق سر در میان شعله‌های آتش می‌سوزد، چهار بار فریاد می‌زند: "فلسطین را آزاد کنید."
آگاهی بوشنل به اقدام خود در حدی‌ست که واکنش‌های سیستم دفاعی بدن را مهار کرده است تا در حین سوختن در میان زبانه‌های آتش، بر جای خود ثابت بایستد: اقدامی چنان خارق‌العاده که موجب می‌شود پلیسِ حقیر، بدنِ شعله‌ور او را نشانه بگیرد.
🔺 اقدامِ #آرون_بوشنل امری‌ست استثنائی و هیبتناک. در زمانه‌ای که رسانه‌های ریز و درشت، موجب می‌شوند تجاوز، کشتار، نسل‌کشی، لشکرکشی، شکنجه، اعدام، مثله‌سازی قربانیان و همه و همه در پیشِ چشمانِ بشر صورت گیرد و او کرخت و سوت‌زنان از کنار تمام این‌ها بگذرد و در پی کشفِ فرمول‌های نوینِ #چگونه_موفق_باشیم بتازد.
🔺بوشنل آگاهانه چنین مرگی را انتخاب کرد. اگر لحظاتِ سوختن او را دیده‌اید، باید تصور کنید که ۲۰ هزار کودک فلسطینی اغلب بدون آن‌که بداند ماجرا از چه قرار است_ در شعله‌های ناشی از اصابت بمب‌های هزارکیلویی ساخت آمریکا، جزغاله شدند. خودکشی بوشنل امری‌ست استثنائی برای این‌که به‌ما بگوید: هیچ‌چیز عادی در قتل‌عام کودکان وجود ندارد. آنچه از خودسوزی بوشنل هولناک‌تر است، عادی شدنِ خواندن اخبار قتل‌عام ک نسل‌کشی و چه‌بسا ایگنور کردن این اخبار برای روانِ آسوده است: ایگنور می‌کنم، نفس عمیق می‌کشم، قورباغه‌ام را قورت می‌دهم و زندگی زیباست به شرطِ این‌که: گور بابای اخبار منفی.
@Blackfishvoice1
🔺 دوم نوامبر ۱۹۶۵ وقتی کودکان ویتنامی توسط آمریکایی‌ها سلاخی می‌شدند، یک آمریکایی ۳۲ ساله به نام "نورمن موریسون" برای اعتراض، در کنار ساختمان وزارت دفاع آمریکا خود را آتش زد و جان سپرد. او پدر سه کودک بود و هنگام آتش زدن خود دختر یک ساله‌اش را در بغل داشت که پس از کشیدن کبریت، او را پایین گذاشت.
او قصد داشت نشان دهد که ثانیه‌ای درنگ می‌تواند یک کودک را خاکستر کند. قصد داشت بگوید: اگر سوختن یک کودک سفید در قلب آمریکا می‌تواند وجدان‌های‌تان را بلرزاند، چطور قتل‌عام و سوزاندن صدهاهزار کودک ویتنامی با ناپالم تاثیری بر وجدان‌تان نمی‌گذارد؟
🔺#آلن_بدیو می‌نویسد:
"باید این عادت را که در ناخودآگاه‌مان ثبت شده ترک کنیم که بر پایه‌ی آن فکر میکنیم که یک مرده‌ی غربی وحشتناک است و هزار مرده در آفریقا، در آسیا یا خاور‌میانه و حتی روسیه در نهایت چیز مهمی نیست.
این میراث امپریالیسم استعماری است، میراث آنچه که غرب می‌نامیم، یعنی کشور‌های پیشرفته، متمدن، دموکراتیک. این عادت که خود را به مثابه نماینده‌ی کل بشریت و تمدن انسانی تلقی کنی."
🔺 خودسوزی بوشنل شگفت‌آور است. در حالی‌که از نوک انگشتان پا تا فرق سر در میان شعله‌های آتش می‌سوزد، چهار بار فریاد می‌زند: "فلسطین را آزاد کنید."
آگاهی بوشنل به اقدام خود در حدی‌ست که واکنش‌های سیستم دفاعی بدن را مهار کرده است تا در حین سوختن در میان زبانه‌های آتش، بر جای خود ثابت بایستد: اقدامی چنان خارق‌العاده که موجب می‌شود پلیسِ حقیر، بدنِ شعله‌ور او را نشانه بگیرد.
🔺 اقدامِ #آرون_بوشنل امری‌ست استثنائی و هیبتناک. در زمانه‌ای که رسانه‌های ریز و درشت، موجب می‌شوند تجاوز، کشتار، نسل‌کشی، لشکرکشی، شکنجه، اعدام، مثله‌سازی قربانیان و همه و همه در پیشِ چشمانِ بشر صورت گیرد و او کرخت و سوت‌زنان از کنار تمام این‌ها بگذرد و در پی کشفِ فرمول‌های نوینِ #چگونه_موفق_باشیم بتازد.
🔺بوشنل آگاهانه چنین مرگی را انتخاب کرد. اگر لحظاتِ سوختن او را دیده‌اید، باید تصور کنید که ۲۰ هزار کودک فلسطینی اغلب بدون آن‌که بداند ماجرا از چه قرار است_ در شعله‌های ناشی از اصابت بمب‌های هزارکیلویی ساخت آمریکا، جزغاله شدند. خودکشی بوشنل امری‌ست استثنائی برای این‌که به‌ما بگوید: هیچ‌چیز عادی در قتل‌عام کودکان وجود ندارد. آنچه از خودسوزی بوشنل هولناک‌تر است، عادی شدنِ خواندن اخبار قتل‌عام ک نسل‌کشی و چه‌بسا ایگنور کردن این اخبار برای روانِ آسوده است: ایگنور می‌کنم، نفس عمیق می‌کشم، قورباغه‌ام را قورت می‌دهم و زندگی زیباست به شرطِ این‌که: گور بابای اخبار منفی.
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
Video
امروز ۲۸فوریه بزرگترین اعتصاب سال‌های اخیر در #یونان با طغیان کارگران و دانشجویان در #آتن، #تسالونیکی، #لاریسا، #هراکلیون و ده‌ها شهر در سراسر کشور، با طرح شعار " در دوراهی سود آن‌ها یا زندگی ما، پاسخ می‌دهيم: زندگی ما." رقم خورد.
یک سال پیش، یک قطار مسافربری از آتن به شهر شمالی تسالونیکی با یک قطار باری برخورد کرد که در نتیجه‌ی آن، ۵۷ نفر کشته شدند. پس از آن فاجعه، اعتراضات گسترده‌ای به دلیل آنچه افکار عمومی، #خصوصی_سازی و کاهش کیفیت خدمات ریلی می‌داند، برگزار شد.
امروز در پایتخت کارگران و دانشجویانِ اعتصابی راهپیمایی کردند و خواستار اجرای عدالت و افزایش حقوق کارگران شدند.
اعتصاب ۲۴ ساعته، خدمات ریلی را در سراسر یونان متوقف کرد و حمل و نقل شهری در پایتخت یونان مختل شد. کشتیها در بنادر نزدیک آتن توقف کردند. کارگران راه‌آهن و بیمارستان، خدمه کشتیها و معلمان مدرسه همگی دست از کار کشیدند.
این اعتصاب توسط بزرگترین اتحادیه کارگری که نماینده نیم میلیون کارگر است، سازماندهی شد. اما سایر معترضان از جمله دانشجویان به راهپیمایی پیوستند.
پلیس نیز طبق معمول برای سرکوب معترضان به خیابان‌ها گسیل شد.
سازمان‌دهندگان پس از اعتصاب امروز اعلام کردند:
"اعتصاب امروز پیامی قاطع در محکومیت سیاستی بود که جان و روانِ مردم را در هم کوبیده است. ادامه خواهیم داد!"
در قطعنامه‌ی پایانی نیز تأکید شد که جنایات دولت و سرمايه‌داران در فاجعه‌ی قطار تا تحقق #دادخواهی فراموش نخواهد شد.
#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی
@Blackfishvoice1
یک سال پیش، یک قطار مسافربری از آتن به شهر شمالی تسالونیکی با یک قطار باری برخورد کرد که در نتیجه‌ی آن، ۵۷ نفر کشته شدند. پس از آن فاجعه، اعتراضات گسترده‌ای به دلیل آنچه افکار عمومی، #خصوصی_سازی و کاهش کیفیت خدمات ریلی می‌داند، برگزار شد.
امروز در پایتخت کارگران و دانشجویانِ اعتصابی راهپیمایی کردند و خواستار اجرای عدالت و افزایش حقوق کارگران شدند.
اعتصاب ۲۴ ساعته، خدمات ریلی را در سراسر یونان متوقف کرد و حمل و نقل شهری در پایتخت یونان مختل شد. کشتیها در بنادر نزدیک آتن توقف کردند. کارگران راه‌آهن و بیمارستان، خدمه کشتیها و معلمان مدرسه همگی دست از کار کشیدند.
این اعتصاب توسط بزرگترین اتحادیه کارگری که نماینده نیم میلیون کارگر است، سازماندهی شد. اما سایر معترضان از جمله دانشجویان به راهپیمایی پیوستند.
پلیس نیز طبق معمول برای سرکوب معترضان به خیابان‌ها گسیل شد.
سازمان‌دهندگان پس از اعتصاب امروز اعلام کردند:
"اعتصاب امروز پیامی قاطع در محکومیت سیاستی بود که جان و روانِ مردم را در هم کوبیده است. ادامه خواهیم داد!"
در قطعنامه‌ی پایانی نیز تأکید شد که جنایات دولت و سرمايه‌داران در فاجعه‌ی قطار تا تحقق #دادخواهی فراموش نخواهد شد.
#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی
@Blackfishvoice1
در کشوری که آزادی نیست اگر انتخابات چیزی را عوض می‌کرد هرگز اجازه رأی دادن به مردم نمی‌دادند.
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
دریافتی از تهران، محله‌ی علم و صنعت
#خیابان_تریبون_ماست
@Blackfishvoice1
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
دریافتی از تهران، محله‌ی علم و صنعت
#خیابان_تریبون_ماست
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
Photo
از مقدمه‌ی نویسنده:
در کوران قیام ژینا بود که ویدئویی کوتاه از دختربچه‌ای (احتمالا ۱۳- ۱۴ ساله) از صفحۀ #صدای_ماهی_سیاه منتشر شد. در آن ویدئو، راوی این‌گونه آغاز کرد: «سلام. من یه دهه‌هشتادی هستم؛ یه دختر دهه‌هشتادی. که بهش می‌گین بچه. هیچ‌کدومتون تا الان نیومدید بگید دردت چیه؟ تو چی می‌خوای؟ چرا داری انقلاب می‌کنی؟ چرا داری اعتراض می‌کنی؟ چرا داری ناآرامی ایجاد می‌کنید، البته به قول خودتون. ولی من بهتون می‌گم. درد من اون پیرمردیه که باید تو مترو فال بفروشه تا بتونه خرج زندگی را در بیاره. درد ما فقط حجاب نیست. یکی از دردهای ما حجابه .....»
بدون این‌که خواسته باشیم در دام سانتی‌مانتالیسم افراطی بیفتیم و از انقلاب دور شویم، باید آن ویدئوی معروفِ چنددقیقه‌ای را یکی از بهترین دلایل برای همان «ناآرامی‌ها» بر شمرد. قیام ژینا خاموش گردید، و شاید از حیث پژوهشی بهتر بتوان چند‌‌و‌چون؛ چم‌و‌خم؛ و کم‌و‌کیف آن را از منظر تحقیقی بررسی کرد. بدون تعارف، حتی در بین جبهه‌های قلمیِ چپ، بودند و هستند افرادی که قیام ژینا را همچون جنبش سبز، شورشی خرده‌بورژوایی و طبقه‌متوسطی تلقی کردند. ولی واقعیت آن است که مختصات قیام ژینا به‌قدری رادیکال بود که تمام تقاطع‌های ستم جنسی، جنسیتی، حاشیه- مرکز، اتنیکی- ملی، و حتی دستمزدی و معیشتی را پل زد، و همین مختصات تکان‌دهنده بود که این قیام را در بین تمامی قیام‌ها، شورش‌ها و جنبش‌های پسا۵۷ یگانه و یکتا کرده.
نگارنده در مقام یک پژوهشگر، در حوزۀ دیگری قلم می‌زند و در فضای اندیشه‌ای دیگر قدم، و به دور از هر کلیشه‌ای، سواد و دانشی در حوزۀ بسیار مهم و تخصصی «مطالعات کودک و کودکان» ندارد، ولی جرقۀ نگارش و جمع‌آوری مطلبی که پیش روی شماست، با دیدن همان ویدئو، عصیان‌گری کودکان در قیام ژینا و برخوردهای شخصی نگارنده با کودکانی که درگیرِ قیام ژینا بودند، رقم زده شد. در نوشتۀ پیش رو تلاش شده تا ضمن اشارۀ مختصری به «مداخلۀ کودک در سیاست»، پیداکردن «زبان سیاسی»، حضور توامان با «اکت سیاسی» در قیام ژینا و نقش‌آفرینی کودکان نشان داده شود. از آنجا که یکی از مباحث مهمِ مطرح‌شده از خلل قیام ژینا، یکی همین تقلیل اعتراض به نسل، و بی‌عرضه‌دانستن مابقیِ نسل‌ها بود، نگارنده پیشتر در مقاله‌ای، به خطای پژوهشیِ این نوع نگاه پرداخته، و به‌جهت مرور مجدد و پرهیز از دوباره‌گویی، در بخش پیوست، ضمیمۀ مطلبِ حاضر گردیده، تا خوانندگان پیگیرتر بتوانند نگاهی اجمالی یا مفصل به مقولۀ سن، نسل و کنشگری نسلی در سیاست داشته باشند. و اما مهم‌ترین بهانۀ این مطلب، مواجهۀ نگارنده با نقاشی‌های کودکان در مورد قیام ژینا بود، و برخی مصاحبه‌های پراکنده با آن‌ها. نقاشی‌هایی که اجازۀ انتشار آن را داشتم، در پیوست یک آمده.
سخن کوتاه می‌کنم، که مطلب پیش رو که در مورد نقش کودکان است و به زبان تصویریِ آن‌ها، زیاده بالغانه نشود. فقط می‌ماندَد توضیح نهایی در مورد عنوان نوشته. در ویدئویی کوتاه، سه دختربچۀ دبستانی حضور داشتند که با هر سه، «زن، زندگی، آزادی»گویان در راه بارگشت از مدرسه بودند. صفحۀ «صدای ماهی سیاه» در تیتری درست، این‌گونه خطاب کرد: «شکوفه‌های انقلاب» برخی شِبه‌فعالان خُرده گرفتند که اطلاق «شکوفه» به دختران، لفظی سکسیستی است و بار اروتیک دارد. گویا آن شِبه‌فعالان خبر نداشتند که «شکوفه» اصطلاحی تماما سیاسی است که ریشه در تاریخ مبارزه در این سرزمین دارد؛ ریشه‌ای که در پیوند با عبارت‌های «غنچه»، «بنفشه» و «گُل» در شعر «وارطان سخن نگفت»، سرودۀ شاملو، در سال ۱۳۳۳ در زندان قصر، برای وارطان سالاخانیان به نهایت رسید:
وارطان سخن نگفت
وارطان بنفشه بود، گُل داد و مژده داد:
«زمستان شکست» و رفت ...
پس چه عنوانی بهتر از «شکوفه‌های انقلاب» در این زمستان؟!
فایل پی‌دی‌اف جزوه در پیوست
#طاها_رادمنش #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@Blackfishvoice1
در کوران قیام ژینا بود که ویدئویی کوتاه از دختربچه‌ای (احتمالا ۱۳- ۱۴ ساله) از صفحۀ #صدای_ماهی_سیاه منتشر شد. در آن ویدئو، راوی این‌گونه آغاز کرد: «سلام. من یه دهه‌هشتادی هستم؛ یه دختر دهه‌هشتادی. که بهش می‌گین بچه. هیچ‌کدومتون تا الان نیومدید بگید دردت چیه؟ تو چی می‌خوای؟ چرا داری انقلاب می‌کنی؟ چرا داری اعتراض می‌کنی؟ چرا داری ناآرامی ایجاد می‌کنید، البته به قول خودتون. ولی من بهتون می‌گم. درد من اون پیرمردیه که باید تو مترو فال بفروشه تا بتونه خرج زندگی را در بیاره. درد ما فقط حجاب نیست. یکی از دردهای ما حجابه .....»
بدون این‌که خواسته باشیم در دام سانتی‌مانتالیسم افراطی بیفتیم و از انقلاب دور شویم، باید آن ویدئوی معروفِ چنددقیقه‌ای را یکی از بهترین دلایل برای همان «ناآرامی‌ها» بر شمرد. قیام ژینا خاموش گردید، و شاید از حیث پژوهشی بهتر بتوان چند‌‌و‌چون؛ چم‌و‌خم؛ و کم‌و‌کیف آن را از منظر تحقیقی بررسی کرد. بدون تعارف، حتی در بین جبهه‌های قلمیِ چپ، بودند و هستند افرادی که قیام ژینا را همچون جنبش سبز، شورشی خرده‌بورژوایی و طبقه‌متوسطی تلقی کردند. ولی واقعیت آن است که مختصات قیام ژینا به‌قدری رادیکال بود که تمام تقاطع‌های ستم جنسی، جنسیتی، حاشیه- مرکز، اتنیکی- ملی، و حتی دستمزدی و معیشتی را پل زد، و همین مختصات تکان‌دهنده بود که این قیام را در بین تمامی قیام‌ها، شورش‌ها و جنبش‌های پسا۵۷ یگانه و یکتا کرده.
نگارنده در مقام یک پژوهشگر، در حوزۀ دیگری قلم می‌زند و در فضای اندیشه‌ای دیگر قدم، و به دور از هر کلیشه‌ای، سواد و دانشی در حوزۀ بسیار مهم و تخصصی «مطالعات کودک و کودکان» ندارد، ولی جرقۀ نگارش و جمع‌آوری مطلبی که پیش روی شماست، با دیدن همان ویدئو، عصیان‌گری کودکان در قیام ژینا و برخوردهای شخصی نگارنده با کودکانی که درگیرِ قیام ژینا بودند، رقم زده شد. در نوشتۀ پیش رو تلاش شده تا ضمن اشارۀ مختصری به «مداخلۀ کودک در سیاست»، پیداکردن «زبان سیاسی»، حضور توامان با «اکت سیاسی» در قیام ژینا و نقش‌آفرینی کودکان نشان داده شود. از آنجا که یکی از مباحث مهمِ مطرح‌شده از خلل قیام ژینا، یکی همین تقلیل اعتراض به نسل، و بی‌عرضه‌دانستن مابقیِ نسل‌ها بود، نگارنده پیشتر در مقاله‌ای، به خطای پژوهشیِ این نوع نگاه پرداخته، و به‌جهت مرور مجدد و پرهیز از دوباره‌گویی، در بخش پیوست، ضمیمۀ مطلبِ حاضر گردیده، تا خوانندگان پیگیرتر بتوانند نگاهی اجمالی یا مفصل به مقولۀ سن، نسل و کنشگری نسلی در سیاست داشته باشند. و اما مهم‌ترین بهانۀ این مطلب، مواجهۀ نگارنده با نقاشی‌های کودکان در مورد قیام ژینا بود، و برخی مصاحبه‌های پراکنده با آن‌ها. نقاشی‌هایی که اجازۀ انتشار آن را داشتم، در پیوست یک آمده.
سخن کوتاه می‌کنم، که مطلب پیش رو که در مورد نقش کودکان است و به زبان تصویریِ آن‌ها، زیاده بالغانه نشود. فقط می‌ماندَد توضیح نهایی در مورد عنوان نوشته. در ویدئویی کوتاه، سه دختربچۀ دبستانی حضور داشتند که با هر سه، «زن، زندگی، آزادی»گویان در راه بارگشت از مدرسه بودند. صفحۀ «صدای ماهی سیاه» در تیتری درست، این‌گونه خطاب کرد: «شکوفه‌های انقلاب» برخی شِبه‌فعالان خُرده گرفتند که اطلاق «شکوفه» به دختران، لفظی سکسیستی است و بار اروتیک دارد. گویا آن شِبه‌فعالان خبر نداشتند که «شکوفه» اصطلاحی تماما سیاسی است که ریشه در تاریخ مبارزه در این سرزمین دارد؛ ریشه‌ای که در پیوند با عبارت‌های «غنچه»، «بنفشه» و «گُل» در شعر «وارطان سخن نگفت»، سرودۀ شاملو، در سال ۱۳۳۳ در زندان قصر، برای وارطان سالاخانیان به نهایت رسید:
وارطان سخن نگفت
وارطان بنفشه بود، گُل داد و مژده داد:
«زمستان شکست» و رفت ...
پس چه عنوانی بهتر از «شکوفه‌های انقلاب» در این زمستان؟!
فایل پی‌دی‌اف جزوه در پیوست
#طاها_رادمنش #زن_زندگی_آزادی #ژن_ژیان_ئازادی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
از مقدمه‌ی نویسنده: در کوران قیام ژینا بود که ویدئویی کوتاه از دختربچه‌ای (احتمالا ۱۳- ۱۴ ساله) از صفحۀ #صدای_ماهی_سیاه منتشر شد. در آن ویدئو، راوی این‌گونه آغاز کرد: «سلام. من یه دهه‌هشتادی هستم؛ یه دختر دهه‌هشتادی. که بهش می‌گین بچه. هیچ‌کدومتون تا الان…
شکوفه.pdf
2.4 MB
شکوفه‌های انقلاب: کودکان و قیام ژینا
طه رادمنش
#طه_رادمنش #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #ژینا_امینی
@Blackfishvoice1
طه رادمنش
#طه_رادمنش #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #ژینا_امینی
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
Video
در صد و چهل و ششمین روز از حمله‌ی ارتش فاشیستی اسرائیل به #غزه حداقل ۱۵۰ فلسطینی قتل‌عام شدند.
در یک حمله رذیلانه به جمعیت گرسنگان در خیابان رشید ۱۵۰ تن کشته و بیش از ۱۰۰۰ نفر مجروح شدند. این جمعیت منتظر رسیدن کاروان غذا بودند که هدف حملات تروریست‌های اسرائیلی قرار گرفتند.
در حمله‌ی دیگر به کمپ پناهندگان النصرت نیز دست‌کم ۲۲ تن کشته شدند.
تعداد قابل توجهی از کشته‌شدگان کودکان گرسنه‌ای هستند که در انتظار یک وعده غذا ایستاده بودند.
طی این قریب به پنج ماه نیروهای سازه‌ی فاشیستی اسرائیل، تمام مرزهای فتح‌نشده‌ی جنایات جنگی را پشت سر گذاشته‌اند و جهان کماکان نظاره‌گر است و گردن‌کلفت‌ترین اوباشِ جهان به رهبری ایالات متحده آمریکا، حتی از تصویب قطعنامه‌‌های آتش‌بسِ موقت جلوگیری می‌کنند.
این در حالی‌ست که برخلاف دست و پا زدن‌های رسانه‌های اسرائیلی ( با عنایت ویژه حنجره‌های متعفن زباله‌دانی‌هایی نظیر ایران‌اینترنشنال) که آمار وزارت بهداشت غزه را آمارسازی تفسیر می‌کنند، لوید آستین وزیر دفاع آمریکا تأیید کرده است که دست‌کم ۲۵۰۰۰ زن و کودک فلسطینی توسط اسرائیل کشته شده‌اند؛ بدون احتساب سالمندان،، روزنامه‌نگاران، پزشکان و غیره.
تا پیش از جنایات امروز، ۳۰هزار و ۳۵ انسان کشته و بیش از ۷۰هزار نفر مجروح شده بودند. در همین مدت علاوه بر با خاک یکسان کردنِ کامل شمال غزه، بیش از یک‌میلیون متر مربع جاده و ۶۰ درصد از منابع آب غزه به طور کامل از بین رفته‌‌اند. به وحشی‌گری ترویست‌های اسرائیل بی‌افزائید که طی این کمتر از پنج ماه، ۵۵هزار اصله درخت را در غزه ریشه‌کن کرده‌اند تا آثار حیات از این منطقه به‌طور کامل زدوده شود. شکنجه‌های سیستماتیک اسرا، حمله به کمپ‌های پناهندگان، هدف قرار دادن بیمارستان‌ها، هدف قرار دادن روزنامه‌نگاران و کارمندان سازمان ملل، حمله به مناطق امن و کشتار سیستماتیک کودکان، تجاوز جنسی به زنان بازداشتی، تخریب و دزدیدن اموال آوارگان، محاصره‌ی کامل، قطع خطوط ارتباطی، گرسنگی دادن اجباری به جمعیت آواره ( ۷۰۰هزار نفر با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند و مرگ بر اثر گرسنگی آغاز در میان کودکان و سالمندان در حال فراگیر شدن است) و ... همه و همه سیمایی جز سیمای عریانِ فاشیسم را پیش‌روی جهان ترسیم نمی‌کند.
#صهیوفاشیسم #رژیم_آپارتاید #نسل_کشی_در_غزه
#westandwithpalestine
#Gazagenocide
#Boycottisrael
@Blackfishvoice1
در یک حمله رذیلانه به جمعیت گرسنگان در خیابان رشید ۱۵۰ تن کشته و بیش از ۱۰۰۰ نفر مجروح شدند. این جمعیت منتظر رسیدن کاروان غذا بودند که هدف حملات تروریست‌های اسرائیلی قرار گرفتند.
در حمله‌ی دیگر به کمپ پناهندگان النصرت نیز دست‌کم ۲۲ تن کشته شدند.
تعداد قابل توجهی از کشته‌شدگان کودکان گرسنه‌ای هستند که در انتظار یک وعده غذا ایستاده بودند.
طی این قریب به پنج ماه نیروهای سازه‌ی فاشیستی اسرائیل، تمام مرزهای فتح‌نشده‌ی جنایات جنگی را پشت سر گذاشته‌اند و جهان کماکان نظاره‌گر است و گردن‌کلفت‌ترین اوباشِ جهان به رهبری ایالات متحده آمریکا، حتی از تصویب قطعنامه‌‌های آتش‌بسِ موقت جلوگیری می‌کنند.
این در حالی‌ست که برخلاف دست و پا زدن‌های رسانه‌های اسرائیلی ( با عنایت ویژه حنجره‌های متعفن زباله‌دانی‌هایی نظیر ایران‌اینترنشنال) که آمار وزارت بهداشت غزه را آمارسازی تفسیر می‌کنند، لوید آستین وزیر دفاع آمریکا تأیید کرده است که دست‌کم ۲۵۰۰۰ زن و کودک فلسطینی توسط اسرائیل کشته شده‌اند؛ بدون احتساب سالمندان،، روزنامه‌نگاران، پزشکان و غیره.
تا پیش از جنایات امروز، ۳۰هزار و ۳۵ انسان کشته و بیش از ۷۰هزار نفر مجروح شده بودند. در همین مدت علاوه بر با خاک یکسان کردنِ کامل شمال غزه، بیش از یک‌میلیون متر مربع جاده و ۶۰ درصد از منابع آب غزه به طور کامل از بین رفته‌‌اند. به وحشی‌گری ترویست‌های اسرائیل بی‌افزائید که طی این کمتر از پنج ماه، ۵۵هزار اصله درخت را در غزه ریشه‌کن کرده‌اند تا آثار حیات از این منطقه به‌طور کامل زدوده شود. شکنجه‌های سیستماتیک اسرا، حمله به کمپ‌های پناهندگان، هدف قرار دادن بیمارستان‌ها، هدف قرار دادن روزنامه‌نگاران و کارمندان سازمان ملل، حمله به مناطق امن و کشتار سیستماتیک کودکان، تجاوز جنسی به زنان بازداشتی، تخریب و دزدیدن اموال آوارگان، محاصره‌ی کامل، قطع خطوط ارتباطی، گرسنگی دادن اجباری به جمعیت آواره ( ۷۰۰هزار نفر با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند و مرگ بر اثر گرسنگی آغاز در میان کودکان و سالمندان در حال فراگیر شدن است) و ... همه و همه سیمایی جز سیمای عریانِ فاشیسم را پیش‌روی جهان ترسیم نمی‌کند.
#صهیوفاشیسم #رژیم_آپارتاید #نسل_کشی_در_غزه
#westandwithpalestine
#Gazagenocide
#Boycottisrael
@Blackfishvoice1
Forwarded from Everyday resistance
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
آمریکا، #پورتلند
گردهمایی کهنه‌سربازان آمریکایی علیه ماشین جنگی آمریکا و در هم‌بستگی با #آرون_بوشنل
@Everydayresistance1
گردهمایی کهنه‌سربازان آمریکایی علیه ماشین جنگی آمریکا و در هم‌بستگی با #آرون_بوشنل
@Everydayresistance1
#سارینا_جهانی از بازداشت‌شدگان قیام ۱۴۰۱ در #شهریار برای تحمل ۲سال حبس راهی #زندان_اوین شد. سارینا که اکنون ۲۰ساله است، در تاریخ ۲۵شهریور توسط نیروهای سرکوب، بازداشت و به #زندان_قرچک منتقل شد. او در آبان همان سال به‌طور موقت از زندان آزاد شد و در بیدادگاه، از بابت اتهاماتی نظیر "تجمع و تبانی" و "تبلیغ علیه نظام" به ۲۷ماه حبس محکوم گردید.
#زندانیان_سیاسی_گمنام #زن_زندگی_آزادی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@Blackfishvoice1
#زندانیان_سیاسی_گمنام #زن_زندگی_آزادی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@Blackfishvoice1
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گلی اگر که می‌چینید
گیاهی می‌میرد؛
زیرا یک‌بار
فقط یک‌بار خوابِ تبر می‌بیند.
حالا آمده‌اید به‌خاطرِ چیدن گُلِ سُرخ
ساقه‌ء نازکِ گَلِ سُرخ.
به خاطرِ کندنِ گُلِ سُرخ اَرّه آورده‌اید؟
چرا اَرّه؟
فقط به گُل ِ سُرخ بگویید: هی! تو
خودش می‌اُفتد و می‌میرَد؛
تمامِ سُرخَش به سیاه می‌زند گُلِ سُرخ.
کشتنِ یک نوزاد که زَهر نمی‌خواهد.
با "کلاشینکُف" که پَروانه شکار نمی‌کنند
فقط به مادرش بگویید که شیر ندهد به یک قُنداق.
و پروانه را بگذارید لایِ تکه‌هایِ یَخ.
و روزنامه‌ها را توقیف کنید.
بعد می‌بینید که ما می‌میریم
بی‌سر‌و‌صدا ما می‌میریم.
شعر و کلام: #بیژن_نجدی
کلیپ: رضا جنگی
برگرفته از کانال تلگرام "هنر اعتراضی"
@Honare_Eterazi
@Blackfishvoice1
گیاهی می‌میرد؛
زیرا یک‌بار
فقط یک‌بار خوابِ تبر می‌بیند.
حالا آمده‌اید به‌خاطرِ چیدن گُلِ سُرخ
ساقه‌ء نازکِ گَلِ سُرخ.
به خاطرِ کندنِ گُلِ سُرخ اَرّه آورده‌اید؟
چرا اَرّه؟
فقط به گُل ِ سُرخ بگویید: هی! تو
خودش می‌اُفتد و می‌میرَد؛
تمامِ سُرخَش به سیاه می‌زند گُلِ سُرخ.
کشتنِ یک نوزاد که زَهر نمی‌خواهد.
با "کلاشینکُف" که پَروانه شکار نمی‌کنند
فقط به مادرش بگویید که شیر ندهد به یک قُنداق.
و پروانه را بگذارید لایِ تکه‌هایِ یَخ.
و روزنامه‌ها را توقیف کنید.
بعد می‌بینید که ما می‌میریم
بی‌سر‌و‌صدا ما می‌میریم.
شعر و کلام: #بیژن_نجدی
کلیپ: رضا جنگی
برگرفته از کانال تلگرام "هنر اعتراضی"
@Honare_Eterazi
@Blackfishvoice1
Blackfishvoice (BFV)
Video
🔺ایران اینترنشنال تا چندماه پیش چیزی نبوده جز یک اهرم فشار علیه جمهوری اسلامی از طرف دستگاه امنیتی سعودی. ایران اینترنشنال یکی از اتاق‌های عملیات رسانه‌تی بود تا عربستان از طریق آن از جمهوری اسلامی امتیاز بگیرد که ظاهرا در این مسیر کامیاب هم بود. بدین‌معنا گه کلیه‌ی کسانی‌‌که طی این سال‌ها با عناوینِ پرطمطراق روزنامه‌‌نگار و تحلیل‌گر با این رسانه همکاری داشته‌اند، در عمل مهره‌های بازیِ سیاست خارجی سعودی بودند؛ سیاستی که تنها نزد ساده‌دل‌ترین‌ها می‌توانست چنین تفسیر شود که این رسانه برای "تحقق دموکراسی" در ایران فعالیت می‌کند حال آن‌که مالکان رسانه، خود رهبران یکی از بسته‌ترین سیستم‌های سیاسی کره‌ی زمین هستند که برای جغرافیای ایران هرچه ممکن است آرزو کنند الا تحقق دموکراسی و حاکمیتِ مردم.
🔺در جریان قیامِ ژینا، کارمندان این رسانه‌ی منحط در نقشِ پیاده‌نظامِ رسانه‌ای ضدانقلاب از نشر و بازنشر هرگونه اخبار و داده‌های فیک ( از جمله اعتصابات صدهاهزار نفره در صنایع پتروشیمی و اقدام رهبران جمهوری اسلامی برای بستن چمدان‌های دلار و طلا برای فرار به ونزوئلا ) دریغ نکرده و با پروموت کردنِ تشکیلاتِ بی‌پایه‌ی "جوانان محلات" و توهمی به نام " گروه ارتش مردمی" باعث برباد رفتنِ اعتماد عمومی به فراخوان‌های اعتصاب و تظاهرات در کلان‌شهرهای ایران شدند.
🔺صدای ماهی سیاه دقیقا یک‌سال پیش نوشت:
اصغر رمضان‌‌پور که سمتِ سردبیری این رسانه را به عهده دارد، _خود برای سال‌ها از چهره‌های فرهنگی مورد اطمینان حاکمیت جمهوری اسلامی بوده و سمت‌هایی نظیر معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را در کارنامه دارد_ اکنون و بعد از میانجی‌گری تحکم‌آمیزِ چین و تحقیر دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی برای توافق صلح با سعودی، دو گزینه پیش‌رو دارد:
الف: کارمندان خود را به تنظیمات کارخانه باز گرداند و کمی تندتر از بی‌بی‌سی فارسی به نقدهایی سیاسی بپردازد تا در آب‌نمک بماند برای روز مبادای از سرگیری بحران سیاسی میان سعودی و ج.ا.
ب: تلاش می‌کند تا اسپانسری در اسرائیل ( با ارجاع به عرضه کردن تریبون به نتیاهو) پیدا کرده و آبروی در شرف به باد رفتن را نزد براندازان حفظ کند.( نزد انقلابی‌ها همواره بی‌آبرو بوده است).
🔺شقِ دوم گمانه‌زنی ما محقق شد و این رسانه یک‌جا به بلندگوی دولت نتانیاهو و ارتش اسرائیل تبدیل گردید. به‌گونه‌ای که ویژه‌برنامه‌هایی را علیه "آتش‌بس" در غزه می‌سازد و منویات کارفرمای صهیونیست را این‌گونه به حلقِ مخاطب ایرانی می‌ریزد:
" قریب به اتفاق جمعیت ساکن غزه تروریست هستند. درست مثل داعش. بنابراین تا زمانی‌نه کاملا نابود نشوند، آتش‌بس یعنی شکست."
🔺ایران اینترنشنال سرشت‌نمای افسانه‌ی "ما رسانه‌ی بی‌طرف" هستیم، است؛
جایی‌که صرفِ کارفرما می‌تواند کلیه‌ی کارمندان رسانه از مداحانِ پادشاهی مرتجع سعودی، مروجین پهلوی به‌عنوان آلترناتیو یا به‌عبارت درست‌تر ترویج سوپاپ اطمینان علیه خیزش‌های انقلابی به مروجان فاشیسم تبدیل می‌کند. به‌همین سادگی اگر فردای روز بودجه از طرف اسرائیل قطع شود و فاند چاق و چله‌ای از سوی چین برسد، همین زباله‌دانی و همین بازجوخبرنگاران یک‌شبه به مداحان حزب کمونیست چین و عاشقان پایان هژمونی آمریکا استحاله خواهند شد.
کارمندان این زباله‌دانی، در صفحات شخصی خود علنا بابت قتل‌عام غیرنظامیان هلهله می‌کنند: برای نمونه یکی از رذل‌ترین چهره‌های رسانه‌ای تمام تاریخ رسانه‌ای ایران یعنی پوریا زراعتی، کلیدواژه‌ی "پودرسازی" را به‌جای نسل‌کشی، قتل‌عام یا کشتار به‌‌کار می‌برد.
در حالی‌که نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل متفقا قتل‌عام دست‌کم ۲۵هزار زن و کودک فلسطینی را تأیید می‌کنند و وزیر دفاع ایالات متحده بر این امر صحه می‌گذارد، یکی دیگر از کارمندان این رسانه، به حقیرانه‌ترین وجهی انسان‌های کشته‌شده را به "عدد" تقلیل داده و تلاش می‌کند تا بگوید: ۴۰۰۰ عدد زیاد گفته شده است.
🔺آنچه این روزها ایران اینترنشنال به زبان فارسی انجام می‌دهد، حتی از عهده‌ی هارترین و فاشیست‌ترین شبکه‌های اسرائیلی برنمی‌آید: به‌وجهی که می‌توان کارمندان این رسانه را نوکران رسمیِ ماشین پروپاگاندای صهیوفاشیسم دانست که از حیث نفرت‌انگیز بودن گوی سبقت را از آمنه‌سادات ذبیح‌پور و علی رضوانی می‌ربایند و با طیب خاطر می‌توانیم کارمندان این رسانه را بازجو خبرنگار بنامیم.
#صنعت_اپوزیسیون #صهیونیست_اینترنشنال #بازجوخبرنگاران #صهیوفاشیسم
@Blackfishvoice1
🔺در جریان قیامِ ژینا، کارمندان این رسانه‌ی منحط در نقشِ پیاده‌نظامِ رسانه‌ای ضدانقلاب از نشر و بازنشر هرگونه اخبار و داده‌های فیک ( از جمله اعتصابات صدهاهزار نفره در صنایع پتروشیمی و اقدام رهبران جمهوری اسلامی برای بستن چمدان‌های دلار و طلا برای فرار به ونزوئلا ) دریغ نکرده و با پروموت کردنِ تشکیلاتِ بی‌پایه‌ی "جوانان محلات" و توهمی به نام " گروه ارتش مردمی" باعث برباد رفتنِ اعتماد عمومی به فراخوان‌های اعتصاب و تظاهرات در کلان‌شهرهای ایران شدند.
🔺صدای ماهی سیاه دقیقا یک‌سال پیش نوشت:
اصغر رمضان‌‌پور که سمتِ سردبیری این رسانه را به عهده دارد، _خود برای سال‌ها از چهره‌های فرهنگی مورد اطمینان حاکمیت جمهوری اسلامی بوده و سمت‌هایی نظیر معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را در کارنامه دارد_ اکنون و بعد از میانجی‌گری تحکم‌آمیزِ چین و تحقیر دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی برای توافق صلح با سعودی، دو گزینه پیش‌رو دارد:
الف: کارمندان خود را به تنظیمات کارخانه باز گرداند و کمی تندتر از بی‌بی‌سی فارسی به نقدهایی سیاسی بپردازد تا در آب‌نمک بماند برای روز مبادای از سرگیری بحران سیاسی میان سعودی و ج.ا.
ب: تلاش می‌کند تا اسپانسری در اسرائیل ( با ارجاع به عرضه کردن تریبون به نتیاهو) پیدا کرده و آبروی در شرف به باد رفتن را نزد براندازان حفظ کند.( نزد انقلابی‌ها همواره بی‌آبرو بوده است).
🔺شقِ دوم گمانه‌زنی ما محقق شد و این رسانه یک‌جا به بلندگوی دولت نتانیاهو و ارتش اسرائیل تبدیل گردید. به‌گونه‌ای که ویژه‌برنامه‌هایی را علیه "آتش‌بس" در غزه می‌سازد و منویات کارفرمای صهیونیست را این‌گونه به حلقِ مخاطب ایرانی می‌ریزد:
" قریب به اتفاق جمعیت ساکن غزه تروریست هستند. درست مثل داعش. بنابراین تا زمانی‌نه کاملا نابود نشوند، آتش‌بس یعنی شکست."
🔺ایران اینترنشنال سرشت‌نمای افسانه‌ی "ما رسانه‌ی بی‌طرف" هستیم، است؛
جایی‌که صرفِ کارفرما می‌تواند کلیه‌ی کارمندان رسانه از مداحانِ پادشاهی مرتجع سعودی، مروجین پهلوی به‌عنوان آلترناتیو یا به‌عبارت درست‌تر ترویج سوپاپ اطمینان علیه خیزش‌های انقلابی به مروجان فاشیسم تبدیل می‌کند. به‌همین سادگی اگر فردای روز بودجه از طرف اسرائیل قطع شود و فاند چاق و چله‌ای از سوی چین برسد، همین زباله‌دانی و همین بازجوخبرنگاران یک‌شبه به مداحان حزب کمونیست چین و عاشقان پایان هژمونی آمریکا استحاله خواهند شد.
کارمندان این زباله‌دانی، در صفحات شخصی خود علنا بابت قتل‌عام غیرنظامیان هلهله می‌کنند: برای نمونه یکی از رذل‌ترین چهره‌های رسانه‌ای تمام تاریخ رسانه‌ای ایران یعنی پوریا زراعتی، کلیدواژه‌ی "پودرسازی" را به‌جای نسل‌کشی، قتل‌عام یا کشتار به‌‌کار می‌برد.
در حالی‌که نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل متفقا قتل‌عام دست‌کم ۲۵هزار زن و کودک فلسطینی را تأیید می‌کنند و وزیر دفاع ایالات متحده بر این امر صحه می‌گذارد، یکی دیگر از کارمندان این رسانه، به حقیرانه‌ترین وجهی انسان‌های کشته‌شده را به "عدد" تقلیل داده و تلاش می‌کند تا بگوید: ۴۰۰۰ عدد زیاد گفته شده است.
🔺آنچه این روزها ایران اینترنشنال به زبان فارسی انجام می‌دهد، حتی از عهده‌ی هارترین و فاشیست‌ترین شبکه‌های اسرائیلی برنمی‌آید: به‌وجهی که می‌توان کارمندان این رسانه را نوکران رسمیِ ماشین پروپاگاندای صهیوفاشیسم دانست که از حیث نفرت‌انگیز بودن گوی سبقت را از آمنه‌سادات ذبیح‌پور و علی رضوانی می‌ربایند و با طیب خاطر می‌توانیم کارمندان این رسانه را بازجو خبرنگار بنامیم.
#صنعت_اپوزیسیون #صهیونیست_اینترنشنال #بازجوخبرنگاران #صهیوفاشیسم
@Blackfishvoice1