بیانیه مشترک
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

گروه اتحاد بازنشستگان

زنده باد اتحاد دانشجویان و کارگران و زحمتکشان


در آستانه ۱۶ آذر، روز دانشجو، قرار داریم.  این روز بزرگ که تجلی رشادت و حق طلبی دانشجویان  بوده است، در روندی طولانی، قریب به هفتاد سال به نماد مبارزه آزادی‌خواهانه دانشجویان تبدیل گشته است. روزی که به رغم سرکوبگری رژیم های مستبد و ضد آزادی، همواره پرچم مبارزه در سنگر دانشگاه و جامعه بر دوش جوانان پر شور، آگاه و مبارز برافراشته نگه داشته شده است.
۱۶ آذر، طی چندین دهه روز ویژۀ واکنش بخش وسیعی از دانشجویان و دانش آموزان آزادی‌خواه و جوانان آگاه، در عرصۀ مبارزه برای دموکراسی و استقلال در سراسر کشور بوده است. ویژگی برجستۀ این روز در رژیم گذشته، اعتراض به خودکامگی رژیم ستمگر، غارتگر و دست نشاندۀ پهلوی بود که حامی نابرابری، تبعیض، ستمگری و استثمار در جامعه بود. ادامۀ مبارزات دانشجویان در سالگرد این روز پس از سقوط سلطنت در ایران، نشانۀ ادامه و تشدید نابرابری، افزایش ستم جنسی و تحقیر زنان و شکنجه و ضرب و شتم و زندانی کردن و کشتن زنان و دختران آزادیخواه و حق طلب، تشدید تبعیض های شدید مذهبی، ملی، قومی و طبقاتی، سرکوب ابتدائی ترین خواست های مردم و استبداد دینی و نظامی در نظام جمهوری اسلامی است. این ویژگی در مبارزه دانشجویان، جنبش دانشجویی را به اهرمی در خدمت به منافع کارگران و زحمتکشان و ستم دیدگان قرار داده است. دانشجویان سراسر کشور در فصل جدید جنبش اعتراضی مردم، در استمرار خصلت  آزادی‌خواهانه و حق طلبانۀ خود، علاوه بر اعتراض علیه شرایط خفقان آور دانشگاه و استقرار نیروهای سرکوبگر در دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجوئی و یورش و سرکوب و کشتار در این مراکز، علیه موانع و تبعیضات گوناگون و مشکلات مالی برای دستیابی به تحصیلات، زندگی مناسب دانشجوئی و آموزش آزاد فارغ از سانسور و حقنه کردن دیدگاه های ارتجاعی در برنامه های درسی ، اخراج دانشجویان و استادان دگر اندیش و غیره، کوشیده اند پرچمدار مبارزه برای آزادی و دموکراسی باقی بمانند. دانشجویان آزادیخواه در تمام مقاطع اعتراضی جامعه در سال های اخیر و حتی در اعتراضات و اعتصابات کارگران، با شعار «فرزندکارگرانیم کنارشان می مانیم » خود را پشتیبان و متحد کارگران و زحمتکشان معرفی کرده اند. همچنین دانشجویان، که بخش مهمی از آنان را دختران دانشجو تشکیل می دهند، با سخت کوشی، فداکاری و از جان گذشتگی از مبارزات حق طلبانۀ زنان، علیه  انواع تبعیض ها و ستم ها و تحقیرهای وارد بر زنان از جمله تحمیل حجاب اجباری و دخالت های سرگوبگرانه و خونین گشت ارشاد و نهادهای مشابه در زندگی خصوصی مردم، مبارزه کرده اند و می کنند. این خصوصیت های برجسته و انقلابی است که جنبش دانشجویی را در روند مبارزه طبقاتی عملا در جایگاه متحد طبقه کارگر قرار داده است. کارگران و سایر اقشار زحمتکش و محروم جامعه در دفاع از فرزندان خود، دستگیری و زندانی کردن دانشجویان و همچنین گسیل نمودن نیروهای سرکوب به محیط دانشگاه را محکوم می کنند. در برابر هرگونه تعرض به دانشجو و دانشگاه، کارگران و توده های زحمتکش باید واکنش نشان دهند و واکنش نشان خواهند داد.
امضا کنندگان این بیانیه در دفاع از دانشجویان و زنده داشتن ۱۶ آذر روز دانشجو، خواستار آزادی بی قید و شرط دانشجویان زندانی، خروج نیروهای سرگوبگر از دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجوئی و بازگشت آزادانۀ همۀ دانشجویان به کلاس درس و رفع محرومیت و برداشتن موانع مختلف قضائی، امنیتی و مالی و تبعیض های موجود و حذف اعمال نظرهای پلیسی و امنیتی در راه ادامۀ تحصیل دانشجویان می باشند.

۱۳ آذر ۱۴۰۱

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

گروه اتحاد بازنشستگان

#نان_کار_آزادی
#شادی_رفاه_آبادی
#نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی

@syndica_7tape
@Blackfishvoice1

دریافتی از #ساری

اعتراض و اعتصاب غذای دانشجویان #دانشگاه_علوم_کشاورزی_و_منابع_طبیعی_ساری و چیدن سرویس غذا از دم سلف تا جلوی ساختمان ریاست دانشگاه.

۱۳ آذر ۱۴۰۱

#علیه_سکوت #دانشگاه_زنده_است


@Blackfishvoice1

۱۳ آذر ۱۳۸۶، دانشجویان سراسر کشور به فراخوان «دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب» معروف به «داب» در اعتراض به تبعیض جنسیتی و اختناق در دانشگاه‌های خود تجمع کرده و روز دانشجو را زودتر از ۱۶ آذر پاس داشتند.

از حساب توئیتر اخبار طبقه کارگر

پانوشت: در این تاریخ که چپ‌ها اولین و بزرگ‌ترین مراسم #روز_دانشجو در ایران بعد از انقلاب را برگزار کردند، "تمام" سلبریتی‌های کنونی رسانه‌های فارسی‌زبانِ جریان اصلی، در دفاتر روزنامه‌های اصلاح‌طلب مشغول نگارش انشا با عناوینی نظیر "سنت و تجدد" بودند و در نمایشگاه کتاب تهران برای دریافت امضا از جهانبگلو و زیباکلام صف می‌کشیدند.
اغلب آنها تا ده سال بعد از این تاریخ نیز به صندوق رای وفادار ماندند. وقتی از صندوق رای قطع امید کردند که سهم‌شان از #سفره_غارت قطع شد.

#علیه_فراموشی


@Blackfishvoice1

در جریان اعتراضات شهر پاوه نیروهای سپاه با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای تعداد زیادی از معترضان را مجروح کرده بودند، از جمله ‎#فیروز_میرانی. هردو چشم فیروز آسیب دیده بودند که یکی از آنها به دلیل شدت آسیب‌دیدگی بینایی خود را از دست داده‌ است.

از حساب توئیتر عمار گلی

#علیه_سکوت #ژن_ژیان_ئازادی #ژینا_امینی #مقاومت_زندگیست

@Blackfishvoice1

جایگاه و نقش جنبش کارگری در خیزش انقلابی مردم ایران

خیزش توده های مردم مبارز و انقلابی ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی همچنان به پیش می رود و هر روز که می گذرد این جنبش توده ای ابعاد وسیعتری به خود می گیرد. بیش از دو ماه و نیم از آغاز دور جدید مبارزات توده ای می گذرد، طی این مدت زنان و مردان آزادیخواه و جوانان انقلابی در شهر و روستاهای مختلف ایران در مبارزه ای شجاعانه و با دست خالی در مقابل نیروی سرکوبگر و ماشین کشتار رژیم مقاومت کرده و ترفند ها و نقشه های رژیم مبتنی بر سرکوب و کشتار و ارعاب نه تنها خللی در عزم و اراده رزمندگان این جنبش وارد نکرده، بلکه شاهد عزم جزم توده های مردم برای نابودی این رژیم جنایتکار هستیم.اکنون دیگر مشروعیت جمهوری اسلامی از سوی بخش وسیعی از جامعه زیر سوال رفته و حتی بخشی از بدنه حاکمیت نیز به این امر واقف است که در چنین شرایطی نه جمهوری اسلامی می تواند مانند گذشته حکومت کند و نه مردم ایران دیگر حاضر هستند این شرایط سرکوب و خفقان را تحمل کنند.بر بستر چنین شرایطی و علیرغم مبارزات شجاعانه مردم مبارز و در حالیکه رژیم همچنان امیدوار است تا با استفاده از نیروی سرکوب و ارعاب مردم معترض بتواند مانع رشد و پیشروی جنبش توده ای کنونی شود و هر روز نیز ابعاد سرکوب بیشتر و شدیدتر می شود، جنبش کارگری می تواند توازن قوا را به نفع جنبش توده ای تغییر دهد. طی سالهای گذشته زیر بار فشار اقتصادی و در نتیجه سیاستهای اقتصادی رژیم سطح معیشت و زندگی طبقه کارگر ایران به پایین ترین سطح ممکن رسیده، حداقل حقوق تعیین شده از سوی جمهوری اسلامی کفاف ابتدایی ترین نیازهای یک زندگی معمولی را نمی دهد، هر روز شاهد تعطیلی واحدهای بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی و بیکاری شمار بیشتری از کارگران هستیم. بسیاری از کارگران ایران در صنایع متوسط و کوچک و کارگران شاغل در بسیاری از نهادها و دستگاههای حکومتی همواره با چندین ماه تاخیر حقوق خود را دریافت می کنند و طی این سالها فشارهای بیشماری بر طبقه کارگر ایران تحمیل شده است. البته طبقه کارگر ایران در مقابل این شرایط فلاکتبار ساکت نبوده و طی سالهای اخیر و علیرغم فضای سرکوب و خفقانی که رژیم بر جامعه حاکم کرده، شاهد مبارزات شجاعانه و متحدانه کارگران ایران بوده ایم و بسیاری از رهبران و پیشروان جنبش کارگری ایران بارها دستگیر و برای مدتهای طولانی زندانی شده و شغل خود را نیز از دست داده اند. در شرایط کنونی فعالین و پیشروان جنبش کارگری ایران باید با درک درست و تحلیل واقعبینانه موقعیت جامعه، با استفاده از فضای مبارزاتی که در جامعه جاری است و با استفاده از تجارب مبارزاتی خود ایجاد تشکلهای مستقل کارگری در صنایع بزرگ و کوچک صنعتی و تولیدی و مراکز کارگری را در دستور کار خود قرار دهند. از نظر ما فعالین جنبش شورایی در شهرهای کردستان، فضای مبارزاتی موجود در جامعه و اتحاد و همبستگی مبارزاتی که میان توده مردم وجود دارد می تواند مناسبترین و بهترین فرصت برای سازماندهی تشکلهای مستقل طبقاتی کارگران باشد. از نظر ما طبقه کارگر ایران این ظرفیت و امکان را دارد تا با سازماندهی و ایجاد تشکلهای شورایی خود، با برپایی اعتصابات گسترده و سراسری، با طرح مطالبات انسانی و طبقاتی کارگران، با شعار آزادی زندانیان سیاسی، با خواست برچیده شدن نیروهای سرکوبگر و در نهایت با تعطیلی مراکز کار و تولید و پیوستن به مبارزات توده ای در کوچه و خیابان و محلات شهرها، رشد جنبش توده ای و نابودی این رژیم جنایتکار را تسریع نماید. بدون شک اعتصاب متحدانه کارگران در صنایع نفت و پتروشیمی، صنایع فولاد و خودرو سازی، در صنایع بزرگ تولیدی، شبکه حمل و نقل، کارگران بخشهای خدمات عمومی از جمله شهرداری ها و سایر بخشهای کارگری می تواند مبارزه توده های مردم ایران علیه رژیم اسلامی را به کانال و مسیری سرنوشت ساز و تعیین کننده بکشاند و این تنها با نیرو و عزم و اراده طبقه کارگر ایران ممکن خواهد شد. 

زنده باد شوراهای کارگری در محل کار و زندگی

زنده باد جنبش آزادیخواهانه مردم ایران

سرنگون باد رژیم جنایتکار و سرکوبگر جمهوری اسلامی

جوانان انقلابی محلات سنندج

@sanandajmashora

@ShorayEnghlabyMahalay

#ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید


@Blackfishvoice1

#پیمان_عارف فعال سیاسی پان‌ایرانیست و تبعیدیِ خودخوانده:
یک پا در بی‌بی‌سی و پای دیگر در صدا و سیمای جمهوری اسلامی

#اپوزیسیون_صادراتی


@Blackfishvoice1

فراخوانِ جمعیِ دانشجویان دانشگاه‌های تهران برای قیامِ دانشجویی در #روز_دانشجو ۱۶ آذر

#دانشگاه_زنده_است #مبارزه_ادامه_دارد #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان
#زن_زندگی_آزادی


@Blackfishvoice1

#رشت گلسار ۱۳ آذر

#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان


@Blackfishvoice1

وخامت حال آرمیتا پاویر در پی اعتصاب غذای خشک و انتقال به بهداری زندان تبریز


خانواده #آرمیتا_پاویر از طریق استعلامی که از زندان مرکزی #تبریز گرفته‌اند متوجه انتقال دخترشان به بهداری و اعتصاب غذای خشک وی از تاریخ ۱ آذر شده‌اند. با این‌حال این دانشجو حتی اجازه دسترسی به تلفن را ندارد.

#آرمیتا_پاویر دانشجوی رشته زیست‌شناسی سلولی و مولکولی دانشگاه مدنی آذربایجان که از تاریخ ۹ آبان در بازداشت به سر میبرد.

#علیه_سکوت
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Blackfishvoice1

پیام ‎#آرش_صادقی از داخل زندان:

دو هفته پیش داروهای من توسط خانواده در اختیار زندان قرار گرفت و زندان هم فردای روز تحویل آن‌ها را در اختیار من قرارداد.
از چند روز پیش هم زندان پیگیر آزمایشات لازم و بن‌اسکن و تستی که مربوط به من بود شده است.
از همه‌ی دوستانی که در این مدت صدای من بودند تشکر می‌کنم و از آن‌ها خاضعانه می‌خواهم که به جای پرداختن به من، صدای زندانیانی باشند که در این روزها با حکم‌های سنگین زندان و محاربه مواجه شدند.
همه‌ی ما در این روزهای سخت باید صدای شیرزنان وشیرمردانی باشیم که بادست خالی درکف خیابان‌ها مقاومت می‌کنند.


از حساب توئیتر حسین صادقی ( پدر آرش)



#آرش_صادقی #آرش_صادقی_را_آزاد_کنید #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Blackfishvoice1

هم اکنون جاده ی کامیاران سنندج
شب ۱۳ آذر
#کامیاران
#مهسا_امینی
#جوانان_انقلابی_محلات_کامیاران
#زن_زندگی_آزادی
#اعتصابات_سراسری
#اعتراضات_سراسری

https://t.me/javanan_enghlabi_kamyaran

در روزهای اخیر گزارش‌های متعددی از خانواده‌های بازداشتی‌ها در زندان قرچک ورامین رسیده است که از وضعیت فاجعه‌بار این زندان روایت می‌کنند. زندان قرچک ورامین از حداقل استانداردهای انسانی لازم برای افراد بازداشت‌شده برخوردار نیست. دستگیری‌های گسترده باعث شده است که تعداد بازداشتی‌ها بسیار بسیار بیشتر از امکانات تعبیه شده باشد،  و خروجی بازداشتگاه هم چنان کند و اندک است که تأثیری بر این شرایط نمی‌گذارد.
زندان قرچک برای بازداشت موقت افراد سه بخش را در نظر گرفته است؛ قرنطینه، باشگاه و بند ۸. قرنطینه راهروی باریکی است با شش اتاق در سایزهای مختلف. انتهای آن سرویس بهداشتی قرار دارد و از آنجا دری به سمت هواخوری باز می‌شود. ظرفیت قرنطینه با توجه به تعداد تخت‌ها حدود ۶۰  نفر است؛ در واقع شصت تخت قابل استفاده در این بخش موجود است.
باشگاه، سوله‌ای است که در روزهای عادی محل ورزش زندانی‌هاست اما این روزها تبدیل به مکانی برای نگهداری زنان بازداشتی شده است. از آنجا که بنا بر گزارش‌های رسیده باشگاه تخت ندارد، ظرفیت آن مشخص نیست اما در روزهای گذشته نزدیک به ۱۸۰ نفر در این سوله نگهداری شده‌اند. گزارش‌ها  حاکی از آن است که در روزهای گذشته این زنان حتی از هواخوری هم محروم بوده‌اند.
بند هشت زندان قرچک نزدیک به ۶۵ تخت دارد. در روزهای گذشته ۱۴۵ نفر در این بند حضور داشتند و طبق گزارش‌ها در حال حاضر با خالی کردن باشگاه و آزادی تعداد کثیری از بازداشتی‌ها، حدود ۱۵۰ نفر در این بند زندانی هستند. به دیگر معنا نزدیک به ۹۰ نفر از بازداشتی‌ها، کف‌خواب هستند. برای خواب هم تنها یک پتوی سربازی برای زیر و یک پتو برای رو دارند. هر بخش حدوداً سه دستشویی و سه حمام دارند. آب در قرچک شور است و سرویس بهداشتی بسیار غیر بهداشتی است. گزارش شده که در قرنطینه، زنان بازداشتی مجبور به شستن سرویس‌ها می‌شوند. با این حال به دلیل انبوه جمعیت و نبود امکانات بهداشتی، عفونت‌های رحم و مثانه به وفور گزارش شده است. شرایط بهداشتی تا اندازه‌ای خطرناک است که بعضی از زنان مبتلا به شپش سر شده‌اند و این موضوع به یکی از نگرانی‌های جدی سایر بازداشت‌شدگان تبدیل شده است.
با توجه به موقعیت مکانی زندان قرچک و شرایط فصلی، طبق گزارش بازداشتی‌ها به خانواده‌هایشان به دنبال سردی هوا، کف زمین نیز سرد و سخت است. بسیاری از زنان بازداشت‌شده چهل تا پنجاه ساله هستند و از دردهای استخوانی رنج می‌برند. همچنین طبق گزارش‌های رسیده، آب هم همیشه گرم نیست و زندانی‌ها از داشتن دوش گرم و مستمر محروم هستند. از سویی طبق قوانین، لباس‌های زیپ و کلاه‌دار و همچنین کلاه تک برای زندانی‌ها ممنوع است. خانواده‌ها لباس‌هایی را که شرایط مورد نظر را داشته باشند تحویل زندان داده‌اند و بعضی از بازداشتی‌ها حدود دو هفته است که لباس را دریافت نکرده‌اند. گزارشات می‌گویند لباس در بوفه‌ی قرچک موجود است اما بعضی از زنان توان خرید ندارند.
بین بازداشتی‌‌ها حدود شانزده مادر بین ۲۶ تا ۵۰ سال حضور دارند که بین ۱۰ تا ۶۰ روز است که در بازداشت هستند. از این مادران ۱۳ نفرشان سرپرست خانواده هستند، و مجموعاً ۲۲ کودک تک‌والد با مادر بازداشتی، بیرون از زندان بدون مراقب و سرپرست، در خانه‌ی اعضای خانواده و همسایه‌ها سرگردان هستند و اصلی‌ترین نگرانی این مادران، وارد شدن انواع آسیب و آزار جسمی و روحی و جنسی به کودکانشان است. تمام این مادران بدون سوءسابقه هستند و بلاتکلیفی در شرایط پرونده و اتهامات، شرایط‌شان را سخت کرده است.
بلاتکلیفی بسیاری از بازداشتی‌ها، آن‌ها را بی‌طاقت کرده و فضایی متشنج از داخل زندان گزارش شده است. اعتصاب و تحصن بازداشتی‌ها برای پیگیری وضعیت پرونده‌هایشان چند باری با تهدید به حضور نیروی یگان ویژه و گاز اشک‌آور، سرکوب شده است.
خبرهایی که از این زندان و شرایط فاجعه‌بارش بیرون آمده و در روزهای اخیر، بازداشتی‌ها به صورت جدی و رسمی از سوی مقامات زندان تهدید شده‌اند در صورت گزارش‌دهی، حق تماس‌شان را از دست می‌دهند.



#زنان_زندانی_سیاسی #زندانیان_سیاسی_گمنام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد



@Blackfishvoice1

#درنگ

#بازخوانی
#مبارزه_طبقاتی #طبقه_کارگر #سوسیالیسم #سازماندهی
#کمال_خسروی

@Blackfishvoice1