می‌توان رذیلانه زندگی هر یک از شهدای خیزشِ انقلابی را شخم زد و همچون مرده‌خواران آن‌ها را به نامِ گروه و دسته‌ای مصادره کرد. اما آن‌چه ارجح است دست گذاشتن بر خاستگاه طبقاتی این شهداست که نشان می‌دهد هر ۴ تن کارگر بوده‌اند و از همین حیث رانه‌ی پیوستن‌شان به خط مقدم مبارزات، تجربه‌ی زیسته‌شان از ستمِ طبقاتی بوده است؛ سوژه‌ی طبقه‌ی کارگری می‌تواند به هر آئین و مناسکی معتقد باشد چراکه طبقه به خودیِ خود تعیین‌کننده‌ی انتخاب سیاسی فرد نیست ولی "آگاهی در خودِ" حاصل از تجربه‌ی بلاواسطه‌ی ستم می‌تواند پوسته‌ی محافظه‌کاری او را گشوده و به طغیان وادارد.

هر چهار نفر زیر ۳۰ سال داشتند و با توجه به فقدان احزاب و سازمان‌های سیاسی در ایران، در جستجوی راه‌هایی برای دست یافتن به دیگرگونه دیدن و دیگرگونه زیستن بودند. کافی‌ست به صفحه‌ی اینستاگرام یکی از این شهدا #سیدمحمد_حسینی نگاه کنیم و ببینیم که پست‌هایی در ارج نهادن به تاریخ باستانِ ایران و شاهِ پهلوی تا ستایش از محمود طالقانی و ارنستو چگوارا را گردآوری کرده است. نشانه‌ای متقن از آن‌که سیدمحمد _که حتی از داشتن خانواده محروم بوده است_، در کنکاش دائمی برای یافتن پاسخ به سوالات خود بوده و در نهایت نیز همه را وانهاده و خیابان را برگزیده است.
سیدمحمد، کارگر مرغداری، محسن شکاری کارگر کافه، محمدمهدی کرمی کارگر روزمزد و پسر یک دستفروش و مجیدرضا رهنورد نیز کارگر یک میوه‌فروشی بودند.
هرچقدر که الصاقِ این اعدامیان به این و آن گروه خطاست اما دست گذاشتن بر خاستگاه‌‌شان انضمامی‌ست و حتی می‌تواند به درکِ بهترِ آن‌چه پس از گسلِ #دی۹۶ فعال شده است یاری رساند؛ این‌که از کردستان و بلوچستان تا کلانشهرها سرکوب‌شده‌ترینِ جمعیت‌ها بوده‌اند که به رادیکالیزه‌شدن مبارزات یاری رسانده‌اند


@Blackfishvoice1

#مهدی_صالحی_قلعه_شاهرخی در جریانِ قیام #دی۹۶ همراه با ۴ نفر دیگر دستگیر شد.
مهدی سال‌ها در سلول انفرادی زندان #دستگرد تحت شکنجه قرار داشت تا قتل #اصغر_هارونی از شهیدان محله #جوی_آباد را به گردن بگیرد. این در حالی بود که افراد بسیاری شهادت داده بودند که او با شلیک ماموران در حالی که مشغولِ کمک به یکی از مجروحان بود به قتل رسید.
مهدی صالحی شکنجه‌ها را تحمل کرد و به گناه نکرده اعتراف نکرد. چند بار خبر اعدام او و ۴ نفر دیگر رسانه‌ای شد اما در نهایت در دی‌ماه ۱۴۰۰ با تزریق دارو به کما رفت و در فروردین ۱۴۰۱ در بیمارستان الزهرا #اصفهان جاودانه شد.
مهدی متولد ۱۳۶۲ و ساکن #یزدان_شهر بود.


#جمهوری_کشتار #شهید_نمیمیرد
#جانفشانان #علیه_فراموشی
#دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Blackfishvoice1

این چهار نفر _که حتی ذکر اسامی‌‌شان کسرِ شأن صفحه است_ جملگی پس از اعتراضات #جنبش_سبز چمدان بستند و با درج "در خطر جانی از طرف جمهوری اسلامی" در پرونده، از دول غربی، پناهندگی و اقامت دریافت کردند. همگی از رسته‌ی چپِ خرده‌بورژوا بودند که در حیات خلوت و شب‌نشینی، عنعناتِ مبارزه و کارگر و ... دارند و در بزنگاه‌هایی که کارگر به مبارزه برمی‌خیزد، منافع طبقاتی‌شان را در خطر می‌بینند: نیم قرن پیش فرمانده #امیر_پرویز_پویان این‌ها، پدران‌شان و آیندگان‌شان را با گزاره‌ی تابناکِ "خشمگین از امپریالیسم و ترسان از انقلاب" معرفی کرده بود.
خرده‌بورژوایِ خود-تبعیدی، که تا وقتی در ایران بوده به میانجیِ خاستگاه/جایگاه طبقاتی و ردیفی از امتیازات، آب در دلش نلرزیده، با چهار صباح تجربه‌ی پناهندگی، ناشهروندی و صف اداره‌های خدمات اجتماعی، دچار بحران هویت می‌شود. دو روز که غذای ناکافی به معده‌اش برسد، گرسنگی در ایران و خاورمیانه را پروپاگاندای امپریالیسم فهم می‌کند و از انترناسیونالیستِ دوآتشه‌ی کافه‌های تهران به ایرانشهریِ محبِ حاج قاسم سلیمانی استحاله می‌شود.
همه‌ی این‌ها تا قبل از فعال شدن گسل طبقاتی در #دی۹۶ اورکت آمریکایی‌‌پوش به کمتر از انتقال تجربیات انتفاضه‌ی فلسطین به تهران راضی نبودند. بعد از ۹۶ دیدند که نه! خشم کارگر‌، منافع طبقه‌شان را در ایرانِ عزیز به خطر می‌اندازد. چنین شد که از آلمان و سوئد، عربِ سلب مالکیت‌شده را عامل دژمن نامیدند و به سرعت به مقام پاسیارهای #محور_کذایی_مقاومت در فرنگ ارتقا یافتند.
آن‌قدر پیش رفتند که یکی از آن‌ها حتی به صدا و سیمای جمهوری نکبت اسلامی هم دعوت شد: چرا که نه؟ چهار زنِ خود-تبعیدی که بدون حجاب اسلامی در فرنگ نشسته‌اند و علیه جنبش زنان عر می‌‌زنند و زنِ بیش‌ستم‌دیده‌ی مبارز را عاملِ دژمن می‌نامند، بهترین ابزار پروپاگانداست. احمق‌ها با تفت دادن "جنگ ترکیبی دشمن" خیال برشان داشت که به‌راستی شده‌اند امینِ هسته‌‌ی سخت قدرت و خاطرشان نبود که جمهوری اسلامی برای منافع‌اش روسای جمهورش را ممنوع‌التصویر می‌کند چه برسد به چهار تا جعلقِ پُست-تواب.
هفته‌ی قبل دورهمی آنلاین برگزار کردند و هرچه صفت که شایسته‌ی خود بی‌مقدارشان بود نثار مبارزان #زن_زندگی_آزادی کردند و دو روز قبل صدا و سیما تکه‌هایی از همان دورهمی را برداشته و این‌ها را عامل دشمن و حامی شورش نامیده است.
چنین خوار و خفتی ارزانی‌شان باد که حاکمیتِ تا مغز استخوان ضدکارگر را دستانِ رهبرانش تا آرنج در خونِ سوسیالیست‌هاست، دژ آنتی‌امپریالیسم نامیدند. چوب‌های دو سر نجس.


@Blackfishvoice1

این ویدئو مربوط به قیام تهیدستان در #دی۹۶ است.
همین سه هفته‌ی قبل بود که در یکی دیگر از جمعه‌های اعتراضی #زاهدان، که مصادف شده بود با اوج جنایات اسرائیل در #غزه، جمعیت شعار می‌دادند: #از_زاهدان_تا_غزه_کل_دنیا_میلرزه
اغراق نیست که بگوئیم متشخص‌ترین چهره‌های اپوزیسیون خارج از کشور، فرسخ‌ها از مردمی که در خیابان‌های ایران، مبارزه را چشم در چشم حاکمِ مستبد و مرتجع پیش می‌برند، عقب‌ترند و بعید است این فاصله پر شود‌. چنانکه دیدیم رزمِ ستم‌دیدگان در ۱۴۰۱ مساوی بود با بزم و ترجمه‌ی سفرهای توریستیِ حضرات به مبارزه.
این‌ها هستند که معنای #اتحاد_ستمدیدگان را درک می‌کنند وگرنه خود-رهبرپندارانِ شکم‌سیر که چیزی جز اتحاد با اوباش جهان برای دریافت پول و تأمین منافع شخصی، بلد نیستند.

#چه_غزه_چه_تهران_مرگ_بر_ظالمان

@Blackfishvoice1

🔺مدت‌هاست که به پهلوی‌گرایانِ بی‌آبرو نمی‌پردازیم چون معتقدیم که اگر بعد از رذالت‌ها و پاس گل‌های‌شان به جمهوری اسلامی هنوز کسی به آن‌ها توهم دارد، باید از بهبودِ سلامت عقلیِ وی قطع امید کرد.

اما هم‌راستا شدن دستور جدیدِ خامنه‌ای برای سرکوب زنان با منویاتِ مشاورانِ بچه‌ی شاهِ مخلوع، برای یادآوری هم‌گرایی این دو جبهه، ضروری به نظر می‌رسد.

🔺در روز شنبه ۲۵ فروردین صدها زن در شهرهای مختلف ایران توسط گزمه‌های شریعت‌ بازداشت شدند. در برخی موارد، بازداشت‌ها همواره با وحشی‌گری و ضرب و شتم و مجروح کردنِ زنان بوده است.

دقیقا در همان ساعاتی که اولین گزارش‌‌ها از حمله‌ی گشت‌های شریعت به زنان منتشر شد، حساب توئیتر "آرتش" این حملات را "نامساله" نامید و چیزی برای سرگرمی!
مدت‌هاست برای کاربران توئیتر روشن شده است که این اکانت، حساب دومِ #امیرحسین_اعتمادی مشاور و دستِ راستِ تفاله‌ی سلطنت است:
همان‌کسی که دقیقا در جریان اعتراضات #دی۹۶ در یک برنامه‌ی زنده‌‌ی تلوزیونی مدعی شد "سازماندهی خیابانی اعتراضات" کار سلطنت‌طلبان است.

🔺گرچه سلطنت‌طلبان با وجود خریداری کردن لشگری از سلبریتی‌های صادراتیِ جمهوری اسلامی و دریافت بودجه‌های هنگفت از دولت‌های مرتجعِ سعودی و اسرائیل، حتی قادر نبوده‌اند یک تجمع ۲۰نفره در یکی از بیابان‌های ایران برگزار کنند، ولی ادعای رذیلانه‌ی اعتمادی پاس گلی درجه‌ی یک به نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بود تا آسوده‌تر از قبل، سناریوی دریافت پول و کمک از خارج را برای سرکدب بازداشت‌شدگان پیش ببرد.

حالا همین جماعت واپس‌مانده و لاشه‌خوار، همانند قیام #زن_زندگی_آزادی دشمنی خود را با مبارزات زنان به نمایش می‌گذارند و با درخواستِ بایکوتِ سرکوب‌های خیابانی به‌خاطر #حجاب_اجباری یک‌بار دیگر هم‌راستا بودن با ارتجاع حاکم بر ایران را علنی می‌کنند. کافی‌ست به صدها توئیت اکانت‌های جریان پهلوی رجوع کنید و ببینید که دیروز و دیشب، با دستور سازمانی، مشغول تحقیر مبارزات زنان و تلاش برای بی‌اهمیت جلوه دادن وحشی‌گری نیروی انتظامی و بسيجيان بودند. گرچه فراموش نکرده‌ایم که آن‌ها تا قبل از آغاز قیام، شکنجه و اعترافات اجباری از #سپیده_رشنو و بسیاری از زنان مبارز را نیز نمایشی می‌دانستند و بعد از قتل ژینا، رهبرشان فراخوان عزای عمومی صادر کرد: چون باور نداشت که بدون التماس از سپاه برای ریزش، خودِ مردم شجاعت مبارزه با سپاهیان را دارند.

#سلطنت_ولایت_یکصدسال_جنایت #ساواکی_سپاهی_پیوندتان_مبارک #علیه_ارتجاع #علیه_زن_ستیزی
#علیه_حجاب_اجباری
#نان_کار_آزادی_پوشش_اختیاری



@Blackfishvoice1

🔺لمپن‌سلبریتی‌ها روی حافظه‌‌ی ضعیفِ افکار عمومی حساب ويژه‌‌ای باز کرده‌اند. آن‌ها وقتی‌که می‌بینند تنها شرطِ شفیت کردن از کارمندان شاخه‌ی فرهنگی جمهوری اسلامی به مبغان شاخه‌ی فرهنگی ارتجاعِ در تبعید، ذکر شهادتینِ پهلوی است، درحالی خود را اپوزیسیون جا می‌زنند که تا واپسین دقیقه‌ی زندگی در ایران، از اموال عمومی بلعیدند و یک ثانیه کنارِ سرکوب‌شدگان نایستادند.

🔺یکی از اصلی‌ترین فیگورهای لمپن‌سلبریتی‌ها، #حمید_فرخ_نژاد است که اساسا به‌عنوان سلبریتی ارگان‌های امنیتی جمهوری اسلامی، شناخته می‌شد. رد پای فرخ‌نژاد در بسیاری از پروژه‌های فرهنگی وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران به‌چشم می‌خورد.

🔺فرخ‌نژاد دوستِ و همکار برخی از امنیتی‌ترین کارگردانان ایران از جمله #ابراهیم_حاتمی_کیا و #محمدحسین_مهدویان بود و در تعداد زیادی از زباله‌های سفارشیِ اطلاعات و سپاه نقش‌آفرینی کرد. علاوه بر این، او به‌عنوان سلبریتیِ تولیدشده توسط شاخه‌ی فرهنگی نظام، همواره وظیفه داشت تا در کنار نقدهای پاستوریزه و برساختنِ یک فیگورِ جعلی از "هنرمند معترض" مخاطبان خود را به شرکت در انتخابات ترغیب کند.

🔺فرخ‌نژاد در حالی امروز یقه‌ی"دیگران" را بابت موضع‌گیری علیه نسل‌کشی می‌گیرد گه خود تا آخرین سالِ ریاست‌جمهوری #حسن_روحانی حامی او بود، در جریان اعتراضات تهیدستان در #دی۹۶ و #آبان۹۸ او مشغول بازی در سریال‌ها و فیلم‌های امنیتی یا بنجل‌های فرهنگی بود. او مهم‌ترین سلبریتی حامی #باقر_قالیباف بود. که تنها همین فقره‌ی آخر می‌تواند ماهیت شیاد این فرد را افشا می‌کند: قالیباف و روحانی نمایندگان دو جناحِ سیاسی-اقتصادی جمهوری اسلامی هستند که سال‌هاست دوگانه‌ی اصلاح‌طلب/اصولگرا را برای داغ کردن انتخابات بازسازی می‌کنند. آقای فرخ‌نژاد، در آنِ واحد، مبلغ، حامی و مزدبیگرِ هر دو جریان بود.

🔺فرخ‌نژاد به دریافت دستمزدهای بالا شهرت داشت.‌ جالب این‌جاست که او بالاترین دستمزدها را همان ارگان‌های حکومتی دریافت می‌‌کرد که منابع مالی‌شان مستقیم از طریق سرقت از اموال عمومی تهیه می‌شود.
از ویلای خیابان پاسداران و پورشه‌سواری فرخ‌نژاد که بگذریم، درآمد او به‌حدی بود که ماهیانه ۱۰هزار دلار برای خانواده‌‌ی او به آمریکا ارسال می‌کرد. بله! خانواده زیر سایه‌ی دولت آمریکا زندگی می‌کردند و مبارزِ فیکِ ما از طریق همکاری با جمهوری اسلامی، ماهیانه ۱۰هزار دلار به حلق خانواده‌‌اش در آمریکا می‌ریخت. او فقط بابت بازی در فیلم آخر خود برای دو ارگان حکومتی ۴.۵ میلیارد تومان پول نقد دریافت کرد.

🔺فرخ‌نژاد به‌قدری خود و بی‌خطر محسوب می‌شد، که با وجود خروج از ایران هم‌زمان با قیام #زن_زندگی_آزادی و پیوستن به کمپِ اوباشِ پهلوی‌گرا، وقفه‌ای در پخش سریال‌های‌اش در جمهوری اسلامی ایجاد نشد: او در اینستاگرام برای تفاله‌ی سلطنت تبلیغ می‌کرد و جمهوری اسلامی سریال‌های‌اش را در داخل کشور به‌طور قانونی و با مجوز نهادهای امنیتی پخش می‌‌کرد. زیبا نیست؟

🔺فرخ‌نژاد هم‌چنین دوست قدیمی و صمیمی #محمد_امامی از مشهورترین امنیتی‌کاران فرهنگی محسوب می‌شود؛ بودجه‌های ساختِ سریال "شهرزاد" را از طریق خالی کردن "صندوق بازنشستگان کشور" ساخت.

🔺 فرخ‌نژاد نیز امروز در کنار دیگر لمپن‌سلبریتی‌ها و دلقک‌های صادراتی، چشم ندارد تا حمایت افکار عمومی جهان از فلسطین را ببیند. او در حالی‌که روی خونِ ۱۷هزار کودک کشته‌شده توسط #صهیوفاشیسم ماله می‌کشد و می‌گوید:چشم‌ها به‌روی ایران" که همین سه سال قبل جمله‌ای تاریخی به یادگار گذاشت که اجازه نمی‌دهیم از خاطرها برود: "۸۰میلیون ایرانی برای من مهم در قیاس با بچه‌م". بسیار خب! چشم‌ها به‌روی بچه‌ی پیمانکارِ ارتجاعِ ولایی و سطلی.

🔺️آن‌ها که محصولات مستقیمِ دستگاه پروپاگاندای جمهوری نکبت اسلامی هستند، امروز به‌مددِ رسانه‌های اپوزيسيون‌نما، بساطِ تازه‌ای در خارج پهن کرده‌اند تا ضمن القا این گزاره‌ی جعلی به مغز مخاطبان که "تغییر کرده‌اند" صرفاِ امکان‌های گذر از فرهنگِ استبدادی، ارتجاعی، رهبرپرست و دشمنِ تفکر انتقادی را مسدود کنند. آن‌ها هرگز تغییر نمی‌کنند بلکه کارفرما عوض می‌کنند و از ماله‌کش جنایت‌کاران ولایی به ماله‌کشِ تفاله‌ی سلطنت و بربرهایِ صهیونیست شیفت می‌کنند.

#لمپن‌_سلبریتی‌_ها
#بسیجی_های_سلطنت_طلب
#سیرک_صادراتی_ها #فرهنگی_کاران_امنیتی #ابراهیم_حاتمی_کیا #محمدحسین_مهدویان #موسسه_اوج #موسسه_فارابی #صندوق_بازنشستگی_کشوری #سریال_شهرزاد #سیدمحمد_امامی #ساواکی_سپاهی_پیوندتان_مبارک


@Blackfishvoice1

کوتاه درباره‌ی بیش‌خاص بودن صدورِ حکم اعدام برای #شریفه_محمدی
و ضرورتِ سکوتِ نکردن در قبالِ آن



صدور حکم اعدام برای یک فعال کارگری بعد از اعدام‌های سال ۶۷ بی‌سابقه است. جمهوری اسلامی بعد از اعدام‌ِ چپ‌گرایان و قلع و قمعِ کاملِ تمامی تشکل‌های کارگری، تلاش کرد تا "فکرِ سازمان‌یابی" را ریشه‌کن کند؛ امری که هرگز در تحققِ به آن کامیاب نبوده است.
وجود شوراهای حکومتیِ کار از یک‌سو، ایجادِ رسته‌ای از چپ‌نمایانِ وابسته به اتاق فکرهای امنیتی که مروجِ خیریه‌گری و سیاست‌زدایی کردن از خواست‌های کارگران هستند و کارِ بی‌‌وقفه‌‌ی ماشین سرکوب، نتوانست و نخواهد توانست تا خواست‌های انضمامیِ نیروی کار را زیر فرش بزند.

زندان‌ها همواره پذیرایِ مدافعین حقوق کارگران بوده‌اند و جوانی و سلامتِ بسیاری از مبارزين این عرصه پشت میله‌های زندان و در اتاق‌های بازجویی، سپری شده است.

اما بیش‌فعال شدنِ گسلِ طبقاتی پس از #دی۹۶ حکومت را بیش از پیش نسبت به سرکوب برابری‌خواهان مصمم کرد؛ خاصه آن‌‌که رهبر جمهوری اسلامی خود، صحنه‌گردانِ اصلی ساختِ یک طبقه‌ی اشراف در ایران است که تکیه‌گاه وی باشند. هم‌او بوده که واضع سیاست‌های نئولیبرالی برای برون‌سپاری صنایع و کوچک‌سازی دولت بوده است و بیش از هر فرد دیگری در تاریخ جمهوری اسلامی، از تشکل‌های کارگری هراسیده است.

قیام‌های دی و آبان، اعتراضات مربوط به آرد و آب و متعاقبا خیزش ۱۴۰۱ با کشتار وسیع متوقف شدند. سوژه‌ی تحتِ ستم بیش از هر زمانِ دیگری درمی‌‌یابد که شورش‌های مقطعی دستاوردی جز قتل‌عام نداشته و حاکمیت جمهوری اسلامی برای بقای خود ابایی از دست بردن به هیچ‌گونه جنایتی ندارد. بنابراین نقشِ فعالین کارگری و صنفی که ده‌هاست از لزومِ تشکل‌‌یابی و مبارزات پیوسته با اتکا به توانِ کمی و کیفی نیروی کار تأکید می‌کنند، برجسته‌تر می‌‌شود.

سیرکِ جرج‌تاون،‌ معرکه‌گیری‌های جسدمعاشانِ خارج از کشور و در یک کلامِ بی‌ریط بودنِ مطلقِ خود-رهبرپنداران اپوزيسيون‌، در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ روشن‌تر از هر زمانِ دیگری اثبات کرد که هیچ نجات‌دهنده‌ای در خارج از کشور وجود ندارد مگر آن‌که با دریوزگی از قدرت‌های جهانی در پیِ دوختنِ کیسه‌ای برای ایرانِ بدون جمهوری اسلامی باشد.

اهمیتِ کسانی‌که با وجود سرکوب در ایران ماندند و با دوری از فضاهای کاذب، شناختِ خود از آرایش طبقاتی جامعه‌ی ایران را ژرف‌تر کرده و به امکان‌یابی برای پیش‌بردِ مبارزه طبقاتی یاری رساندند، بیش از هر زمانی دیگری اکنون آشکار می‌شود؛ اکنون که خیابان سرکوب شده و دلقک‌های سیاسی در اروپا و آمریکا، مشغولِ بیزنس‌اند.

صدور حکمِ اعدام برای شریفه محمدی به‌عنوان یک زنِ مدافع حقوق کارگران
را در چنین بستری می‌توان درک کرد. نهادهای امنیتی با چنین حکمی قصد دارند پیامی محکم به تمامی فعالین صنفی، مدافعین حقوق زحمت‌کشان و زنانِ برابری‌خواه، مخابره کنند که نزدیک شدن به خطِ قرمزِ خامنه‌ای _تشکل‌سازی و مبارزاتِ خودبنیادِ ستم‌دیدگان با غارت‌گران_ عاقبتی جز مرگ نخواهد داشت؛ به‌یاد آورید که در روز تشییعِ لاشه‌ی ابراهیم رئیسی، خاطرات خاوران را در بلندگو فریاد می‌زدند. و از خاطر نبریم که در همین روزهای اخیر جمعی از زنان گیلان را با احکام سنگین قضایی روانه‌ی زندان کردند.


جمهوری نکبت اسلامی با این حکم، ( فارغ از آن‌که در مرحله‌ی تجدیدنظر و دیوان عالی، تأیید یا نقض شود) شمشیرِ تابستان ۶۷ خود را از نیام خارج کرده و بدون تعارف می‌گوید که به حبس‌های چندین ساله بسنده نخواهد کرد.

سکوت کردن در قبالِ این حکم، هم به‌معنای فراموشیِ قتل‌عامِ چپ‌گرایان ایران در دهه‌ی شصت و هم به‌معنای مماشات با دستگاهی‌ست که به آن جنایت افتخار می‌کند و از بازسازی‌اش دریغ ندارد. کمااینکه "کمپین دفاع از شریفه محمدی" گزارش کرده است که به سیاقِ دادگاه‌های مرگِ ۶۷، بازجویان اطلاعاتی از تهران به #زندان_لاکان_رشت رفته‌‌اند تا با شکنجه و تهدید و تشدید فشارها، وی را بر دو راهی اعتراف به جرمِ ناکرده یا مرگ قرار دهند.

تکراری‌ست اما جا دارد کلماتِ جاودانِ
مارتین نیمولر را مرور کنیم:
اول سراغ کمونیست‌ها آمدند
سکوت کردم چون کمونیست نبودم

بعد سراغ سوسیالیست‌ها آمدند
سکوت کردم زیرا سوسیالیست نبودم

بعد سراغ یهودی‌ها آمدند
سکوت کردم چون یهودی نبودم

سراغ خودم که آمدند
دیگر کسی نبود تا به اعتراض برآید


#جمهوری_اعدام #علیه_سکوت #علیه_فراموشی #کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #خاوران_حافظه_تاریخی #خاوران_هنوز_سرخ_است #علیه_بی_تفاوتی

@Blackfishvoice1

#مصطفی_صالحی کارگر ساختمانی اهلِ #کهریزسنگ از توابع نجف‌آباد اصفهان بود که در جریان اعتراضات #دی۹۶ بازداشت شد.

او به قتل یک پاسدار متهم شد ولی در تمامی مراحل بازجویی، بازپرسی و جلسات دادگاه، اتهام را قویا رد کرد. او بارها درخواست کرد تا دوربین‌های مداربسته بازبینی و در دادگاه پخش شوند ولی این درخواست هرگز پذیرفته نشد.
او در دوران بازداشت تحت شکنجه‌هایی وحشیانه قرار گرفت به‌گونه‌ای که دست او را شکستند تا علیه خود تن به #اعترافات_اجباری دهد.

مصطفی ۳۳ ساله، متاهل و پدر دو کودک خردسال بود که پیش از اعدام اجازه‌ی دیدارشان را دریافت نکرد.

#تهیدستان #طبقه_کارگر #جمهوری_اعدام
#علیه_فراموشی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم


@Blackfishvoice1

https://shorturl.at/zBOfw



#چپ_کشی #روشنفکرکُشی #محقق_داماد #عبدالرضا_داوری #اکبر_منتجبی #محمد_قوچانی #اندیشه_پویا #مهرنامه #سیدجواد_طباطبایی #خاوران_حافظه_تاریخی #انقلاب_فرهنگی #جمهوری_کشتار #ساواکی_سپاهی_پیوندتان_مبارک #مبارزه_طبقاتی #ما_در_یک_قایق_ننشسته_ایم


@Blackfishvoice1