Blackfishvoice (BFV)
Photo
میلیون‌ها تهیدست در ایرانِ امروز به "چیزی" در حدِ شماره‌های خالکوبیشده روی بدنِ زندانیانِ #آشویتز تبدیل شده‌اند: بدن‌های مطرودی که زیرِ پل‌ها، درونِ جوی‌ها، در گورستان‌ها یا در کانیکس‌های حاشیه‌ی شهرها می‌خوابند و بیدار می‌شوند و به شنیع‌ترین وجهی می‌میرند.
اما هم‌تبارانِ همین بدن‌ها در سرزمینی به‌نامِ #بلوچستان، بعضا حتی شناسنامه یا همان شماره‌های خالکوبیشده را نیز ندارند. در شمارگانِ جمعیتِ زنده محسوب نمی‌شوند.
چنین است که دولتِ مرکزی در قبالِ ارائه‌ی عادی‌ترین و پیش پا افتاده‌ترین خدمات به آن‌ها مسئولیتی به عهده نمی‌گیرد. آن‌ها مانند انسان‌های دورانِ پیشاتاریخ، در کپرهای از ضایعات ساخته‌شده، در بیابان‌ها زندگی می‌کنند، برق، آب لوله‌کشی، فاضلاب، درمانگاه، مدرسه و راه ندارند و فرزندان‌شان در راهِ کشیدن آب از چاله‌های عفونی، توسط تمساح بلعیده می‌شوند.
برای صرفِ بقا گالن‌های سوختِ را بر دوش می‌گیرند که سودِ آن نیز به جیبِ واسطه‌های مرتبط با نیروهای امنیتی-نظامی می‌رود و در این راه هر روز به طرق مختلف کشته می‌شوند: تازه این‌جا‌ست که انسانِ صاحب امتیازِ مرکز، به بدنِ خاکسترشده‌ی او نامی می‌دهد: #قاچاقچی.
قاچاقچی، اسمِ رمزِ آشویتزی است که در ایران برای #کولبر، #سوخت_بر، #شوتی و امثالهم اختراع شده تا ضمنِ توجیهِ محرومیت از پایه‌ای‌ترین امتیازاتِ یک جامعه، از خشونت دولتی سهم ببرند.
به بدنِ بی‌جانِ سوخت‌برِ بلوچ که طعمه‌ی سیل شده است نگاه کنید. چه تفاوتی میان این تصویر با تصاویر منتشر‌شده از تلِ اجسادِ قربانیان فاشیسم در ده‌ها سال قبل پیدا می‌کنید؟
تعداد زیادی از هم‌قطاران او برای همیشه مفقود شدند. آن‌ها حتی به تیترهای فرعیِ اخبار راه پیدا نمی‌کنند و به‌مراتب از قربانیان آشوتیز نگون‌بخت‌تر هستند چراکه هیچ تلاش بالادستی برای یافتن اجسادشان نیز صورت نخواهد گرفت و هرگز برای‌شان یادمان ساخته نخواهد شد.
در نهایت در نظر بگیرید که سرزمینِ آن‌ها گنجینه‌ی ذخایر طلای* این کشور است و هزاران معدن کشف‌شده و نشده‌‌ی کرومیت، آهن، منگنز، گرانیت را زیر پاهای خود لمس می‌کنند که محصولات‌شان یه هرجایی به جز بلوچستان آبادانی عرضه می‌کند.
در تاریخ و جغرافیا، چنین جایی مستمعره یا منطقه‌ی اشغالی، خوانده نمی‌شود؟
* فقط در معدن طلای تفتان ۲۴تن ذخیره‌ی اثبات شده طلا موجود است.
#تبعیض_طبقاتی #تبعیض_سیستماتیک #فراتر_از_استثمار #جغرافیای_اشغال #حیات_برهنه #بدن_های_مازاد #محذوفین #مطرودین #بلوچ_کشی #سوختبران_بلوچ
#پیرکور #رودخانه_نهنگ
@Blackfishvoice1
اما هم‌تبارانِ همین بدن‌ها در سرزمینی به‌نامِ #بلوچستان، بعضا حتی شناسنامه یا همان شماره‌های خالکوبیشده را نیز ندارند. در شمارگانِ جمعیتِ زنده محسوب نمی‌شوند.
چنین است که دولتِ مرکزی در قبالِ ارائه‌ی عادی‌ترین و پیش پا افتاده‌ترین خدمات به آن‌ها مسئولیتی به عهده نمی‌گیرد. آن‌ها مانند انسان‌های دورانِ پیشاتاریخ، در کپرهای از ضایعات ساخته‌شده، در بیابان‌ها زندگی می‌کنند، برق، آب لوله‌کشی، فاضلاب، درمانگاه، مدرسه و راه ندارند و فرزندان‌شان در راهِ کشیدن آب از چاله‌های عفونی، توسط تمساح بلعیده می‌شوند.
برای صرفِ بقا گالن‌های سوختِ را بر دوش می‌گیرند که سودِ آن نیز به جیبِ واسطه‌های مرتبط با نیروهای امنیتی-نظامی می‌رود و در این راه هر روز به طرق مختلف کشته می‌شوند: تازه این‌جا‌ست که انسانِ صاحب امتیازِ مرکز، به بدنِ خاکسترشده‌ی او نامی می‌دهد: #قاچاقچی.
قاچاقچی، اسمِ رمزِ آشویتزی است که در ایران برای #کولبر، #سوخت_بر، #شوتی و امثالهم اختراع شده تا ضمنِ توجیهِ محرومیت از پایه‌ای‌ترین امتیازاتِ یک جامعه، از خشونت دولتی سهم ببرند.
به بدنِ بی‌جانِ سوخت‌برِ بلوچ که طعمه‌ی سیل شده است نگاه کنید. چه تفاوتی میان این تصویر با تصاویر منتشر‌شده از تلِ اجسادِ قربانیان فاشیسم در ده‌ها سال قبل پیدا می‌کنید؟
تعداد زیادی از هم‌قطاران او برای همیشه مفقود شدند. آن‌ها حتی به تیترهای فرعیِ اخبار راه پیدا نمی‌کنند و به‌مراتب از قربانیان آشوتیز نگون‌بخت‌تر هستند چراکه هیچ تلاش بالادستی برای یافتن اجسادشان نیز صورت نخواهد گرفت و هرگز برای‌شان یادمان ساخته نخواهد شد.
در نهایت در نظر بگیرید که سرزمینِ آن‌ها گنجینه‌ی ذخایر طلای* این کشور است و هزاران معدن کشف‌شده و نشده‌‌ی کرومیت، آهن، منگنز، گرانیت را زیر پاهای خود لمس می‌کنند که محصولات‌شان یه هرجایی به جز بلوچستان آبادانی عرضه می‌کند.
در تاریخ و جغرافیا، چنین جایی مستمعره یا منطقه‌ی اشغالی، خوانده نمی‌شود؟
* فقط در معدن طلای تفتان ۲۴تن ذخیره‌ی اثبات شده طلا موجود است.
#تبعیض_طبقاتی #تبعیض_سیستماتیک #فراتر_از_استثمار #جغرافیای_اشغال #حیات_برهنه #بدن_های_مازاد #محذوفین #مطرودین #بلوچ_کشی #سوختبران_بلوچ
#پیرکور #رودخانه_نهنگ
@Blackfishvoice1