حکم اعدام #کامران_رضایی، زندانی سیاسی و از بازداشت‌شدگان قیام #آبان_۹۸ در #زندان_عادل_آباد_شیراز اجرا شد.

کامران به اتهام کشتن یکی از اوباش بسیجی محکوم شده بود گرچه برای اخذ #اعترافات_اجباری ۷ماه او را در سلول‌های انفرادی تحت شکنجه قرار دادند.
به گفته‌ی یکی از هم‌بندیان، حجم شکنجه‌ها به حدی بود که کامران "تا مدت زیادی در ادرارش خون بوده و گوش سمت راستش دچار مشکل شده بود."

کامران از کودکی کار کرده بود و نان‌آور خانواده بود و در آبان ۹۸ همراه با دیگر تهیدستان علیه فقر و تبعیض و غارت به خیابان‌ رفته بود.

دیروز هم #هانی_شهبازی یکی دیگر از رزمندگان آبان در #زندان_سپیدار_اهواز توسط پاسداران خامنه‌ای به قتل رسید. هم‌زمان در #زندان_لاکان_رشت نیز یک زندانی دهه‌ی شصتی به‌نام #هرمز_صابری به قتل رسید.

با شدت گرفتن فقر و تحمیل فشارهای روزافزون به مزدبگیران و زحمتکشان، حکومت دکر دیگری از کشتارها را در زندان‌ها کلید زده است تا مانند تمام عمر ننگین خود بگوید که برای بقا یک روش آن دارد که کشتار است و لاغیر.

#علیه_بی_تفاوتی #قیام_علیه_اعدام #جمهوری_کشتار #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #آبان_ادامه_دارد

@Blackfishvoice1

#زینب_جلالیان وارد هفدهمین سال از حبس بدون مرخصی شد.
#فروغ_تقی_پور به ۱۵ سال حبس محکوم شد.
#مرضیه_فارسی به ۱۵سال حبس محکوم شد.
#شهدخت_خانجانی به ۱۱ سال حبس محکوم شد.
#وریشه_مرادی و #پخشان_عزیزی تحت شکنجه و بازجویی‌های بی‌وقفه قرار دارند و بیم آن می‌رود احکام بسیار سنگینی دریافت کنند.
#سمیرا_احمدی در #سقز به ۳ سال حبس محکوم شد.
#سپیده_رشنو به تحمل ۴سال حبس محکوم شد.
#حوریه_محسنی به ۴ سال حبس محکوم شد.
#آرمیتا_پاویر به ۲۳ماه حبس محکوم شد.
#شریفه_محمدی فعال کارگری کماکان در بازداشت به سر می‌برد.
#تینا_دلجو فعال سیاسی-اجتماعی برای تحمل یک‌سال حبس روانه #زندان_لاکان_رشت شد.
#بهاره_شیری مادر شهید آزادی و برابری #علی_عباسی به شش سال حبس محکوم شد.
#سمانه_اصغری مدافع حقوق کودکان به یک سال حبس محکوم شد.


این‌ها برخی از احکامی هستند که تنها طی یک‌ماه اخیر برای سرکوبِ زنانِ مبارز صادر شده‌اند.

می‌توان بابِ طبعِ #صنعت_حقوق_بشر تا ساعت‌ها به شمردنِ تعداد زندانیان و محکومین سیاسی ادامه داد و مبارزان را به اعداد تقلیل داد.

لیکن هر یک از این نام‌ها، یک زندگی هستند که برای دقایق، ساعات و سال‌های پیش‌روی خود آرزوها داشته و دارند.

از کنار نام‌ها نباید به سادگی گذشت. نباید آن‌ها را به تیترهای خبری فروکاست و به کالایی‌سازی مبارزه یاری رساند.

کافی‌ست به مورد زینب جلالیان دقت کنید: ۱۷ سال بدون یک روز مرخصی.

عمر یک انسان چقدر است که ۱۷ سال از آن در بدترین زندان‌های ایران سپری شود؟ نوزادی که ۱۷ سال قبل متولد شده است، اکنون واپسین روزهای دبیرستان خود را سپری می‌کند‌. خودِ شما! از ۱۷ سال قبل تا امروز چقدر تجربه کرده‌اید؟ ۱۷ سال. ۱۷ سال. این عدد را، در تاريخچه‌ی زندگی خود لحاظ کرده و به سرعت ۱۷ سال گذشته‌تان را مرور کنید. ۱۷ سال.

فروغ تقی‌پور متولد ۱۳۷۳ است. او پیش‌تر نیز مدت‌ها زندانی بوده و اکنون در آستانه‌ی ۳۰ سالگی، حکمی دریافت کرده است که تا ۴۵ سالگیِ او را در زندان رقم خواهد زد.

با نگاه به تعداد زندانیان سیاسی و احکام بی‌رحمانه، درمی‌یابیم که خلاصه شدن دولت در ایران به نهادِ سرکوب سیاسی، نتوانسته است مانع از مقاومت/مبارزه گردد.
مبارزه به فصول مشخصی که قیام‌ها فوران می‌کنند خلاصه نمی‌‌شود. چراغ مبارزه را از سال‌های سیاه دهه‌ی شصت تا امروز، همین زندانیان سیاسی روشن نگاه داشته‌اند و حسرتِ تسلیم شدن را بر دل حاکمان جمهوری اسلامی گذاشته‌اند.

هیچ‌یک از این نام‌ها به زندانی شدن علاقمند نیستند! آن‌ها برای پاسداشتِ زندگی، از جوانی خود دست شسته‌اند و تحقق آرزوهای خویش را در گرو تحقق آرزوهای سرکوب‌شده‌ی ستم‌دیدگان ایران دانسته‌اند.


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#علیه_سکوت #علیه_بی_تفاوتی
#زن_زندگی_آزادی


@Blackfishvoice1

#سارا_جهانی فعال حقوق زنان به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

سارا جهانی، متولد ۱۳۷۵، دانش‌آموخته دکتری داروسازی از دانشگاه علوم پزشکی #مشهد و ساکن #رشت است. وی همچنین فعال حقوق زنان و علاقمند به حوزه‌ی حقوق سلامت است.

سارا جهانی، در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ به همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان با یورش خشونت آمیز ماموران به منزل شخصی‌اش، با ضرب و شتم بازداشت شد. وی پس از گذراندن دوران بازجویی در انفرادی اداره اطلاعات رشت، پس از ۴۷ روز حبس در تاریخ ۹ مهر ماه ۱۴۰۲ از #زندان_لاکان_رشت آزاد شد.

منبع: #بیدارزنی


@Blackfishvoice1

#یاسمین_حشدری، فعال حقوق زنان به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

یاسمین حشدری شاعر، فعال حقوق زنان، کودکان کار و فعال فرهنگی در حوزه‌ی کتاب است.
حشدری در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ به همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان با یورش ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شد. وی پس از گذراندن دوران بازجویی در انفرادی اداره اطلاعات، پس از ۳۴ روز حبس در تاریخ ۲۸ شهریور ماه ۱۴۰۲ از #زندان_لاکان_رشت رشت آزاد شد.


@Blackfishvoice1

#متین_یزدانی، فعال حقوق زنان ساکن #رشت، به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و ۱ روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دو سال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

متین یزدانی، متولد ۱۳۶۵، دانش‌آموخته‌ی جامعه‌شناسی، عکاس، فعال حقوق زنان و از آموزگاران باسابقه کودکان در شهر رشت است. فعالیتها و علایق وی طی سال‌های اخیر در زمینه محو خشونت علیه زنان بود.


متین یزدانی در تاریخ ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲ به همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان رشت با یورش ماموران امنیتی در منزلش بازداشت و پس گذراندن بازجویی در اداره اطلاعات رشت در تاریخ ۲۶ شهریورماه از #زندان_لاکان_رشت به قید وثیقه آزاد شد.


منبع: #بیدارزنی


@Blackfishvoice1

#شیوا_شاه‌_سیاه، فعال حقوق زنان به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

شیوا شاه سیاه متولد ۱۳۷۱ فارغ التحصیل کارشناسی طراحی صحنه و‌ لباس تئاتر از پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران است. وی تصویرساز و طراح گرافیک و ساکن لاهیجان است. شیوا شاه‌سیا علاقه‌مند و فعال در حوزه مطالعات زنان و مطالعات جنسیت است.

شیوا شاه‌سیاه در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ به همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان با یورش ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شد. وی پس از گذراندن دوران بازجویی در انفرادی اداره اطلاعات، پس از ۱۱روز حبس در تاریخ ۵ شهریور ماه ۱۴۰۲ از #زندان_لاکان_رشت شد.


منبع: #بیدارزنی


@Blackfishvoice1

شریفه محمدی، مدافع حقوق کارگران، روز سه‌شنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در شهر رشت، توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد و کماکان به‌صورت بلاتکلیف در #زندان_لاکان_رشت محبوس است.
نامه‌ای از "گمنام" خطاب به شریفه به‌دست ما رسید که فایل صوتی آن را می‌شنوید.


#شریفه_محمدی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#سرکوب_کارگران #مبارزه_طبقاتی
#علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1

#زهرا_دادرس، فعال حقوق زنان به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

زهرا دادرس، متولد ۱۳۵۹، از فعالان شناخته‌شده اجتماعی در حوزه حقوق زنان و حقوق کودکان در #رشت است. او سال‌های متمادی در انجمن‌های مردم‌نهاد کودکان و زنان مشغول به فعالیت بوده و در اجرای طرح‌هایی در راستای تغذیه، بهداشت و آموزش کودکان کار و کودکان کم برخوردار، و فعالیت هایی در حوزه اشتغال و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار و ارتقای بهداشت و سلامت زنان کم برخوردار استان گام‌های مهمی برداشته است.

زهرا دادرس در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ به ‌همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان با یورش ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شد. وی پس از گذراندن دوران بازجویی در انفرادی اداره اطلاعات، پس از یک ماه حبس در تاریخ ۲۶شهریور ماه ۱۴۰۲ از #زندان_لاکان_رشت آزاد شد.


منبع: #بیدارزنی

#جنگ_علیه_زنان


@Blackfishvoice1

#آزاده_چاوشیان، فعال حقوق زنان ساکن #رشت، به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و ۱ روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دو سال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

آزاده چاوشیان، فعالیت زنان را در حوزه‌ی محلی را دنبال می‌کند. او دانش‌آموخته‌ی مهندسی کامپیوتر نرم افزار و دارای مدرک کارشناسی ارشد IT است. وی همچنین مدرس موسیقی کودکان است، عمده‌ی تمرکز او بر آموزش برای کودکان دارای سندروم‌داون، اوتیستیک و نابینا بوده است.

چاوشیان در تاریخ ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲ به همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان رشت با یورش ماموران امنیتی در منزلش بازداشت و پس گذراندن بازجویی در انفرادی در تاریخ ۲۶ شهریورماه از #زندان_لاکان_رشت به قید وثیقه آزاد شد.


منبع: #بیدارزنی


@Blackfishvoice1

#فروغ_سمیع_نیا مدافعِ حقوق زنان به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.

سمیع‌نیا متولد ۱۳۶۱ در #لاهیجان، فعال حقوق زنان و ساکن #رشت است. او طی دو دهه‌ی اخیر علیه قوانين زن‌ستیزانه فعالیت کرده است؛ از جمله از طریق فعالیت در کمپین یک میلیون امضا و "کارزار منع خشونت علیه زنان".
از وی مقالاتی متعددی در حوزه‌ی زنان در سایت‌های بیدارزنی، مدرسه فمنیستی و نشریه‌ی #گیلان_اوجا موجود است که عمدتا بر مسأله اشتغال و معیشت زنان تمرکز دارند.


فروغ سمیع‌نیا در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ به همراه ۱۱ نفر از فعالین زنان با یورش خشونت آمیز ماموران به منزل شخصی‌اش، با ضرب و شتم بازداشت شد. وی پس از گذراندن دوران بازجویی در انفرادی اداره اطلاعات رشت، پس از ۴۷ روز حبس در تاریخ ۹ مهر ماه ۱۴۰۲ از #زندان_لاکان_رشت آزاد شد.



@Blackfishvoice1

لحظاتی هستند که هرگز از یاد نخواهم برد.
در این شش ماه ساعاتی بودند که بر من سخت و سنگین گذشتند اما هیچ‌گاه نگریستم.
هنگامی‌که با صورت کبود، برگه‌های بازجویی بر سرم کوبیده می‌شد، هنگامی که بعد از سه ماه از انفرادی به بند عمومی منتقل شدم و یا زمانی‌که بعد از سه ماه آیدین عزیزم را در آغوش گرفتم و هنگام دیدن سیروس در اولین ملاقات بعد از انفرادی که با دیدن چهره‌ی خندان من اشکهای‌اشش جاری شده بود.

بله هرگز این وقایع از یادم نخواهند رفت.
و حالا دیروز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ نگاه‌های منتظر و نگران مادر و خواهرم که انتظار داشتند مرا حضوری ملاقات کنند از یادم نخواهد رفت. آن‌ها از راه دور با پاهای ورم‌کرده و درد‌آلود به تنهایی
آمده بودند تا مرا در آغوش خود بگیرند. اما به آن‌ها اجازه داده نشد‌. مادرم توصیه می‌کرد که شریفه ناراحت نباش و چیزی نگو تا اذیتت نکنند.

اما من فریاد زدم تا هم مادرم و هم دیگران بشنوند و متوجه گردند که من فرزند پدر و مادری هستم که به من آموخته‌اند در مقابل ظلم و بی‌عدالتی سکوت نکنم.

هنگامی‌که بعد از سه ماه وارد بند عمومی شدم، دلم عجیب گرفته بود. با شنیدن این جمله که دلت را پیش عزیزانی بگذار که در شرایط سخت و دشوارتری بوده‌اند آرامشی مرا فرا گرفت که با امیدی بیش‌تر از پیش این روزها را سپری کنم.
این چند خط را نوشتم برای این‌که به خانواده و دوستان عزیزم بگویم دوست‌تان دارم؛ به قول آیدین به اندازه کهکشان‌ها دوست‌تان دارم.

#شریفه_محمدی

بند قرنطینه تبعید‌گاه لاکان رشت


🔺شریفه محمدی، فعال کارگری ساکن رشت، صبح روز ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲ با یورش ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شد، پس از حضور در اداره‌ی اطلاعات رشت به #زندان_سنندج منتقل شد. در جریانِ بازجویی‌‌ها مورد ضرب و‌شتم قرار گرفت و با محرومیت از حق درمان، به #زندان_لاکان_رشت منتقل شد.



#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_سکوت #مقاومت_روزمره #مبارزه_طبقاتی


@Blackfishvoice1

در ادامه‌ی پروژه‌ی سرکوب فعالین صنفی معلمان، #عزیز_قاسم_زاده از کار معلمی اخراج شد.
بر اساس این گزارش #شورای_هماهنگی_تشکلهای_صنفی_فرهنگیان_ایران حکم اخراج قاسم‌زاده توسط دیوان عدالت اداری تایید شده است.
قاسم‌زاده مردادماه ۱۴۰۲، توسط توسط هیات رسیدگی به تخلفات کارکنان آموزش و پرورش استان #گیلان، در خصوص اتهام تبلیغ علیه نظام، به انفصال دائم از خدمات دولتی محکوم شده بود.
عزیز قاسم زاده در تاریخ ۲۶ خردادماه ۱۴۰۱، در ارتباط با برگزاری تجمع اعتراضی معلمان و فرهنگیان در رشت بازداشت شد. او نهایتا در تیر ماه همان سال با تودیع وثیقه آزاد شد.
این فعال صنفی در آبان ماه همان سال، توسط شعبه سوم دادگاه انقلاب شهرستان رشت از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم نهایتا توسط دادگاه تجدیدنظر استان گیلان عینا تایید شد.
در بهمن ماه سال گذشته، او به همراه چند تن از فعالین صنفی معلمان‌ استان گیلان، توسط شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت از بابت اتهامات اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت و برگزاری تجمعات صنفی و تمرد از دستور پلیس محاکمه شد. در نهایت وی در اسفندماه ۱۴۰۲، توسط شعبه مذکور به تحمل دو سال و یک روز حبس تعزیری و دو سال منع عضویت در احزاب، گروه ها و دسته‌جات سیاسی و اجتماعی محکوم شد.
عزیز قاسم زاده مورخ نوزدهم فروردین ماه سال ۱۴۰۲، جهت تحمل دوران محکومیت خود بازداشت و به #زندان_لاکان_رشت منتقل شد.


#سرکوب_معلمان


@Blackfishvoice1

امروز شنبه ۲۳ تیرماه ۱۴۰۳، #فروغ_سمیع_نیا #نگین_رضایی #شیوا_شاه_سیاه #آزاده_چاوشیان و #جلوه_جواهری و #متین_یزدانی برای سپری کردن ۶ سال و نیم زندان راهی #زندان_لاکان_رشت شدند.
پیش‌تر #زهرا_دادرس و #زهره_دادرس نیز توسط سرکوب‌‌گران بازداشت و به این زندان منتقل شده بودند.

بی‌تردید بخش اعظم کاربرانِ شبکه‌‌های اجتماعی تا زمان بازداشت و شاید تا همین امروز، حتی نام این زنان را نشنیده بودند که چندان عجیب نیست. کم‌تر مبارزِ راستینی سراغ داریم که دیده شدن در این فضاها از دغدغه‌های‌اش باشند و مبارزه را به استوری‌بازی و پُرگویی و تک‌گویی تقلیل دهد.
نفراتی که اکنون در گیلان به زندان می‌روند، طی سال‌های متوالی با اجتنابِ کامل از حواشی و مجادلاتِ صدتا یک‌غاز، برای به مرکز کشاندنِ گفتگو و مبارزه علیه #تبعیض_جنسیتی کوشیده‌اند و برخی از آنان بیش از دو دهه‌ی اخیر از زندگی خود را در راه آرمان‌شان هزینه کرده‌اند. با بروزِ قیامِ #زن_زندگی_آزادی و عزیمت مطالباتِ زنان به محورِ مبارزات، جمهوری اسلامی کمر به انتقام از کسانی بست که در سیاه‌ترین روزها، چراغ برابری‌خواهی را روشن نگاه داشتند.


🔺از ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ و یورشِ وحشیانه‌ی نیروهای اطلاعاتی به زنانِ برابری‌خواه در گیلان، تا همین حالا که آن‌ها برای تحمل سال‌ها حبس به زندان رفته‌اند، حتی یک جمله‌ی خنثایِ خبری در صفحاتِ افرادی نظیر #مسیح_علی_نژاد پیدا نمی‌شود. علی‌نژاد
۸میلیون و پانصدهزار دنبال‌کننده در اینستاگرام، ۷۴۰هزار دنبال‌کننده در توئیتر و ۱۰۰هزار مخاطب در تلگرام دارد. چرا؟
چرا او با ادعاهای گوش‌خراشِ "منم منم منم"، حاضر نیست سر سوزنی از این منیت را برای کسانی خرج کند که به‌خاطر مبارزات‌شان علیه تبعیض جنسیتی، سرکوب می‌شوند؟
چرا خیلِ مریدانِ مسیح و نازنین و ... فانوس به‌دست در پی یافتنِ کسانی هستند که عناوین نچسبِ آزادی‌خواه و مدافع زنان را به آن‌ها بخیه بزنند ولی از مدافعین راستینِ و جان بر کفِ زنان سخنی نمی‌گویند؟

🔺این‌ها کالایی‌سازانِ مبارزه هستند و همه‌چیز را در قالبِ "پروژه‌ها" درک می‌کنند. اگر بتوانند شما را در یکی از پروژه‌های خود جانمایی کرده و در نهایت به خودشان کردیت داده و فاند و بودجه‌های بیش‌تری دریافت کنند، شخصا به سراغ‌تان خواهد آمد یا توقع دارند خود به سراغ‌شان روید و با آن‌ها و منویات‌شان، بیعت کنید.
برای آن‌ها هیچ اهمیتی ندارد که انتقامِ سختِ جمهوری اسلامی از زنان، در همین پروژه‌ی قلع و قمع کردنِ زنان گیلان متجلی شده است؛ مهم این است که زنانِ مذکور نه توهمی به پروژه‌های نان و آب‌دار راستِ برانداز دارند و نه #سلبریتی_اکتیویستها نظیر علی‌نژاد را صدایِ مبارزان می‌دانند. از همین‌روست که علی‌نژاد با #مورگان_اورتگس از مهم‌ترین چهره‌های مدافعِ "لغو قانون سقط جنین" در آمریکا دوستی دارد و عکس یادگاری می‌اندازد و از هم‌‌نشینی با چهره‌ی مشمئزکننده‌ی زن‌ستیز و نئوفاشیست، #جردن_پترسون ابایی ندارد. در پروژه‌‌های او می‌توان با زن‌ستیزانِ هار دوستی داشت ولی سخن گفتن از رزمندگانی که چشم در چشم ارتجاع و استبداد جوانی‌شان را هزینه می‌کنند، جایی باز نیست.

و صد البته چه افتخاری بالاتر از این‌که چنان درست گام برداری و قطب‌نمایِ دقیقی در دست داشته باشی که در مسیرِ مبارزه برای رهایی، جمهوری اسلامی سرکوب‌ات کند و اپوزیسیون‌نمایِ باندی-فاندی، بایکوت؟

🔺جالب این‌جاست که مریدان همین فرد و امثالهم، مرتب و مکرر با دیدن انتقاداتی نظیر همین متن می‌گویند:
"شما هم را می‌زنید، پس که را قبول دارید؟"
پاسخ ساده است: همین مبارزانی را قبول داریم که داخل ایران مشغول تشکل‌یابی هستند و جان و مال‌شان را فدا می‌کنند ولی شما نام‌شان را نشنیده‌آید و گمان می‌کنید مشتی جسدمعاشِ آن‌سوی اقيانوس‌ها برای شما آزادی می‌آورند: خیر! آن‌ها تا زمانی لاف می‌زنند که حساب بانکی‌شان توسط اتاق فکرهای مرتجعِ آمریکا و اروپا شارژ شود.
بله بزرگواران! کنار آن‌ها بایستید که می‌دانند هیچ حقی در هیچ‌‌کجای تاریخ با ایثارِ جوانی و زندگی‌ها به ثمر ننشسته است و با ایمان به آرمان‌شان، سربلند به زندان می‌روند نه کنارِ آن‌ها که صدای تو خواهند بود به‌‌شرطِ فاکتور.


#صنعت_اپوزیسیون


@Blackfishvoice1

کوتاه درباره‌ی بیش‌خاص بودن صدورِ حکم اعدام برای #شریفه_محمدی
و ضرورتِ سکوتِ نکردن در قبالِ آن



صدور حکم اعدام برای یک فعال کارگری بعد از اعدام‌های سال ۶۷ بی‌سابقه است. جمهوری اسلامی بعد از اعدام‌ِ چپ‌گرایان و قلع و قمعِ کاملِ تمامی تشکل‌های کارگری، تلاش کرد تا "فکرِ سازمان‌یابی" را ریشه‌کن کند؛ امری که هرگز در تحققِ به آن کامیاب نبوده است.
وجود شوراهای حکومتیِ کار از یک‌سو، ایجادِ رسته‌ای از چپ‌نمایانِ وابسته به اتاق فکرهای امنیتی که مروجِ خیریه‌گری و سیاست‌زدایی کردن از خواست‌های کارگران هستند و کارِ بی‌‌وقفه‌‌ی ماشین سرکوب، نتوانست و نخواهد توانست تا خواست‌های انضمامیِ نیروی کار را زیر فرش بزند.

زندان‌ها همواره پذیرایِ مدافعین حقوق کارگران بوده‌اند و جوانی و سلامتِ بسیاری از مبارزين این عرصه پشت میله‌های زندان و در اتاق‌های بازجویی، سپری شده است.

اما بیش‌فعال شدنِ گسلِ طبقاتی پس از #دی۹۶ حکومت را بیش از پیش نسبت به سرکوب برابری‌خواهان مصمم کرد؛ خاصه آن‌‌که رهبر جمهوری اسلامی خود، صحنه‌گردانِ اصلی ساختِ یک طبقه‌ی اشراف در ایران است که تکیه‌گاه وی باشند. هم‌او بوده که واضع سیاست‌های نئولیبرالی برای برون‌سپاری صنایع و کوچک‌سازی دولت بوده است و بیش از هر فرد دیگری در تاریخ جمهوری اسلامی، از تشکل‌های کارگری هراسیده است.

قیام‌های دی و آبان، اعتراضات مربوط به آرد و آب و متعاقبا خیزش ۱۴۰۱ با کشتار وسیع متوقف شدند. سوژه‌ی تحتِ ستم بیش از هر زمانِ دیگری درمی‌‌یابد که شورش‌های مقطعی دستاوردی جز قتل‌عام نداشته و حاکمیت جمهوری اسلامی برای بقای خود ابایی از دست بردن به هیچ‌گونه جنایتی ندارد. بنابراین نقشِ فعالین کارگری و صنفی که ده‌هاست از لزومِ تشکل‌‌یابی و مبارزات پیوسته با اتکا به توانِ کمی و کیفی نیروی کار تأکید می‌کنند، برجسته‌تر می‌‌شود.

سیرکِ جرج‌تاون،‌ معرکه‌گیری‌های جسدمعاشانِ خارج از کشور و در یک کلامِ بی‌ریط بودنِ مطلقِ خود-رهبرپنداران اپوزيسيون‌، در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ روشن‌تر از هر زمانِ دیگری اثبات کرد که هیچ نجات‌دهنده‌ای در خارج از کشور وجود ندارد مگر آن‌که با دریوزگی از قدرت‌های جهانی در پیِ دوختنِ کیسه‌ای برای ایرانِ بدون جمهوری اسلامی باشد.

اهمیتِ کسانی‌که با وجود سرکوب در ایران ماندند و با دوری از فضاهای کاذب، شناختِ خود از آرایش طبقاتی جامعه‌ی ایران را ژرف‌تر کرده و به امکان‌یابی برای پیش‌بردِ مبارزه طبقاتی یاری رساندند، بیش از هر زمانی دیگری اکنون آشکار می‌شود؛ اکنون که خیابان سرکوب شده و دلقک‌های سیاسی در اروپا و آمریکا، مشغولِ بیزنس‌اند.

صدور حکمِ اعدام برای شریفه محمدی به‌عنوان یک زنِ مدافع حقوق کارگران
را در چنین بستری می‌توان درک کرد. نهادهای امنیتی با چنین حکمی قصد دارند پیامی محکم به تمامی فعالین صنفی، مدافعین حقوق زحمت‌کشان و زنانِ برابری‌خواه، مخابره کنند که نزدیک شدن به خطِ قرمزِ خامنه‌ای _تشکل‌سازی و مبارزاتِ خودبنیادِ ستم‌دیدگان با غارت‌گران_ عاقبتی جز مرگ نخواهد داشت؛ به‌یاد آورید که در روز تشییعِ لاشه‌ی ابراهیم رئیسی، خاطرات خاوران را در بلندگو فریاد می‌زدند. و از خاطر نبریم که در همین روزهای اخیر جمعی از زنان گیلان را با احکام سنگین قضایی روانه‌ی زندان کردند.


جمهوری نکبت اسلامی با این حکم، ( فارغ از آن‌که در مرحله‌ی تجدیدنظر و دیوان عالی، تأیید یا نقض شود) شمشیرِ تابستان ۶۷ خود را از نیام خارج کرده و بدون تعارف می‌گوید که به حبس‌های چندین ساله بسنده نخواهد کرد.

سکوت کردن در قبالِ این حکم، هم به‌معنای فراموشیِ قتل‌عامِ چپ‌گرایان ایران در دهه‌ی شصت و هم به‌معنای مماشات با دستگاهی‌ست که به آن جنایت افتخار می‌کند و از بازسازی‌اش دریغ ندارد. کمااینکه "کمپین دفاع از شریفه محمدی" گزارش کرده است که به سیاقِ دادگاه‌های مرگِ ۶۷، بازجویان اطلاعاتی از تهران به #زندان_لاکان_رشت رفته‌‌اند تا با شکنجه و تهدید و تشدید فشارها، وی را بر دو راهی اعتراف به جرمِ ناکرده یا مرگ قرار دهند.

تکراری‌ست اما جا دارد کلماتِ جاودانِ
مارتین نیمولر را مرور کنیم:
اول سراغ کمونیست‌ها آمدند
سکوت کردم چون کمونیست نبودم

بعد سراغ سوسیالیست‌ها آمدند
سکوت کردم زیرا سوسیالیست نبودم

بعد سراغ یهودی‌ها آمدند
سکوت کردم چون یهودی نبودم

سراغ خودم که آمدند
دیگر کسی نبود تا به اعتراض برآید


#جمهوری_اعدام #علیه_سکوت #علیه_فراموشی #کارگر_زندانی_آزاد_باید_گردد #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #خاوران_حافظه_تاریخی #خاوران_هنوز_سرخ_است #علیه_بی_تفاوتی

@Blackfishvoice1

روز پنجشنبه چهارم مرداد #یاسمین_حشدری فعال حقوق زنان برای تحمل دوران محکومیت خود به #زندان_لاکان_رشت منتقل شد.

حشدری همراه با جمعی از مدافعین حقوق زنان در #گیلان در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ بازداشت شد و از بابت از بابت کذاییِ "عضویت در گروه و اجتماع و تبانی با هدف برهم زدن امنیت ملی" به شش سال و یک‌ماه و هفده روز زندان محکوم گردید.

به گزارش #بیدارزنی این حکم در حالی به اجرا در آمده که وی علیرغم نیاز به درمان و رسیدگی پزشکی مراحل درمان خود را طی نکرده است.

طی این مدت، می‌بایست گزارش نهایی پرونده پزشکی قانونی وی پس از بررسی نهایی به واحد اجرای احکام، ارسال شود.

#فروغ_سمیع_نیا #نگین_رضایی #شیوا_شاه_سیاه #جلوه_جواهری #زهرا_دادرس #زهره_دادرس #سارا_جهانی و #هومن_طاهری بابت محکومیت در همین پرونده در زندان رشت محبوس هستند.

#جنگ_علیه_زنان #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

@blackfishvoice1

جمهوری اسلامی در ابتدای سال جاری دست‌کم ۲۲۸ نفر را اعدام کرده و در یک ماه اخیر به این کشتار شتاب داده‌ است .در یک هفته گذشته در زندان‌های ایران بیش از ۲۳ نفر به اتهامات مختلف برای اعدام به انفرادی منتقل شده‌اند که ۱۶ نفر آنها در #زندان_قزلحصار، ۴ نفر در زندان بندرعباس و تعدادی در زندانهای دیگر هستند و حکومت کماکان به سرکوب و فشار بر زندانیان ادامه می‌دهد.
در اقدام سرکوبگرانه دیگر در پی‌ تحصن و اعتصاب و اعتراض در بند زنان #زندان_اوین به احکام اعدام ، حکومت ۳۷ نفر آنها را ممنوع الملاقات کرده‌ است.

کارزار #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام در حالی وارد بیست و هشتمین هفته می‌شود که بند زنان رشت سه‌شنبه گذشته در بیانیه‌ای اعلام کردند به کارزار پیوسته‌اند آنان به جز زندانیان سیاسی نسبت به وضعیت زندانیان عادی زیر حکم هشدار دادند و روز گذشته ۱۱ نفر از بند مردان لاکان رشت نیز به کمپین پیوسته و در بیانیه خود اعدامها در ایران را احکام قرون وسطایی خوانده و آن را شدیدا محکوم کرده‌اند.

با پیوستن #زندان_لاکان_رشت به کارزار سه‌شنبه های نه به اعدام ، تعداد زندانها به ۱۸ زندان رسیده است که شامل زندان قزلحصار(واحد۳ و واحد۴)، زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و۶و۸)، زندان مرکزی کرج،زندان خرم‌آباد، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان سلماس، زندان ارومیه، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان مشهد، زندان نظام شیراز، زندان قائم شهر و زندان لاکان رشت (بندزنان و بند مردان) می‌باشد.

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام همواره خواستار لغو اعدام و شکنجه در ایران وحمایت و پیوستن همه هموطنان و زندانیان در زندانهای کشور به این کارزار بوده است.

کارزار سه‌شنبه های نه به اعدام
سه‌شنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳


#جمهوری_اعدام #قیام_علیه_اعدام ##اعدام_قتل_عمد_دولتی_است #علیه_بی_تفاوتی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


@Blackfishvoice1

#منوچهر_فلاح زندانی سیاسی محبوس در #زندان_لاکان_رشت از روز اول مرداد تاکنون در #اعتصاب_غذا به‌سر می‌برد‌.

فلاح، از ۲۸خرداد سال ۱۴۰۲ با اتهامات کذاییِ "توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام" محبوس بود و در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ دوران محکومیت وی به پایان رسید.
اما با پرونده‌سازی جدید از آزادی او جلوگیری شد و بناست مجددا محاکمه گردد.

فلاح در اعتراض به این بی‌عدالتی آشکار، از ۲۷ روز پیش تا کنون دست به اعتصاب غذا رده و اکنون در شرایط جسمی وخیمی به‌سر می‌برد. زندان‌بانان حتی از انتقال او به درمانگاه خودداری کرده‌اند.

لازم یه ذکر است که از روز ۲۱ مرداد، پنج زندانی سیاسی دیگر با نام‌های #عیسی_چولاندیم #هومن_طاهری، #جمشید_عزیزی، #ساسان_خانزاده و #محمد_میری برای اعلام هم‌بستگی با منوچهر فلاح دست به اعتصاب غذا زده‌اند.


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_بی_تفاوتی

@Blackfishvoice1