اپوزيسيونِ فاشیست که برای آزادی 《ایران اشغالی》( گزاره‌ی متعفنی از یک‌صد سال مبارزه علیه استبداد و استعمار واقعیت‌زدایی و سوژگی‌زدایی کرده، سقوط پهلوی را به دخالت نیروهای متافیزیکی گره می‌زند و آگاهانه مساله‌ی اشغال فلسطین را بیش‌خاص‌زدایی می‌کند.)
دست به دامنِ اشغالگرانِ اسرائیلی است، در آمریکا نشسته و خوابِ امپراتوری می‌بیند. مداخله‌ی نظامی جمهوری اسلامی در سوریه را سودای ساختِ امپراتوریِ شیعی تفسیر می‌کنند اما خودشان در توهمِ احیایِ امپرياليسمِ ایرانی هستند. ( از همین‌روست که به مداخله‌ی نظامی پهلوی در عمان و سرکوب قیام ظفار اشاره نمی‌کنند.)
جماعتِ بی‌خرد و بی‌دانشی که از یک‌سو مدعی هستند ایران کشوری بود شکست‌ناپذیر و دارای بزرگ‌ترین و پيشرفته‌ترین ارتش دوران و متعاقبا می‌فرمایند 《عرب پابرهنه کشورمان را ویران کرد》. خب آریائی گرامی چطور ارتش یگانه‌ای بودید که در برابر پابرهنه‌ها فروپاشیدید؟
امپراتوری ساسانی پیش از آن‌‌که مسلمانان به ایران بتازند از درون پوسیده بود. ستمِ شاهان و آخوندهای ایرانی پیش از ورودِ عرب‌ها به سرحدات ایران به چندین قیام مسلحانه علیه حکومت مرکزی از جمله قیام‌های مزدک و مانی منجر شده بود‌. حمله‌ی عرب‌ها فقط تلنگری بود برای فروپاشیدنِ آن امپراتوریِ پوشالی که بر پایه‌ی کاست‌ها و به بردگی گرفتن توده‌های ساکن فلات ایران استوار بود.
نوستالژی احیایِ آن هیولای ستم کلِ هارت و پورت‌های آزادی‌خواهانه‌ی این جماعت را دود می‌کند و به هوا می‌فرستد؛ خاصه جماعتی که برای احیای امپراتوری موهوم‌شان پشتِ ایالات متحده‌ و بریتانیائی سنگر گرفته‌اند که حتی ملی شدن صنعت نفت ایران را در تضادِ با منافع استعماری و سلطه‌جویانه‌ی خود بر غرب آسیا تشخیص داده و از طریق بسیج اوباش کودتا طراحی و اجرا کردند.
سنگر گرفتن پشت اسرائیل که _ تجسمِ نژادپرستیِ سیستماتیک و اشغال‌گری_ به‌قدری رسواست که مخاطبان‌‌شان فقط در صورت مصرفِ سایکودلیک‌ها ممکن است به آزادی‌خواهی این‌ها را باور کنند.
هیچ نیروی آزادی‌خواه و برابری‌طلبی نمی‌تواند مدعی مبارزه با اشکال متعدد ستم بر خلق‌های ایران باشد و با این ستم‌گرانِ در تبعید مرزبندی نکند. نتيجه‌ی توهمات ضدانقلاب مبنی بر گذراندن راه قدس از کربلا به چنین روزگار سیاهی برای باشندگان جغرافیای ایران منجر شده است، توهم بازسازی یک امپراتوری از هند تا مصر در واقعیت چیزی نیست مگر نسل‌‌کشی و برپا کردن کوره‌های آدم‌سوزی.



#فاشیسم #فرشگرد #امپریالیسم


@Blackfishvoice

ترکیه، آنکارا، حمله به سکونت‌گاه پناه‌جویان سوری در محله‌ی آلتینداغ



#فاشیسم #نژادپرستی #مهاجران #پناهجویان #ناشهروندان



@Blackfishvoice

در ترکیه موج جدیدی از شکار خارجیان/پناهجویان/پناهندگان به راه افتاده است.

دو شب پیش در‌ محله‌ی «اوندر» از بخش آلتینداغ آنکارا طی یک درگیری دو جوان سوری دو جوان ترک را با چاقو مضروب کردند و موجب مرگ یکی از آن‌ها شدند. بعد از آن اتفاق، ساکنان ترک محله به سوری‌ها حمله کردند. نیروهای پلیس ویژه وارد عمل شدند. شب گذشته هم درگیری‌ها ادامه داشته و به مغازه‌های سوری‌ها حمله کردند، البته نیروهای پلیس این‌بار راه کوچه را برای حمله‌کنندگان باز کردند و با تشویق آن‌ها روبه‌رو شدند. حمله‌کنندگان می‌گویند سوری‌ها را می‌کشیم و اموال‌شان را غارت می‌کنیم. این تحولات را باید در زمینه‌ی گسترده‌تر #خارجی‌ستیزی تشدیدشده به‌واسطه‌ی ورود حجم عظیم پناهجویان افغانستانی به ترکیه ظرف هفته‌های اخیر فهمید. «آرای عمومی» ترکیه متشکل از نه تنها گرایشات ملی‌گرایانه‌ی راست و اسلامی، حتی گرایشات چپ میانه، سوسیال دموکرات و سکولارهای #آتاتورکیست هم که بخش عمده‌ای از رسانه در انحصار آنهاست، شدیداً تحت تاثیر این بحران‌ها خصلت‌های #شوونیستی خود را بروز داده‌اند. حزب حاکم از طرفی با معامله بر سر جان پناهجویان اتحادیه اروپا را تیغ می‌زند و برای خود «نیروی کار ارزان» وارد می‌کند و از طرف دیگر ناتوان از سازماندهی لازم برای اسکان و ثبت درخواست پناهجویی است. حزب مخالف اصلی یعنی حزب جمهوری‌خواه خلق نیز در خیلی از موارد به شیوه‌ی خودش سیاست خارجی‌ستیزی را پیش می‌برد. در چنین شرايطي که گفتار چپ رادیکال و انقلابی هم پژواک چندانی ندارد، با یک چرخش ایدئولوژیک، خارجیان/پناهجویان به عنوان عامل اصلی مشکلات موجود بازنمایی و عرضه می‌شوند و پایگاه اجتماعی #فاشیستی جریانات اسلام‌گرا، #ملی‌گرایان افراطی و آتاتورکیست‌ها در سطح محلات شهر به حرکت در می‌آیند و به شکار خارجیان می‌روند. تاریخ شاهد نمونه‌های زیادی بوده که غلیان عواطف شوونیستی منجر به قتل‌عام و بگیر و ببند «دیگری‌های» دولت-ملت‌ها شده‌اند. به هر ترتیب نیروهای مخالف #سوسیالیست و کمونیست باید در برابر این شرایط موضع بگیرند و در صورت امکان در سطح محلات نیز #سازماندهی داشته باشند. لازم به گفتن نیست که در صورت ادامه و تشدید این وضع، شرایط اجتماعی به طرز مهیبی انفجاری می‌شوند. جامعه و دولت ترکیه هم در یکی از پر تلاطم‌ترین دوره‌های خود به سر می‌برد و درگیر انواع متعددی از بحران‌ها از جمله بحران‌های مشروعیت، کارآمدی، مهاجرتی، سیاسی، اقتصادی و ظرف‌ سالیان اخیر شدیداً اقلیمی است. خارجیان یا پناهندگان هم روزی در قالب سوری‌ها، روز دیگر در شکل افغانستانی‌ها، ایرانی‌ها، یا پناهندگان از کشورهای شمال آفریقا به عنوان مسببان وضع موجود در پيشگاه جامعه و دولت محاکمه و مجازات می‌شوند. به این ترتیب یک دولت-ملت ظاهراً مقتدر، اسلامی و بومی (اگرچه تا بیخ و بن نولیبرال و اقتدارگرا)، تمام تضادهای درونی خود را تا مدتی به تعویق می‌اندازد. ملی‌گرایی آن هم از نوع شوونیستی/اسلامی‌اش همیشه سلاح قدرتمندی در دست دولت‌ها بوده است.


برگرفته از صفحه‌ی فیس‌بوکِ #مهرداد_امامی


#ترکیه #حزب_عدالت_و_توسعه #نژادپرستی #فاشیسم #مهاجرستیزی



@Blackfishvoice

یاشار کمال: 《حالا ما به دنیا چه می‌گوئیم؟ جز شرمندگی چه چیزی برای‌مان باقی مانده است؟》


تصویری از یک کودک پناهجویِ سوری پس از حمله‌ی نژادپرستانه‌ به محله‌ی بتال‌غازی در آنکارا


#فاشیسم #نژادپرستی #مهاجران #مهاجرستیزی #ناشهروندان



@Blackfishvoice

مسیر دلهره آور نئولیبرالیسم رو به سوی فاشیسم | آزاده شعبانی

بریده‌ای از متن:

هاروی به نقل از پولانی می‌گوید که ایده‌ی آزادی بنابراین به‌صرف آزادی شرکت‌ها و سرمایه‌گذاری، فرو کاسته می‌شود و این به معنای اوج آزادی برای آن‌هایی است که درآمد، فراغت و امنیت دارند و میزان اندکی آزادی به افرادی تعلق می‌گیرد که بیهوده تلاش می‌کنند از حقوق دموکراتیک خود بهره بگیرند تا در مقابل قدرت صاحبان سرمایه، پناهی به دست آورند. بر طبق چنین دیدگاهی، هیچ جامعه‌ای وجود ندارد که بدون قدرت و اجبار تداوم داشته باشد و جهان بدون زور و قدرت کارکردی ندارد بنابراین تنها یک دیدگاه یوتوپیایی لیبرال است که می‌تواند به‌وسیله زور و قدرت و اقتدارگرایی موردحمایت قرار گیرد. به اعتقاد پولانی، ایدئولوژی لیبرال یا نئولیبرال، ازنظر اقتدارگرایی و فاشیسم کاملاً محکوم است چراکه سبب می‌شود آزادی خوب از بین بروند و آزادی بد حکم‌فرما شوند.

نئولیبرالیسم آزادی عده‌ی زیادی از مردم را به آزادی عده‌ی اندکی فرو می کاهد و نتیجه‌ی منطقی چنین رویکردی، نئوفاشیسم است. نئوفاشیسم آزادی‌های مدنی را تحت عنوان امنیت ملی و انگ‌هایی همچون خائنان و دشمان مردم، از بین می‌برد. این ابزار نظامی است که توسط نخبگان حکومتی برای حفظ کنترل و مدیریت جامعه و از بین بردن تمایزات و تفکیک‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد و به‌تبع موجب تشدید نابرابری‌های اجتماعی می‌شود. این ایدئولوژی حاکم دیگر اعتباری ندارد و با چکمه‌های نظامیان جایگزین شده است.



https://bit.ly/3tr6ATJ


#سرمایه‌داری #نئولیبرالیسم #فاشیسم



@Blackfishvoice

فاشیسم و بنگاه های کلان اقتصادی
دانیل گرن
ترجمه: رضا اسپیلی
چاپ دوم
نشر الکترونیک روزگار


#کتاب #فاشیسم


@Blackfishvoice

#مهاجرستیزی #مهاجران_افغانستان #نژادپرستی #فاشیسم_ابدی


@Blackfishvoice