صنعت پوشاک به‌طور کلی یکی از مهم‌ترین حوزه‌های بهره‌کشی از نیروی کار ارزان قیمت است. به دلیل این‌که این صنعت با حادترین شکل از ترویج مصرف گره خورده است لاجرم باید تولید را در بالاترین سطح حفظ کند. حفظ تولید انبوه نیز در گرو پایین نگاه داشتنِ قیمت تمام شده‌ی محصول است که این نیز به ارزان‌سازی نیروی کار و گسستنِ آن از خدمات اجتماعی نظیر بيمه‌های تامین اجتماعی و اتحاديه‌های کارگری وابسته‌ تا بالاترین سطح سود بدون هرگونه اختلالی برای مالکانِ این حوزه تضمین گردد‌.
زنان و کودکان مهم‌ترین قربانیان این صنعت هستند که از غرب تا شرق آسیا در ازای دستمزدهای بخور و نمیر برای تولید برندهای پوشاک استثمار می‌شوند‌ و شرایط کارشان در بسیاری از موارد با برده‌داری تفاوت عمده‌ای ندارد. کافی‌ست به شیوه‌ی استثمار این زنان و کودکان توسط کمپانی‌های زارا، اچ‌اند‌ام، نایکی، آدیداس و ... نگاه کنیم و به کنهِ توحش در این حوزه پی ببریم.
تفاوت چشم‌گیر دستمزد میان کارگران مرد و زن در صنایع پوشاک، زنان را درگیر شدیدترین شکل از بهره‌کشی می‌کند؛ شکلی که با پیوند خوردن به عوامل ساختاری از جمله قوانین اساسیِ تبعیض‌آمیز، سنت قدرتمند مردسالاری و احکام ضد زنِ شریعتمدارانه استثمار زنان را به سپهرِ استثمار مضاعف سوق می‌دهد. در این ویدئوی تبلیغاتی که شرکت تولید پوشاکِ سله‌بن منتشر کرده است مشاهده می‌کنیم که با وجود شکل مشابه تقسیم کار اما زنان کارگر ناچارند تمام لوازم حجاب اجباری را نیز رعایت کنند. در واقع کارِ آن‌ها در کارگاه‌ تولیدی به واسطه‌ی همین پوشش اجباری نسبت به همکاران مردشان به شکلی چشم‌گیر دشوارتر می‌شود با این وجود دستمزدهای کمتری نیز از مردان همکار دریافت می‌کنند.
یک کد طبقاتی بسیار مهم دیگر در سوژگی زدایی از این زنان را زمانی می‌توان دید که همین تولیدی پوشاک برای تبلیغات خود از زنانِ دارای صورت و با پوششِ کاملا متفاوت با زنان کارگر استفاده می‌کند. همین مالکان برای صنعت تبلیغات با قانون‌گذار به توافق می‌رسند که سخت‌گیری‌های مرسوم را اعمال نکنند اما اگر درباره‌ی تفاوت پوشش کارگران زن و مرد از مالکان این شرکت سوال کنید قطعا خواهند گفت که کاری برخلاف قوانین کار انجام نداده‌اند.
بدین معنا زن کارگری که خود تولید‌کننده‌ی پوشاک‌های موجود در بخش تبلیغات است، بی‌چهره و فاقد عاملیت باقی می‌ماند و عرصه‌ی تولید کماکان مردانه به نظر می‌رسد.



#زنان_کارگر #صنعت_پوشاک #صنعت_مد #استثمار_مضاعف #فراتر_از_استثمار



@Blackfishvoice

⛔️ هشدار جدی درباره‌ی محتوای ویدئو:
اگر ناراحتی قلبی و روانی دارید برای کنجکاوی هم کلیک نکنید.

این ویدئوی نفرت‌انگیز پشت‌برده‌ی بدون روتوشِ جنایت با اسمِ رمزِ #کارآفرینی است؛
اسارت و زجرکش کردن کروکودیل‌های وارداتی برای کندن پوست‌شان و ارائه به صنعتِ مد.


پیش‌تر در این‌باره نوشته بودیم:

صنعت مد را می‌توان پیش‌قراول وحشیانه‌ترین شکل از کالاسازی و بهره‌کشی از حیوانات دانست. یکی از نمونه‌های این وحشی‌گری کشتار سیستماتیک خزندگان نظیر مار و کروکودیل برای تولید کیف و کفش و دیگر کالاهای لوکس است.
در ایران نیز بعد از بهره‌کشی و قتل‌عام سیستماتیک گونه‌ی پوزه‌کوتاه ایرانی و دریافتن این نکته که پوست آن‌ها 《ارزش》صادراتی چندانی ندارد، 《بخش خصوصی 》۸۰ کروکودیل نگون‌بخت را _به شیوه‌ی ظالمانه‌ای که می‌بینید_ از مالزی به مشهد وارد کرده است.
طول این گونه از کروکودیل‌ها تا ۷ متر می‌رسد و پس از حدود ۳ سال، پوست آن‌ها قابلیت دباغی (چرم) می‌یابد.
یعنی ۸۰ کروکودیل از آب و هوای کاملا متفاوت مالزی با خراسان به مشهد منتقل شده‌‌اند تا سه سال در استخرهای کوچک محبوس شده و سپس پوست‌شان از تن کنده شود. جنایتی چندش‌انگیز برای تولید کیف و کفش‌های لاکچریِ باب طبع شمال‌ شهرنشینان.


#کالاسازی_حیوانات #صنعت_مد


@Blackfishvoice

نایکی، زارا و پوما کودکان کار را در هندوستان گرسنه نگاه می‌دارند

خودداری کارخانه‌های برندهای لباس همچون #نایکی و #زارا و #پوما از پرداخت حداقل دستمزد در هندوستان


به گزارش یک سازمان بین‌المللی حامی حقوق کارگران، کارگران صنعت پوشاک و مد برای برندهای بین‌المللی در کارناتاکای هندوستان حداقل دستمزد قانوناً تعیین‌شده را دریافت نمی‌کنند.
کارناتاکا ایالتی جنوبی و یکی از مرکزهای عمده تولید لباس در هندوستان با هزاران کارخانه است. بنا به گزارش «کنسرسیوم حقوق کارگر» (WRC)، بیش از ۴۰۰ هزار کارگر پوشاک در آنجا از آوریل ۲۰۲۰ و با فرارسیدن کرونا حداقل دستمزد قانونی را دریافت نکرده اند.
بنا به این گزارش، کارخانه‌های تولیدکننده لباس برای برندهای بین‌المللی همچون پوما، زارا، نایکی، اچ اند ام، گپ، سی‌ اند ای، تسکو، و مارکس اند اسپنسر در مجموع بیش از ۴۱ میلیون پوند دستمزد کارگران را نپرداخته اند؛ چیزی که از سوی این گزارش «وقیح‌ترین سرقت مزدی که تا کنون دیده‌ایم» خوانده شده است.
این باعث شده که کارگران نتوانند در دوران کرونایی از پس هزینه‌های اولیه زندگی بربیایند و کودکان آنها گرسنگی بکشند. یک کارگر زن می‌گوید که دستمزد پرداخت‌شده به او تنها نیمی از هزینه‌ها را کفاف می‌دهد:
«اگر سال پیش دستمزدمان را افزایش می‌دادند، حداقل می‌توانستیم چند بار در ماه سبزیجات بخوریم. کل امسال من فقط به خانواده‌ام برنج و سس چتنی [چاشنی طمع‌دهنده] خورانده ام. سعی کردم با مدیریت کارخانه در این باره حرف بزنم اما آنها گفتند: "این حقوقی است که برای کار در اینجا می‌دهیم. دوست نداری، می‌توانی بروی."» کارگران بارها دست به اعتراض زده اند.
به گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، اسکات نُوا مدیر اجرایی WRC دراین‌باره گفت که «بی‌تفاوتی و بی‌عملی» تمام برندهایی که از این منطقه لباس‌هایشان را تأمین می‌کنند درقبال وضعیت نیروی کار غالباً زن و فقیر آن «شرم‌آور و سنگدلانه» است.
او گفت که علی‌رغم درخواست‌های مکرر WRC از برندهای غربی، این شرکت‌ها حاضر به مداخله نشده اند تا تضمین کنند کارگران این کارخانه‌ها بر اساس قانون هندوستان دستمزد دریافت کنند. به گفته نوا، «پرداخت حداقل دستمزد حقیقتاً کف معیارهای مسئولیت‌پذیری یک برند نسبت به نیروی کار خود است.»
سخنگویان برخی از این برندها در واکنش در بیانیه‌هایی اعلام کرده اند که متعهد به پرداخت حداقل دستمزد به کارگران هستند و در راستای آن تلاش می‌کنند./ از سایت زمانه



#کودکان_کارگر #کار_کودک #کودکان_کار #استثمار #بهره‌_کشی_از_کودکان #صنعت_مد #فراتر_از_استثمار


@Blackfishvoice

سالیانه ۳۹هزار تن از پوشاک تولید چین که به سفارش کمپانی‌های اروپایی تولید شده ولی به فروش نرفته‌اند در صحرای آتاکامی شیلی رها می‌شوند.
۲۰ درصد از آب‌های هدر رفته در سطح جهان متعلق به همین پوشاک است.
بر اساس گزارش الجزیره فقط برای تولید یک شلوار جین ۲۰۰۰ گالن آب ( ۷۵۰۰ لیتر ) مصرف می‌شود.

#سرمایه‌داری #فست_مد #صنعت_مد #تخریب_طبیعت


https://youtu.be/wAPidXqvNLk

@Blackfishvoice

این فرد اینفلوئنسر تشریف دارد با بیش از ۲ میلیون فالوئر. در لس‌آنجلس برای شرکت‌های تولید‌کننده‌ی لباس تبلیغ می‌کند و "اجازه" دارد آزادانه به ایران سفر کند و این‌جا هم حجاب اجباری را زیباسازی کند؛ پیش‌تر هم بار گفته‌ایم که جمهوری اسلامی نه تنها سر سوزنی مشکل با چنین افرادی ندارد بلکه آن‌ها پیاده‌نظام فرهنگی حکومت هستند برای ماله‌‌کشی بر تباهی و رمانتیزه‌سازی از جمعیتِ سلب مالکیت‌شده.
ایشان در لس‌آنجلس از طریق #صنعت_مد کرور کرور دلار به جیب می‌زند و در سفر به وطن از طریق کالاسازیِ کودکان کارگر کوره‌های آجرپزی سرمایه‌ی اجتماعی جمع می‌کند.
مسأله هم ابدا این نیست که این کودکان در ساختِ سرمایه‌داری وحشیِ حاکم به‌طور کامل از ساحتِ کودکی اخراج شده و حتی امکان سوادآموزی ندارند. وظیفه این است از سرمایه‌داران و دولت حامی سرمایه‌داری _به عنوان مسئولینِ قطعی به خاک سیاه نشاندن این کودکان_ رفع مسئولیت شود و تهیدستان مسئول قطعی فلاکت خود معرفی گردند.
امثال این اینفلوئنسر زالوهایی هستند که آخرین ذرات باقی‌مانده‌ از کرامت انسانی این کودکان با هزینه کردنِ ده‌بیست دلار می‌خرند و به‌عنوان کالای واجد ارزش مبادله به شبکه‌های اجتماعی می‌آورند.
فعالین حقوق زنان و مدافعین حقوق کودکان کار سرکوب با اتهاماتی نظیر اقدام علیه امنیت ملی و ترویج فرهنگ غربی سرکوب می‌شوند تا جاده‌‌ برای این دراکولاهای فرهنگی بازتر شود.

پانوشت: صورت کودکان را ما تار کرده‌ایم چون سلبریتی‌ها شعور این کار را هم ندارند.


#آنتی_سلبریتی #تهیدستان #طبقه‌_کارگر


@Blackfishvoice

ارتشِ کارگران روزمزد در هائیتی بار دیگر خیابان‌ها را در اعتراض به وحشی‌گری کارفرمایان تسخیر کردند.
کمپانی‌های تولید پوشاک مانند والمارت و گپ ( Walmart / Gap) این کارگران را در ازای روزانه ۴ دلار دستمزد استثمار می‌کنند بدون آن‌که تعهدی نسبت به بیمه و دیگر حقوق کارگران داشته باشند‌ و کوچک‌ترین اعتراض به اخراج منجر می‌شود‌.
اعتراض دو هفته قبل این کارگران توسط پلیس به شدت سرکوب شد اما آن‌ها پس از تجديد قوا و بازسازماندهی مجددا به خیابان‌ها بازگشتند.


#طبقه‌_کارگر #مبارزه_طبقاتی #صنعت_مد #فراتر_از_استثمار #هائیتی


@Blackfishvoice

الف: فرزندان محمدعلی رامین در شمال شهر تهران زندگی هزار و یک شبی دارند و تمام این امکان‌ها را به واسطه‌ی والدینِ حکومتی‌شان اشغال کرده‌اند. دختر رامین در حالی در #صنعت_مد و فشن فعال است که پدر او " ۹ لغو امتیاز، ۱۵ توقیف و ۶۱ تذکر کتبی" مطبوعات را عمدتا به دلیل عدم رعایت موازین اسلامی یا بدحجابی کارمندان در کارنامه دارد‌. سوسن صفارودی همسر رامین سال‌های متمادی در راس "مجمع جهانی اهل بیت" مروج حجاب اجباری و سرکوب آزادی‌های زنان بوده است. فرزندان این دو بی‌انتها از رانت‌ها استفاده کرده‌‌اند تا جایی یاسین همسر مهناز افشار به تنهایی میلیون‌ها یورو ارز دولتی را بالا کشید، از طریق واردات شیر خشک جان هزاران نوزاد به خطر انداخت و آخر هم از تمام اتهامات تبرئه شد تا مبادا فرزندان دیگر غارت‌‌گران احساس ناامنی کنند و از "نظام مقدس اسلامی" روی برگردانند.


ب: "به زندگی خصوصی‌شون کاری نداشته باشیم" و " کارهای پدرشون به خودشون چه ربطی داره" دو گزاره‌ای هستند که در دو دهه‌ی اخیر _عمدتا توسط اصلاح‌طلبان_ وارد ادبیات سیاسیِ روزمره‌ شدند تا بدین‌وسیله بهره‌گیری فرزندانِ حاکمان از منافع سیاسی و منابع عمومی‌ را لاپوشانی کنند.
به‌عنوان نمونه اگر زندگی‌های اشرافی فرزندانِ این جماعت سوال کنید، عده‌ای برآشفته می‌شوند و با استفاده از گزاره‌های فوق شما را به "دخالت در حریم خصوصی افراد" متهم می‌کنند!
این پرسش‌ها زمانی بی‌اثر خواهند بود که فرزندان این جماعت به طور قطعی از منافع ‌طبقاتی خود گستت کرده، به رانت‌ها، امکانات و مزایا پشت پا بزنند و حتی به منتقد چنین سیستم فاسدی تبدیل شوند.
شما نمی‌توانید بگوئید که " نوه و نتيجه‌ی خمینی را نباید به خاطر نسبت‌شان با آن فرد محکوم کرد" مگر آن‌که اطمینان داشته باشید آن‌ها به صرفِ نسبت خانوادگی با خمینی، شاهانه زندگی نمی‌کنند و از اموال عمومی برای رفاه و نیز پیشبرد پروژه‌های اقتصادی و سیاسی‌شان بهره نمی‌گیرند.

ج: این روزها که مسأله‌ی مناسبات خانوادگی یک سلبریتی ( مهناز افشار ) با فرزند یکی مقامات ارشد دولت احمدی‌نژاد داغ است، مدافعان گزاره‌های فوق نیز همه‌جا ظاهر می‌شوند تا به فساد ساختاری ماله بکشند.
آن‌ها _بعضا ناآگاه و عمدتا آگاهانه-شیادانه_ مدعی می‌شوند باید حساب افشار و همسر وی را از حلقه‌ی غارت‌گران حکومتی جدا ساخت. اما چرا؟ چه گسستِ راستینی میانِ این‌ها با سهم‌برانِ سفره‌ی غارت صورت گرفته است. این افراد نه بیرون از طبقه بلکه درون طبقه‌ی حاکم فهم کنید تا خام‌دستانه به توجیه‌گر بی‌جیره و مواجبِ انگل‌ها تبدیل نشوید.


#آنتی_سلبریتی #سفره_غارت #طبقه_حاکم



@Blackfishvoice

استمرار اعتراضات کارگران روزمرد هائیتی در اعتراض به وحشی‌گری کارفرمایان تسخیر کردند.
کمپانی‌های تولید پوشاک مانند والمارت و گپ ( Walmart / Gap) این کارگران را در ازای روزانه ۴ دلار دستمزد استثمار می‌کنند بدون آن‌که تعهدی نسبت به بیمه و دیگر حقوق کارگران داشته باشند‌ و کوچک‌ترین اعتراض به اخراج منجر می‌شود‌.
اعتراض دو هفته قبل این کارگران توسط پلیس به شدت سرکوب شد اما آن‌ها پس از تجديد قوا و بازسازماندهی مجددا به خیابان‌ها بازگشتند.


#طبقه‌_کارگر #مبارزه_طبقاتی #صنعت_مد #فراتر_از_استثمار #هائیتی


@Blackfishvoice