فاجعه‌ی خاموش (قتل‌های ناموسی)

نویسنده: پروین بختیارنژاد


#کتاب #قتل_ناموسی #زن_کشی


@Blackfishvoice

زن‌کُشی
فصلنامه مطالعات زنان حلقه تجریش


#کتاب #زن_کشی #مطالعات_زنان


@Blackfishvoice

زن در نگاه #زن_ستیزانِ با غیرت، انسان نیست:

_ اگر خواهرت بخواهد شب بیرون برود یا کار کند، چه می‌کنی؟
_ با تیر می‌زنم و می‌کشم‌اش.
_چه کسی این حق را می‌دهد؟
_ پدرم، عموها و فامیل.
_کشتن یک نفر را اشتباه نمی‌دانی؟
_ نه، چون آبرو و شرف ماست.
_او یک انسان است.
_نه، او یک دختر است!


#زن_کشی #زن_ناموس_هیچکس_نیست #قتل_ناموسی


@Blackfishvoice

#قتل_ناموسی #زن_کشی


@blackfishvoice

#زن_کشی #عرب_ستیزی #نژادپرستی


@Blackfishvoice

‏این تصویری از "‎گورستان سیوان" در #سلیمانیه میباشد. گورستانی برای دختران و زنانی که به دلایل ناموسی کشته شده‌اند. تعدادی از قبرها نیز متعلق به فرزندانیست که "نامشروع" بوده‌اند و کشته شده‌اند. قبرها نام و نشانی ندارند. تنها شماره دارند.



از حساب توئیتر نگار جوکار


#زن_کشی #قتل_ناموسی #خشونت‌_علیه_زنان #زن_ناموس_هیچکس_نیست


@Blackfishvoice

سلبریتی‌ها سربازانِ ارتجاع و مروجانِ #زن_کشی

احسان علیخانی:
«برادر بزرگی که، برادر کوچیکی که، رو خواهرش تعصب نداشته باشه، غیرت نداشته باشه، بهش سخت نگیره، باید به علاقه‌ش شک کرد.»


@Blackfishvoice

این عکس را می‌توان هولناک‌ترین تصویر سال ۱۴۰۰ دانست؛
دو برادر که با خونسردی هرچه تمام‌تر زنی را فریب داده‌اند و قرار است برای مناسکِ #زن_کشی از ترکیه به ایران منتقل کنند.
زن پشتِ ماسک می‌خندد:
انا لست حزينة
انا حزن العالم!
ففي صدري وطن يبكي.


#منا_حیدری


@Blackfishvoice

همان‌طور که در نظام سرمایه‌داری ثروت در کسوت انبوهی از کالاها متجسد می‌شود، متعاقبِ آن، قدرت نیز در «تملک» هرچه بیشترِ این «کالاها» نمود می‌یابد. لذا بر اساس این فرمول، هم می‌بایست چیزهای هردم‌بیشتری به کالا تبدیل شوند، و هم نوع ارتباطِ برقرارشده با این «چیزهای کالایی‌شده»، به «ارتباطِ مالکانه» مبدل شود. هر دو شکلِ این «دگردیسی‌ها» نهایتاً در خدمتِ انباشتِ روزافزون (اعم از سود، کالا، قدرت) قرار دارند. تحت سیطره‌ی همین منطقِ مراوداتی است که بدن زنانه هم به شکلی روزافزون به کالا مبدل می‌شود و، در فضایی که هم از حیث نمادین و هم از حیث مناسبات عینیِ اجتماعی به سمت نوعی «شووینیسم مردانه» و «رقابت‌جوییِ نرینه» پیش می‌رود، ارتباط مرد‌ـ‌دیگری با آن به ارتباطی مالکانه، در معنای سرمایه‌دارانه‌ی آن، مبدل «می‌شود». ممکن است بر این مدعا خُرده گرفته شود که برقراری ارتباط مالکانه با بدن زنان، تنها مختص فرمول انقیاد سرمایه نیست، بلکه زنان در فرمول‌های انقیادِ برآمده از مذهب و سنت هم تحت تملک مردان قرار داشته و دارند. این پاسخ، هم درست است، و هم نیست، چرا که تملک زنان در فرمول‌های انقیادِ غیرسرمایه‌دارانه بنا بر منطقی متفاوت از منطقِ «کالایی‌سازیِ سودمحورِ سرمایه‌دارانه» صورت می‌گیرد. با این همه، یکی از نقاط تلاقی و درهم‌رَویِ این دو فرمول انقیاد، درست در همین‌جا اتفاق می‌افتد. «تملک زنان» در فرمول‌های انقیادِ غیرسرمایه‌دارانه، نه‌فقط در توازی با فرمول انقیاد سرمایه‌دارانه، که به عبارت درست‌تر در خدمت این فرمول نقش‌آفرینی می‌کند. با این همه، سعی بر آن است تا این شکل از خوش‌خدمتی‌ـ‌همدستیِ فرمول‌های انقیاد، هم از سوی سرمایه و هم از سوی مذهب‌ـ‌فرهنگ تا حد امکان نه‌ـ‌دیدنی گردد؛ یکی برای آن‌که نسبتش با هر شکلی از ارتجاع را ناـ‌دیدنی سازد، و دیگری برای این‌که از قداستِ فراتاریخی‌اش، به‌مثابه ابزار مشروعیت‌بخشی به آن، صیانت کند، آن هم از طریق تأکید بر بی‌ارتباطیِ تام‌وتمامش با منطقِ «سوداندوزی». این‌جاست که کثرتی از گزاره‌های سنتی‌ـ‌مذهبی در باب زنان و مناسبات میان دو جنس، با رضایتِ هر دوی این فرمول‌های انقیاد، به کار گرفته می‌شوند. بنابراین، باید گفت، سرمایه‌داری که می‌کوشد با کاربست انواع و اقسام شگردهای نمایشی، خودش را منزه از «رویکردهای ارتجاعیِ» گفتمان‌های سنتی‌ـ‌مذهبی نشان بدهد و در بروز انواع و اقسام خشونت‌های آشکار و پنهانِ وارد بر زنانﹾ بی‌تقصیر جلوه کند، از اساس در «تداوم» چنین مناسباتی نقش و نفع دارد.


از مقاله‌‌ی زیستنِ «فاجعه»: تأملی بر پدیده‌ی زن‌کُشی / نرگس ایمانی


#زن_کشی #زن_ستیزی #سرمایه‌داری #ارتجاع #انقیاد_زنان


@Blackfishvoice