اخراج عکاس "اشک‌های دختر بلوچ" به جرم سیاه ‌نمایی

سعید غلامحسینی، عکاس مطبوعاتی که سال گذشته ویدئوی او از یک دختر بچه بلوچ که از بی آبی گریه می کرد و در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد، حالا در برنامه صدا و سیما، خبر داد که به بهانه سیاه نمایی از روزنامه محل کار خود اخراج شده است.

تیرماه سال گذشته ویدئوی کوتاهی از گریه نازنین بلوچ منتشر شد که به دلیل بی ‌آبی، از مسئولان درخواست می‌کند که به این بحران رسیدگی کنند.

اگر بلوچستان بخشی از جنوب لبنان یا یمن و سوریه و عراق می بود, وضع کاملا متفاوت می بود.

انتشار از: عبدالستار دوشوكی

#سازمان_جوانان_مردم_بلوچستان #بلوچستان_استمانۓ_ورنا_رم
#فقر_تحمیلی #محرومیت #بلوچستان #بی_آبی #بحران_آب #جازموریان #دریاچه_هامون #شمال_بلوچستان

کانال تلگرام بلوچ ورنا
https://t.me/Baloch_varna

آدرس اینستاگرام بلوچ ورنا
https://instagram.com/baloch_varna_?utm_medium=copy_link

کودکی بلوچ‌ با قلبی بزرگ و خواسته ای برای همه

کودک‌ بلوچ با قلبی به وسعت دریای مکران، در حالی که در سایه بی کفایتی مسئولین، بلوچستان و بسیاری از نقاط جغرافیای ایران گرفتار خشکسالی و بی آبی شده اند، نه تنها برای رفع مشکل بی آبی در این اقلیم، بلکه برای سایرین نیز نگران و خواستار رفع این مشکل می باشد.

خشکسالی نه تنها باعث از بین رفتن کشاورزی و یگانه منبع درآمد بسیاری از انسانها می شود، بلکه با تغییرات اقلیمی پیامد های فاجعه بار محیط زیستی مانند بروز ریزگردها و طوفان های شن را به همراه دارد و این مقوله در دراز مدت باعث از بین رفتن فرهنگ و زبان و هویت یک ملت بر اثر کوچ اجباری می شود.

@varna_baloch_

#سازمان_جوانان_مردم_بلوچستان
#بلوچستان_استمانۓ_ورنا_رم #نه_به_جمهوری_اسلامی #آزادی #بلوچستان #اعتراضات_سراسری #اعتصابات_سراسری #بی_آبی #بحران_آب #مسئولین_بی_کفایت

کودکان بلوچستان قربانیان کم آبی و فقر تحمیلی

ورنا بلۆچ/ کودکانی که فقط آرزویشان آبی گوارا و رفع تشنگی است. به راستی آرزوی های کودکان سرزمین من فرسنگ ها با آرزوی کودکان مرکزنشین فرق می‌کند.

آنها برای آینده روشن و کودکان بلوچ برای زنده ماندن تلاش میکنند. به راستی فقر امان مردم سرزمینم را بریده و درد جان مرا.

صحنه هایی را در این ویدیو مشاهده خواهید کرد که کمر هر انسانی را خم نموده و وجدانش را به درد می آورد. مظلومیتی دور از منطق در سرزمینی با پتانسیل های بالقوه.

او میگوید چرا از این آب مینوشی؟! پسرک بلوچ جواب میدهد مجبورم، زیرا چاره ای جز نوشیدن از این آب برایش نگذاشته اند.

چگونه می‌شود با دیدن این صحنه های غم انگیز سر بر بالین گذاشت و غرورمان خدشه دار نشود.

به راستی نمی‌شود دیدن این صحنه ها چنان گیج کننده و درد آور است که نمیدانم به کدامین درد گریه کنم. به درد نداری آب و یا به درد نبود نان!!

رنج سرزمین مادریم بر دل بی نهایت سنگینی میکند و تاب دیدن این صحنه ها را دیگر ندارم. نمیتوانم دیگر سکوت پیشه کنم و چیزی نگویم.

اما این را به خوبی می دانم خشم این کودکان یک روز دامان مرکزنشینان را خواهد گرفت. امروز چهل و اندی سال از در فقر نگه‌داشته شدن فرزندان سرزمینم میگذرد، اما دور نیست آن روز که همین کودکان و همین مردم صبرشان به پایان برسد و همچون سیلی خروشان مسببان این نامهربانی ها را از پیش رو بردارند.

بلوچستان روزی یکصدا علیه این ظلم ها بپا خاسته، رژیم سرکوبگر را که سالهاست بر این سرزمین سایه انداخته، بیرون خواهد کرد.

ندای آزادی این مرز بوم یک روز به صدا در می آید و کودکان این خاک شانه به شانه های پدرانشان بر سرزمین آزاده خود قدم خواهند زد.

این را فراموش نکنیم که صدای این آزادی از خانه هایمان بلند خواهد شد تا محکم تر از قبل این صدا، دل های ستمگرایانه رژیم را به لرزه در آورد.

«تا آزادی راهی نمانده؛ هم‌خون بپاخیز»

@varna_baloch_

#سازمان_جوانان_مردم_بلوچستان
#بلوچستان_استمانۓ_ورنا_رم #نه_به_جمهوری_اسلامی #آزادی #بلوچستان #اعتراضات_سراسری #اعتصابات_سراسری #بی_آبی #بحران_آب #مسئولین_بی_کفایت