.
 ای زلال در برکه خیال من جاری
 به غزلواره چشمان تو من محتاجم
 ای چلچراغ سوسنِ صخره‌های دور
 گام‌هایم به تاول نشسته است.
 بروی
 ای قرارهای تو چون آسمان
 مانده در هوا
 خشکید رگ طاقتم
 بیا
 ای سراینده‌ی هزاران شعر سپید،
 حرف نو
 بوی کهنگی گرفته واژه‌های من،
 بسرای...

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
صبور روزهای توفانی‌ام
مرا کوه بدان
رنج‌ها مرا میخ کرده‌اند به زمین
من سرزمین دردهای کهنه هر جایی‌ام
سینه‌ام مامن بادهای خشک توفان زده
و لبخند سلاح هوشیاریم
من آبادی کوچک بین راهی
و نگاهم فانوس کوچکی که از کلبه
نور به جاده می‌تراود...
با تو من پر از حس شاعرانه بودنم.

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
ای زلال در برکه خیال من جاری
به غزلواره چشمان تو من محتاجم
ای چلچراغ سوسنِ صخره‌های دور
گام‌هایم به تاول نشسته است.
بروی
ای قرارهای تو چون آسمان
مانده در هوا
خشکید رگ طاقتم
بیا
ای سراینده‌ی هزاران شعر سپید،
حرف نو
بوی کهنگی گرفته واژه‌های من،
بسرای ...

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
دختر
سرزمین مهربانی‌های ناب و بی‌دلیل

دختر که داشته باشی
خورشید از دریچه خانه تو طلوع می‌کند
ماه به دور تو می‌چرخد
و پولک آسمانِ شب
برای تو ستاره می‌شود،
چشمک می‌زند...
دختر که داشته باشی
به دریا رسیده‌ای،
آرام، آبی و عمیق.

دختران سرزمین من،
این حس قشنگ را به شما مدیونیم.
ربنای قنوت‌های من
سربلندی شماست
وسیع باش.

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
آرامش تویی
بودن توست
گوشه‌ی لبانم را ببین
لبخند جوانه زده است
این
اعجاز آمدن توست.

✍ #پروین_داودی‌_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
شعرهایم را بخوان
بگذار چنان شاپرکی روی خیال گلبرگ‌ها
مثل ماهی قرمزی درون تنگ آبی گوارا
تو را جای من زندگی کنند.
شعرهایم را بخوان
قافیه‌هایش نام تو بود که نقطه چین شده است.
شعرهایم را بخوان
پشت پرچینی از واژه‌ها
نگاه من به تو چشم دوخته است.
مرا بخوان
مرا ترانه کن
مرا آواز ده
بگذار در هوای تبدار شهر
گم شوم.
شعرهایم را بخوان
به خیال نگاه تو
روی کاهی کاغذ اینگونه معصوم
آرمیده‌اند.

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
آرامش تویی
بودن توست
گوشه‌ی لبانم  را  ببین
لبخند جوانه زده است
این
اعجازِ آمدن توست...

✍ #پروین_داودی‌_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
خورشیدی باش که
گندمزار اندیشه‌ام را
به خوشه نشاند.
ماهی که شب
ستاره‌های آرزوهایم را
نوید می‌دهد.
برایم جویباری باش که
در گوش باغ خیالم
ترانه بسراید.
صنوبر سبز کنار پرچینم باش
تا خستگی‌هایم را به آن تکیه دهم؛
یا نارونی که چتر بگشاید و من
خواب را به چشمانم  هدیه کنم.
باران باش
دلم بدجوری در هوایت
ترک برداشته است.
این روزها دلم بی‌مهابا
محال را آرزو می کند...
چشم باز کرده‌ام،
آسمان ابریست،
نارون را بریده‌اند و رگهای باغم خشک.

✍ #پروین_داودی‌_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
تو آمدی
شاهرگ کلام من
بریده شد
مرگ واژه‌ها را ببین
همه تن سکوت شد ترانه‌ام

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
پائیز است دیگر
می‌شود به تاری متصل ماند و زندگی کرد
می‌شود در بیکرانگی محض به رقص درآمد
می‌شود به خاک افتاد تمام شد
می‌شود سبز ماند
می‌شود زرد شد
می‌شود بغض کرد
می‌شود بارید
می‌شود دلتنگ ماند
می‌شود دلتنگ رفت
پائیز است دیگر 🍂

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
پائیز است دیگر
می‌شود به تاری متصل ماند و زندگی کرد
می‌شود در بیکرانگی محض به رقص درآمد
می‌شود به خاک افتاد تمام شد
می‌شود سبز ماند
می‌شود زرد شد
می‌شود بغض کرد
می‌شود بارید
می‌شود دلتنگ ماند
می‌شود دلتنگ رفت
پائیز است دیگر 🍂

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
دلم سمفونی باد و باران می‌خواهد
باد لابلای باران بپیچد و
سخت خیس شود
و
باران هم سو با دیوانگی‌های باد
به پرواز درآید.
باد عاشقانه‌هایش را
در گوش باران نجوا کند
و باران از شرم،
در زمین خاکی کوچه محو شود.
باد می‌رود
و باران تمام می‌شود...

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
تو آمدی
شاهرگ کلام من
بریده شد
مرگ واژه‌ها را ببین
همه تن سکوت شد ترانه‌ام

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
تو که باشی،
تنها نیستم !
در تو واژه می‌ریزم،
تو مرا  "شعر" می‌شوی،
بهارنارنج‌جان....
تو که باشی،
شبی دارم،
آسمانی؛
و ستاره‌ای که به او می‌اندیشم.
باش
با تو مثنوی می‌شوم...

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
طنین صدایم را می‌شنوی؟
واژه‌هایم لب گشوده‌اند !
دیگر حتی اگر نخواهی بخوانی‌یم
مرا خواهی شنید
من فضا را پر از واژه خواهم کرد...

✍ #پروین_داودی‌_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99

.
مادرم زنِ روستایی نجیب
با لبخندی همیشه بهار
که زندگیم را به معجزه می‌کشاند،
خورشید من است.
زندگی هر روز مرا طلوع می‌شود
و شباهنگام ماه می‌شود
که مبادا از تاریکی شبهای ظلمانی
راه خوشبختیم گم شود.
بهار که می‌شود
بنفشه می‌شود
بستر خیال مرا لبریز می‌کند.
تابستان‌های گرم
عطر خوش مریم می‌شود
خیالم را عاشق می‌کند.
پاییزهای‌ خوشرنگ
داودی می‌شود
مرا معنا می‌بخشد
و زمستان...
آه زمستان‌های سرد مرا
نرگس است
شاد، بی‌بدیل و لبریز زندگی.
مادرم بهشت وسیع زمینیم
مادرم صبور روزهای سخت
مادرم رفیق بی‌ادعا
مادرم اولین کلام من

✍ #پروین_داودی_معمار_سیاهکلرودی

🆔️ @Bahar_Narenj_99