This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔸️ #ابيا (گبر Gabar)
▫️ نام علمی: Scolopax rusticola
"گَـبر" يا "ابيا" پرنده‌ای است جنگلی و تك‌زی با طولی حدود ۳۴ سانتی‌متر (بالغ) كه بدن چاقی داشته و پرهای سياه و قهوه‌ای نقشداری كه قابليت همرنگ شدن با محيط و پنهان شدن در پشت بوته‌ها را به پرنده می‌دهد آن را پوشانده است. چشم‌ها در دو طرف سر واقع شده‌اند و ميدان ديدی ۳۶۰ درجه را به این موجود می‌دهد.
منقار ابیاها، بلند و باريك بوده و نوك آن در آرواره بالای بر خلاف ديگر پرندگان انعطاف‌پذير است.
تنها دو گونه از ابياها را می‌توان در نقاط مختلفی از جهان ديد و بقيهٔ آنها بومی هستند.
در ايران ابياهای مهاجر فصل زمستان را در شمال كشور و بويژه در زمين‌های پست و مرطوب ناحيهٔ دريای کاسپین می‌گذرانند و گاهی در مناطق جنوبی‌تری همچون فارس، خوزستان و بلوچستان نيز ديده می‌شوند.
اين پرندگان به هنگام غروب و شروع شب به دنبال غذا رفته و با منقارهای بلندشان زمين‌های نرم را برای يافتن بی‌مهرگان جستجو می‌كنند.
آنها طول روز را به استراحت می‌پردازند و پرهای نقشدارشان آنها را از ديد ديگران پنهان می‌سازد.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
▫️ نام علمی: Scolopax rusticola
"گَـبر" يا "ابيا" پرنده‌ای است جنگلی و تك‌زی با طولی حدود ۳۴ سانتی‌متر (بالغ) كه بدن چاقی داشته و پرهای سياه و قهوه‌ای نقشداری كه قابليت همرنگ شدن با محيط و پنهان شدن در پشت بوته‌ها را به پرنده می‌دهد آن را پوشانده است. چشم‌ها در دو طرف سر واقع شده‌اند و ميدان ديدی ۳۶۰ درجه را به این موجود می‌دهد.
منقار ابیاها، بلند و باريك بوده و نوك آن در آرواره بالای بر خلاف ديگر پرندگان انعطاف‌پذير است.
تنها دو گونه از ابياها را می‌توان در نقاط مختلفی از جهان ديد و بقيهٔ آنها بومی هستند.
در ايران ابياهای مهاجر فصل زمستان را در شمال كشور و بويژه در زمين‌های پست و مرطوب ناحيهٔ دريای کاسپین می‌گذرانند و گاهی در مناطق جنوبی‌تری همچون فارس، خوزستان و بلوچستان نيز ديده می‌شوند.
اين پرندگان به هنگام غروب و شروع شب به دنبال غذا رفته و با منقارهای بلندشان زمين‌های نرم را برای يافتن بی‌مهرگان جستجو می‌كنند.
آنها طول روز را به استراحت می‌پردازند و پرهای نقشدارشان آنها را از ديد ديگران پنهان می‌سازد.
🆔️ @Bahar_Narenj_99