💠 سخنرانی #علی_نجفی
نماينده بابل و سخنگوی #كميسيون_امنيت_ملی و #سياست_خارجی در كميته صلح و امنيت بين‌الملل #اتحاديه_بين_المجالس (IPU ):
(بخش اول)
بسم الله الرّحمن الرّحيم
✅ آقایان و خانم‌ها:
جهان امروز ما شاهد تحوّلات پیچیده‌ای است که چالش‌های متفاوتی برای بشر امروزی پدید آورده‌است. تغییرات آب و هوایی، بحران‌های اقتصادی، عدم توسعه یافتگی، تجاوز و جنگ، گرسنگی و... از جملهٔ آنهاست که هر روزه فکر و ذهن بسیاری را به خود مشغول نموده است. از جمله این چالشها که در چند دههٔ اخیر کانون توجه بین‌المللی بوده و به دغدغه بسیاری از سیاستمداران و رهبران جهانی تبدیل شده‌است، مسألهٔ #تروريزم و شیوع #افراط‌گرائی خشونت‌آمیز می باشد.
امروزه مباحث و مجادلات پيرامون این دو مسأله که اتّفاقاً محرّک و مقوّم یکدیگر نیز می باشند، بسیار زیاد است. جدا از تفاوت در رویکردهای اعمالی کشورها و شیوه‌های مختلف و متنوّع مقابله با آنها، جامعهٔ جهانی با این داستان هم صداست که بایستی به فوریت با این دو معضل برخورد نموده و به بهترین شکل ممکن از دست آن خلاصی یابد.به عبارت صحیح‌تر، اجماع جهانی شکل گرفته، تردیدی در برخورد با این دو موضوع باقی نگذاشته‌است.
فرای مجادلات پایان‌ناپذیر بر سر این دو موضوع، این اتّفاق‌نظر وجود دارد که این دو معضل نتیجه عدم کارآمدی وضعیت کنونی بین‌المللی و حاصل وضعیت دوران گذار و بی‌نظمی جهانی منبعث از آن می باشد. این دو مشکل نه به منطقه مشخّصی از جهان محدود است و نه می توان آن را صرفا منشعب از دین و مرام آئینی خاصّی دانست. همچنین مبارزه نظامی صرف، نه تنها دامنه آنها را کاهش نداده، بلکه بر خاکستر تروريزم و افراط‌گرائی دمیده و شعلهٔ آن را از قبل افزون‌تر نموده است.
حال و پس از گذشت یک‌و‌نیم دهه از ناکارآمدی سیاست‌ها و تصمیم‌ها در مهار کامل بحران تروریزم و افراط‌گرائی پس از #یازده_سپتامبر، واقعیات موجود ما را مجبور می‌کند تا با چشمانی باز و به‌دور از تعصّب، این چالشها را مطمح نظر قرار دهیم. امروزه، این اجماع وجود دارد که مبارزهٔ موفق و بنیادین با این دو غدّه سرطانی، با لحاظ‌نمودن دو مسئله جذب مشارکت فراگیر بین‌المللی و دوم اتّخاذ رویکردهایی همه جانبه میسر خواهد بود. بدون درنظر گرفتن هر دو مؤلّفهٔ اشاره شده، چرخه معیوب مبارزه با تروریسم و افراط گرائی، دور باطل خود را تکرار خواهد کرد.
در بحث مشارکت بین المللی تدابیر مختلفی می توان برشمرد که از مهمترین آنها فرآیند حقوقی و هنجاری نمودن مسئله مقابله با تروریسم و افراط گرائی خشونت آمیز می باشد. در این راستا هر گونه اقدام حمایتی از گروه های تروریستی از سوی هر کس و با هر توجیه باید محکوم شده و فرآیندهای بین المللی بایستی به گونه ای شکل بگیرد که خاطیان مجبور به پرداخت هزینه های سیاسی و مشروعیتی سنگینی بشوند.
در بخش رویکردهای همه جانبه سیاسی،اجتماعی و اقتصادی، مؤلفه هایی همچون #فقر_زدایی، #توسعه_یافتگی، اِعمال بدون تبعیض قانون در تمام بخش های جامعه، دخیل نمودن جوانان و بخش های مولّد جامعه مانند زنان، در فرآیند های سیاسی، اجتماعی و ملی، حل و فصل منازعات محلی و دامنه دار، برقراری عدالت اجتماعی، ایجاد رفاه، تشویق و آموزش فرهنگ تساهل و مدارا، مقابله با روایت های افراط گرایانه و ایدئولوژی‌های خشونت‌گرا امری بسیار مهم می باشد. در این خصوص مجالس کشورهای مختلف اقدامات متفاوتی را می توانند سامان دهند:
🔷 تاکید بر نقش بی بدیل مجالس کشورها در رفع عوامل ایجاد کننده خشونت منجر به افراط گرائی:
یکی از عوامل مهم ایجاد خشونت که در بسیاری از موقعیت ها عامل بحران و منازعات محلی و در سطح بزرگتر منطقه ای می شود، بحران بی عدالتی است. در این خصوص، #مجالس کشورها نقش انکار ناپذیری در شناسایی این نوع بی عدالتی ها و رفع آنها به واسطه قانونگذاری صحیح دارند. با کاهش بی عدالتی و توزیع متناسب امکانات، عوامل ایجاد منازعه و تفرقه های محلی کاهش یافته و محیط جهت بروز افراط گرائی و تنش از بین خواهد رفت.
🔷 نقش مهم مجالس کشورها در وضع قوانين علیه تروریسم و افراط گرائی:
امروزه یکی از مهمترین رویه های بین المللی در موضوع مبارزه با تروریسم و افراط گرائی اتخاذ سیاست های پیشگیرانه و تدافعی می باشد. این امر که مورد تاکید اسناد بین المللی از جمله بیانیه های مجمع عمومی #سازمان_ملل_متحد و #شورای_امنیت نیز می باشد، به کشورها توصیه می نماید با ایجاد مکانیسم های بازدارنده، از بروز تروریسم و افراط گرائی در کشور خود و در سطح ملی اقدام نمایند. در این راستا، نقش مجالس در تهیه و تصویب مقررات قانونی و همچنین قوانین کیفری متناسب، بسیار حائز اهمیت است.
چهارشنبه، ۲۵ مهر ۹۷
✅ @BabolNews
نماينده بابل و سخنگوی #كميسيون_امنيت_ملی و #سياست_خارجی در كميته صلح و امنيت بين‌الملل #اتحاديه_بين_المجالس (IPU ):
(بخش اول)
بسم الله الرّحمن الرّحيم
✅ آقایان و خانم‌ها:
جهان امروز ما شاهد تحوّلات پیچیده‌ای است که چالش‌های متفاوتی برای بشر امروزی پدید آورده‌است. تغییرات آب و هوایی، بحران‌های اقتصادی، عدم توسعه یافتگی، تجاوز و جنگ، گرسنگی و... از جملهٔ آنهاست که هر روزه فکر و ذهن بسیاری را به خود مشغول نموده است. از جمله این چالشها که در چند دههٔ اخیر کانون توجه بین‌المللی بوده و به دغدغه بسیاری از سیاستمداران و رهبران جهانی تبدیل شده‌است، مسألهٔ #تروريزم و شیوع #افراط‌گرائی خشونت‌آمیز می باشد.
امروزه مباحث و مجادلات پيرامون این دو مسأله که اتّفاقاً محرّک و مقوّم یکدیگر نیز می باشند، بسیار زیاد است. جدا از تفاوت در رویکردهای اعمالی کشورها و شیوه‌های مختلف و متنوّع مقابله با آنها، جامعهٔ جهانی با این داستان هم صداست که بایستی به فوریت با این دو معضل برخورد نموده و به بهترین شکل ممکن از دست آن خلاصی یابد.به عبارت صحیح‌تر، اجماع جهانی شکل گرفته، تردیدی در برخورد با این دو موضوع باقی نگذاشته‌است.
فرای مجادلات پایان‌ناپذیر بر سر این دو موضوع، این اتّفاق‌نظر وجود دارد که این دو معضل نتیجه عدم کارآمدی وضعیت کنونی بین‌المللی و حاصل وضعیت دوران گذار و بی‌نظمی جهانی منبعث از آن می باشد. این دو مشکل نه به منطقه مشخّصی از جهان محدود است و نه می توان آن را صرفا منشعب از دین و مرام آئینی خاصّی دانست. همچنین مبارزه نظامی صرف، نه تنها دامنه آنها را کاهش نداده، بلکه بر خاکستر تروريزم و افراط‌گرائی دمیده و شعلهٔ آن را از قبل افزون‌تر نموده است.
حال و پس از گذشت یک‌و‌نیم دهه از ناکارآمدی سیاست‌ها و تصمیم‌ها در مهار کامل بحران تروریزم و افراط‌گرائی پس از #یازده_سپتامبر، واقعیات موجود ما را مجبور می‌کند تا با چشمانی باز و به‌دور از تعصّب، این چالشها را مطمح نظر قرار دهیم. امروزه، این اجماع وجود دارد که مبارزهٔ موفق و بنیادین با این دو غدّه سرطانی، با لحاظ‌نمودن دو مسئله جذب مشارکت فراگیر بین‌المللی و دوم اتّخاذ رویکردهایی همه جانبه میسر خواهد بود. بدون درنظر گرفتن هر دو مؤلّفهٔ اشاره شده، چرخه معیوب مبارزه با تروریسم و افراط گرائی، دور باطل خود را تکرار خواهد کرد.
در بحث مشارکت بین المللی تدابیر مختلفی می توان برشمرد که از مهمترین آنها فرآیند حقوقی و هنجاری نمودن مسئله مقابله با تروریسم و افراط گرائی خشونت آمیز می باشد. در این راستا هر گونه اقدام حمایتی از گروه های تروریستی از سوی هر کس و با هر توجیه باید محکوم شده و فرآیندهای بین المللی بایستی به گونه ای شکل بگیرد که خاطیان مجبور به پرداخت هزینه های سیاسی و مشروعیتی سنگینی بشوند.
در بخش رویکردهای همه جانبه سیاسی،اجتماعی و اقتصادی، مؤلفه هایی همچون #فقر_زدایی، #توسعه_یافتگی، اِعمال بدون تبعیض قانون در تمام بخش های جامعه، دخیل نمودن جوانان و بخش های مولّد جامعه مانند زنان، در فرآیند های سیاسی، اجتماعی و ملی، حل و فصل منازعات محلی و دامنه دار، برقراری عدالت اجتماعی، ایجاد رفاه، تشویق و آموزش فرهنگ تساهل و مدارا، مقابله با روایت های افراط گرایانه و ایدئولوژی‌های خشونت‌گرا امری بسیار مهم می باشد. در این خصوص مجالس کشورهای مختلف اقدامات متفاوتی را می توانند سامان دهند:
🔷 تاکید بر نقش بی بدیل مجالس کشورها در رفع عوامل ایجاد کننده خشونت منجر به افراط گرائی:
یکی از عوامل مهم ایجاد خشونت که در بسیاری از موقعیت ها عامل بحران و منازعات محلی و در سطح بزرگتر منطقه ای می شود، بحران بی عدالتی است. در این خصوص، #مجالس کشورها نقش انکار ناپذیری در شناسایی این نوع بی عدالتی ها و رفع آنها به واسطه قانونگذاری صحیح دارند. با کاهش بی عدالتی و توزیع متناسب امکانات، عوامل ایجاد منازعه و تفرقه های محلی کاهش یافته و محیط جهت بروز افراط گرائی و تنش از بین خواهد رفت.
🔷 نقش مهم مجالس کشورها در وضع قوانين علیه تروریسم و افراط گرائی:
امروزه یکی از مهمترین رویه های بین المللی در موضوع مبارزه با تروریسم و افراط گرائی اتخاذ سیاست های پیشگیرانه و تدافعی می باشد. این امر که مورد تاکید اسناد بین المللی از جمله بیانیه های مجمع عمومی #سازمان_ملل_متحد و #شورای_امنیت نیز می باشد، به کشورها توصیه می نماید با ایجاد مکانیسم های بازدارنده، از بروز تروریسم و افراط گرائی در کشور خود و در سطح ملی اقدام نمایند. در این راستا، نقش مجالس در تهیه و تصویب مقررات قانونی و همچنین قوانین کیفری متناسب، بسیار حائز اهمیت است.
چهارشنبه، ۲۵ مهر ۹۷
✅ @BabolNews
