🔴 فقداء چـــــه کسانی هستند؟

أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ‎﴿بقره ١٤٨﴾‏
هر كجا كه باشيد، خداوند همگى شما را مى آورد؛ در حقيقت، خدا بر همه چيز تواناست.

🌕 آقا امام سجاد علیه السلام فرمودند:

«الفُقَدَاءُ قَوْمٌ یُفْقَدُونَ مِنْ فُرُشِهِمْ فَیُصْبِحُونَ بِمَکَّهًَْ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللهُ جَمِیعاً وَ هُمْ أَصْحَابُ الْقَائِم»

«منظور از «فقداء» گروهی هستند که از بسترهایشان غیب می‌شوند و صبح در مکه خواهند بود؛ و این همان قول خدای عزّوجلّ است: «أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللهُ جَمِیعاً»: هر كجا كه باشيد، خداوند همگى شما را مى آورد؛ و آنان یاران قائم (عجل الله فرجه) هستند.»

📗تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۱،ص۷۲۸
📗بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۶۸
📗الغیبهًْ (للنعمانی)، ص۳۱۳
@Ajayebezohoor
@Ajayebezohoor

#جزء2

نماز خواندن بر دو قبله نشانه پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله در کتب آسمانی پیشین

قَدْ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ ۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا ۚ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ ‎﴿بقره ١٤٤﴾‏
ما [به هر سو] گردانیدنِ رویت در آسمان را نیک می‌بینیم. پس [باش تا] تو را به قبله‌ای که بدان خشنود شوی برگردانیم؛ پس روی خود را به سوی مسجدالحرام کن؛ و هر جا بودید، روی خود را به سوی آن بگردانید. در حقیقت، اهل کتاب نیک می‌دانند که این [تغییر قبله‌] از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است؛ و خدا از آنچه می‌کنند غافل نیست.


وَ إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتابَ أی علماء الیهود و النصاری لَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ أی تحویل القبلة حق مأمور به و إنما علموا ذلك لأنه كان فی بشارة الأنبیاء لهم أنه یكون نبی من صفاته كذا و كذا و كان فی صفاته أن یصلی إلی القبلتین

🔸«وَ إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ» منظور علماء یهود و نصاری می­باشد. «لَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ»
می­دانند که رو گرداندن قبله به سوی کعبه درست است و فرمان خداوند نسبت به آن صادر گردیده است.
علماء اهل کتاب صحّت این موضوع را از بشارتی که مربوط به پیامبران بود دانسته بودند زیرا در آن بشارات خبر داده شده که پیامبری دارای اوصاف چنین و چنان است ظهور خواهد کرد و از جمله آن اوصاف این است که به دو قبله نماز خواهد خواند.

مجمع البيان في تفسير القرآن - ط دار المعرفة (طبرسی) جلد 1 صفحه 420
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 19 صفحه 198

#جزء2

در #نماز نگاهت به موضع سجده ات باشد نه به این طرف و آن طرف

وَ مِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلاَّ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْني وَ لِأُتِمَّ نِعْمَتي عَلَيْكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ‎﴿بقره ۱۵۰﴾
و از هر سو خارج شدى، روى خود را به جانب مسجدالحرام كن. و هر‌جا بوديد، روى خود را به‌سوى آن كنيد؛ ‌تا مردم، دليلى بر ضدّ شما نداشته‌باشند؛ ‌مگر آنها كه ستمكار [و لجوج] هستند. از آنها نترسيد؛ ‌و از من بترسيد! و [بدانيد اين تغيير قبله، به‌خاطر آن بود كه] نعمت خود را بر شما تمام كنم، شايد هدايت شويد.

1️⃣مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ:عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ،عَنْ أَبِيهِ،عَنْ حَمَّادٍ،عَنْ حَرِيزٍ،عَنْ زُرَارَةَ،عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)،قَالَ: «إِذَا اسْتَقْبَلْتَ الْقِبْلَةَ بِوَجْهِكَ فَلاَ تَقْلِبْ وَجْهَكَ عَنِ الْقِبْلَةِ فَتَفْسُدَ صَلاَتُكَ،فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ لِنَبِيِّهِ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)فِي الْفَرِيضَةِ: فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرٰامِ وَ حَيْثُ مٰا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَ اخْشَعْ بِبَصَرِكَ وَ لاَ تَرْفَعْهُ إِلَى السَّمَاءِ،وَ لْيَكُنْ حِذَاءَ وَجْهِكَ فِي مَوْضِعِ سُجُودِكَ».

🔸زراره گوید امام باقر (صلوات الله علیه) فرمود: هرگاه روی خود را به سوی قبله کردی، از آن روی مگردان که این کار، نمازت را تباه می سازد، همانا خداوند عزّ و جلّ دربارۀ نماز واجب به پیامبر خود (صلّی اللّه علیه و آله) فرمود:«ای پیامبر! به هنگام نماز روی خود را به جانب مسجد الحرام بگردان و شما - ای امت محمّد!- هرجا که هستید روی خویش را بدان جانب کنید» و چشم خود را فروانداز و آن را به جانب آسمان بلند مکن و باید نگاهت به پیش رویت و به جایگاه سجودت باشد.

2️⃣الْعَيَّاشِيُّ:عَنْ حَرِيزٍ،قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ): «اسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ بِوَجْهِكَ وَ لاَ تُقَلِّبْ وَجْهَكَ عَنِ [1]الْقِبْلَةِ فَتَفْسُدَ صَلاَتُكَ،فَإِنَّ اللَّهَ يَقُولُ لِنَبِيِّهِ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)فِي الْفَرِيضَةِ: فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرٰامِ وَ حَيْثُ مٰا كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ ».

🔸امام باقر صلوات الله علیه: روی خود را به سمت قبله کن و رویت از قبله بر مگردان که نمازت فاسد شود. زیرا خداوند عز و جل درباره نماز واجب به پیامبرش (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «ای پیامبر! به هنگام نماز روی خود را به جانب مسجد الحرام بگردان و شما - ای امت محمّد!- هرجا که هستید روی خویش را بدان جانب کنید»

تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 346

#جزء2

آمرزش گناهان پاداش صبر بر مصیبت و کلمه استرجاع بعد از فوت و یاد اموات

الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ ‎﴿بقره ۱۵۶﴾
[همان] كسانى كه هر‌گاه مصيبتى به ايشان مى‌رسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خداييم؛ ‌و به سوى او باز مى گرديم».

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله علیه قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ يُصَابُ بِمُصِيبَةٍ فَيَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِكْرِهِ الْمُصِيبَةَ وَ يَصْبِرُ حِينَ تَفْجَأُهُ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ كُلَّمَا ذَكَرَ مُصِيبَتَهُ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِكْرِ الْمُصِيبَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ ذَنْبٍ اكْتَسَبَ فِيمَا بَيْنَهُمَا[3].

🔸امام باقر صلوات الله علیه: هر بنده ای که به مصیبتی دچار شود و به هنگام یادآوری مصیبت ، کلمه استرجاع بر زبان جاری کند (بگوید: " إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَیْهِ رٰاجِعُونَ " ) و در وقتی که گرفتاری به او روی می آورد، صبر کند، خداوند همۀ گناهان گذشته او را بیامرزد، و هرگاه در آینده مصیبت خود را به یاد آورد و در آن هنگام بگوید: " إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَیْهِ رٰاجِعُونَ " خداوند هر گناهی را که در فاصله میان آن دو (استرجاع پیشین تا این استرجاع) مرتکب شده، می آمرزد.

الكافي- ط الاسلامية جلد 3 صفحه 224

#جزء2

منظور از أَشَدُّ حُبًّا لِلهِ ، آل محمد صلی الله علیه و آله هستند.

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللهِ وَ الَّذينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلهِ وَ لَوْ يَرَى الَّذينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلهِ جَميعاً وَ أَنَّ أللهَ شَديدُ الْعَذابِ ‎﴿بقره ۱۶۵﴾
بعضى از مردم، غير از خداوند همتايانى [براى پرستش] انتخاب مى‌كنند؛ ‌و آنها را همچون خدا دوست دارند. امّا كسانى كه ايمان آورده اند، محبّتشان به خدا، شديدتر است. و كسانى كه ستم كردند، [و معبودى غير خدا برگزيدند،] هرگاه عذاب الهى را مشاهده كنند، خواهند دانست كه تمامِ قدرت، از آنِ خداست؛ و خداوند، سخت كيفر است.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) ،فِي قَوْلِ اللَّهِ: وَ مِنَ النّٰاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّٰهِ أَنْدٰاداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّٰهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلّٰهِ قَالاَ:«هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)».

🔸از امام باقر و امام صادق صلوات الله علیهما درباره کلام خداوند: بعضى از مردم، غير از خداوند همتايانى [براى پرستش] انتخاب مى كنند؛ ‌و آنها را همچون خدا دوست دارند. امّا كسانى كه ايمان آورده اند، محبّتشان به خدا، شديدتر است. (بقره 165) نقل شده فرمودند:
آنها خاندان محمد (صلی الله علیه و آله) هستند.

تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 369

#جزء2

مسافرت در ماه رمضان

مسأله ۱۷۲۳ ـ مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد ، ولى مكروه است ، هر چند براى فرار از روزه نباشد ، مگر اين كه سفر به جهت ضرورتى باشد ، و يا ـ به مقتضاى بعضى از روايات ـ براى حجّ يا عمره باشد.

-پیکار با پدران و پسران به خاطر دین الهی
-جدایی از همسر و اولاد برای یاری معصوم

#الحب_فی_الله #البغض_فی_الله
﴿1﴾ اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ ...
﴿2﴾عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(1) خدایا! پیروان رسولان و ایمان آورندگانشان ...
(2)بر همۀ آنان سلام باد! خدایا! آنان را از سوی خود، به آمرزش و خشنودی یاد کن.


﴿3﴾ أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) خدایا! و به ‌ویژه اصحاب محمّد (صلی الله علیه و آله) را، آنان که شرط هم‌نشینی با او را به خوبی پاس داشتند و کسانی که در یاری دادن به حضرتش، امتحان دادند، امتحانی نیکو؛ و او را در تمام پیش‌آمدها کمک کردند و به ایمان آوردنش شتافتند و برای شنیدن دعوتش، بر یکدیگر پیشی جستند و هنگامی‌که دلیل پیام‌هایش را، به گوش آنان رساند، او را اجابت کردند و آیینش را پذیرفتند

﴿4﴾ وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) و در راه آشکار کردن دینش، از همسران و فرزندان جدا شدند و برای پابرجا شدن نبوّتش، با پدران و فرزندان خود جنگیدند؛ و به خاطر وجود او، در آن جنگ‌ها پیروز شدند.

صحیفه سجادیه دعای 4 وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ

کل فکر و ذهن خویش را خرج خانواده نکنید

وای از زن و فرزندی که مانع رسیدن به امام زمانمان می شوند

امتیاز و اختصاص این امت بر امتهای قبل در وجوب روزه ماه مبارک رمضان

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿١٨٣﴾ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ﴿بقره ١٨٤﴾
روزه بر شما مقرر شده است، همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما [بودند] مقرر شده بود، باشد كه پرهيزگارى كنيد. (۱۸۳) [روزه در] روزهاى معدودى [بر شما مقرر شده است‌].﴿١٨٤﴾

1844- وَ رَوَى سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْمِنْقَرِيُّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ النَّخَعِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ‏" إِنَّ شَهْرَ رَمَضَانَ لَمْ يَفْرِضِ اللَّهُ صِيَامَهُ عَلَى أَحَدٍ مِنَ الْأُمَمِ قَبْلَنَا. فَقُلْتُ لَهُ فَقَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ‏ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ‏. قَالَ (صلوات الله علیه) إِنَّمَا فَرَضَ اللَّهُ صِيَامَ شَهْرِ رَمَضَانَ عَلَى الْأَنْبِيَاءِ دُونَ الْأُمَمِ فَفَضَّلَ بِهِ هَذِهِ الْأُمَّةَ وَ جَعَلَ صِيَامَهُ فَرْضاً عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلَى أُمَّتِهِ.

🔸1844- و سليمان بن داود منقرى از حفص بن غياث‏ نخعى‏ روايت كرده است، كه گفت: از امام صادق (صلوات الله علیه) شنيدم كه مى‏فرمود: خدا روزه ماه رمضان را بر هيچ يك از امّتهاى پيش از ما واجب نساخته است، گفتم: پس قول خداى عزّ و جلّ كه فرمود: «ايا اى كسانى كه ايمان آورده ايد، روزه داشتن بر شما واجب شده است، همان طور كه بر کسانی پيش از شما واجب شده بود» چگونه توجيه مى‏شود؟ امام (صلوات الله علیه) فرمود: همانا كه خدا روزه ماه رمضان را بر پيامبران واجب كرده بود، نه بر امّتها، ولى اين امت را به وسيله آن برترى بخشيد، و روزه داشتن آن را هم بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) واجب‏ ساخت و هم بر امّتش.

من لا يحضره الفقيه جلد 2 صفحه 99 کتاب الصوم باب فضل شهر رمضان وثواب صیامه

#جزء2

گرچه دخول از پشت جایز است ولی بهتر است مردها ، خانم ها را با این کار اذیت نکنند

نِساؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ وَ اتَّقُوا أللهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ ‎﴿بقره ۲۲۳﴾
زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند؛ ‌پس هر زمان که بخواهید، مى توانید با آنها آمیزش کنید. و [با پرورش فرزندان صالح، اثر نیکى] براى خود، از پیش بفرستید. و از [مخالفت فرمان] خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد. و به مؤمنین، بشارت ده.

عَنِ الْفَتْحِ بْنِ يَزِيدَ الْجُرْجَانِيِّ،قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى الرِّضَا(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)فِي مِثْلِهِ،فَوَرَدَ الْجَوَابُ:«سَأَلْتَ عَمَّنْ أَتَى جَارِيَتَهُ فِي دُبُرِهَا،وَ الْمَرْأَةُ لُعْبَةُ الرَّجُلِ فَلاَ تُؤْذَى،وَ هِيَ حَرْثٌ كَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى».

🔸فتح بن یزید جُرجانی گفت: در چنین موردی به امام رضا (صلوات الله علیه) نامه نوشتم؛ پاسخ ایشان اینگونه آمد: در مورد کسی سؤال کردی که از دُبُر (پشت، راه مقعد) با کنیز خود نزدیکی می کند، در حالی که زن بازیچه مرد است که نباید آزارش دهد، و همانطور که خداوند متعال فرمود، او مزرعه (زمین کشاورزی و محل بذرپاشی) است.

تفسير العيّاشي جلد 1 صفحه 111
تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 466
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار جلد 101 صفحه 29

جایز بودن دخول از پشت طبق قرآن کریم

دخول از پشت کراهت شدید دارد

زنان شما زمینِ کشاورزی شما هستند

#جزء2

آیات=معصومین صلوات الله علیهم
بینات=معصومین صلوات الله علیهم

يَا ابْنَ الْآياتِ وَ الْبَيِّناتِ

🔸ای فرزند آیات و نشانه ها

دعای ندبه منقول از امام صادق صلوات الله علیه

#جزء3 #جزء6 #جزء11

یاعلی انت العروة الوثقی 😍

وَ مِنْ طَرِيقِ الْمُخَالِفِينَ،مَا رَوَاهُ مُوَفَّقُ بْنُ أَحْمَدَ،بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى،قَالَ:قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ)لِعَلِيٍّ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ): «أَنْتَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى».

🔸در کتب عامه آمده که رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود: تو عروة الوثقی (دستگیره محکم) هستی.

إحقاق الحق و إزهاق الباطل جلد 22 صفحه 303
تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 524

#جزء3 #جزء21

عروة الوثقی=مودت اهل بیت صلوات الله علیهم

عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ،عَنْ أَبِيهِ،عَنْ آبَائِهِ(عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ) فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ:
فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقىٰ ،قَالَ:«مَوَدَّتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ».

🔸از امام کاظم از پدرش از پدرانش (صلوات الله علیهم) در مورد کلام خداوند عز و جل: فقد استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْق ‎﴿بقره ۲۵۶﴾
یعنی: به محکم‌ترین دستگیره چنگ زده است
نقل شده فرمود: مودت ما اهل بیت است.

تفسیر البرهان جلد 4 صفحه 379

#جزء3 #جزء21

چهار درهم انفاق مولا علی صلوات الله علیه از قرآن کریم (از منابع عامه)

الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿بقره ۲۷۴﴾
کسانى که اموال خود را، شب یا روز، پنهان یا آشکار، انفاق مى‌کنند، مزدشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است؛ ‌نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگین مى‌شوند.


عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ فِي قَوْلِهِ [تَعَالَى‌]: (الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً) قَالَ: نَزَلَتْ فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبِ كَانَ عِنْدَهُ أَرْبَعَةُ دَرَاهِمَ فَأَنْفَقَ بِاللَّيْلِ وَاحِداً وَ بِالنَّهَارِ وَاحِداً وَ فِي السِّرِّ وَاحِداً وَ فِي الْعَلَانِيَةِ وَاحِداً.

🔸ابن عباس گفت: سخن خداوند: «الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً» درباره علىّ بن ابى طالب (صلوات الله علیه) نازل شده است، نزد او جز چهار درهم بود درهمى را شب و درهمى را روز و درهمى را پنهانى و درهمى را آشكارا صدقه داد.

شواهد التنزيل جلد 1 صفحه 143

#جزء3

انحراف عظیم به اسم #قرآن

🔸به اسم موسسات قرآنی ، دار القرآن ها ، صدا و سیما، مسابقات قرآنی ، حفظ و تجوید و ترتیل و صوت و... بر ضد اهل بیت صلوات الله علیهم کار می کنند
🔸سوء استفاده جریان قرآنی از استعدادهای بچه شیعه ها
🔸ذوب شدن در قاری های عمریِ منکر ولایت و هزینه کردن هنگفت در این مسیر
🔸ابن ملجم زنازاده و خوارج لعنهم الله نیز قاری خوب قرآن بودند
🔸بیان نکردن تفاسیر روایی آیات قرآن در باب مطاعن دشمنان و فضائل معصومین و ...
🔸فقط قرآن، شعار وهابیت است، شیعه اهل ثقلین است یعنی قرآن و عترت
🔸انحرافات رسم الخط عثمان طه ملعون

شیخ احمد رضوی

#جزء3

تاول زدن پای محب امام برای رسیدن به محبوب

عنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ الْعِجْلِيِّ،قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)إِذْ دَخَلَ عَلَيْهِ قَادِمٌ مِنْ خُرَاسَانَ مَاشِياً،فَأَخْرَجَ رِجْلَيْهِ وَ قَدْ تَغَلَّفَتَا،وَ قَالَ:أَمَا وَ اللَّهِ مَا جَاءَ بِي مِنْ حَيْثُ جِئْتُ إِلاَّ حُبُّكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ.
فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ):«وَ اللَّهِ لَوْ أَحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا،وَ هَلِ الدِّينُ إِلاَّ الْحُبُّ،إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّٰهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّٰهُ وَ قَالَ: يُحِبُّونَ مَنْ هٰاجَرَ إِلَيْهِمْ [4]وَ هَلِ الدِّينُ إِلاَّ الْحُبُّ».

🔸از برید بن معاویه عجلی روایت شده: نزد امام باقر (صلوات الله علیه) حاضر بودم که ناگاه شخصی که از خراسان پیاده برای ملاقات آن حضرت سفر کرده بود وارد شد ، دو پای خود را که ترکیدگی و شکاف برداشته بود بیرون آورد و گفت:
به خدا قسم چیزی جز محبّت شما اهل بیت مرا به این کار وا نداشت ، و دوستی شما باعث شد که این راه را بپیمایم.
امام باقر (صلوات الله علیه) فرمود: به خدا قسم اگر سنگی ما را دوست بدارد خداوند او را با ما محشور گرداند ، و آیا دین چیزی جز محبّت است؟
همانا خداوند می فرماید: «بگو اگر شما خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست داشته باشد» (آل عمران 31)
و فرموده است: «مهاجرین را که به سوی ایشان آمدند دوست می دارند» (حشر 9)
و آیا دین چیزی جز محبّت و دوستی است؟

ترجمه القطرة جلد 1 صفحه 520
تفسیر البرهان جلد 1 صفحه 611
تفسیر عیاشی جلد 1 صفحه 167
بحارالانوار جلد 27 صفحه 95
مستدرک الوسائل جلد 12 صفحه 219 بَابُ 14 وُجُوبِ الْحُبِّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضِ فِی اللَّهِ وَ الْإِعْطَاءِ فِی اللَّهِ وَ الْمَنْعِ فِی اللَّهِ

#جزء3 #جزء28

❌خدا یکی و محبت یکی و یار یکی

سخن فوق، کلام برخی مردانِ زن صفت است که برای خودشیرینی جلوی نسوان آن را بر زبان جاری می کنند.

چند سوال از معتقدین به این جمله داریم:

🔸قرآن کریم جواز به چند همسری و صیغه را داده، شما چرا مخالفت می کنید؟
🔸احادیث اهل بیت صلوات الله علیهم چند همسری و متعه را جایز بیان کردند، شما به چه حقی مخالف هستید؟
🔸سیره اهل بیت صلوات الله علیهم و شیعیان بر چند همسری و انجام ازدواج موقت بوده، شما در حدی هستید که بگویید این بزرگواران اشتباه کردند؟ مرتکب فعل حرامی شدند؟
🔸دنبال رضایت خالق هستید یا مخلوق؟
🔸تقویت افکار فمنیستی چه هدفی را دنبال می کند؟
🔸طبق قرآن و احادیث و فتاوای علما، هر مرد حق دارد چهار همسر دائم و بیشمار صیغه داشته باشد، و در این امر رضایت هیچ مخلوقی هم نیاز نیست، شما طبق کدام آیه و حدیث و دلیل، منکر این امر می شوید؟

✅خدا یکی ، زن هم یکی یکی
تنها کسی که یگانه و یکی است، الله جل جلاله است و بس.

#ازدواج_موقت_سنت_الهی_است

#جزء4

بسمه تعالی

خمس سهام عدالت

#خمس
به سود سهام عدالت طبق فتوای آیة الله وحید خراسانی حفظه الله خمس می خورد (ظاهرا اموال شبهه ناک و مخلوط به حرام، باید تخمیس شوند)
طبق فتوای حاج آقا احتیاط واجب به نیت ما فی الذمة یک پنجم سود را خودتان به سادات بپردازید، قربة الی الله. و نیازی نیست در این مورد پولی به دفتر بدهید بلکه خودتان مستقیما به سادات نیازمند تقدیم کنید
جهت کسب اطلاعات بیشتر با دفتر تماس بگیرید
02537740611
02537475

آسان جان دادن به برکت قرآن کریم

﴿13﴾ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا كَرْبَ السِّيَاقِ ، وَ جَهْدَ الْأَنِينِ ، وَ تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّرَاقِيَ ، وَ قِيلَ مَنْ رَاقٍ وَ تَجَلَّى مَلَكُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُيُوبِ ، وَ رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَايَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ ، وَ دَافَ لَهَا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ كَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ ، وَ دَنَا مِنَّا إِلَى الآْخِرَةِ رَحِيلٌ وَ انْطِلَاقٌ ، وَ صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِي الْأَعْنَاقِ ، وَ كَانَتِ الْقُبُورُ هِيَ الْمَأْوَي إِلَي مِيقَاتِ يَوْمِ التَّلَاقِ

(13) خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و هنگام مرگ، به سبب قرآن، سختی جان دادن، دشواری ناله کردن و به شماره افتادن نفس را، آن هم وقتی که جان‌ها به گلو رسند و گفته شود: چه کسی درمان کننده است؟! بر ما آسان فرما. آری؛ آسان فرما، به خصوص هنگامی که فرشتۀ مرگ، برای گرفتن جان، از پرده های غیب آشکار شود و تیرهای وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوی روح پرتاب کند و از زهر کشندۀ مرگ، شربتی مسموم برای جان آماده نماید؛ و کوچ کردن و حرکت ما از دنیا به آخرت نزدیک شود و عمل‌ها و کردارها، گردن بندهایی بر گردن گردد؛ و قبرها تا روز دیدار و ملاقات، آرامگاه باشد.

صحیفه سجادیه دعای 42 وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ خَتْمِ الْقُرْآنِ

لحظه احتضار و مرگ، دیگر توبه قبول نیست

وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿سورة النساء ١٨﴾
و توبه كسانى كه گناه مى كنند، تا وقتى كه مرگ يكى از ايشان در رسد، مى گويد: «اكنون توبه كردم»، پذيرفته نيست؛ و [نيز توبه‌] كسانى كه در حال كفر مى ميرند، پذيرفته نخواهد بود، آنانند كه برايشان عذابى دردناك آماده كرده ايم.


وَ سُئِلَ الصَّادِقُ (صلوات الله علیه) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ‏
قَالَ ذَاكَ إِذَا عَايَنَ أَمْرَ الْآخِرَةِ.

🔸از امام صادق صلوات الله عليه در مورد اين فرمايش خداوند عزّ و جلّ سؤال شد كه مي فرمايد:
توبه براى آن كسانى نيست كه مرتكب گناهان مي شوند تا هنگامى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد آن زمان گويند اكنون من توبه كرده ام. (نساء 18)
آن حضرت فرمود: مراد از وقت مرگ هنگامى است كه شخص امر آخرت را به چشم ببيند.

من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 133
لوامع صاحبقرانى، ج‏2، ص: 150
وسائل الشيعة، ج‏16، ص: 89
البرهان في تفسير القرآن، ج‏2، ص: 45
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏6، ص: 19

#جزء4

توبه فرعون قبول نشد چون لحظه احتضار توبه کرد...

حدثنا إبراهيم بن محمد الهمداني، قال: قلت لأبي الحسن الرضا (عليه السلام): لأي علة أغرق الله عز و جل فرعون و قد آمن به و أقر بتوحيده؟
قال: «لأنه آمن عند رؤية البأس، و الإيمان عند رؤية البأس غير مقبول، و ذلك حكم الله تعالى في السلف و الخلف، قال الله تعالى: فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ* فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا و قال عز و جل: يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً «و هكذا فرعون حَتَّى إِذا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ فقيل له آلْآنَ وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ* فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً و قد كان فرعون من قرنه إلى قدمه في الحديد، و قد لبسه على بدنه، فلما غرق ألقاه الله تعالى على نجوة من الأرض ببدنه، ليكون لمن بعده علامة، فيرونه مع تثقله بالحديد على مرتفع من الأرض، و سبيل الثقيل أن يرسب و لا يرتفع، فكان ذلك آية و علامة.
و لعلة أخرى أغرق الله عز و جل فرعون، و هي أنه استغاث بموسى (عليه السلام) لما أدركه الغرق و لم يستغث بالله، فأوحى الله تعالى إليه: يا موسى، لم تغث فرعون لأنك لم تخلقه، و لو استغاث بي لأغثته».


ابراهيم بن‏ محمّد همدانى روايت كرده كه گفت: از علىّ بن موسى الرضا (صلوات الله عليه) پرسيدم براى چه خداوند عزّ و جلّ فرعون را با اينكه ايمان آورد و به يكتائى او اقرار نمود غرق كرد؟
حضرت فرمود: براى اينكه او هنگامى كه عذاب را با چشم مشاهده كرد ايمان آورد، و ايمان پس از روبرو شدن با كيفر پذيرفته نخواهد بود، و اين حكم خداى تعالى است در باره گذشتگان و آيندگان چنان كه مي فرمايد:
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا قالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كَفَرْنا بِما كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنا (چون عذاب ما را مشاهده كردند گفتند: ما ايمان آورديم به خداى واحد و كافر شديم به آنچه براى او شريك مى آورديم، امّا ايمانشان در اين هنگام كه عذاب را بعينه ديدند سودى به حالشان نبخشيد- غافر: 84 و 85)
و در كلام ديگر خداوند عز و جل فرموده:
يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آياتِ رَبِّكَ لا يَنْفَعُ نَفْساً إِيمانُها لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمانِها خَيْراً (روزى كه پاره اى از عذاب پروردگارت بيايد هيچ كس در آن روز كه عذاب آيد، ايمان آوردنش- در صورتى كه قبلا ايمان نياورده بوده يا در ظرف مدّت ايمانش كار خيرى از او سر نزده- فائده اى به حالش نخواهد داشت- انعام: 158)
و نيز در باره فرعون زمانى كه غرق مى‏شد:
قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
(گفت ايمان آوردم به اينكه معبودى نيست مگر همان كه بنو اسرائيل بدان ايمان آورده اند و من از مسلمانان شدم)

به او گفته شد:
آلْآنَ؟! وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ* فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ....
(اكنون اظهار ايمان ميكنى؟! در حالى كه پيش از اين سخت طغيان داشتى و از تبهكاران بودى* ما امروز پيكر بى روحت را نجات ميدهيم تا براى آيندگان موجب عبرتى باشد- يونس 90 الى 92).
با اينكه فرعون از سر تا قدم غرق اسلحه بود، و زره آهنين بر بدن داشت، خداوند متعال او را پس از آنكه غرق شده بود بر زمين بلندى انداخت تا براى آيندگان نشانه اى باشد، و او را با همه سنگينى آهن آلات بر آن زمين مرتفع بنگرند و خاصيّت هر چيز سنگين فرو رفتن در آب است نه بالا آمدن، و اين خود آيه و نشانه اى بود.
و براى علتى ديگر خداوند- عزّ و جلّ- فرعون را غرق ساخت: زيرا فرعون به موسى پناه برد كه از عذاب خدا او را برهاند، و به خود خدا پناه نجست، خداوند متعال به موسى وحى فرستاد كه اى موسى به فرياد فرعون نرسيدى چون او را خلق نكرده بودى، اگر به من پناه برده بود نجاتش مى دادم.

عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 78
البرهان في تفسير القرآن، ج‏3، ص: 50
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏13، ص: 130
تفسير نور الثقلين، ج‏2، ص: 316
تفسير كنز الدقائق، ج‏6، ص: 92
@shahrbanoo564110〰️〰️〰️

#جزء4 #جزء8 #جزء11 #جزء24

لحظه آخر توبه ای وجود ندارد

#مستضعف #علمای_فاسد
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله علیه قَالَ: إِذَا بَلَغَتِ النَّفْسُ هَذِهِ وَ أَهْوَى بِيَدِهِ إِلَى حَلْقِهِ لَمْ يَكُنْ لِلْعَالِمِ تَوْبَةٌ وَ كَانَتْ لِلْجَاهِلِ تَوْبَةٌ.

🔸امام باقر صلوات الله علیه: هنگامى كه جان به اينجا برسد و با دستش اشاره به حلقومش كرد؛ براى شخص دانا و آگاه توبه اى نيست ولى براى شخص بی اطلاع و نادان (هنوز راه) توبه وجود دارد

تفسير العياشي، ج‏1، ص: 228
الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 440
وسائل الشيعة، ج‏16، ص: 87
البرهان في تفسير القرآن، ج‏2، ص: 44
الزهد، النص، ص: 71

#جزء4 #جزء8 #جزء11 #جزء24