قضیه سوزناک اولین روزه امام حسین صلوات الله علیه
موافق بعضی روایات، آن است که:(2) آن جناب، در سه سالگی و به روایتی پنج سالگی در مدینه منورّه روزه گرفتند، اتفاقا روز بسیار گرمی بود، همین که آفتاب بلند شد، فاطمه علیهاالسلام دید که لبهای مبارک حسینش خشکیده و رنگ مبارکش زرد شده، فرمود: ای نور دیده، مگر تو را علت و مرضی عارض شده است که چنین شده ای؟ گفت: نه ای مادر، بلکه بجهت رضای حق تعالی روزه گرفته ام. فاطمه علیهاالسلام فرمود: بجهت رضای حق تعالی روزه مگیر، بیا افطار کن. ای داد از تشنگی روز عاشورا؛ فاطمه علیهاالسلام کجا بود که رنگ شکسته و لبهای کبود شده حسین علیه السلام را ملاحظه فرماید و اشک حسرت از دیده ببارد. فاطمه هر چند اصرار در افطار او می نمود آن جناب انکار و ابا می نمود؛ که ناگاه پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهم السلام وارد شدند و مطلع گردیدند که مظلوم کربلا روزه گرفته و از شدت گرما و حرارت عطش به ضعف و غش افتاده و لیکن سرش در دامن فاطمه علیهاالسلام و در سایه با هزار عزت و ناز خوابیده و فاطمه چشمهای گریان به او تافته و ایشان هم به گریه درآمدند، آب و طعامی طلبیدند و امر به افطار او فرمودند. حسین عرض کرد ای جد و پدر، اطاعت شما واجب است ولکن این روزه را بجهت رضای حق گرفته ام، التماس دارم که مرا معاف دارید تا به اتمام برسانم. ای داد و فریاد از وقتی که حسین علیه السلام با بدن پاره پاره و سر برهنه بر روی خاک کربلا افتاده بود و از شدت عطش غش کرده و کسی بر سر بالینش نبود مگر شمر ولدالزنا با خنجر برهنه و تیرها و شمشیرهای بنی اُمیّه و کسی نبود که سرش را از روی خاک بردارد. پیغمبر صلی الله علیه و آله چون این حال را مشاهده نمود، دست به دعا برداشت و عرض کرد: خدایا مرا طاقت دیدن لبهای خشکیده حسین نیست و نمی خواهم که او را دل شکسته ببینم، خدایا رحم نما و زود روز را به شام برسان که جگر گوشه من تشنه نباشد. ناگاه جبرئیل نازل شد، عرض کرد: یا رسول اللّه، حقت سلامت میرساند و می فرماید: دل خوش دار که هفتاد هزار ملائکه را امر فرموده ایم که قرص آفتاب را زود به جانب مغرب بکشند تا نور دیده ولیّ ما تشنه نباشد، وقتی که شما و فاطمه و علی به گریه درآمدید بجهت تشنگی حسین، ملائکه هفت آسمان به گریه درآمدند و دست از عبادت کشیدند و گفتند خدایا حسین را تشنه نمی توانیم دید هنوز سخن جبرئیل تمام نشده بود که یک دفعه آفتاب به محل غروب فرو رفت. ای وای از روز عاشورا که وقتی خورشید دید بدن امام را تیرباران می کنند، سرگردان ایستاد، وقت زوال بود و بسیار گرم بود و حرکت نمی کرد، گویا انتظار خراب شدن عالم را می کشید؛ به این سبب ، آن روز، بسیار طول کشید و بسیار تشنگی به بدن امام مظلوم و طفلهای ضعیف آن حضرت که غش کرده بودند و در آفتاب گرم افتاده بودند، رسانید. پس حضرت فاطمه علیهاالسلام ظرف آبی را بر روی دست گرفته فرمود: ای نور دیده، افطار کن. امام مظلوم عرض کرد: ای مادر هر طفلی که در دفعه اول روزه می شود هدیه ای می گیرد، هدیه من کدام است؟ فاطمه علیهاالسلام فرمود: ای نور دیده، چهار چشمه در دنیا و چهار چشمه در آخرت، خداوند صداق من قرار داده، آنها را به تو بخشیدم. و به روایتی فرمود: آب و نمک دنیا را صداق من نموده اند، آنها را به دوستان تو نثار نمودم...
صفحه 1️⃣ از 2️⃣
موافق بعضی روایات، آن است که:(2) آن جناب، در سه سالگی و به روایتی پنج سالگی در مدینه منورّه روزه گرفتند، اتفاقا روز بسیار گرمی بود، همین که آفتاب بلند شد، فاطمه علیهاالسلام دید که لبهای مبارک حسینش خشکیده و رنگ مبارکش زرد شده، فرمود: ای نور دیده، مگر تو را علت و مرضی عارض شده است که چنین شده ای؟ گفت: نه ای مادر، بلکه بجهت رضای حق تعالی روزه گرفته ام. فاطمه علیهاالسلام فرمود: بجهت رضای حق تعالی روزه مگیر، بیا افطار کن. ای داد از تشنگی روز عاشورا؛ فاطمه علیهاالسلام کجا بود که رنگ شکسته و لبهای کبود شده حسین علیه السلام را ملاحظه فرماید و اشک حسرت از دیده ببارد. فاطمه هر چند اصرار در افطار او می نمود آن جناب انکار و ابا می نمود؛ که ناگاه پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهم السلام وارد شدند و مطلع گردیدند که مظلوم کربلا روزه گرفته و از شدت گرما و حرارت عطش به ضعف و غش افتاده و لیکن سرش در دامن فاطمه علیهاالسلام و در سایه با هزار عزت و ناز خوابیده و فاطمه چشمهای گریان به او تافته و ایشان هم به گریه درآمدند، آب و طعامی طلبیدند و امر به افطار او فرمودند. حسین عرض کرد ای جد و پدر، اطاعت شما واجب است ولکن این روزه را بجهت رضای حق گرفته ام، التماس دارم که مرا معاف دارید تا به اتمام برسانم. ای داد و فریاد از وقتی که حسین علیه السلام با بدن پاره پاره و سر برهنه بر روی خاک کربلا افتاده بود و از شدت عطش غش کرده و کسی بر سر بالینش نبود مگر شمر ولدالزنا با خنجر برهنه و تیرها و شمشیرهای بنی اُمیّه و کسی نبود که سرش را از روی خاک بردارد. پیغمبر صلی الله علیه و آله چون این حال را مشاهده نمود، دست به دعا برداشت و عرض کرد: خدایا مرا طاقت دیدن لبهای خشکیده حسین نیست و نمی خواهم که او را دل شکسته ببینم، خدایا رحم نما و زود روز را به شام برسان که جگر گوشه من تشنه نباشد. ناگاه جبرئیل نازل شد، عرض کرد: یا رسول اللّه، حقت سلامت میرساند و می فرماید: دل خوش دار که هفتاد هزار ملائکه را امر فرموده ایم که قرص آفتاب را زود به جانب مغرب بکشند تا نور دیده ولیّ ما تشنه نباشد، وقتی که شما و فاطمه و علی به گریه درآمدید بجهت تشنگی حسین، ملائکه هفت آسمان به گریه درآمدند و دست از عبادت کشیدند و گفتند خدایا حسین را تشنه نمی توانیم دید هنوز سخن جبرئیل تمام نشده بود که یک دفعه آفتاب به محل غروب فرو رفت. ای وای از روز عاشورا که وقتی خورشید دید بدن امام را تیرباران می کنند، سرگردان ایستاد، وقت زوال بود و بسیار گرم بود و حرکت نمی کرد، گویا انتظار خراب شدن عالم را می کشید؛ به این سبب ، آن روز، بسیار طول کشید و بسیار تشنگی به بدن امام مظلوم و طفلهای ضعیف آن حضرت که غش کرده بودند و در آفتاب گرم افتاده بودند، رسانید. پس حضرت فاطمه علیهاالسلام ظرف آبی را بر روی دست گرفته فرمود: ای نور دیده، افطار کن. امام مظلوم عرض کرد: ای مادر هر طفلی که در دفعه اول روزه می شود هدیه ای می گیرد، هدیه من کدام است؟ فاطمه علیهاالسلام فرمود: ای نور دیده، چهار چشمه در دنیا و چهار چشمه در آخرت، خداوند صداق من قرار داده، آنها را به تو بخشیدم. و به روایتی فرمود: آب و نمک دنیا را صداق من نموده اند، آنها را به دوستان تو نثار نمودم...
صفحه 1️⃣ از 2️⃣
قضیه سوزناک اولین روزه امام حسین صلوات الله علیه
...بعد رو به جد خود کرد که هدیه شما چه چیز است؟ پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: خداوند حوض کوثر را به وعده انا اعطیناک الکوثر به من داده است، چون روز قیامت شود دوستان تو را از حوض کوثر سیراب می کنم و همگی را داخل بهشت می گردانم. بعد از آن، رو به پدر خود کرد و عرض کرد: هدیه شما کدام است و نثار شما چه چیز است؟ حضرت فرمودند: ای حسین، نخلستانی در بیرون مدینه دارم که نهال آن را جد بزرگوارت به دست خود نشانیده و آن را از محیط رسالت آب داده و از ثمر نبوت به بار آورده، آن را نثار روزه تو کردم. و به روایتی فرمود: خداوند اختیار قسمت بهشت و جهنم را به من واگذاشته، آن را به تو بخشیدم که هر کس از دوستان خود را خواسته باشی به بهشت ببری و دشمنان خود را به جهنم؛ حال افطار کن. حسین علیه السلام سر خود را پیش انداخته بود و انتظار امر خدا را می کشید که ناگاه جبرئیل نازل شد و عرض کرد: من هم خادم این آستانم و گاهواره جنبان این بزرگوارم، من هم باید نثاری بدهم. یا رسول اللّه، ستاره ای در گوشه فلک است که هر سی هزار سال یک بار طلوع می کند و من زیاده از سی هزار بار آن را دیده ام، گواه باش که هر عبادتی که در این مدت کرده ام، به دوستان حسین بخشیدم. اما خداوند عالم فرموده است: حسین این روزه را برای رضای من گرفته است و هدیه حسین، بر من واجب است نه بر شما، از جانب من حسین را سلام برسان و بگو: در حالی که روزه بر تو واجب نبود بجهت رضای من روزه گرفته ای، قسم به ذات ذوالجلالم که در روز عرض اکبر، این قدر دوستان و گریه کنندکان و زیارت کنندگان تو را به تو ببخشم که رضا شوی و گرد کدورت از خاطرت محو شود. افطار کن.
چون آن مهمان خوان جلالت، از جانب احدیت چنین بشارتی شنید، خوشحال شده، گفت: بسم اللّه الرحمن الرحیم پس افطار کرد.
رياض الشهادة جلد ۲
بحرالمصائب جلد ۱
انوار الشهادة صفحه ۱۰۴
صفحه 2️⃣ از 2️⃣
...بعد رو به جد خود کرد که هدیه شما چه چیز است؟ پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند: خداوند حوض کوثر را به وعده انا اعطیناک الکوثر به من داده است، چون روز قیامت شود دوستان تو را از حوض کوثر سیراب می کنم و همگی را داخل بهشت می گردانم. بعد از آن، رو به پدر خود کرد و عرض کرد: هدیه شما کدام است و نثار شما چه چیز است؟ حضرت فرمودند: ای حسین، نخلستانی در بیرون مدینه دارم که نهال آن را جد بزرگوارت به دست خود نشانیده و آن را از محیط رسالت آب داده و از ثمر نبوت به بار آورده، آن را نثار روزه تو کردم. و به روایتی فرمود: خداوند اختیار قسمت بهشت و جهنم را به من واگذاشته، آن را به تو بخشیدم که هر کس از دوستان خود را خواسته باشی به بهشت ببری و دشمنان خود را به جهنم؛ حال افطار کن. حسین علیه السلام سر خود را پیش انداخته بود و انتظار امر خدا را می کشید که ناگاه جبرئیل نازل شد و عرض کرد: من هم خادم این آستانم و گاهواره جنبان این بزرگوارم، من هم باید نثاری بدهم. یا رسول اللّه، ستاره ای در گوشه فلک است که هر سی هزار سال یک بار طلوع می کند و من زیاده از سی هزار بار آن را دیده ام، گواه باش که هر عبادتی که در این مدت کرده ام، به دوستان حسین بخشیدم. اما خداوند عالم فرموده است: حسین این روزه را برای رضای من گرفته است و هدیه حسین، بر من واجب است نه بر شما، از جانب من حسین را سلام برسان و بگو: در حالی که روزه بر تو واجب نبود بجهت رضای من روزه گرفته ای، قسم به ذات ذوالجلالم که در روز عرض اکبر، این قدر دوستان و گریه کنندکان و زیارت کنندگان تو را به تو ببخشم که رضا شوی و گرد کدورت از خاطرت محو شود. افطار کن.
چون آن مهمان خوان جلالت، از جانب احدیت چنین بشارتی شنید، خوشحال شده، گفت: بسم اللّه الرحمن الرحیم پس افطار کرد.
رياض الشهادة جلد ۲
بحرالمصائب جلد ۱
انوار الشهادة صفحه ۱۰۴
صفحه 2️⃣ از 2️⃣
Forwarded from شجاعت هشتم
💎 [الأمالی] للشیخ الطوسی الْمُفِیدُ عَنِ الْمَرَاغِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سُفْیَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبَّادِ بْنِ یَعْقُوبَ عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ أَبِی ثَوْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَمِّهِ قَالَ: لَمَّا خِفْنَا أَیَّامَ الْحَجَّاجِ خَرَجَ نَفَرٌ مِنَّا مِنَ الْکُوفَةِ مُسْتَتِرِینَ وَ خَرَجْتُ مَعَهُمْ فَصِرْنَا إِلَی کَرْبَلَاءَ وَ لَیْسَ بِهَا مَوْضِعٌ نَسْکُنُهُ فَبَنَیْنَا کُوخاً عَلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ وَ قُلْنَا نَأْوِی إِلَیْهِ فَبَیْنَا نَحْنُ فِیهِ إِذْ جَاءَنَا رَجُلٌ غَرِیبٌ فَقَالَ أَصِیرُ مَعَکُمْ فِی هَذَا الْکُوخِ اللَّیْلَةَ فَأَنَا عَابِرُ سَبِیلٍ فَأَجَبْنَاهُ وَ قُلْنَا غَرِیبٌ مُنْقَطَعٌ بِهِ فَلَمَّا غَرَبَتِ الشَّمْسُ وَ أَظْلَمَ اللَّیْلُ أَشْعَلْنَا وَ کُنَّا نُشْعِلُ بِالنِّفْطِ ثُمَّ جَلَسْنَا نَتَذَاکَرُ أَمْرَ الْحُسَیْنِ وَ مُصِیبَتَهُ وَ قَتْلَهُ وَ مَنْ تَوَلَّاهُ فَقُلْنَا مَا بَقِیَ أَحَدٌ مِنْ قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ إِلَّا رَمَاهُ اللَّهُ بِبَلِیَّةٍ فِی بَدَنِهِ فَقَالَ ذَلِکَ الرَّجُلُ فَأَنَا کُنْتُ فِیمَنْ قَتَلَهُ وَ اللَّهِ مَا أَصَابَنِی سُوءٌ وَ إِنَّکُمْ یَا قَوْمِ تَکْذِبُونَ فَأَمْسَکْنَا عَنْهُ وَ قَلَّ ضَوْءُ النِّفْطِ فَقَامَ ذَلِکَ الرَّجُلُ لِیُصْلِحَ الْفَتِیلَةَ بِإِصْبَعِهِ فَأَخَذَتِ النَّارُ کَفَّهُ فَخَرَجَ نَادّاً حَتَّی أَلْقَی نَفْسَهُ فِی الْفُرَاتِ یَتَغَوَّثُ بِهِ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ رَأَیْنَا یُدْخِلُ رَأْسَهُ فِی الْمَاءِ وَ النَّارُ عَلَی وَجْهِ الْمَاءِ فَإِذَا أَخْرَجَ رَأْسَهُ سَرَتِ النَّارُ إِلَیْهِ فَیَغُوصُهُ إِلَی الْمَاءِ ثُمَّ یُخْرِجُهُ فَتَعُودُ إِلَیْهِ فَلَمْ یَزَلْ ذَلِکَ دَأْبَهُ حَتَّی هَلَکَ.
🔹مرحوم مجلسی در کتاب شریف بحارالانوار به نقل از کتاب امالی شیخ طوسی می نویسد: عموی محمّد بن سلیمان می‌گوید: در زمان حَجاج که ما از زیارت امام حسین علیه السّلام خائف بودیم، من با چند نفر از آشنایان به طور مخفیانه متوجه کربلا شدیم. در کربلا مکانی نبود که ما سکنا بگیریم! بنابراین یک آلونک در کنار فرات ساختیم. در آن حینی که ما میان آن بودیم، ناگاه مرد غریبی آمد و گفت: من مسافرم، می‌خواهم امشب با شما در میان این آلونک باشم. ما پذیرفتیم و گفتیم: شخص غریبی است که چاره ای ندارد. وقتی آفتاب غروب کرد و تاریکی شب جهان را فرا گرفت، ما مشعل نفتی خود را روشن کردیم. سپس نشستیم و درباره جریان شهادت و مصیبت امام حسین علیه السّلام و آن افرادی که آن حضرت را دوست داشتند گفتگو کردیم.
ما گفتیم: احدی از قاتلین امام حسین علیه السّلام باقی نماند، مگر این که خدا بدن او را دچار بلایی کرد!
آن مرد غریب گفت: من از آن گروهی هستم که امام حسین علیه السّلام را کشتند. به خدا قسم که هیچ گونه ناراحتی دچار من نشده. ای گروه! به خدا قسم که شما دروغ می‌گویید. ما چیزی به او نگفتیم، تا این که روشنایی مشعل ما ضعیف شد. آن مرد برخاست تا فتیله مشعل را با انگشت خود درست کند. ناگاه کف دستش آتش گرفت. او برخاست و به طرف فرات فرار کرد و خویشتن را در آب فرات انداخت و از آب فرات استغاثه نمود. به خدا قسم ما می‌دیدیم او سر خود را زیر آب می‌کرد و آتش همچنان روی آب بود. هنگامی که سر خود را از آب خارج می‌کرد، آتش به سرش سرایت می‌نمود و او را زیر آب می‌کرد. وقتی سر خود را از آب خارج می‌کرد نیز آتش به سوی او حمله ور می‌شد. وضع وی همچنان بود تا هلاک شد!
📖بحارالانوار، ج۴۵،ص۳۰۷،ح۶
#شجاعت_هشتم
#کمپین_بازگشایی_حرم_مطهر_حضرت_ابولولو_رحمة_الله_علیه
@abololo
🔹مرحوم مجلسی در کتاب شریف بحارالانوار به نقل از کتاب امالی شیخ طوسی می نویسد: عموی محمّد بن سلیمان می‌گوید: در زمان حَجاج که ما از زیارت امام حسین علیه السّلام خائف بودیم، من با چند نفر از آشنایان به طور مخفیانه متوجه کربلا شدیم. در کربلا مکانی نبود که ما سکنا بگیریم! بنابراین یک آلونک در کنار فرات ساختیم. در آن حینی که ما میان آن بودیم، ناگاه مرد غریبی آمد و گفت: من مسافرم، می‌خواهم امشب با شما در میان این آلونک باشم. ما پذیرفتیم و گفتیم: شخص غریبی است که چاره ای ندارد. وقتی آفتاب غروب کرد و تاریکی شب جهان را فرا گرفت، ما مشعل نفتی خود را روشن کردیم. سپس نشستیم و درباره جریان شهادت و مصیبت امام حسین علیه السّلام و آن افرادی که آن حضرت را دوست داشتند گفتگو کردیم.
ما گفتیم: احدی از قاتلین امام حسین علیه السّلام باقی نماند، مگر این که خدا بدن او را دچار بلایی کرد!
آن مرد غریب گفت: من از آن گروهی هستم که امام حسین علیه السّلام را کشتند. به خدا قسم که هیچ گونه ناراحتی دچار من نشده. ای گروه! به خدا قسم که شما دروغ می‌گویید. ما چیزی به او نگفتیم، تا این که روشنایی مشعل ما ضعیف شد. آن مرد برخاست تا فتیله مشعل را با انگشت خود درست کند. ناگاه کف دستش آتش گرفت. او برخاست و به طرف فرات فرار کرد و خویشتن را در آب فرات انداخت و از آب فرات استغاثه نمود. به خدا قسم ما می‌دیدیم او سر خود را زیر آب می‌کرد و آتش همچنان روی آب بود. هنگامی که سر خود را از آب خارج می‌کرد، آتش به سرش سرایت می‌نمود و او را زیر آب می‌کرد. وقتی سر خود را از آب خارج می‌کرد نیز آتش به سوی او حمله ور می‌شد. وضع وی همچنان بود تا هلاک شد!
📖بحارالانوار، ج۴۵،ص۳۰۷،ح۶
#شجاعت_هشتم
#کمپین_بازگشایی_حرم_مطهر_حضرت_ابولولو_رحمة_الله_علیه
@abololo
صرفا گرفتارها محتاج دعا کردن نیستند.
#حکمتهای_علوی
●و قال عليه السلام: مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلَاءُ، بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ مِنَ الْمُعَافَى الَّذِي لَايَأْمَنُ الْبَلَاءَ!
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: كسى كه بلا و گرفتارى بر او سخت شده نيازمندتر به دعا نيست از تندرستى (كسى كه مبتلا نيست) كه از بلا ايمن نمى باشد.
نهج البلاغه حکمت 302
#حکمتهای_علوی
●و قال عليه السلام: مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلَاءُ، بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ مِنَ الْمُعَافَى الَّذِي لَايَأْمَنُ الْبَلَاءَ!
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: كسى كه بلا و گرفتارى بر او سخت شده نيازمندتر به دعا نيست از تندرستى (كسى كه مبتلا نيست) كه از بلا ايمن نمى باشد.
نهج البلاغه حکمت 302
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
جبل الصبر ام المصائب زینب کبری سلام الله علیها من که ز آغاز عمر، بی تو نکردم سفر خیز و ببین یا اخا، با که سفر میکنم سیب سرخی نریمان پناهی
آه یا زینب
من که ز آغاز عمر، بی تو نکردم سفر
خیز و ببین یا اخا، با که سفر میکنم
😭😭😭
●وقد جاء في كتب التاريخ : أن ابن زياد كتب إلى يزيد بن معاوية رسالة يخبره فيها بقتل الإمام الحسين وأسر نسائه وعياله ، وتفاصيل أخرى عن الفاجعة. فكتب يزيد في جواب رسالته : أن يبعث إليه برأس الحسين ورؤوس من قتل معه ، والنساء الأسارى. فاستدعى ابن زياد بـ « مفخر بن ثعلبة العائذي » و « شمر ابن ذي الجوشن » للإشراف على القافلة ومن معها من الحرس ، وسلم إليهم الرؤوس والأسرى ، وأمر بـ « علي بن الحسين » أن تغل يديه إلى عنقه بسلسلة من حديد! فساروا بهن إلى الشام كما يسار بسبايا الكفار ، يتصفح وجوههن أهل الأقطار!
●در کتاب های تاریخی آمده است: ابن زیاد (لعنه الله) به یزید به معاویه (لعنه الله) نامه ای نوشت و طی آن او را از شهادت امام حسین صلوات الله علیه و اسیر شدن زنان و خانواده اش و تفصیلات دیگر این فاجعه هولناک آگاه ساخت. یزید ملعون در پاسخ نامه اش نوشت که سر حسین و سرهای دیگر کشته شدگان را به همراه اسیران به نزد من بفرست. به همین دلیل ابن زیاد (لعنه الله) مخَفّر بن ثعلبه عائذی و شمر بن ذی الجوشن (لعنة الله علیهما) را خواست و آنان را مسئول نظارت بر قافله و سربازان کرد و سرهای شهیدان را به همراه اسیران به آنان سپرد. هم چنین دستور داد: دستان امام سجاد صلوات الله علیه را با غل و زنجیر آهنی به گردنش بیاویزند. سپس آنان را مانند اسیران کافر 😭 به شام فرستادند و مردم شهرها و نواحی چهره های اسیران را تماشا می کردند.
زينب الكبرى عليها السلام من المهد الى اللحد
الإرشاد، ج2، ص: 119
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج45، ص: 124
لعنت بر دنیا که بعد از عاشورا هنوز هم مصیبت های اهل بیت تمامی ندارد و حضرت علیا مخدره زینب کبری صلوات الله علیها باید با شمر ملعون همسفر شود. 😭😭😭
من که ز آغاز عمر، بی تو نکردم سفر
خیز و ببین یا اخا، با که سفر میکنم
😭😭😭
●وقد جاء في كتب التاريخ : أن ابن زياد كتب إلى يزيد بن معاوية رسالة يخبره فيها بقتل الإمام الحسين وأسر نسائه وعياله ، وتفاصيل أخرى عن الفاجعة. فكتب يزيد في جواب رسالته : أن يبعث إليه برأس الحسين ورؤوس من قتل معه ، والنساء الأسارى. فاستدعى ابن زياد بـ « مفخر بن ثعلبة العائذي » و « شمر ابن ذي الجوشن » للإشراف على القافلة ومن معها من الحرس ، وسلم إليهم الرؤوس والأسرى ، وأمر بـ « علي بن الحسين » أن تغل يديه إلى عنقه بسلسلة من حديد! فساروا بهن إلى الشام كما يسار بسبايا الكفار ، يتصفح وجوههن أهل الأقطار!
●در کتاب های تاریخی آمده است: ابن زیاد (لعنه الله) به یزید به معاویه (لعنه الله) نامه ای نوشت و طی آن او را از شهادت امام حسین صلوات الله علیه و اسیر شدن زنان و خانواده اش و تفصیلات دیگر این فاجعه هولناک آگاه ساخت. یزید ملعون در پاسخ نامه اش نوشت که سر حسین و سرهای دیگر کشته شدگان را به همراه اسیران به نزد من بفرست. به همین دلیل ابن زیاد (لعنه الله) مخَفّر بن ثعلبه عائذی و شمر بن ذی الجوشن (لعنة الله علیهما) را خواست و آنان را مسئول نظارت بر قافله و سربازان کرد و سرهای شهیدان را به همراه اسیران به آنان سپرد. هم چنین دستور داد: دستان امام سجاد صلوات الله علیه را با غل و زنجیر آهنی به گردنش بیاویزند. سپس آنان را مانند اسیران کافر 😭 به شام فرستادند و مردم شهرها و نواحی چهره های اسیران را تماشا می کردند.
زينب الكبرى عليها السلام من المهد الى اللحد
الإرشاد، ج2، ص: 119
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج45، ص: 124
لعنت بر دنیا که بعد از عاشورا هنوز هم مصیبت های اهل بیت تمامی ندارد و حضرت علیا مخدره زینب کبری صلوات الله علیها باید با شمر ملعون همسفر شود. 😭😭😭
Forwarded from وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
دوست دارید کل سال و کل روزگار روزه باشید؟
#صوم_الدهر
برای به دست آوردن ثواب روزه های تمام سال بلکه تمام روزگار، لازم نیست هر روز روزه باشید بلکه عمل به دستورالعمل زیر کفایت می کند.
ماه رمضان که روزه اش واجب است؛ پس بحثی نداریم و می گذریم.
اما 11 ماه دیگر چه؟
طبق احادیثِ اهل بیت صلوات الله علیهم اگر سه روز در هر ماه روزه بگیرید گویی کل ماه را روزه بوده اید؛ در نتیجه ثواب روزه کل سال و کل روزگار را می برید.
اما آن سه روز چه روزهایی است؟
پنج شنبه اول ماه
پنج شنبه آخر ماه
چهارشنبه اوّلى كه بعد از روز دهم ماه است
امام رضا صلوات الله علیه همیشه سه روز از ماه را روزه می گرفت
فَلَا يَفُوتُهُ صِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الشَّهْرِ وَ يَقُولُ ذَلِكَ صَوْمُ الدَّهْرِ
🔸روزه سه روز از هر ماه از او فوت نشد و می فرمود روزه این سه روز همانند روزه دهر است
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص: 184
#صوم_الدهر
برای به دست آوردن ثواب روزه های تمام سال بلکه تمام روزگار، لازم نیست هر روز روزه باشید بلکه عمل به دستورالعمل زیر کفایت می کند.
ماه رمضان که روزه اش واجب است؛ پس بحثی نداریم و می گذریم.
اما 11 ماه دیگر چه؟
طبق احادیثِ اهل بیت صلوات الله علیهم اگر سه روز در هر ماه روزه بگیرید گویی کل ماه را روزه بوده اید؛ در نتیجه ثواب روزه کل سال و کل روزگار را می برید.
اما آن سه روز چه روزهایی است؟
پنج شنبه اول ماه
پنج شنبه آخر ماه
چهارشنبه اوّلى كه بعد از روز دهم ماه است
امام رضا صلوات الله علیه همیشه سه روز از ماه را روزه می گرفت
فَلَا يَفُوتُهُ صِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الشَّهْرِ وَ يَقُولُ ذَلِكَ صَوْمُ الدَّهْرِ
🔸روزه سه روز از هر ماه از او فوت نشد و می فرمود روزه این سه روز همانند روزه دهر است
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج2، ص: 184
Forwarded from ارزش و مقام زن در اسلام
مدح دختران در کتب شیعه
کتاب شریف الکافی یکی از معتبرترین کتب شیعه است، مرحوم شیخ کلینی در ابتدای جلد 6 الکافی بابی آورده به نام فضل البنات و در آنجا 12 حدیث در مدح و فضیلت دختران از معصومین صلوات الله علیهم آورده است.
الكافي- ط الاسلامية جلد 6 صفحه 4 بَابُ فَضْلِ الْبَنَاتِ
کتاب شریف الکافی یکی از معتبرترین کتب شیعه است، مرحوم شیخ کلینی در ابتدای جلد 6 الکافی بابی آورده به نام فضل البنات و در آنجا 12 حدیث در مدح و فضیلت دختران از معصومین صلوات الله علیهم آورده است.
الكافي- ط الاسلامية جلد 6 صفحه 4 بَابُ فَضْلِ الْبَنَاتِ
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
مردمان دنیاپرست ●قال الامام الحسین صلوات الله علیه: إِنَّ النَّاسَ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلَی أَلْسِنَتِهِمْ (1) یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ(2) قَلَّ الدَّیَّانُونَ. ●امام حسین صلوات الله علیه: به…
#حکمتهای_علوی
●و قال عليه السلام: النَّاسُ أَبْنَاءُ الدُّنْيَا، وَ لَايُلامُ الرَّجُلُ عَلَى حُبِّ أُمِّهِ.
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: مردم، فرزندان دنيا هستند و كسى را نمى توان به سبب محبت به مادرش سرزنش كرد.
نهج البلاغه حکمت 303
●و قال عليه السلام: النَّاسُ أَبْنَاءُ الدُّنْيَا، وَ لَايُلامُ الرَّجُلُ عَلَى حُبِّ أُمِّهِ.
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: مردم، فرزندان دنيا هستند و كسى را نمى توان به سبب محبت به مادرش سرزنش كرد.
نهج البلاغه حکمت 303
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
قبض روح شهدای کربلا توسط خود خداوند متعال ●عَنْ قُدَامَةَ بْنِ زَائِدَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) عَنْ عَمَّتِهِ زَیْنَبَ عَنْ أُمِّ أَیْمَنَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ أَنَّهُ قَالَ: قَالَ…
قبض روح مطهر امام حسین صلوات الله علیه توسط خداوند عز و جل
●أن الله قد تولي قبض روحه عند موته و صلي عليه.
●مرحوم شیخ جعفر شوشتری می فرماید از دیگر الطاف ویژه‌ی خداوند بر امام حسین علیه السلام آن است که خداوند خودش عهده دار قبض روح امام حسین علیه السلام به هنگام شهادت شد، و بر او درود فرستاد. (بر او نماز خواند)
الخصائص الحسينية، الشيخ جعفر التستري (شوشتری)، صفحه ۷۲
ارواحی که ملک الموت نه، خود خداوند قبض می کند
روح اهل بیت را خود خدا قبض میکند
قبض روح شهدای کربلا توسط خود خداوند متعال
عزرائیل نه خود خداوند روح زائر کربلا را قبض می کند🕊
ویژگی های خاص اصحاب امام حسین علیه السلام
●أن الله قد تولي قبض روحه عند موته و صلي عليه.
●مرحوم شیخ جعفر شوشتری می فرماید از دیگر الطاف ویژه‌ی خداوند بر امام حسین علیه السلام آن است که خداوند خودش عهده دار قبض روح امام حسین علیه السلام به هنگام شهادت شد، و بر او درود فرستاد. (بر او نماز خواند)
الخصائص الحسينية، الشيخ جعفر التستري (شوشتری)، صفحه ۷۲
ارواحی که ملک الموت نه، خود خداوند قبض می کند
روح اهل بیت را خود خدا قبض میکند
قبض روح شهدای کربلا توسط خود خداوند متعال
عزرائیل نه خود خداوند روح زائر کربلا را قبض می کند🕊
ویژگی های خاص اصحاب امام حسین علیه السلام
Forwarded from شهداء الطف - اصحاب کربلا
امام حسین صلوات الله علیه یا نو عروس؟
#المرء_مع_من_احب
مقتل نافع بن هلال
●و كانت له مخطوبة لم يضاجعها، ولما رأت ان نافعا برز، تعلقت باذيالة وبكت بكاء شديدا وقالت: الى أين تمضي، وعلى من اعتمد بعدك. فسمع الحسين ذلك، قال له (يا نافع، ان اهلك لا يطيب لها فراقك، فلو رأيت ان تختار سرورها على البراز). فقال: يا بن رسول الله لو لم أنصرك اليوم، فبماذا اجيب. غدا رسول الله، وبرز فقاتل حتى قتل.
●مورخان نوشته اند که نافع بن هلال همسر عقدبسته اش را، که هنوز با او همبستر نشده بود، برای یاری حسین بن علی (علیهما السلام) همراه خود به کربلا آورد. آن عروس چون مشاهده کرد كه هلال قصد جنگ دارد، بر دامن او درآويخت و به شدت گریسته و گفت: «به كجا مى روى؟ من پس از تو به چه كسي تكيه كنم ؟» امام حسین صلوات الله علیه این جملات را شنید و به او فرمود: «ای نافع، همسر تو، دوست ندارد از تو جدا شود و دل بکند، اگر مایلی شادی و رضایت او را بر مبارزه برگزین.» نافع پاسخ داد: ای پسر رسول خدا، اگر امروز به یاری ات نشتابم، فردا در پیشگاه پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) چه جوابی دارم؟! سپس جنگید تا شهید شد.
معالی السبطین، ج1، ص384
موسوعه کلمات الإمام الحسین، ص447
أدب الحسین ص 210
ناسخ التواریخ ج2 ص277
بلاغ عاشورا (محدثی) صفحه 57
ان شاءالله مبتلا به عشق مذموم دنیوی نشویم و در بزنگاه ها بتوانیم در راه خداوند متعال تمام تعلقات را زیر پا بگذاریم و اگر هم به شی یا شخصی محبتی داریم #الحب_فی_الله باشد، یعنی به خاطرِ خداوند متعال دوستش داشته باشیم نه در مقابلِ خداوند.
#المرء_مع_من_احب
مقتل نافع بن هلال
●و كانت له مخطوبة لم يضاجعها، ولما رأت ان نافعا برز، تعلقت باذيالة وبكت بكاء شديدا وقالت: الى أين تمضي، وعلى من اعتمد بعدك. فسمع الحسين ذلك، قال له (يا نافع، ان اهلك لا يطيب لها فراقك، فلو رأيت ان تختار سرورها على البراز). فقال: يا بن رسول الله لو لم أنصرك اليوم، فبماذا اجيب. غدا رسول الله، وبرز فقاتل حتى قتل.
●مورخان نوشته اند که نافع بن هلال همسر عقدبسته اش را، که هنوز با او همبستر نشده بود، برای یاری حسین بن علی (علیهما السلام) همراه خود به کربلا آورد. آن عروس چون مشاهده کرد كه هلال قصد جنگ دارد، بر دامن او درآويخت و به شدت گریسته و گفت: «به كجا مى روى؟ من پس از تو به چه كسي تكيه كنم ؟» امام حسین صلوات الله علیه این جملات را شنید و به او فرمود: «ای نافع، همسر تو، دوست ندارد از تو جدا شود و دل بکند، اگر مایلی شادی و رضایت او را بر مبارزه برگزین.» نافع پاسخ داد: ای پسر رسول خدا، اگر امروز به یاری ات نشتابم، فردا در پیشگاه پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) چه جوابی دارم؟! سپس جنگید تا شهید شد.
معالی السبطین، ج1، ص384
موسوعه کلمات الإمام الحسین، ص447
أدب الحسین ص 210
ناسخ التواریخ ج2 ص277
بلاغ عاشورا (محدثی) صفحه 57
ان شاءالله مبتلا به عشق مذموم دنیوی نشویم و در بزنگاه ها بتوانیم در راه خداوند متعال تمام تعلقات را زیر پا بگذاریم و اگر هم به شی یا شخصی محبتی داریم #الحب_فی_الله باشد، یعنی به خاطرِ خداوند متعال دوستش داشته باشیم نه در مقابلِ خداوند.
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
امام سجاد صلوات الله علیه همیشه دست سائل را می بوسید كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (صلوات الله علیه) إِذَا أَعْطَى السَّائِلَ قَبَّلَ يَدَ السَّائِلِ فَقِيلَ لَهُ لِمَ تَفْعَلُ ذَلِكَ قَالَ لِأَنَّهَا تَقَعُ فِي يَدِ اللَّهِ قَبْلَ يَدِ الْعَبْدِ. 🔸علی…
پیک الهی را رد نکنیم
#حکمتهای_علوی
●و قال عليه السلام: إِنَّ الْمِسْكِينَ رَسُولُ اللَّهِ، فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اللَّه، وَ مَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اللَّهَ.
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: مستمند فرستاده خداست. كسى كه از او دريغ دارد از خدا دريغ داشته و كسى كه به او عطا و بخشش كند به خدا عطا كرده.
نهج البلاغه حکمت 304
#حکمتهای_علوی
●و قال عليه السلام: إِنَّ الْمِسْكِينَ رَسُولُ اللَّهِ، فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اللَّه، وَ مَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اللَّهَ.
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: مستمند فرستاده خداست. كسى كه از او دريغ دارد از خدا دريغ داشته و كسى كه به او عطا و بخشش كند به خدا عطا كرده.
نهج البلاغه حکمت 304
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
معروف به یک خیر خاص باشید قال الامام الباقر صلوات الله علیه: عَوِّدُوا أَنْفُسَكُمْ الْخَيْرَ وَ كُونُوا مِنْ أَهْلِهِ تُعْرَفُونَ بِهِ فَإِنِّي بِهَذَا آمُرُ وُلْدِي وَ شِيعَتِي 🔸امام باقر صلوات الله علیه: همانا من اولاد و شیعه خود را امر می کنم که خویشتن…
دعای امام صادق صلوات الله علیه بر خانواده امام حسینی
●حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عُقْبَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ:، قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) إِنَّ لَنَا خَادِماً لَا تَعْرِفُ مَا نَحْنُ عَلَيْهِ، فَإِذَا أَذْنَبَتْ ذَنْباً وَ أَرَادَتْ أَنْ تَحْلِفَ بِيَمِينٍ: قَالَتْ لَا وَ حَقِّ الَّذِي إِذَا ذَكَرْتُمُوهُ بَكَيْتُمْ، قَالَ، فَقَالَ: رَحِمَكُمُ اللَّهُ مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ.
●علی بن عقبه از پدرش نقل میکند که به امام صادق (صلوات الله علیه) عرض کردم: ما کنیزی داریم که آن عقیده ای که ما داریم (از امامت و ولایت) را نمی شناسد، و هنگامی که اشتباهی از او سر بزند و بخواهد او را تنبیه نکنیم، قسم یاد نموده گوید: نه ، به حق کسی که وقتی از او یاد میکنید اشک می ریزید.
(امام صادق صلوات الله علیه) فرمود رحمت خداوند بر شما خانواده.
إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي جلد 1 صفحه 344
●حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عُقْبَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ:، قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) إِنَّ لَنَا خَادِماً لَا تَعْرِفُ مَا نَحْنُ عَلَيْهِ، فَإِذَا أَذْنَبَتْ ذَنْباً وَ أَرَادَتْ أَنْ تَحْلِفَ بِيَمِينٍ: قَالَتْ لَا وَ حَقِّ الَّذِي إِذَا ذَكَرْتُمُوهُ بَكَيْتُمْ، قَالَ، فَقَالَ: رَحِمَكُمُ اللَّهُ مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ.
●علی بن عقبه از پدرش نقل میکند که به امام صادق (صلوات الله علیه) عرض کردم: ما کنیزی داریم که آن عقیده ای که ما داریم (از امامت و ولایت) را نمی شناسد، و هنگامی که اشتباهی از او سر بزند و بخواهد او را تنبیه نکنیم، قسم یاد نموده گوید: نه ، به حق کسی که وقتی از او یاد میکنید اشک می ریزید.
(امام صادق صلوات الله علیه) فرمود رحمت خداوند بر شما خانواده.
إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي جلد 1 صفحه 344
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
پشت و رو کردن امام حسین علیه السلام در گودال قتلگاه 😭😭😭 ●قالت (فاطمة الزهرا سلام الله علیها): يا بني، قتلوك كأنهم ما عرفوك و ما عرفوا من جدك و أبوك! يا ويلهم، و من الماء منعوك، على وجهك قلّبوك، و من قفاك ذبحوك. يا ولدي يا حسين! من الذي جزّ رأسك من قفاك؟ …
شمر زنازاده با لگد، امام حسین صلوات الله علیه را به صورت روی زمین خواباند 😭😭😭
●فَضَرَبَهُ بِرِجلِهِ فَأَلقاهُ عَلی قَفاهُ ، ثُمَّ أخَذَ بِلِحیَتِهِ
●شمر بن ذی الجوشن با پای نحسش لگدی به امام حسین صلوات الله علیه زد و او را به قفا (به صورت) روی زمین انداخت و محاسن مقدس او را گرفت.
الفتوح : ج 5 ص 118 ، مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 2 ص 35 نحوه وراجع : مطالب السؤول : ص 76 وکشف الغمّه : ج 2 ص 263 وبحار الأنوار : ج 45 ص 56
●فَضَرَبَهُ بِرِجلِهِ فَأَلقاهُ عَلی قَفاهُ ، ثُمَّ أخَذَ بِلِحیَتِهِ
●شمر بن ذی الجوشن با پای نحسش لگدی به امام حسین صلوات الله علیه زد و او را به قفا (به صورت) روی زمین انداخت و محاسن مقدس او را گرفت.
الفتوح : ج 5 ص 118 ، مقتل الحسین علیه السلام للخوارزمی : ج 2 ص 35 نحوه وراجع : مطالب السؤول : ص 76 وکشف الغمّه : ج 2 ص 263 وبحار الأنوار : ج 45 ص 56
Forwarded from اجتهاد، تقلید، اخباری، اصولی، خمس
اجتهاد شیخ حر عاملی ذیل یک حدیث، و فتوا به #مکروه بودن عملی که معصوم آن را #حرام فرموده است.
#علمای_صالح
●عَنْ سَدِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَحَاشُّ النِّسَاءِ عَلَى أُمَّتِي حَرَامٌ
-أَقُولُ حَمَلَهُ الشَّيْخُ وَ غَيْرُهُ عَلَى الْكَرَاهَةِ لِمَا يَأْتِي وَ جَوَّزُوا حَمْلَهُ عَلَى التَّقِيَّةِ يَعْنِي فِي الرِّوَايَةِ قَالَ الشَّيْخُ لِأَنَّ أَحَداً مِنَ الْعَامَّةِ لَا يُجِيزُ ذَلِكَ انْتَهَى وَ يَحْتَمِلُ النَّسْخُ
●سدیر گوید از امام باقر (صلوات الله علیه) شنیدم که می فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
دُبرهای (پشت،باسن) زنان بر امت من حرام است.
صاحب وسائل مرحوم شیخ حر عاملی فرموده است:
شیخ طوسی و غیر او مفهوم روایت را حمل بر کراهت اصطلاحی کرده اند و همچنین جایز شمردند که صدور این خبر [به دلیل موافقت با مشهور در نزد عامه] بر تقیه باشد، و شیخ طوسی فرموده هیچ یک از عامه دخول از پشت را جواز نمی دهند. و ممکن است روایت نسخ شده باشد.
وسائل الشيعة ط-آل البیت (الشيخ حرّ العاملي) جلد 20 صفحه 142
می بینیم که مرحوم شیخ حر عاملی که خود یک اخباری بزرگ است چطور اجتهاد نموده. حدیثی را که معصوم فرموده حرام است حمل بر کراهت کرده.
چنین حرکتی به وفور نزد علما دیده شده، مثلا واجب را حمل بر مستحب موکد کرده اند، حرام را حمل بر کراهت کرده اند و ...
پس چنین اجتهادهایی نزد اخباری ها و اصولی ها سبقه نیز دارد.
اما علت این کار چیست؟ آیا علما می خواهند با حدیث معصوم مخالف کنند؟
جواب خیر است.
علما باید از #مجموع روایات فتوا بدهند نه صرف یکی دو روایت، باید ببینند در همان موضوع در سایر آیات و روایات چه بیان شده؟ این حدیث ناسخ است یا منسوخ؟ محکم است یا متشابه؟ خاص است یا عام؟ مطلق است یا مقید؟ تقیه ای است یا خیر؟ موافق عامه است یا خیر؟ موافق قرآن است یا خیر؟ بعد از بررسی کردن تمام این مباحث مثلا شیخ حر عاملی زیر حدیثی که معصوم فرموده دخول از پشت حرام است می فرماید حرام در اینجا به معنای مکروه است، و این اجتهاد ایشان است و منعی ندارد.
#علمای_صالح
●عَنْ سَدِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَحَاشُّ النِّسَاءِ عَلَى أُمَّتِي حَرَامٌ
-أَقُولُ حَمَلَهُ الشَّيْخُ وَ غَيْرُهُ عَلَى الْكَرَاهَةِ لِمَا يَأْتِي وَ جَوَّزُوا حَمْلَهُ عَلَى التَّقِيَّةِ يَعْنِي فِي الرِّوَايَةِ قَالَ الشَّيْخُ لِأَنَّ أَحَداً مِنَ الْعَامَّةِ لَا يُجِيزُ ذَلِكَ انْتَهَى وَ يَحْتَمِلُ النَّسْخُ
●سدیر گوید از امام باقر (صلوات الله علیه) شنیدم که می فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
دُبرهای (پشت،باسن) زنان بر امت من حرام است.
صاحب وسائل مرحوم شیخ حر عاملی فرموده است:
شیخ طوسی و غیر او مفهوم روایت را حمل بر کراهت اصطلاحی کرده اند و همچنین جایز شمردند که صدور این خبر [به دلیل موافقت با مشهور در نزد عامه] بر تقیه باشد، و شیخ طوسی فرموده هیچ یک از عامه دخول از پشت را جواز نمی دهند. و ممکن است روایت نسخ شده باشد.
وسائل الشيعة ط-آل البیت (الشيخ حرّ العاملي) جلد 20 صفحه 142
می بینیم که مرحوم شیخ حر عاملی که خود یک اخباری بزرگ است چطور اجتهاد نموده. حدیثی را که معصوم فرموده حرام است حمل بر کراهت کرده.
چنین حرکتی به وفور نزد علما دیده شده، مثلا واجب را حمل بر مستحب موکد کرده اند، حرام را حمل بر کراهت کرده اند و ...
پس چنین اجتهادهایی نزد اخباری ها و اصولی ها سبقه نیز دارد.
اما علت این کار چیست؟ آیا علما می خواهند با حدیث معصوم مخالف کنند؟
جواب خیر است.
علما باید از #مجموع روایات فتوا بدهند نه صرف یکی دو روایت، باید ببینند در همان موضوع در سایر آیات و روایات چه بیان شده؟ این حدیث ناسخ است یا منسوخ؟ محکم است یا متشابه؟ خاص است یا عام؟ مطلق است یا مقید؟ تقیه ای است یا خیر؟ موافق عامه است یا خیر؟ موافق قرآن است یا خیر؟ بعد از بررسی کردن تمام این مباحث مثلا شیخ حر عاملی زیر حدیثی که معصوم فرموده دخول از پشت حرام است می فرماید حرام در اینجا به معنای مکروه است، و این اجتهاد ایشان است و منعی ندارد.
وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ
#غیرت #حکمتهای_علوی ●قال امیرالمومنین علیه السلام: ما زَنى غَيُورٌ قَطُّ. ●امیرالمومنین عليه السلام: انسان غيرتمند هرگز زنا نمى كند. نهج البلاغه حکمت 305 #جزء15
#حکمتهای_علوی
●و قال عليه السلام: كَفَى بِالأَجَلِ حارِساً.
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: اجل (سرنوشت قطعی و مرگ حتمى) براى نگهدارى انسان بس است.
نهج البلاغه حکمت 306
يعنى تا عمر به پايان نرسد هيچ حادثه اى او را از پاى در نمى آورد
●و قال عليه السلام: كَفَى بِالأَجَلِ حارِساً.
●امیرالمومنین صلوات الله علیه: اجل (سرنوشت قطعی و مرگ حتمى) براى نگهدارى انسان بس است.
نهج البلاغه حکمت 306
يعنى تا عمر به پايان نرسد هيچ حادثه اى او را از پاى در نمى آورد
Forwarded from شهداء الطف - اصحاب کربلا
سخن گفتن امام حسین صلوات الله علیه با ابدان شهدای کربلا پس از شهادت
نداء الحسين عليه السلام لأصحابه :
●وَجَعَلَ يَنْظُرُ يَمينا وَشِمالاً فَلَمْ يَرَ اَحَدا مِنْ اَنْصارِهِ اِلاّ مَنْ صافَحَ التُّرابُ جَبينَهُ وَمَنْ قَطَعَ الْحِمامُ اَنينَهُ فَنادى عليه السلام :
«يا مُسْلِمَ بْنَ عَقيل، وَ يا هانِىَ بْنَ عُرْوَةَ، وَ يا حَبيبَ بْنَ مَظاهِرَ، وَ يا زُهَيْرَ بْنَ الْقَيْنِ، وَ يا يَزيدَ بْنَ مَظاهِرَ، وَ يا يَحْيَى بْنَ كَثير، وَ يا هِلالَ بْنَ نافِع، وَ يا إِبْراهِيمَ بْنَ الحَصيْنِ، وَ يا عُمَيْرَ بْنَ الْمُطاعِ، وَ يا أَسَدُ الْكَلْبِىُّ، وَ يا عَبْدَاللّهِ بْنَ عَقيل، وَ يا مُسْلِمَ بْنَ عَوْسَجَةَ، وَ يا داوُدَ بْنَ الطِّرِمّاحِ، وَ يا حُرُّ الرِّياحِىُّ، وَ يا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَيْنِ، وَ يا أَبْطالَ الصَّفا، وَ يا فُرْسانَ الْهَيْجاءِ، مالي أُناديكُمْ فَلا تُجيبُوني، وَ أَدْعُوكُمْ فَلا تَسْمَعُوني؟! أَنْتُمْ نِيامٌ أَرْجُوكُمْ تَنْتَبِهُونَ؟ أَمْ حالَتْ مَوَدَّتُكُمْ عَنْ إِمامِكُمْ فَلا تَنْصُرُونَهُ؟ فَهذِهِ نِساءُ الرَّسُولِ(صلى الله عليه وآله) لِفَقْدِكُمْ قَدْ عَلاهُنَّ النُّحُولُ، فَقُومُوا مِنْ نَوْمَتِكُمْ، أَيُّهَا الْكِرامُ، وَ ادْفَعُوا عَنْ حَرَمِ الرَّسُولِ الطُّغاةَ اللِّئامَ، وَ لكِنْ صَرَعَكُمْ وَاللّهِ رَيْبُ الْمَنُونِ وَ غَدَرَ بِكُمُ الدَّهْرُ الخَؤُونُ، وَ إِلاّ لَما كُنْتُمْ عَنْ دَعْوَتي تَقْصُرُونَ، وَلا عَنْ نُصْرَتي تَحْتَجِبُونَ، فَها نَحْنُ عَلَيْكُمْ مُفْتَجِعُونَ، وَ بِكُمْ لاحِقُونَ، فَإِنّا لِلّهِ وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ».
●چون تمام اصحاب به شهادت رسیدند امام حسين صلوات الله علیه به آن قوم نگاهى كرده و پيوسته به راست و چپ مى نگريست و هيچ يك از اصحاب و ياران خود را نديد جز آنان كه پيشانى به خاك ساييده و صدايى از آنها به گوش نمى رسيد، پس ندا داد:
اى مسلم بن عقيل! اى هانى بن عروة! اى حبيب بن مظاهر! اى زهير بن قين! اى يزيد بن مظاهر! اى يحيى بن كثير! اى هلال بن نافع! اى ابراهيم بن حُصَين! اى عمير بن مطاع! اى اسد كلبى! اى عبدالله بن عقيل! اى مسلم بن عوسجه! اى داود بن طرمّاح! اى حرّ رياحى! اى على بن الحسين! اى دلاورمردان خالص! و اى سواران ميدان نبرد! چه شده است شما را صدا مى زنم ولى پاسخم را نمى دهيد؟ و شما را مى خوانم ولى ديگر سخنم را نمى شنويد؟ آيا به خواب رفته ايد كه به بيدارى تان اميدوار باشم؟ يا از محبّت امامتان دست كشيده ايد كه او را يارى نمى كنيد؟ اين بانوان از خاندان پيامبرند كه از فقدانتان ناتوان گشته اند. از خوابتان برخيزيد، اى بزرگواران! و از حرم رسول خدا در برابر طغيانگران پست، دفاع كنيد.
ولى به خدا سوگند! مرگ، شما را به خاك افكنده، و روزگار خيانت پيشه با شما وفا نكرده، و گرنه هرگز از اجابت دعوتم كوتاهى نمى كرديد، و از ياريم دست نمى كشيديد، آگاه باشيد، ما در فراق شما سوگواريم و به شما ملحق مى شويم، «إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»).
معالى السبطين، ج 2، ص 19
نداء الحسين عليه السلام لأصحابه :
●وَجَعَلَ يَنْظُرُ يَمينا وَشِمالاً فَلَمْ يَرَ اَحَدا مِنْ اَنْصارِهِ اِلاّ مَنْ صافَحَ التُّرابُ جَبينَهُ وَمَنْ قَطَعَ الْحِمامُ اَنينَهُ فَنادى عليه السلام :
«يا مُسْلِمَ بْنَ عَقيل، وَ يا هانِىَ بْنَ عُرْوَةَ، وَ يا حَبيبَ بْنَ مَظاهِرَ، وَ يا زُهَيْرَ بْنَ الْقَيْنِ، وَ يا يَزيدَ بْنَ مَظاهِرَ، وَ يا يَحْيَى بْنَ كَثير، وَ يا هِلالَ بْنَ نافِع، وَ يا إِبْراهِيمَ بْنَ الحَصيْنِ، وَ يا عُمَيْرَ بْنَ الْمُطاعِ، وَ يا أَسَدُ الْكَلْبِىُّ، وَ يا عَبْدَاللّهِ بْنَ عَقيل، وَ يا مُسْلِمَ بْنَ عَوْسَجَةَ، وَ يا داوُدَ بْنَ الطِّرِمّاحِ، وَ يا حُرُّ الرِّياحِىُّ، وَ يا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَيْنِ، وَ يا أَبْطالَ الصَّفا، وَ يا فُرْسانَ الْهَيْجاءِ، مالي أُناديكُمْ فَلا تُجيبُوني، وَ أَدْعُوكُمْ فَلا تَسْمَعُوني؟! أَنْتُمْ نِيامٌ أَرْجُوكُمْ تَنْتَبِهُونَ؟ أَمْ حالَتْ مَوَدَّتُكُمْ عَنْ إِمامِكُمْ فَلا تَنْصُرُونَهُ؟ فَهذِهِ نِساءُ الرَّسُولِ(صلى الله عليه وآله) لِفَقْدِكُمْ قَدْ عَلاهُنَّ النُّحُولُ، فَقُومُوا مِنْ نَوْمَتِكُمْ، أَيُّهَا الْكِرامُ، وَ ادْفَعُوا عَنْ حَرَمِ الرَّسُولِ الطُّغاةَ اللِّئامَ، وَ لكِنْ صَرَعَكُمْ وَاللّهِ رَيْبُ الْمَنُونِ وَ غَدَرَ بِكُمُ الدَّهْرُ الخَؤُونُ، وَ إِلاّ لَما كُنْتُمْ عَنْ دَعْوَتي تَقْصُرُونَ، وَلا عَنْ نُصْرَتي تَحْتَجِبُونَ، فَها نَحْنُ عَلَيْكُمْ مُفْتَجِعُونَ، وَ بِكُمْ لاحِقُونَ، فَإِنّا لِلّهِ وَإِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ».
●چون تمام اصحاب به شهادت رسیدند امام حسين صلوات الله علیه به آن قوم نگاهى كرده و پيوسته به راست و چپ مى نگريست و هيچ يك از اصحاب و ياران خود را نديد جز آنان كه پيشانى به خاك ساييده و صدايى از آنها به گوش نمى رسيد، پس ندا داد:
اى مسلم بن عقيل! اى هانى بن عروة! اى حبيب بن مظاهر! اى زهير بن قين! اى يزيد بن مظاهر! اى يحيى بن كثير! اى هلال بن نافع! اى ابراهيم بن حُصَين! اى عمير بن مطاع! اى اسد كلبى! اى عبدالله بن عقيل! اى مسلم بن عوسجه! اى داود بن طرمّاح! اى حرّ رياحى! اى على بن الحسين! اى دلاورمردان خالص! و اى سواران ميدان نبرد! چه شده است شما را صدا مى زنم ولى پاسخم را نمى دهيد؟ و شما را مى خوانم ولى ديگر سخنم را نمى شنويد؟ آيا به خواب رفته ايد كه به بيدارى تان اميدوار باشم؟ يا از محبّت امامتان دست كشيده ايد كه او را يارى نمى كنيد؟ اين بانوان از خاندان پيامبرند كه از فقدانتان ناتوان گشته اند. از خوابتان برخيزيد، اى بزرگواران! و از حرم رسول خدا در برابر طغيانگران پست، دفاع كنيد.
ولى به خدا سوگند! مرگ، شما را به خاك افكنده، و روزگار خيانت پيشه با شما وفا نكرده، و گرنه هرگز از اجابت دعوتم كوتاهى نمى كرديد، و از ياريم دست نمى كشيديد، آگاه باشيد، ما در فراق شما سوگواريم و به شما ملحق مى شويم، «إِنّا لِلّهِ وَ إِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ»).
معالى السبطين، ج 2، ص 19
غیرت حسینی و بازگرداندن حضرت زینب صلوات الله علیها به خیمه زنان پس از شهادت حضرت علی اکبر سلام الله علیه
●قَالَ الرَّاوِي: وَ خَرَجَتْ زَيْنَبُ بِنْتُ عَلِيٍّ (صلوات الله علیها) تُنَادِي يَا حَبِيبَاهْ يَا ابْنَ أَخَاهْ وَ جَاءَتْ فَأَكَبَّتْ عَلَيْهِ فَجَاءَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ...
●راوى گفت: زينب دختر على (صلوات الله علیها) از خيمه ها بيرون شد و فرياد ميزد اى دلبندم اى فرزند برادرم و مى آمد تا آنكه خود را به روى كشته آن جوان انداخت حسين (صلوات الله علیه) آمد و بازوى خواهر را گرفت و به سوى زنان حرم برگردانيد...
اللهوف على قتلى الطفوف صفحه 114
●قَالَ الرَّاوِي: وَ خَرَجَتْ زَيْنَبُ بِنْتُ عَلِيٍّ (صلوات الله علیها) تُنَادِي يَا حَبِيبَاهْ يَا ابْنَ أَخَاهْ وَ جَاءَتْ فَأَكَبَّتْ عَلَيْهِ فَجَاءَ الْحُسَيْنُ (صلوات الله علیه) فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ...
●راوى گفت: زينب دختر على (صلوات الله علیها) از خيمه ها بيرون شد و فرياد ميزد اى دلبندم اى فرزند برادرم و مى آمد تا آنكه خود را به روى كشته آن جوان انداخت حسين (صلوات الله علیه) آمد و بازوى خواهر را گرفت و به سوى زنان حرم برگردانيد...
اللهوف على قتلى الطفوف صفحه 114
Forwarded from رساله آیة الله حسین وحید خراسانی حفظه الله
مستحبات در حال تشهد
مسأله ۱۱۱۲ ـ مستحبّ است در حال تشهّد بر ران چپ بنشيند ، و روى پاى راست را به كف پاى چپ بگذارد ، و پيش از تشهّد بگويد: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ» يا بگويد:
«بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ خَيْرُ الاَْسْماءِ لِلّهِ» و نيز مستحبّ است دستها را بر رانها بگذارد ، و انگشتها را به يكديگر بچسباند ، و به دامان خود نگاه كند ، و بعد از صلوات در تشهّد اوّل بگويد: «وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ».
مسأله ۱۱۱۲ ـ مستحبّ است در حال تشهّد بر ران چپ بنشيند ، و روى پاى راست را به كف پاى چپ بگذارد ، و پيش از تشهّد بگويد: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ» يا بگويد:
«بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ خَيْرُ الاَْسْماءِ لِلّهِ» و نيز مستحبّ است دستها را بر رانها بگذارد ، و انگشتها را به يكديگر بچسباند ، و به دامان خود نگاه كند ، و بعد از صلوات در تشهّد اوّل بگويد: «وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ».
Forwarded from جِلَاءٌ لِلْقُلُوبِ (مهدی نعیمی)
▪️قَالَ نَصْرٌ وَ حَدَّثَنَا مَنْصُورُ بْنُ سَلَّامٍ عَنْ حَیَّانَ التَّیْمِیِّ عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ عَنْ هَرْثَمَةَ بْنِ سُلَیْمٍ قَالَ: غَزَوْنَا مَعَ عَلِیٍّ علیه السلام صِفِّینَ فَلَمَّا نَزَلَ بِكَرْبَلَاءَ صَلَّی بِنَا فَلَمَّا سَلَّمَ رَفَعَ إِلَیْهِ مِنْ تُرْبَتِهَا فَشَمَّهَا ثُمَّ قَالَ وَاهاً لَكِ یَا تُرْبَةُ لَیُحْشَرَنَّ مَعَكِ قَوْمٌ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسابٍ قَالَ فَلَمَّا رَجَعَ هَرْثَمَةُ مِنْ غَزَاتِهِ إِلَی امْرَأَتِهِ جَرْدَاءَ بِنْتِ سُمَیْرٍ وَ كَانَتْ مِنْ شِیعَةِ عَلِیٍّ علیه السلام حَدَّثَهَا هَرْثَمَةُ فِیمَا حَدَثَ فَقَالَ لَهَا أَ لَا أُعْجِبُكِ مِنْ صَدِیقِكِ أَبِی حَسَنٍ قَالَ لَمَّا نَزَلْنَا كَرْبَلَاءَ وَ قَدْ أَخَذَ حَفْنَةً مِنْ تُرْبَتِهَا فَشَمَّهَا وَ قَالَ وَاهاً لَكِ أَیَّتُهَا التُّرْبَةُ لَیُحْشَرَنَّ مِنْكِ قَوْمٌ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسابٍ وَ مَا عِلْمُهُ بِالْغَیْبِ فَقَالَتِ الْمَرْأَةُ لَهُ دَعْنَا مِنْكَ أَیُّهَا الرَّجُلُ فَإِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ لَمْ یَقُلْ إِلَّا حَقّاً قَالَ فَلَمَّا بَعَثَ عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ زِیَادٍ الْبَعْثَ الَّذِی بَعَثَهُ إِلَی الْحُسَیْنِ علیه السلام كُنْتُ فِی الْخَیْلِ الَّتِی بَعَثَ إِلَیْهِمْ فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَی الْحُسَیْنِ وَ أَصْحَابِهِ عَرَفْتُ الْمَنْزِلَ الَّذِی نَزَلْنَا فِیهِ مَعَ عَلِیٍّ وَ الْبُقْعَةَ الَّتِی رُفِعَ مِنْ تُرْبَتِهَا وَ الْقَوْلَ الَّذِی قَالَهُ فَكَرِهْتُ مَسِیرِی فَأَقْبَلْتُ عَلَی فَرَسِی حَتَّی وَقَفْتُ عَلَی الْحُسَیْنِ علیه السلام فَسَلَّمْتُ عَلَیْهِ وَ حَدَّثْتُهُ بِالَّذِی سَمِعْتُ مِنْ أَبِیهِ فِی هَذَا الْمَنْزِلِ فَقَالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام أَ مَعَنَا أَمْ عَلَیْنَا فَقُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَا مَعَكَ وَ لَا عَلَیْكَ تَرَكْتُ وُلْدِی وَ عِیَالِی وَ أَخَافُ عَلَیْهِمْ مِنِ ابْنِ زِیَادٍ فَقَالَ علیه السلام اذْهَبْ حَتَّی لَا تَرَی مَقْتَلَنَا فَوَ الَّذِی نَفْسُ حُسَیْنٍ بِیَدِهِ لَا یَرَی الْیَوْمَ أَحَدٌ مَقْتَلَنَا ثُمَّ لَا یُعِینُنَا إِلَّا دَخَلَ النَّارَ قَالَ فَأَقْبَلْتُ فِی الْأَرْضِ أَشْتَدُّ هَرَباً حَتَّی خَفِیَ عَلَیَّ مَقْتَلُهُمْ.
▪️نصر از هرثمه بن سُلیم نقل کرده است: با علی بن ابی طالب به نبرد صفین رفتیم، چون برگشتیم و در کربلا توقف نمود برای ما نماز اقامه کرد پس از دادن سلام نماز، قطعه ای از خاک آن زمین را برگرفت، آن را بویید و سپس فرمود: خوشا بر تو ای خاک پاک، گروهی از تو محشور می‌شوند که بدون حسابرسی به بهشت وارد می‌شوند.
چون هرثمه از جنگ نزد همسرش، «جرداء دختر سمیر» بازگشت به زنش گفت: آیا سخنی شگفت از دوستت، ابو الحسن برایت بگویم ؟!
وقتی در کربلا فرود آمدیم قطعه ای از خاک آنجا را برداشت، آن را بویید و فرمودند: خوشا بر تو ای خاک پاک، گروهی از تو محشور می‌شوند که بدون حسابرسی به بهشت وارد می‌شوند.
او این علم غیب را از کجا یافته ؟!
همسرش گفت: ای مرد دست بدار، زیرا امیر مؤمنان جز حق نگفته است.
هرثمه می‌گوید: (چندی بعد) که عبید الله بن زیاد نیرویی برای جنگ حسین بن علی علیهما السلام و یارانش فرستاد من نیز در زمره سواران اعزام شده بودم.
وقتی به گروه حسین و یارانش نزدیک شدیم، من همان جایی را که با علی علیه السلام در آن فرود آمده بودیم و قطعه خاکی را که برخاسته بود و گفتاری را که او گفته بود به یاد آوردم و متنبّه شدم.
از این رو از ادامه همراهی با آنان نفرتی در خود احساس کردم و با اسب خود، روی به اردوگاه حسین علیه السلام نهادم تا خدمتش ایستادم و بر او سلام کردم و آنچه را در این مکان از پدرش شنیده بودم به وی باز گفتم، حسین علیه السلام فرمود: تو اکنون با مایی یا بر ضد ما ؟
گفتم: ای پسر پیامبر خدا، نه با توام و نه بر ضد تو. زن و فرزند خود را رها کرده‌ام و بر جان آنان از گزند ابن زیاد بیم دارم.
حضرت حسین علیه السلام فرمود: پس به سرعت بگریز تا کشته شدن ما را در اینجا نبینی، سوگند به کسی که جان حسین در دست قدرت اوست، هرکس امروز اگر شاهد کشته شدن ما باشد اما ما را یاری نکند، خداوند وی را در دوزخ خواهد افکند.
هرثمه می‌گوید: بنابراین من رو به راه نهادم و گریختم تا قتلگاه آنان از دیده‌ام نهان شد.
📚 بحارالأنوار ٫ جلد 41 ٫ صفحه 337
▪️نصر از هرثمه بن سُلیم نقل کرده است: با علی بن ابی طالب به نبرد صفین رفتیم، چون برگشتیم و در کربلا توقف نمود برای ما نماز اقامه کرد پس از دادن سلام نماز، قطعه ای از خاک آن زمین را برگرفت، آن را بویید و سپس فرمود: خوشا بر تو ای خاک پاک، گروهی از تو محشور می‌شوند که بدون حسابرسی به بهشت وارد می‌شوند.
چون هرثمه از جنگ نزد همسرش، «جرداء دختر سمیر» بازگشت به زنش گفت: آیا سخنی شگفت از دوستت، ابو الحسن برایت بگویم ؟!
وقتی در کربلا فرود آمدیم قطعه ای از خاک آنجا را برداشت، آن را بویید و فرمودند: خوشا بر تو ای خاک پاک، گروهی از تو محشور می‌شوند که بدون حسابرسی به بهشت وارد می‌شوند.
او این علم غیب را از کجا یافته ؟!
همسرش گفت: ای مرد دست بدار، زیرا امیر مؤمنان جز حق نگفته است.
هرثمه می‌گوید: (چندی بعد) که عبید الله بن زیاد نیرویی برای جنگ حسین بن علی علیهما السلام و یارانش فرستاد من نیز در زمره سواران اعزام شده بودم.
وقتی به گروه حسین و یارانش نزدیک شدیم، من همان جایی را که با علی علیه السلام در آن فرود آمده بودیم و قطعه خاکی را که برخاسته بود و گفتاری را که او گفته بود به یاد آوردم و متنبّه شدم.
از این رو از ادامه همراهی با آنان نفرتی در خود احساس کردم و با اسب خود، روی به اردوگاه حسین علیه السلام نهادم تا خدمتش ایستادم و بر او سلام کردم و آنچه را در این مکان از پدرش شنیده بودم به وی باز گفتم، حسین علیه السلام فرمود: تو اکنون با مایی یا بر ضد ما ؟
گفتم: ای پسر پیامبر خدا، نه با توام و نه بر ضد تو. زن و فرزند خود را رها کرده‌ام و بر جان آنان از گزند ابن زیاد بیم دارم.
حضرت حسین علیه السلام فرمود: پس به سرعت بگریز تا کشته شدن ما را در اینجا نبینی، سوگند به کسی که جان حسین در دست قدرت اوست، هرکس امروز اگر شاهد کشته شدن ما باشد اما ما را یاری نکند، خداوند وی را در دوزخ خواهد افکند.
هرثمه می‌گوید: بنابراین من رو به راه نهادم و گریختم تا قتلگاه آنان از دیده‌ام نهان شد.
📚 بحارالأنوار ٫ جلد 41 ٫ صفحه 337
Forwarded from مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام
🔴 اگر ۲۱ حج به جا می آوردی مثل زائر حسین علیه السلام بودی ...
✨ عنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام كَمْ حَجَجْتَ قُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ. قَالَ فَقَالَ: أَمَا إِنَّكَ لَوْ أَتْمَمْتَ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ حِجَّةً لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ عليه السلام.
✨ حذیفه بن منصور نقل کرده که
❇️ امام صادق عليه السلام به من فرمودند:
♦️چند مرتبه به حجّ رفته اى؟ عرض كردم: نوزده بار. فرمودند: بدان اگر آن را به بيست و يك بار برسانى مانند كسى هستى كه زيارت حضرت امام حسين عليه السلام را نموده است.
📚 کامل الزیارات، باب: 66، ح:4
@Sibtayn
✨ عنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام كَمْ حَجَجْتَ قُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ. قَالَ فَقَالَ: أَمَا إِنَّكَ لَوْ أَتْمَمْتَ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ حِجَّةً لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ عليه السلام.
✨ حذیفه بن منصور نقل کرده که
❇️ امام صادق عليه السلام به من فرمودند:
♦️چند مرتبه به حجّ رفته اى؟ عرض كردم: نوزده بار. فرمودند: بدان اگر آن را به بيست و يك بار برسانى مانند كسى هستى كه زيارت حضرت امام حسين عليه السلام را نموده است.
📚 کامل الزیارات، باب: 66، ح:4
@Sibtayn