سختی بلاء برای مومن خوب است همانطور که تحمل مداوای پزشک برای خود شخص خوب است و نفع دارد

●عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَتَعَاهَدُ الْمُؤْمِنَ بِالْبَلَاءِ[2] كَمَا يَتَعَاهَدُ الرَّجُلُ أَهْلَهُ بِالْهَدِيَّةِ مِنَ الْغَيْبَةِ وَ يَحْمِيهِ الدُّنْيَا[3] كَمَا يَحْمِي الطَّبِيبُ الْمَرِيضَ.

●امام باقر علیه السلام: همانا خداوند عزّ و جلّ مؤمن را با بلا نگهداری می کند همچنان که مرد خانواده اش را در غیبت خودش با هدیه نگاه می دارد. و او را از دنیا چنان پرهیز می دهد که پزشک، بیمار را پرهیز می دهد.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص255/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح17

گرفتار و مبتلا نشدن، مورد رضایت امام نیست

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) يَقُولُ‌ إِنِّي لَأَكْرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ يُعَافَى فِي الدُّنْيَا فَلَا يُصِيبَهُ شَيْ‌ءٌ مِنَ الْمَصَائِبِ.

●از امام صادق علیه السلام نقل شده فرمود: حضرت سجّاد (علیه السّلام) می فرمود: من دوست ندارم که مرد در دنیا در عافیت باشد و هیچ مصیبتی از مصائب به او نرسد.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص256/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح19

خانه ای که بلا بر آن نازل نشود؛ محبوب اهل بیت علیهم السلام نیست

●قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ‏دُعِيَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) إِلَى طَعَامٍ فَلَمَّا دَخَلَ مَنْزِلَ الرَّجُلِ نَظَرَ إِلَى دَجَاجَةٍ فَوْقَ حَائِطٍ قَدْ بَاضَتْ فَتَقَعُ‏ الْبَيْضَةُ عَلَى وَتِدٍ فِي حَائِطٍ فَثَبَتَتْ عَلَيْهِ وَ لَمْ تَسْقُطْ وَ لَمْ تَنْكَسِرْ فَتَعَجَّبَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) مِنْهَا فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ أَ عَجِبْتَ مِنْ هَذِهِ الْبَيْضَةِ فَوَ الَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ مَا رُزِئْتُ‏ شَيْئاً قَطُّ قَالَ فَنَهَضَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ لَمْ يَأْكُلْ مِنْ طَعَامِهِ شَيْئاً وَ قَالَ مَنْ لَمْ يُرْزَأْ فَمَا لِلَّهِ فِيهِ مِنْ حَاجَة

●امام صادق عليه السّلام فرمود: پيغمبر (صلى اللَّه عليه و آله) را براى غذا دعوت كردند، چون به منزل مرد (ميزبان) آمد، مرغى را ديد كه روى ديوار تخم گذاشت، سپس تخم مرغ افتاد و روى ميخى در دیوار قرار گرفت، نه به زمين افتاد و نه شكست، پيغمبر (صلى اللَّه عليه و آله) از آن منظره در شگفت شد، مرد عرض كرد: از اين تخم مرغ تعجب ميكنى؟ سوگند به آن كه تو را به حق مبعوث ساخته كه من هرگز بلائى نديده‏ ام. رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) برخاست و چیزی از غذاى او نخورد و فرمود: كسى كه بلائى نبيند، خدا به او نيازى ندارد (لطف و توجهى ندارد)

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص256/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح20

خداوند مومن بلا ندیده نمی خواهد

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) لَا حَاجَةَ لِلَّهِ فِيمَنْ لَيْسَ لَهُ‌[3] فِي مَالِهِ وَ بَدَنِهِ نَصِيبٌ.

●از امام صادق علیه السّلام روایت شده فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خدا به کسی که در مال و تنش بهره ای برای او نیست، نیازی ندارد. (تمایلی ندارد)

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص256/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح21

درمان تمام امراض (12)

نسخه اهل بیت علیهم السلام یا نسخه پزشکان غیر معصوم و پر از خطا؟

دعای رضوی جهت رفع هر درد و مرضی

#دعا_درمانی
●عَنْ خَالِدٍ الْعَبْسِیِّ قَالَ: عَلَّمَنِی عَلِیُّ بْنُ مُوسَی (علیه السلام) هَذِهِ الْعُوذَةَ وَ قَالَ عَلِّمْهَا إِخْوَانَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَإِنَّهَا لِکُلِّ أَلَمٍ وَ هِیَ: أُعِیذُ نَفْسِی بِرَبِّ الْأَرْضِ وَ رَبِّ السَّمَاءِ أُعِیذُ نَفْسِی بِالَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ دَاءٌ أُعِیذُ نَفْسِی بِالَّذِی اسْمُهُ بَرَکَةٌ وَ شِفَاءٌ(2).

●خالد عبسی نقل کرد: علی بن موسی (امام رضا علیه السلام) این تعویذ را به من آموختند و فرمود: آن را به برادران مؤمن خویش بیاموز که دوای هر دردی است. و دعا این است:
أُعِیذُ نَفْسِی بِرَبِّ الْأَرْضِ وَ رَبِّ السَّمَاءِ أُعِیذُ نَفْسِی بِالَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ دَاءٌ أُعِیذُ نَفْسِی بِالَّذِی اسْمُهُ بَرَکَةٌ وَ شِفَاءٌ(2).

بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار عليهم السلام با ترجمه فارسي/ج92/ص8/باب 55 العوذات الجامعة لجمیع الأمراض و الأوجاع/ح5

انبیاء و مومنین به هر بلایی مبتلا نمی شوند

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَبْتَلِي الْمُؤْمِنَ بِكُلِّ بَلِيَّةٍ وَ يُمِيتُهُ بِكُلِّ مِيتَةٍ وَ لَا يَبْتَلِيهِ بِذَهَابِ عَقْلِهِ أَ مَا تَرَى أَيُّوبَ كَيْفَ سُلِّطَ إِبْلِيسُ عَلَى مَالِهِ وَ عَلَى وُلْدِهِ وَ عَلَى أَهْلِهِ وَ عَلَى كُلِّ شَيْ‌ءٍ مِنْهُ وَ لَمْ يُسَلَّطْ عَلَى عَقْلِهِ تُرِكَ لَهُ‌ لِيُوَحِّدَ اللَّهَ بِهِ‌[1].

●امام صادق علیه السلام: همانا خداوند عزّ و جلّ مؤمن را به هر بلایی دچار کرده، و به هر مرگی می میراند ولی او را مبتلا به از بین رفتن عقلش نمی کند. آیا نمی بینی که چگونه ابلیس بر مال و فرزندان و خانواده و بر همه چیز ایّوب چیره شد ولی نتوانست بر عقلش چیره شود. عقلش برای او باقی ماند تا با آن،خدا را به یکتایی بستاید.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص256/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح22

✔️#دنیا_مانند_خانه_اجاره_ای_است...

قالَ سیدنا مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ الکاظم صلوات الله علیه‏:
كُن فِي الدُّنيا كَساكِنِ دارٍ لَيسَت لَهُ، إنَّما يَنتَظِرُ الرَّحيلَ.

حضرت آقا امام کاظم (صلوات الله علیه):
در دنيا، مانند كسى باش كه در خانه اى ساكن است كه مال او نيست و منتظر رفتن است.

📕تحف العقول، ص ۳۹۸
📕بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار علیهم السلام جلد 75 صفحه 313

🔥اللهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْن عَلَیهِ السَلام🔥

🏴اَســــASRARــرار حَــــHAQــــق🏴

ضرر مالی و بلای جسمی عامل رسیدن به جایگاه های ویژه الهی

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّهُ لَيَكُونُ لِلْعَبْدِ مَنْزِلَةٌ عِنْدَ اللَّهِ فَمَا يَنَالُهَا إِلَّا بِإِحْدَى خَصْلَتَيْنِ إِمَّا بِذَهَابِ مَالِهِ أَوْ بِبَلِيَّةٍ فِي جَسَدِهِ.

●امام صادق علیه السلام: برای بنده نزد خدا جایگاهی است که جز با دو کیفیّت به آن نمی رسد: یا به از بین رفتن مالش یا به بلایی در تن.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص257/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح23

از سُر و مُر و گنده بودن دشمنان تعجب نکنید

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَوْ لَا أَنْ يَجِدَ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنُ فِي قَلْبِهِ‌[2] لَعَصَّبْتُ رَأْسَ الْكَافِرِ بِعِصَابَةِ حَدِيدٍ لَا يُصَدَّعُ رَأْسُهُ أَبَداً

●امام صادق علیه السلام: خداوند عزّ و جلّ فرموده اگر بندۀ مؤمنم غمی به دلش راه نمی داد، سر کافر را با دستاری آهنین می بستم تا هرگز سردرد نگیرد.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص257/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح24

دنیای فانی برای کفار و دشمنان
دنیای باقی و آخرت برای شیعیان

مهلت دادن خداوند به منافقین و مبتلا کردن مومنین

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَثَلُ الْمُؤْمِنِ كَمَثَلِ خَامَةِ الزَّرْعِ‌[1] تُكْفِئُهَا الرِّيَاحُ كَذَا وَ كَذَا وَ كَذَلِكَ الْمُؤْمِنُ تُكْفِئُهُ الْأَوْجَاعُ وَ الْأَمْرَاضُ وَ مَثَلُ الْمُنَافِقِ كَمَثَلِ الْإِرْزَبَّةِ الْمُسْتَقِيمَةِ[2] الَّتِي لَا يُصِيبُهَا شَيْ‌ءٌ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْمَوْتُ فَيَقْصِفَهُ قَصْفاً[3].

●امام صادق علیه السلام فرمود رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: مثال مؤمن همچون مثال ساقۀ گیاهی است که بادها آن را به این سو و آن سو تکان می دهند. که دردها و بیماری ها نیز مؤمن را به این سو و آن سو می برند. و مثال منافق همچون مثال عصای آهنین بی خمی است که هیچ آسیبی به آن نمی رسد تا مرگ به سراغش بیاید و او را در هم شکند.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص257/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح25

قابل توجه کسانی که می گویند پس چرا خداوند کاری نمی کند؟ اگر خدا عادل است چرا پاسخ ظلم ظالمین را نمی دهد؟

آیا بناست ظالمین در همین #دنیا مجازات شوند؟
☑️نه خیر ، بلکه خداوند عز و جل به ظالمین مهلت می دهد و در کمین است


1️⃣ولَوْ يُؤَاخِذُ اللَّـهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَلَـٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا ﴿فاطر / ٤٥﴾
و اگر خدا مردم را به [سزاى‌] آنچه انجام داده اند مؤاخذه مى كرد، هيچ جنبنده اى را بر پشت زمين باقى نمى گذاشت؛ ولى تا مدتى معين مهلتشان مى دهد، و چون اجلشان فرا رسد خدا به [كار] بندگانش بيناست

2️⃣قال رسول الله صلی الله علیه و آله: لا یَعْجَلُ بِانْتِقامِهِ، وَلایُبادِرُ إِلَیْهِمْ بِمَا اسْتَحَقُّوا مِنْ عَذابِهِ.

●در خطبه غدیر حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند در انتقام گرفتن شتاب نمی ورزد و در فرستادن عذابی که گناهکاران سزاوار آنند، پیشی نمی گیرد.

الاحتجاج (طبرسی)/ج1/ص58
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث/ج37/ص204
تفسیر البرهان/ج2/ص229
روضة الواعظين/ج1/ص91

3️⃣ولَوْ يُؤَاخِذُ اللَّـهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَابَّةٍ وَلَـٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿نحل / ٦١﴾
و اگر خداوند مردم را به [سزاى‌] ستمشان مؤاخذه مى كرد، جنبنده اى بر روى زمين باقى نمى گذاشت، ليكن [كيفر] آنان را تا وقتى معين بازپس مى اندازد، و چون اجلشان فرا رسد، ساعتى آن را پس و پيش نمى توانند افكنند.

4️⃣إنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿فجر / ١٤﴾
پروردگار تو سخت در كمين است.

5️⃣قالَتْ سیدتنا زَیْنَبُ بِنْتُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ صلوات الله علیها: فَمَهْلًا مَهْلًا لَا تَطِشْ جَهْلًا أَ نَسِیتَ قَوْلَ اللَّهِ - وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِینٌ (آل عمران 178)

●فرازی از خطبه حضرت زینب صلوات الله علیها در مجلس یزید لعنة الله علیه:
آرام باش! آرام باش! از روی جهالت سرمستی مکن! آیا سخن خدا را فراموش کردی که می فرماید: «وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ، إِنَّما نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِینٌ.» - .آل عمران / 178 - {و البته نباید کسانی که کافر شده اند تصور کنند این که به ایشان مهلت می دهیم برای آنان نیکوست ما فقط به ایشان مهلت می دهیم تا بر گناه [خود] بیفزایند، و [آن گاه] عذابی خفت آور خواهند داشت.}

بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث/ج45/ص158

پس فهمیدیم دنیای فانی محل مجازات بدان و رفاه خوبان نیست ...

#جزء4 #جزء22 #جزء30

✔️تفاوت مومن و کافر، در دنیا و آخرت و قبر

▪️عنْ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ (صلوات الله علیهما) قَالَ: الدُّنْیَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَ الْقَبْرُ حِصْنُهُ وَ الْجَنَّةُ مَأْوَاهُ وَ الدُّنْیَا جَنَّةُ الْکَافِرِ وَ الْقَبْرُ سِجْنُهُ وَ النَّارُ مَأْوَاهُ

◼️از موسی بن جعفر (امام کاظم صلوات الله علیه) از پدرش امام صادق (صلوات الله علیه) روایت شده که فرمود: دنیا زندان مومن و قبر پناهگاه او و بهشت اقامتگاه وی است. و دنیا بهشت کافر و قبر زندان او و جهنم اقامتگاه وی است.

الخصال صفحه 108

ضرر مالی و انواع و اقسام گرفتاری ها، پاک کننده انسان است

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) يَوْماً لِأَصْحَابِهِ‌ مَلْعُونٌ كُلُّ مَالٍ لَا يُزَكَّى مَلْعُونٌ كُلُّ جَسَدٍ لَا يُزَكَّى وَ لَوْ فِي كُلِّ أَرْبَعِينَ يَوْماً مَرَّةً فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا زَكَاةُ الْمَالِ فَقَدْ عَرَفْنَاهَا فَمَا زَكَاةُ الْأَجْسَادِ فَقَالَ لَهُمْ أَنْ تُصَابَ بِآفَةٍ قَالَ فَتَغَيَّرَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ سَمِعُوا ذَلِكَ مِنْهُ فَلَمَّا رَآهُمْ قَدْ تَغَيَّرَتْ أَلْوَانُهُمْ قَالَ لَهُمْ أَ تَدْرُونَ مَا عَنَيْتُ بِقَوْلِي قَالُوا لَا يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ بَلَى الرَّجُلُ يُخْدَشُ الْخَدْشَةَ وَ يُنْكَبُ النَّكْبَةَ وَ يَعْثُرُ الْعَثْرَةَ وَ يُمْرَضُ الْمَرْضَةَ وَ يُشَاكُ الشَّوْكَةَ[4] وَ مَا أَشْبَهَ هَذَا حَتَّى ذَكَرَ فِي حَدِيثِهِ اخْتِلَاجَ الْعَيْنِ‌[5].

●امام صادق علیه السلام فرمود: روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به اصحابش فرمود: ملعون است هر مالی که پاک نشود، ملعون است هر بدنی که پاک نشود، اگرچه در هر چهل روز، یک بار باشد. گفتند: ای رسول خدا اما پاک کننده مال را شناختیم؛ پس پاک کنندۀ بدن ها چیست؟ حضرت به آنان فرمود: [پاک کنندۀ بدن] دچار شدن به آفتی است. در این هنگام چهره های آنان از شنیدن این سخن دگرگون شد. چون حضرت آنها را دید که رنگهایشان تغییر کرده، به آنان فرمود: آیا می فهمید که مقصودم چیست؟ گفتند: خیر، ای رسول خدا. فرمود: بله، این که انسان خراشی بردارد و حادثه ای ببیند و سُر بخورد و بیمار بشود و خاری به او بخورد و مانند این ها. چنان که در سخنش تکان تکان خوردن و لرزیدن چشم را هم فرمود.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص258/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح26

مومن هم ابرص می شود

●عَنِ ابْنِ بُكَيْرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) أَ يُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ بِالْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ وَ أَشْبَاهِ هَذَا قَالَ فَقَالَ وَ هَلْ كُتِبَ الْبَلَاءُ إِلَّا عَلَى الْمُؤْمِنِ.

●ابن بکیر گفته است: از حضرت صادق (علیه السّلام) پرسیدم: آیا مؤمن به جذام و برص (پیسی) و مانند این ها دچار می شود؟ گوید: پس حضرت فرمود: آیا بلا جز بر مؤمن نوشته شده است؟

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص258/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح27

دنیا برای کافر، عقبا برای مومن

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَكْرُمُ عَلَى اللَّهِ حَتَّى لَوْ سَأَلَهُ الْجَنَّةَ بِمَا فِيهَا أَعْطَاهُ ذَلِكَ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْتَقِصَ مِنْ مُلْكِهِ شَيْئاً وَ إِنَّ الْكَافِرَ لَيَهُونُ عَلَى اللَّهِ حَتَّى لَوْ سَأَلَهُ الدُّنْيَا بِمَا فِيهَا أَعْطَاهُ ذَلِكَ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْتَقِصَ مِنْ مُلْكِهِ شَيْئاً وَ إِنَّ اللَّهَ لَيَتَعَاهَدُ عَبْدَهُ الْمُؤْمِنَ بِالْبَلَاءِ كَمَا يَتَعَاهَدُ الْغَائِبُ أَهْلَهُ بِالطُّرَفِ‌[1] وَ إِنَّهُ لَيَحْمِيهِ الدُّنْيَا كَمَا يَحْمِي الطَّبِيبُ الْمَرِيضَ.

●امام صادق علیه السلام: همانا مؤمن نزد خدا گرامی است چنان که اگر او بهشت را با آنچه در آن است از خدا بخواهد، آن را به او می دهد بی آن که از حکومتش چیزی کاسته شود، و همانا کافر نزد خدا خوار است، چنان که اگر او دنیا را با آنچه در آن است از خدا بخواهد، آن را به او می دهد بی آن که چیزی از شهریاری اش کاسته شود. و همانا خداوند بندۀ مؤمنش را به سبب بلا نگاه می دارد چنان که مرد غایب، خانواده اش را با تحفه ها نگاه می دارد. و همانا او را از دنیا پرهیز می دهد چنان که پزشک، بیمار را پرهیز می دهد.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص258/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح28

هرچه دین مومن صحیح تر و عملش بیشتر باشد؛ ابتلائات او نیز بیشتر می شود

●عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِنَّ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ (علیه السلام) أَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ بَلَاءً النَّبِيُّونَ ثُمَّ الْوَصِيُّونَ ثُمَّ الْأَمْثَلُ فَالْأَمْثَلُ وَ إِنَّمَا يُبْتَلَى الْمُؤْمِنُ عَلَى قَدْرِ أَعْمَالِهِ الْحَسَنَةِ فَمَنْ صَحَّ دِينُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ اشْتَدَّ بَلَاؤُهُ وَ ذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَجْعَلِ الدُّنْيَا ثَوَاباً لِمُؤْمِنٍ وَ لَا عُقُوبَةً لِكَافِرٍ وَ مَنْ سَخُفَ دِينُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلَاؤُهُ وَ أَنَّ الْبَلَاءَ أَسْرَعُ إِلَى الْمُؤْمِنِ التَّقِيِّ مِنَ الْمَطَرِ إِلَى قَرَارِ الْأَرْضِ‌[2].

●امام صادق علیه السلام فرمود: در کتاب علی (علیه السّلام) آمده است: همانا سخت بلاترین مردمان پیامبران اند و سپس جانشینان ایشان و سپس به نیکی نزدیک ترین شان. و مؤمن به اندازۀ اعمال نیک خود بلا می بیند. پس هرکس دینش درست و عملش نیک باشد، بلایش سخت تر است؛ زیرا خداوند عزّ و جلّ دنیا را پاداش مؤمن و کیفر کافر قرار نداده است و هرکس دینش بی مایه و عملش سست باشد، بلایش اندک است. و همانا شتاب بلا به مؤمن پرهیزگار، بیشتر از شتاب باران به پستی های زمین است.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص259/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح29

-حتی افراد خاص ممکن است بیماری های بد و سخت داشته باشند
-استجابت دعا در ثلث سوم شب

#دعا_درمانی
●عَنْ يُونُسَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) إِنَّ هَذَا الَّذِي ظَهَرَ بِوَجْهِي‌[3]- يَزْعُمُ النَّاسُ أَنَّ اللَّهَ لَمْ يَبْتَلِ بِهِ عَبْداً لَهُ فِيهِ حَاجَةٌ قَالَ فَقَالَ لِي لَقَدْ كَانَ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ مُكَنَّعَ الْأَصَابِعِ‌[4] فَكَانَ يَقُولُ هَكَذَا وَ يَمُدُّ يَدَيْهِ وَ يَقُولُ- يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ‌ ثُمَّ قَالَ لِي إِذَا كَانَ الثُّلُثُ الْأَخِيرُ مِنَ اللَّيْلِ فِي أَوَّلِهِ فَتَوَضَّ وَ قُمْ إِلَى صَلَاتِكَ الَّتِي تُصَلِّيهَا فَإِذَا كُنْتَ فِي السَّجْدَةِ الْأَخِيرَةِ مِنَ الرَّكْعَتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ فَقُلْ وَ أَنْتَ سَاجِدٌ- يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا سَامِعَ الدَّعَوَاتِ يَا مُعْطِيَ الْخَيْرَاتِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ اصْرِفْ عَنِّي مِنْ شَرِّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ اذْهَبْ عَنِّي بِهَذَا الْوَجَعِ وَ تُسَمِّيهِ فَإِنَّهُ قَدْ غَاظَنِي وَ أَحْزَنَنِي وَ أَلِحَّ فِي الدُّعَاءِ قَالَ فَمَا وَصَلْتُ إِلَى الْكُوفَةِ حَتَّى أَذْهَبَ اللَّهُ بِهِ عَنِّي كُلَّهُ.

●یونس عمّار گفت: به حضرت صادق (علیه السّلام) گفتم: دربارۀ این چیزی که بر صورتم پیدا شده (ظاهرا برص یا جذام)، مردم می پندارند که خداوند هیچ بنده ای را که به او میل دارد به این بلا دچار نمی کند. حضرت به من فرمود: مؤمن خاندان فرعون (یا صاحب یس حبیب نجار) انگشتانش شل بود و با این حال دستانش را دراز می کرد و می گفت: «ای مردم از این فرستادگان پیروی کنید».[یس 20] سپس حضرت به من فرمود: وقتی ثلث پایانی شب فرا رسید، در آغازش وضو بگیر و نمازت را بخوان و چون به سجده پایانی دو رکعت نخستین رفتی در حال سجده بگو:
يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا سَامِعَ الدَّعَوَاتِ يَا مُعْطِيَ الْخَيْرَاتِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ اصْرِفْ عَنِّي مِنْ شَرِّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ اذْهَبْ عَنِّي بِهَذَا الْوَجَعِ
و نام آن بیماری را می بری
فَإِنَّهُ قَدْ غَاظَنِي وَ أَحْزَنَنِي
و در دعا اصرار کن. گوید: من هنوز به کوفه نرسیده بودم که خداوند همۀ آن را از بین برد.

الكافي (ط - الإسلامية)/ج2/ص259/بَابُ شِدَّةِ ابْتِلَاءِ الْمُؤْمِنِ/ح30

#جزء22

مرگ دوست داشتنی 😍
فقر دلچسب 😍
بلای محبوب 😍

●279- سَهْلٌ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِيدِ عَنْ يُونُسَ عَنْ شُعَيْبٍ الْعَقَرْقُوفِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) شَيْ‌ءٌ يُرْوَى عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ ثَلَاثٌ يُبْغِضُهَا النَّاسُ وَ أَنَا أُحِبُّهَا أُحِبُّ الْمَوْتَ وَ أُحِبُّ الْفَقْرَ وَ أُحِبُّ الْبَلَاءَ فَقَالَ إِنَّ هَذَا لَيْسَ عَلَى مَا يَرْوُونَ إِنَّمَا عَنَى الْمَوْتُ فِي طَاعَةِ اللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ الْحَيَاةِ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ وَ الْبَلَاءُ فِي طَاعَةِ اللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ الصِّحَّةِ فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ وَ الْفَقْرُ فِي طَاعَةِ اللَّهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنَ الْغِنَى فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ.

●شعیب عقرقوفی می گوید: به امام صادق (علیه السّلام) عرض کردم: حدیثی از ابو ذر رضی اللّٰه عنه رسیده که گفته است: سه چیز است که مردم آن را دشمن می دارند و من آنها را دوست می دارم: مرگ را دوست می دارم و فقر را دوست می دارم و بلا را دوست می دارم. پس حضرت فرمود: این سخن چنان نیست که روایت می کنند، بلکه مقصود این است که من مرگ در راه طاعت از خدای را ،بیش از زندگی در راه نافرمانی خدا دوست می دارم، و بلای در راه طاعت خدا را، بیش از تندرستی در نافرمانی خدا دوست می دارم، و فقر در راه طاعت از خدا را، بیش از بی نیازی در راه نافرمانی خدا دوست می دارم.

الكافي- ط الاسلامية/ج8/ص222

غضب الهی و سلب توفیق در کنار اهل بیت بودن

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَرَجِ قَالَ: کَتَبَ إِلَیَّ أَبُو جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) إِذَا غَضِبَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَلَی خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ.

محمد بن فرج گويد: امام باقر (صلوات الله عليه) به من نوشت: زمانی كه خداى تبارک و تعالى بر خلقش خشم كند، ما را از مجاورت آنها دور كند.

الکافی ج 1 ص 343 ح 31


و یدل على أن غيبة الإمام عليه‌السلام غضب على أكثر الخلق.

علامه مجلسی رحمة الله علیه ذیل این روایت می نویسد:
این روایت دلالت می کند که غیبت امام عصر عجل الله فرجه، نشانه غضب خدا بر بیشتر مردم است.

مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول ج 4 ص 61

کرنش و فروتنی و خودشیرینی برای پولدارها ممنوع ⛔️

●قال امیرالمومنین علیه السلام: مَنْ أَتَی غَنِیّاً فَتَوَاضَعَ لِغِنَائِهِ ذَهَبَ اللَّهُ بِثُلُثَیْ دِینِهِ.

●امیرالمومنین علیه السلام: هر كس در مقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع و فروتنی كند، دو سوم دينش از بين برود

نهج البلاغه/حکمت228

سه خصلت ویژه جناب سلمان محمدی سلام الله علیه

●عَنْ مَنْصُورٍ بُزُرْجَ، قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): مَا أَكْثَرَ مَا أَسْمَعُ مِنْكَ يَا سَيِّدِي ذِكْرَ سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ! فَقَالَ: لَا تَقُلِ الْفَارِسِيَّ، وَ لَكِنْ قُلْ‏ سَلْمَانَ‏ الْمُحَمَّدِيَ‏، أَ تَدْرِي مَا كَثْرَةُ ذِكْرِي لَهُ قُلْتُ: لَا. قَالَ: لِثَلَاثِ خِلَالٍ: أَحَدُهَا: إِيثَارُهُ هَوَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) عَلَى هَوَى نَفْسِهِ، وَ الثَّانِيَةُ: حُبُّهُ لِلْفُقَرَاءِ وَ اخْتِيَارُهُ إِيَّاهُمْ عَلَى أَهْلِ الثَّرْوَةِ وَ الْعَدَدِ، وَ الثَّالِثَةُ: حُبُّهُ لِلْعِلْمِ وَ الْعُلَمَاءِ إِنَّ سَلْمَانَ كَانَ عَبْداً صَالِحاً حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌.

●منصور بزرج می گويد: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: چگونه است ای سرورم كه اين همه از تو ياد سلمان فارسى را مى‏ شنوم؟ فرمود: نگو سلمان فارسی بلكه بگو سلمان محمدى. آيا مى دانى چرا فراوان از او ياد مى كنم؟ گفتم: نه. فرمود: به جهت سه خصلت: نخست اينكه خواست امیرالمومنین (علیه السلام) را بر خواست خود مقدم مى داشت. و دوم آنكه فقرا و بینوایان را دوست مى‏ داشت و آنان را بر ثروتمندان و دنياداران ترجيح مى‏ داد، و سوم دوستى او نسبت به علم و عالمان بود و سلمان بنده صالحِ حنیفِ مسلمان بود و از مشرکین نبود.

الأمالی (طوسي)/ص133

مردم ظاهربین معمولا می خواهند با کله گنده ها و ثروتمندان بپرند در حالی که محبت به فقیران حیدری بسیار دلچسب و در عین حال دارای پاداش است.