#چگونگي_آمادگي_درورزش_كوهنوردي
❇️چون ورزش کوهنوردی مستقیما با سیستم قلب و عروق ورزشکار ارتباط دارد،
از این رو ما باید در وهله اول در بالا بردن استقامت قلب و عروق تلاش کنیم.
فعالیت هایی که هر هفته در کوه انجام می دهیم کافی نبوده بلکه باعث عواملی از قبیل تمرین زدگی، تحلیل عضلات، آسیب دیدگی، کوفتگی عضلات، گرفتگی عضلات ، آسیب های جزئی و کلی در قسمت کمر، زانو و مچ پا که شایع ترین آسیب ها در کوهنوردی است دچار شوند .
کوهنوردانی که می خواهند با بدنی آماده و به دور از آسیب دیدگی فعالیت مستمر داشته باشند :
۱- دویدن با شدت متوسط در دو تایم ده دقیقه ای در سالن یا هوای آزاد (هر هفته دو یا سه بار)
۲- دوچرخه سواری : یک روز در میان با ۵ یا ۶ کیلومتر راندن علاوه بر تقویت قلب و عروق باعث تقویت عضلات چهارسر ران ، کشاله ران ، ساق پا و عضلات پشتی می شود که همیشه عملکرد این عضلات در کوهنوردی محسوس است .
۳- شنا : چون برخی از افراد شنا را به صورت تفریح انجام می دهند باید با درنظر گرفتن زمان و یا مسافت باشد یعنی کوهنورد باید دو تایم ۷ دقیقه ای یا مثلا در مجموع بتواند در یک وعده شنا بیش از هزار متر را شنا کند .
بازگشت به حالت اولیه : این مسئله مهمی در ورزش بخصوص در ورزش های زمان بر می باشد که با انجام ریکاوری یا همان فعالیت هایی که باعث می شود که بدن به حالت اولیه برگردد .
فواید ریکاوری:
۱- بازگشت کل بدن به حالت اول.
۲- جلوگیری از آسیب های متعدد در بدن .
۳- ایجاد آرامش و تنظیم ضربان قلب .
۴- جلوگیری از انباشت اسید لاکتیک (که همان خام شدن و کوفتگی عضلات است که در بین کوهنوردان رایج است) در عضلات .
۵- آمادگی و سرحال نگه داشتن بدن برای صعود های بعدی.
فعالیت هایی که می توان با آن ریکاوری انجام داد :
۱- انجام کشش های آرام بعد از صعود .
۲- رفتن به سونا، جکورزی، راه رفتن در آب .
۳- پیگیری تمرینات دویدن با شدت کم .
۴- مصرف غذاهای پروتئینی برای جلوگیری از تحلیل عضلات .
۵- مصرف مایعات بیشتر
#آموزش
@AvanAdventure
❇️چون ورزش کوهنوردی مستقیما با سیستم قلب و عروق ورزشکار ارتباط دارد،
از این رو ما باید در وهله اول در بالا بردن استقامت قلب و عروق تلاش کنیم.
فعالیت هایی که هر هفته در کوه انجام می دهیم کافی نبوده بلکه باعث عواملی از قبیل تمرین زدگی، تحلیل عضلات، آسیب دیدگی، کوفتگی عضلات، گرفتگی عضلات ، آسیب های جزئی و کلی در قسمت کمر، زانو و مچ پا که شایع ترین آسیب ها در کوهنوردی است دچار شوند .
کوهنوردانی که می خواهند با بدنی آماده و به دور از آسیب دیدگی فعالیت مستمر داشته باشند :
۱- دویدن با شدت متوسط در دو تایم ده دقیقه ای در سالن یا هوای آزاد (هر هفته دو یا سه بار)
۲- دوچرخه سواری : یک روز در میان با ۵ یا ۶ کیلومتر راندن علاوه بر تقویت قلب و عروق باعث تقویت عضلات چهارسر ران ، کشاله ران ، ساق پا و عضلات پشتی می شود که همیشه عملکرد این عضلات در کوهنوردی محسوس است .
۳- شنا : چون برخی از افراد شنا را به صورت تفریح انجام می دهند باید با درنظر گرفتن زمان و یا مسافت باشد یعنی کوهنورد باید دو تایم ۷ دقیقه ای یا مثلا در مجموع بتواند در یک وعده شنا بیش از هزار متر را شنا کند .
بازگشت به حالت اولیه : این مسئله مهمی در ورزش بخصوص در ورزش های زمان بر می باشد که با انجام ریکاوری یا همان فعالیت هایی که باعث می شود که بدن به حالت اولیه برگردد .
فواید ریکاوری:
۱- بازگشت کل بدن به حالت اول.
۲- جلوگیری از آسیب های متعدد در بدن .
۳- ایجاد آرامش و تنظیم ضربان قلب .
۴- جلوگیری از انباشت اسید لاکتیک (که همان خام شدن و کوفتگی عضلات است که در بین کوهنوردان رایج است) در عضلات .
۵- آمادگی و سرحال نگه داشتن بدن برای صعود های بعدی.
فعالیت هایی که می توان با آن ریکاوری انجام داد :
۱- انجام کشش های آرام بعد از صعود .
۲- رفتن به سونا، جکورزی، راه رفتن در آب .
۳- پیگیری تمرینات دویدن با شدت کم .
۴- مصرف غذاهای پروتئینی برای جلوگیری از تحلیل عضلات .
۵- مصرف مایعات بیشتر
#آموزش
@AvanAdventure
#آموزش
"طرز چيدن وسايل درون كوله پشتي "
پس از تهيه، بسته بندي و كنترل كردن همه وسايل مورد نياز، ابتدا كيسه خواب را در انتهاي كوله پشتي جاي دهيد. سپس اجناس سنگين مثل قوطي هاي كنسرو، وسايل فني و ...را روي آن جاي دهيد. سعي كنيد كه اجناس را در كنار هم بچينيد كه هيچ فضاي خالي بين آنها نباشد و در هنگام درآوردن كار شما راحت تر باشد. لباسهاي گرم و اضافي خود را روي اين وسايل بچينيد، به خصوص يك لباس گرم مثل بلوز يا بادگير يا كت راروي همه وسايل قراردهيد تا در هنگام استراحتها بتوانيد سريع آن را خارج و تن نماييد.
وسايل ضروري كه در طول برنامه از آنها بيشتر استفاده خواهيد كرد، مثل ظرف آب، تنقلات، عينك، بادگير، كلاه، دستكش، چاقو، ليوان، چراغ قوه، كيف كمك هاي اوليه را در جيبهاي طرفين و درب كوله پشتي جاي دهيد.
در هنگام چيدن وسايل حتما سعي كنيد كه نقطه ثقل وزن كوله درست در وسط باشد تا كوله روي شانه و كتف، کج واقع نشود.
سنگين ترين قسمت بايد نزديك ترين محل كوله به كمر باشد.
از آنجايي كه در وسايل نقليه عمومي، كوله پشتي خيلي سريع كثيف مي شود،مي توانيد هميشه يك كيسه مخصوص به اندازه كوله پشتي داشته باشيد و روي كوله بكشيد.
هميشه پس از انجام هر برنامه بلافاصله كوله پشتي را خالي و وسايل را در جاي خود قرار دهيد.
جهت نظافت كوله پشتي از آب ولرم استفاده كنيد. استفاده از پودر لباسشويي يا مايع ظرفشويي باعث از بين رفتن خاصيت ضدآب پارچه كوله پشتي مي شود.
@AvanAdventure
"طرز چيدن وسايل درون كوله پشتي "
پس از تهيه، بسته بندي و كنترل كردن همه وسايل مورد نياز، ابتدا كيسه خواب را در انتهاي كوله پشتي جاي دهيد. سپس اجناس سنگين مثل قوطي هاي كنسرو، وسايل فني و ...را روي آن جاي دهيد. سعي كنيد كه اجناس را در كنار هم بچينيد كه هيچ فضاي خالي بين آنها نباشد و در هنگام درآوردن كار شما راحت تر باشد. لباسهاي گرم و اضافي خود را روي اين وسايل بچينيد، به خصوص يك لباس گرم مثل بلوز يا بادگير يا كت راروي همه وسايل قراردهيد تا در هنگام استراحتها بتوانيد سريع آن را خارج و تن نماييد.
وسايل ضروري كه در طول برنامه از آنها بيشتر استفاده خواهيد كرد، مثل ظرف آب، تنقلات، عينك، بادگير، كلاه، دستكش، چاقو، ليوان، چراغ قوه، كيف كمك هاي اوليه را در جيبهاي طرفين و درب كوله پشتي جاي دهيد.
در هنگام چيدن وسايل حتما سعي كنيد كه نقطه ثقل وزن كوله درست در وسط باشد تا كوله روي شانه و كتف، کج واقع نشود.
سنگين ترين قسمت بايد نزديك ترين محل كوله به كمر باشد.
از آنجايي كه در وسايل نقليه عمومي، كوله پشتي خيلي سريع كثيف مي شود،مي توانيد هميشه يك كيسه مخصوص به اندازه كوله پشتي داشته باشيد و روي كوله بكشيد.
هميشه پس از انجام هر برنامه بلافاصله كوله پشتي را خالي و وسايل را در جاي خود قرار دهيد.
جهت نظافت كوله پشتي از آب ولرم استفاده كنيد. استفاده از پودر لباسشويي يا مايع ظرفشويي باعث از بين رفتن خاصيت ضدآب پارچه كوله پشتي مي شود.
@AvanAdventure
#آموزش
#توصیه_برای_سفر_طبیعت_گردی_ایمن
1. در سفرهای طبیعتگردی کوله خود را سبک ببندید. هر چه کوله شما سبکتر باشد، انرژی کمتری را صرف خواهید کرد. یکی از مزایای سبک سفر کردن این است که میتوانید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید.
2. در انتخاب وسایل مورد نیاز سفر موارد زیر بر محتویات کولهی شما تاثیری مستقیمی میگذارد: شرایط آب و هوا، هدف شما از سفر، مقصد، طول مسیر، سن و جنسیت، وسیله حمل و نقل و شرایط اجتماعی_فرهنگی جامعه میزبان.
3. کفش و جوراب مناسب در سفرهای طبیعتگردی نقش مهمی دارد، چرا که آسیبدیدگی و یا درد پا کافیست تا سفر شما را به خاطرهای ناخوشایند تبدیل کند. امروزه کفشهای سبک بسیار مرغوبی در بازار وجود دارند که بسیار کارآمد هستند. در انتخاب جوراب نیز، جورابهای نخی را فراموش کرده و به جای آن از جورابهای پشمی و یا جورابهایی با مواد مصنوعی استفاده کنید.
کفش و جوراب مناسب را در سفرهای طبیعتگردی فراموش نکنید.
4. لباسی که یک طبیعتگرد انتخاب میکند باید بهترین باشد. لباسهای نخی به راحتی مرطوب میشوند و در همان حالت باقی میمانند و حس ناخوشایندی به شما میدهند. لباسهای با الیاف مصنوعی جز بهترین انتخابها میتواند باشد.
5. مواد دفعکننده حشرات، کیف کمکهای اولیه، ضدآفتاب، عینک آفتابی، لیوان، قاشق و چنگال، چاقوی جیبی چندکاره، چراغ قوه، مسواک، کلاه آفتابی و ژل ضدعفونی کننده از لوازمی است که توصیه میشود در سفر همراه خود داشته باشید.
6. خوراکیهایی که همراه دارید در طول مسیری که قصد پیمایش آن را دارید نقش بسیار مهمی دارد، در مواقعی که خسته، بیحوصله یا کلافه هستید این خوراکیها به دادتان میرسند. حتما مقداری نان در گوشه ای از کوله خود جای دهید و روی روشن کردن آتش حساب باز نکنید. در طبیعت هزاران اتفاق غیرمترقبه میافتد و شما ممکن است شانس روشن کردن آتش را از دست بدهید.
خوراکیهایی که در سفر همراه خود دارید، در مواقع بحرانی به دادتان میرسد.
7. آگاهی از آب و هوای منطقهای که به آن سفر میکنید از دیگر نکات مهم طبیعتگردی است. هم، زمانی که مسیر خود را انتخاب کردید آب و هوا را چک کنید و هم چند ساعت قبل از شروع سفر. این کار این امکان را به شما میدهد که لباسهای مورد نیازتان را به خوبی انتخاب کنید.
8. در مسیرهای طبیعتگردی از نقشه استفاده کرده و گزارشات موجود را پیش از سفر مطالعه کنید. نقطه شروع و پایان مسیر خود را مشخص کرده و اگر احتمال میدهید که ممکن است در نقطهای از مسیر اشتباها مسیر دیگری را دنبال کنید، آن را روی نقشه علامت بزنید.
9.سعی کنید با نور خورشید حرکت کنید و پس از غروب، فعالیت خود را کم کنید. به این دلیل که پیادهروی در شب اجازه لذت بردن از زیباییهای طبیعت را از شما میگیرد و ممکن است در معرض هجوم حیوانات قرار بگیرید. پس شب را استراحت کرده و بیخطر بگذرانید.
در سفرهای طبیعتگردی استفاده از نقشه از ضروریات سفر است.
10. حتما به چند نفر از افرادی که در طول سفر همراهتان نیستند، برنامهی خود را اطلاع دهید که در زمان تاخیر بیش از اندازه شما و در زمان نگرانی اقدامات لازم را انجام دهند. چند ساعت تاخیر میتواند دلایل متفاوتی داشته باشد. مثل پیادهروی آرامتر،عکاسی از مناظر دیدنی، پیچ خوردن مچ پا و اتفاقات دیگر..
11. از محلیها برای یافتن مسیر مناسب کمک بگیرید، از صنایع دستی جوامع محلی خرید کنید. از این طریق هم به اقتصاد منطقه کمک میکنید و هم خاطرهی سفر را از یاد نمیبرید.
12. "در طبیعت به جز رد پا چیزی از خود برجای نگذارید" این جمله بدان معناست که طبیعت را همانطور که به آن قدم گذاشتهاید رها کنید و توجه داشته باشید که طبیعت برای همه است و باید طوری از آن نگهداری کنید که برای فرد بعدی هم همان تجربه خوشایند را داشته باشد.
خرید صنایع دستی در سفر به رونق اقتصادی منطقه کمک میکند
امیدواریم با رعایت این نکات سفری ایمن و آسان داشته باشید و از طبیعتگردی لذت ببرید.
قدم اول برای شروع یک سفر طبیعتگردی #آموزش است ..امید که با فراگیری آموزش در این مسیر محافظ محیط زیست باشیم.🙏
#طبیعت_رازندگی_کنیم 🍃
@avanadventure
#توصیه_برای_سفر_طبیعت_گردی_ایمن
1. در سفرهای طبیعتگردی کوله خود را سبک ببندید. هر چه کوله شما سبکتر باشد، انرژی کمتری را صرف خواهید کرد. یکی از مزایای سبک سفر کردن این است که میتوانید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید.
2. در انتخاب وسایل مورد نیاز سفر موارد زیر بر محتویات کولهی شما تاثیری مستقیمی میگذارد: شرایط آب و هوا، هدف شما از سفر، مقصد، طول مسیر، سن و جنسیت، وسیله حمل و نقل و شرایط اجتماعی_فرهنگی جامعه میزبان.
3. کفش و جوراب مناسب در سفرهای طبیعتگردی نقش مهمی دارد، چرا که آسیبدیدگی و یا درد پا کافیست تا سفر شما را به خاطرهای ناخوشایند تبدیل کند. امروزه کفشهای سبک بسیار مرغوبی در بازار وجود دارند که بسیار کارآمد هستند. در انتخاب جوراب نیز، جورابهای نخی را فراموش کرده و به جای آن از جورابهای پشمی و یا جورابهایی با مواد مصنوعی استفاده کنید.
کفش و جوراب مناسب را در سفرهای طبیعتگردی فراموش نکنید.
4. لباسی که یک طبیعتگرد انتخاب میکند باید بهترین باشد. لباسهای نخی به راحتی مرطوب میشوند و در همان حالت باقی میمانند و حس ناخوشایندی به شما میدهند. لباسهای با الیاف مصنوعی جز بهترین انتخابها میتواند باشد.
5. مواد دفعکننده حشرات، کیف کمکهای اولیه، ضدآفتاب، عینک آفتابی، لیوان، قاشق و چنگال، چاقوی جیبی چندکاره، چراغ قوه، مسواک، کلاه آفتابی و ژل ضدعفونی کننده از لوازمی است که توصیه میشود در سفر همراه خود داشته باشید.
6. خوراکیهایی که همراه دارید در طول مسیری که قصد پیمایش آن را دارید نقش بسیار مهمی دارد، در مواقعی که خسته، بیحوصله یا کلافه هستید این خوراکیها به دادتان میرسند. حتما مقداری نان در گوشه ای از کوله خود جای دهید و روی روشن کردن آتش حساب باز نکنید. در طبیعت هزاران اتفاق غیرمترقبه میافتد و شما ممکن است شانس روشن کردن آتش را از دست بدهید.
خوراکیهایی که در سفر همراه خود دارید، در مواقع بحرانی به دادتان میرسد.
7. آگاهی از آب و هوای منطقهای که به آن سفر میکنید از دیگر نکات مهم طبیعتگردی است. هم، زمانی که مسیر خود را انتخاب کردید آب و هوا را چک کنید و هم چند ساعت قبل از شروع سفر. این کار این امکان را به شما میدهد که لباسهای مورد نیازتان را به خوبی انتخاب کنید.
8. در مسیرهای طبیعتگردی از نقشه استفاده کرده و گزارشات موجود را پیش از سفر مطالعه کنید. نقطه شروع و پایان مسیر خود را مشخص کرده و اگر احتمال میدهید که ممکن است در نقطهای از مسیر اشتباها مسیر دیگری را دنبال کنید، آن را روی نقشه علامت بزنید.
9.سعی کنید با نور خورشید حرکت کنید و پس از غروب، فعالیت خود را کم کنید. به این دلیل که پیادهروی در شب اجازه لذت بردن از زیباییهای طبیعت را از شما میگیرد و ممکن است در معرض هجوم حیوانات قرار بگیرید. پس شب را استراحت کرده و بیخطر بگذرانید.
در سفرهای طبیعتگردی استفاده از نقشه از ضروریات سفر است.
10. حتما به چند نفر از افرادی که در طول سفر همراهتان نیستند، برنامهی خود را اطلاع دهید که در زمان تاخیر بیش از اندازه شما و در زمان نگرانی اقدامات لازم را انجام دهند. چند ساعت تاخیر میتواند دلایل متفاوتی داشته باشد. مثل پیادهروی آرامتر،عکاسی از مناظر دیدنی، پیچ خوردن مچ پا و اتفاقات دیگر..
11. از محلیها برای یافتن مسیر مناسب کمک بگیرید، از صنایع دستی جوامع محلی خرید کنید. از این طریق هم به اقتصاد منطقه کمک میکنید و هم خاطرهی سفر را از یاد نمیبرید.
12. "در طبیعت به جز رد پا چیزی از خود برجای نگذارید" این جمله بدان معناست که طبیعت را همانطور که به آن قدم گذاشتهاید رها کنید و توجه داشته باشید که طبیعت برای همه است و باید طوری از آن نگهداری کنید که برای فرد بعدی هم همان تجربه خوشایند را داشته باشد.
خرید صنایع دستی در سفر به رونق اقتصادی منطقه کمک میکند
امیدواریم با رعایت این نکات سفری ایمن و آسان داشته باشید و از طبیعتگردی لذت ببرید.
قدم اول برای شروع یک سفر طبیعتگردی #آموزش است ..امید که با فراگیری آموزش در این مسیر محافظ محیط زیست باشیم.🙏
#طبیعت_رازندگی_کنیم 🍃
@avanadventure
#آموزش
#8 روش برای درست کردن آتش در زمان اضطراری و بدون کبریت (بقا در طبیعت)
👈۱. روش مته دستی
روش مته دستی یکی از اولین روشهای درست کردن آتش است. یک راه قدیمی و البته سخت، که تمام چیزی که برای آن نیاز دارید چوب، دستانی خستگیناپذیر و موادی است که
به راحتی آتش بگیرند.
ابتدا مقداری خارو خاشاک، برگ و پوست درختان یا علف خشک جمعآوری کنید، در واقع چیزهایی که به راحتی آتش میگیرند. یک شکاف v شکل روی تخته آتش خود ایجاد کرده و کمی آن را گود کنید. برگ یا علف خشک را در زیر این شکاف قرار دهید. این کار برای این است که از طریق اصطکاک ایجاد شده بین چوب باریک و بلندمان تخته آتش، خاکستر داغ تولید کنید.
چوب باریک و سخت خود را در شکاف قراردهید. طول آن حداقل باید ۲۵ سانتیمتر و قطرش ۲ سانتیمتر باشد تا بتوانید بهراحتی در این روش از آن استفاده کنید. با این چوب به تخته زیری فشار بیاورید و آن را بین دستانتان بچرخانید. این کار را با سرعت ادامه دهید تا چیزی شبیه به خاکستر داغ ایجاد شود. زمانی که این خاکسترداغ و درخشان را مشاهده کردید، تکهای کوچکی از آن را جدا کرده و به برگهای خشک، پوست درختان و چیزهایی از قبیل که برای درست کردن آتش آماده کرده بودید منتقل کنید.
👈۲.روش شخم زدن
تخته آتش خود را آماده کنید، یک شیار روی آن ایجاد کرده (این شیار مسیر حرکت چوب باریک و بلند شما خواهد بود)، سپس چوب باریک را درآن قرار دهید و به سمت بالا و پایین بکشید. در انتهای تخته آتش خود نیز همان برگ خشک و چیزهایی از این قبیل را قرار دهید. در اثر کشیدن چوب باریک روی تخته خاکستر داغی ایجاد میشود. زمانی که کمی از این خاکستر را مشاهده کردید، به آرامی در آنها بدمید تا آتش شما شکل گیرد.
👈۳. مته کمانی
روش مته کمانی یکی از کارآمدترین روشهای درست کردن آتش از طریق اصطکاک است، زیرا در این روش شما میتوانید در طول انجام آن سرعت و فشار لازم برای درست کردن آتش را حفظ کنید. وسایل مورد نیاز برای این کار علاوه بر تخته آتش و چوب باریک و بلند، یک کمان و یک تکه سنگ یا چوب کوچک است. این تکه سنگ یا چوب کوچک برای ایجاد فشار روی انتهای چوب باریک ما است، البته اگر از چوب استفاده میکنید، سعی کنید نمونهای را انتخاب کنید که از چوب باریک و بلندتان سختتر باشد. و این که اگر چوبی با عصاره درخت باشد، انتخاب مناسبی است؛ زیرا سبب میشود که حرکت بین تکه چوب کوچک و چوب باریک و بلندتان راحتتر شود.
ساختن کمان:
طول این کمان باید اندازهی بازوی شما باشد. یک تکه چوب قابل انعطاف که کمی هم منحنی شکل است را پیدا کنید. بند مورد استفاده در کمان میتواند از هر چیزی باشد: بند کفش، طناب یا چیزی شبیه به اینها. فقط چیزی را انتخاب کنید که پاره نشود. سپس آن را به دو سر چوب خود ببندید. کمان شما آماده است.
تخته آتش خود را آماده کنید، یک گودی به شکل v درآن ایجاد کنید، و در زیر آن برگهای خشک یا علف یا خاروخاشاک قراردهید. چوب باریک و بلند خود را در وسط طناب کمان (زه کمان) قراردهید و طناب را به دور آن بپیچید. اکنون یک سمت چوب باریک خود را در شیار قرار دهید و تکه سنگ را روی سر دیگر آن گذاشته و فشار دهید. حال کمان را به سمت جلو و عقب بکشید، شما در واقع یک دریل مکانیکی ابتدایی ساختهاید. در این حالت باید چوب بلند و باریک شما به سرعت حرکت کند. حرکت خود را تا جایی ادامه دهید که یک خاکستر داغ نمایان شود. سپس این خاکستر را به محل درست کردن آتش خود (مشتی از پوست یا برگ درختان یا چوبهایی که برای درست کردن آتش اصلی جمعآوری کردید) منتقل کنید و با آرامی در آن بدمید تا آتش درست شود.
👈۴. سنگ چخماق (سنگ آتشزنه) و فولاد
این روش نیز قدیمی است . ایدهی بسیار خوبی است که همیشه هنگام رفتن به پیکنیک یک سنگ چخماق و فولاد همراه داشته باشید. کبریتها ممکن است در اثر رطوبت کاملا بدون استفاده شوند، اما با زدن فولاد به یک سنگ چخماق خوب میتوانید برای درست کردن آتش جرقه ایجاد کنید. حتی اگر در شرایطی بودید که سنگ چخماق و فولاد نداشتید، میتوانید از کوارتز (سنگ شنی محتوی کوارتز) و فولاد چاقوی جیبی استفاده کنید. همچنین شما به کمی زغال که از پارچه درست شده، نیاز دارید. این زغال جرقه را میگیرد و بدون آتش گرفتن میسوزد. اگر زغال پارچه نداشتید، یک تکه گیاه قارچی یا گیاه توس نیز مناسب است.
تکه سنگ را بین انگشت شصت و اشاره خود بگیرید، مطمئن شوید در حدود ۴ تا ۵ سانتیمتر از لبه آن پیدا باشد. زغال پارچه را نیز بین شصت و سنگ قرار دهید.
اکنون با استفاده از فولادی که دارید، مثلا انتهای چاقوی جیبی خود چندین بار به سنگ ضربه بزنید تا جرقه ایجاد شده و به زغال پارچه منتقل و درخشان شود، سپس این زغال را میان موادی که برای درست کردن آتش آماده کرده بودید قرار دهید. به آرامی در آن بدمید تا شعله ور شود.
#ادامه_دارد
#طبیعت_رازندگی_کنیم 🌱
#8 روش برای درست کردن آتش در زمان اضطراری و بدون کبریت (بقا در طبیعت)
👈۱. روش مته دستی
روش مته دستی یکی از اولین روشهای درست کردن آتش است. یک راه قدیمی و البته سخت، که تمام چیزی که برای آن نیاز دارید چوب، دستانی خستگیناپذیر و موادی است که
به راحتی آتش بگیرند.
ابتدا مقداری خارو خاشاک، برگ و پوست درختان یا علف خشک جمعآوری کنید، در واقع چیزهایی که به راحتی آتش میگیرند. یک شکاف v شکل روی تخته آتش خود ایجاد کرده و کمی آن را گود کنید. برگ یا علف خشک را در زیر این شکاف قرار دهید. این کار برای این است که از طریق اصطکاک ایجاد شده بین چوب باریک و بلندمان تخته آتش، خاکستر داغ تولید کنید.
چوب باریک و سخت خود را در شکاف قراردهید. طول آن حداقل باید ۲۵ سانتیمتر و قطرش ۲ سانتیمتر باشد تا بتوانید بهراحتی در این روش از آن استفاده کنید. با این چوب به تخته زیری فشار بیاورید و آن را بین دستانتان بچرخانید. این کار را با سرعت ادامه دهید تا چیزی شبیه به خاکستر داغ ایجاد شود. زمانی که این خاکسترداغ و درخشان را مشاهده کردید، تکهای کوچکی از آن را جدا کرده و به برگهای خشک، پوست درختان و چیزهایی از قبیل که برای درست کردن آتش آماده کرده بودید منتقل کنید.
👈۲.روش شخم زدن
تخته آتش خود را آماده کنید، یک شیار روی آن ایجاد کرده (این شیار مسیر حرکت چوب باریک و بلند شما خواهد بود)، سپس چوب باریک را درآن قرار دهید و به سمت بالا و پایین بکشید. در انتهای تخته آتش خود نیز همان برگ خشک و چیزهایی از این قبیل را قرار دهید. در اثر کشیدن چوب باریک روی تخته خاکستر داغی ایجاد میشود. زمانی که کمی از این خاکستر را مشاهده کردید، به آرامی در آنها بدمید تا آتش شما شکل گیرد.
👈۳. مته کمانی
روش مته کمانی یکی از کارآمدترین روشهای درست کردن آتش از طریق اصطکاک است، زیرا در این روش شما میتوانید در طول انجام آن سرعت و فشار لازم برای درست کردن آتش را حفظ کنید. وسایل مورد نیاز برای این کار علاوه بر تخته آتش و چوب باریک و بلند، یک کمان و یک تکه سنگ یا چوب کوچک است. این تکه سنگ یا چوب کوچک برای ایجاد فشار روی انتهای چوب باریک ما است، البته اگر از چوب استفاده میکنید، سعی کنید نمونهای را انتخاب کنید که از چوب باریک و بلندتان سختتر باشد. و این که اگر چوبی با عصاره درخت باشد، انتخاب مناسبی است؛ زیرا سبب میشود که حرکت بین تکه چوب کوچک و چوب باریک و بلندتان راحتتر شود.
ساختن کمان:
طول این کمان باید اندازهی بازوی شما باشد. یک تکه چوب قابل انعطاف که کمی هم منحنی شکل است را پیدا کنید. بند مورد استفاده در کمان میتواند از هر چیزی باشد: بند کفش، طناب یا چیزی شبیه به اینها. فقط چیزی را انتخاب کنید که پاره نشود. سپس آن را به دو سر چوب خود ببندید. کمان شما آماده است.
تخته آتش خود را آماده کنید، یک گودی به شکل v درآن ایجاد کنید، و در زیر آن برگهای خشک یا علف یا خاروخاشاک قراردهید. چوب باریک و بلند خود را در وسط طناب کمان (زه کمان) قراردهید و طناب را به دور آن بپیچید. اکنون یک سمت چوب باریک خود را در شیار قرار دهید و تکه سنگ را روی سر دیگر آن گذاشته و فشار دهید. حال کمان را به سمت جلو و عقب بکشید، شما در واقع یک دریل مکانیکی ابتدایی ساختهاید. در این حالت باید چوب بلند و باریک شما به سرعت حرکت کند. حرکت خود را تا جایی ادامه دهید که یک خاکستر داغ نمایان شود. سپس این خاکستر را به محل درست کردن آتش خود (مشتی از پوست یا برگ درختان یا چوبهایی که برای درست کردن آتش اصلی جمعآوری کردید) منتقل کنید و با آرامی در آن بدمید تا آتش درست شود.
👈۴. سنگ چخماق (سنگ آتشزنه) و فولاد
این روش نیز قدیمی است . ایدهی بسیار خوبی است که همیشه هنگام رفتن به پیکنیک یک سنگ چخماق و فولاد همراه داشته باشید. کبریتها ممکن است در اثر رطوبت کاملا بدون استفاده شوند، اما با زدن فولاد به یک سنگ چخماق خوب میتوانید برای درست کردن آتش جرقه ایجاد کنید. حتی اگر در شرایطی بودید که سنگ چخماق و فولاد نداشتید، میتوانید از کوارتز (سنگ شنی محتوی کوارتز) و فولاد چاقوی جیبی استفاده کنید. همچنین شما به کمی زغال که از پارچه درست شده، نیاز دارید. این زغال جرقه را میگیرد و بدون آتش گرفتن میسوزد. اگر زغال پارچه نداشتید، یک تکه گیاه قارچی یا گیاه توس نیز مناسب است.
تکه سنگ را بین انگشت شصت و اشاره خود بگیرید، مطمئن شوید در حدود ۴ تا ۵ سانتیمتر از لبه آن پیدا باشد. زغال پارچه را نیز بین شصت و سنگ قرار دهید.
اکنون با استفاده از فولادی که دارید، مثلا انتهای چاقوی جیبی خود چندین بار به سنگ ضربه بزنید تا جرقه ایجاد شده و به زغال پارچه منتقل و درخشان شود، سپس این زغال را میان موادی که برای درست کردن آتش آماده کرده بودید قرار دهید. به آرامی در آن بدمید تا شعله ور شود.
#ادامه_دارد
#طبیعت_رازندگی_کنیم 🌱
#آموزش
🔹هفته ای یکبار گیاهخواری کنید
برای تولید محصولات حیوانی ۲ تا ۱۵ برابر بیشتر از محصولات گیاهی آب مصرف می شه. علاوه بر اون وقتی فقط یک روز در هفته گوشت نخورید، بعد از یک سال، میزان کاهش گازهای گلخونه ای از طرف شما تقریبا برابر می شه با بیرون نیاوردن اتومبیل تون از منزل، به مدت یک ماه!
امکان نداره با یه روز در هفته، خللی در رژیم غذایی متداول تون پیش بیاد. پس جدی تر بهش فکر کنید!
#مراقب_محیط_زیست_خودباشیم.
@avanadventure
🔹هفته ای یکبار گیاهخواری کنید
برای تولید محصولات حیوانی ۲ تا ۱۵ برابر بیشتر از محصولات گیاهی آب مصرف می شه. علاوه بر اون وقتی فقط یک روز در هفته گوشت نخورید، بعد از یک سال، میزان کاهش گازهای گلخونه ای از طرف شما تقریبا برابر می شه با بیرون نیاوردن اتومبیل تون از منزل، به مدت یک ماه!
امکان نداره با یه روز در هفته، خللی در رژیم غذایی متداول تون پیش بیاد. پس جدی تر بهش فکر کنید!
#مراقب_محیط_زیست_خودباشیم.
@avanadventure
#آموزش
🅾 تأثیرات خوب کوهنوردی در خانم ها:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: بانوان به دلیل آناتومی خاصی که از نظر استخوانها و عضلات دارند نسبت به مردان بیشتر نیازمند پرداختن مستمر به برخی ورزشها از جمله کوهنوردی و پیادهروی هستند . چرا که مقدار آب و چربی در بدن بانوان بطور طبیعی ۱۵ درصد بیشتر از آقایان است و همچنین به دلیل مسائل ناشی از بارداری و زایمان ، مقداری از کلسیم بدن آنها به جنین منتقل شده و این امر زمینه ابتلای آنها به درگیریهای استخوانی و آرتروز در میانسالی را فراهم می کند . همچنین بعلت کم تحرکی بانوان درصد ابتلا به چاقی آنها بیشتر از مردان است . بدین منظور به جهت پیشگیری از پوکی استخوان و دردهای عضلانی در سالهای پس از دوره جوانی ، ضرورت دارد که از سنین جوانی با ورزشهایی که سیستم اسکلتی آنها را مستحکمتر کرده و مقاومت بدنشان را نسبت به بروز برخی از بیماریها بیشترمی کند همگام گردند .
کوهنوردی یکی از مهمترین ورزشهایی است که می تواند سیستم عصبی ، اسکلتی بدن بانوان را تقویت و مقاوم کند زیرا در جریان کوهنوردی میزان بازدهی قلبی افزایش یافته و مقدار خون در عضلات را ۲۰ برابر افزایش می دهد و همین موضوع سبب می شود که در آغاز ، چربی های زیر جلدی و سطح رودههای آنان جذب و از طریق تولید حرارت و تعرق از بدن خارج شوند و سپس ذرات چربی که در درون عروق رسوب می کند حرکت کرده و احتمال بروز بیماریهایی چون ازدیاد چربی خون ، فشار خون و یا بیماری نقرس به حداقل میرسد . در اینصورت به وضوح در مییابیم که در اثر استمرار ورزش و کوهنوردی ، علاوه بر اینکه کلیه چربیهای اضافی رسوب شده در بدن تجزیه و از بین می روند بلکه تعدادی عروق جدید در عضلات آنان ایجاد شده که خون رسانی و انتقال اکسیژن به کلیه نقاط بدن را تسهیل و آنان را شاداب ، پرتحرک و تندرست می کند .
برای اینکه به ثمرات مفید کوهنوردی دست یابید می بایست این ورزش را بطور مستمر انجام دهید و اگر در برخی از هفتهها به دلیلی قادر به کوهنوردی نبودید از طریق پیاده روی در پارکها و مسیرهای خیابان سعی کنید اندام ورزشی خود را حفظ نمایید و یا اینکه با نرمشهای روزانه در صبح و عصر ، به تقویت عضلات خویش بپردازید . تمرینات سنگین ورزشی خصوصا تمرین با وزنه های سنگین برای بانوان به هیچ عنوان تجویز نمی شود در مقابل هفتهای یکبار رفتن به سونا و شنا کردن در استخر تاثیر ورزش بر اندامها را دو چندان میکند . باید به این نکته هم توجه داشت که همیشه ورزش در کنار تغذیه درست جوابگو است ، پس داشتن یک برنامه غذایی متناسب با اقتصاد و رژیم خانواده کاری بسیار مفید تلقی می شود . در این میان می توانید ساعتی هم دوچرخه سواری یا استفاده از دستگاه دو ثابت ( تردمیل ) بهره برداری کنید .
بهترین برنامه کوهنوردی آن است که فرد کوهنورد ، ماهانه یکبار به ارتفاعات بالای ۳۰۰۰ متر ( در هوای رقیق ) صعود نماید و در حد فاصل هر ماه نیز در ایام تعطیل به تپه ها و کوهپایه ها صعود کند . زیرا در جریان کوهنوردی از انتهای اعصاب سمپاتیک مقادیر زیادی هورمونهای آدرنالین و نورآدرنالین ترشح میشود که در تنظیم گردش خون در عروق و پمپاژ قلبی نقشی بسزا دارند و از طرفی دیگر هورمونهای تسکینی زیادی نیز ترشح می شود که « آنکفالین » و «آندورفین » و « سروتونین »نام دارند . این هورمونها با اثرات ضد درد و ایجاد طراوت و شادابی خود سبب میشوند. کوهنوردان در تمام ایام روز دارای چهره بشاش و خندان و اراده ای استوار و آسایشی فراتر از دیگران باشند . شایان ذکر است که در مواقع خطر مغز به صورت خودکار هورمون آدرنالین را بمقدار زیاد تولید می کند و این در ورزشهایی نظیر سنگنوردی / یخ نوردی / ورزشهای پروازی و هیجانی به مراتب بیشتر می باشد .
در آمارهای پزشکی که از تحقیقات دانشمندان بدست آمده است کاملا ثابت شده بانوانی که در طول زندگی علاقمند به ورزش بوده اند و تمرینات مداوم ورزشی را به صورتهای مختلفی انجام داده اند دارای طول عمری ۳۰ درصد بیشتر از زنانی بودهاند که کمتر تحرک داشته و در نتیجه دارای اندامی چاق و کم تحرک شده اند . همچنین بر اساس همین تحقیقات بروز بیماریهای روحی و روانی و آترواسکروز عروق کرونرو قلب و دیابت و فشار خون و آرتروز اندامهای بدن و بیماری های گوارشی ، در زنان ورزشکار نادر و یا اصلا مشاهده نمی شود ، در عوض در زنانی که از تحرکات ورزشی دوری جسته و تمایل به زندگی ماشینی و کم تحرک امروزی را دارند و یا اینکه آلوده به سیگار و سایر مواد افیونی و الکل هستند میزان شیوع بیماریهای ذکر شده بسیار فراوانتر از زنان ورزشکار و پرتحرک است ، زیرا در این گروه از بانوان مکانیسم تعادلی بین هیدرات های کربن و کلسترول و پروتئینها و ویتامینها مختل شده و حرکات دودی روده ها نیز به کندی صورت گرفته و آنان را به بیماریقلبی عروقی و گوارشی سوق می دهد.
✨✨✨✨
🅾 تأثیرات خوب کوهنوردی در خانم ها:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: بانوان به دلیل آناتومی خاصی که از نظر استخوانها و عضلات دارند نسبت به مردان بیشتر نیازمند پرداختن مستمر به برخی ورزشها از جمله کوهنوردی و پیادهروی هستند . چرا که مقدار آب و چربی در بدن بانوان بطور طبیعی ۱۵ درصد بیشتر از آقایان است و همچنین به دلیل مسائل ناشی از بارداری و زایمان ، مقداری از کلسیم بدن آنها به جنین منتقل شده و این امر زمینه ابتلای آنها به درگیریهای استخوانی و آرتروز در میانسالی را فراهم می کند . همچنین بعلت کم تحرکی بانوان درصد ابتلا به چاقی آنها بیشتر از مردان است . بدین منظور به جهت پیشگیری از پوکی استخوان و دردهای عضلانی در سالهای پس از دوره جوانی ، ضرورت دارد که از سنین جوانی با ورزشهایی که سیستم اسکلتی آنها را مستحکمتر کرده و مقاومت بدنشان را نسبت به بروز برخی از بیماریها بیشترمی کند همگام گردند .
کوهنوردی یکی از مهمترین ورزشهایی است که می تواند سیستم عصبی ، اسکلتی بدن بانوان را تقویت و مقاوم کند زیرا در جریان کوهنوردی میزان بازدهی قلبی افزایش یافته و مقدار خون در عضلات را ۲۰ برابر افزایش می دهد و همین موضوع سبب می شود که در آغاز ، چربی های زیر جلدی و سطح رودههای آنان جذب و از طریق تولید حرارت و تعرق از بدن خارج شوند و سپس ذرات چربی که در درون عروق رسوب می کند حرکت کرده و احتمال بروز بیماریهایی چون ازدیاد چربی خون ، فشار خون و یا بیماری نقرس به حداقل میرسد . در اینصورت به وضوح در مییابیم که در اثر استمرار ورزش و کوهنوردی ، علاوه بر اینکه کلیه چربیهای اضافی رسوب شده در بدن تجزیه و از بین می روند بلکه تعدادی عروق جدید در عضلات آنان ایجاد شده که خون رسانی و انتقال اکسیژن به کلیه نقاط بدن را تسهیل و آنان را شاداب ، پرتحرک و تندرست می کند .
برای اینکه به ثمرات مفید کوهنوردی دست یابید می بایست این ورزش را بطور مستمر انجام دهید و اگر در برخی از هفتهها به دلیلی قادر به کوهنوردی نبودید از طریق پیاده روی در پارکها و مسیرهای خیابان سعی کنید اندام ورزشی خود را حفظ نمایید و یا اینکه با نرمشهای روزانه در صبح و عصر ، به تقویت عضلات خویش بپردازید . تمرینات سنگین ورزشی خصوصا تمرین با وزنه های سنگین برای بانوان به هیچ عنوان تجویز نمی شود در مقابل هفتهای یکبار رفتن به سونا و شنا کردن در استخر تاثیر ورزش بر اندامها را دو چندان میکند . باید به این نکته هم توجه داشت که همیشه ورزش در کنار تغذیه درست جوابگو است ، پس داشتن یک برنامه غذایی متناسب با اقتصاد و رژیم خانواده کاری بسیار مفید تلقی می شود . در این میان می توانید ساعتی هم دوچرخه سواری یا استفاده از دستگاه دو ثابت ( تردمیل ) بهره برداری کنید .
بهترین برنامه کوهنوردی آن است که فرد کوهنورد ، ماهانه یکبار به ارتفاعات بالای ۳۰۰۰ متر ( در هوای رقیق ) صعود نماید و در حد فاصل هر ماه نیز در ایام تعطیل به تپه ها و کوهپایه ها صعود کند . زیرا در جریان کوهنوردی از انتهای اعصاب سمپاتیک مقادیر زیادی هورمونهای آدرنالین و نورآدرنالین ترشح میشود که در تنظیم گردش خون در عروق و پمپاژ قلبی نقشی بسزا دارند و از طرفی دیگر هورمونهای تسکینی زیادی نیز ترشح می شود که « آنکفالین » و «آندورفین » و « سروتونین »نام دارند . این هورمونها با اثرات ضد درد و ایجاد طراوت و شادابی خود سبب میشوند. کوهنوردان در تمام ایام روز دارای چهره بشاش و خندان و اراده ای استوار و آسایشی فراتر از دیگران باشند . شایان ذکر است که در مواقع خطر مغز به صورت خودکار هورمون آدرنالین را بمقدار زیاد تولید می کند و این در ورزشهایی نظیر سنگنوردی / یخ نوردی / ورزشهای پروازی و هیجانی به مراتب بیشتر می باشد .
در آمارهای پزشکی که از تحقیقات دانشمندان بدست آمده است کاملا ثابت شده بانوانی که در طول زندگی علاقمند به ورزش بوده اند و تمرینات مداوم ورزشی را به صورتهای مختلفی انجام داده اند دارای طول عمری ۳۰ درصد بیشتر از زنانی بودهاند که کمتر تحرک داشته و در نتیجه دارای اندامی چاق و کم تحرک شده اند . همچنین بر اساس همین تحقیقات بروز بیماریهای روحی و روانی و آترواسکروز عروق کرونرو قلب و دیابت و فشار خون و آرتروز اندامهای بدن و بیماری های گوارشی ، در زنان ورزشکار نادر و یا اصلا مشاهده نمی شود ، در عوض در زنانی که از تحرکات ورزشی دوری جسته و تمایل به زندگی ماشینی و کم تحرک امروزی را دارند و یا اینکه آلوده به سیگار و سایر مواد افیونی و الکل هستند میزان شیوع بیماریهای ذکر شده بسیار فراوانتر از زنان ورزشکار و پرتحرک است ، زیرا در این گروه از بانوان مکانیسم تعادلی بین هیدرات های کربن و کلسترول و پروتئینها و ویتامینها مختل شده و حرکات دودی روده ها نیز به کندی صورت گرفته و آنان را به بیماریقلبی عروقی و گوارشی سوق می دهد.
✨✨✨✨
#آموزش
🔅آیا غذا دادن به حیوانات در طبیعت صحیح است؟
معمولا غذا دادن به حیوانات درون طبیعت می تواند یکی از تفریحات لذت بخش باشد. اما آیا می دانید این کار توسط گردشگران در اکثر پارک های ملی کشورهای توسعه یافته ممنوع است؟
در اینجا هشت دلیل برای اینکه چرا نباید به گونه های حیات وحش غذا بدهیم آورده ایم..
طبیعت گردی مسئولانه و عدم برجای گذاشتن رد پا در طبیعت در گرو همین رفتارهای ساده است.
۱- مواد غذایی انسان ها به هیچ وجه مناسب رژیم غذایی حیوانات نیست و می تواند موجب صدمات گوارشی و بیماری های جدی به حیوانات شود. در این بین پرندگان از آسیب پذیر ترین گونه ها هستند.
۲- غذا دادن به حیوانات باعث کاهش ترس طبیعی حیوانات از انسان ها می شود که در نتیجه موجب نزدیکی بیش از حد آنها به محیط زندگی انسان ها می شود و از عواقب این امر بروز تنش های اجتناب ناپذیر بین انسان و حیوان است.
۳- غذا دادن به حیوانات توسط وسایل نقلیه و وارد شدن به زیستگاه آنها توسط این وسایل ، سبب کاهش ترس حیوانات از وسایل نقلیه و در نتیجه افزایش احتمال بروز تصادفات جاده ای می شود.
۴- نزدیک شدن بیش از حد انسان ها به قلمرو و حریم امن حیوانات و عدم آگاهی به رفتار شناسی گونه های وحش بخصوص پستانداران، موجب افزایش برخوردهای خطرآفرین خواهد شد.
۵- وابستگی حیوانات به غذای انسان می تواند باعث ترک زیستگاه طبیعی و وارد شدن به محیط زندگی انسان شود که این امر برای حیوان و انسان بسیار خطرآفرین خواهد بود.
۶- در برخی از گونه ها تغذیه فراوان می تواند باعث افزایش تولید و مثل و در نتیجه افزایش گونه جانوری خاص و در نتیجه برهم خوردن تعادل اکوسیستم شود.
۷- افزایش غذا و تغییر رژیم غذایی در برخی پرندگان باعث اخلال در روند مهاجرت آنها می شود.
۸- نزدیکی انسان به حیوان باعث افزایش احتمال مبتلا شدن به بیماری های مشترک انسان-حیوان می شود.
🔅آیا غذا دادن به حیوانات در طبیعت صحیح است؟
معمولا غذا دادن به حیوانات درون طبیعت می تواند یکی از تفریحات لذت بخش باشد. اما آیا می دانید این کار توسط گردشگران در اکثر پارک های ملی کشورهای توسعه یافته ممنوع است؟
در اینجا هشت دلیل برای اینکه چرا نباید به گونه های حیات وحش غذا بدهیم آورده ایم..
طبیعت گردی مسئولانه و عدم برجای گذاشتن رد پا در طبیعت در گرو همین رفتارهای ساده است.
۱- مواد غذایی انسان ها به هیچ وجه مناسب رژیم غذایی حیوانات نیست و می تواند موجب صدمات گوارشی و بیماری های جدی به حیوانات شود. در این بین پرندگان از آسیب پذیر ترین گونه ها هستند.
۲- غذا دادن به حیوانات باعث کاهش ترس طبیعی حیوانات از انسان ها می شود که در نتیجه موجب نزدیکی بیش از حد آنها به محیط زندگی انسان ها می شود و از عواقب این امر بروز تنش های اجتناب ناپذیر بین انسان و حیوان است.
۳- غذا دادن به حیوانات توسط وسایل نقلیه و وارد شدن به زیستگاه آنها توسط این وسایل ، سبب کاهش ترس حیوانات از وسایل نقلیه و در نتیجه افزایش احتمال بروز تصادفات جاده ای می شود.
۴- نزدیک شدن بیش از حد انسان ها به قلمرو و حریم امن حیوانات و عدم آگاهی به رفتار شناسی گونه های وحش بخصوص پستانداران، موجب افزایش برخوردهای خطرآفرین خواهد شد.
۵- وابستگی حیوانات به غذای انسان می تواند باعث ترک زیستگاه طبیعی و وارد شدن به محیط زندگی انسان شود که این امر برای حیوان و انسان بسیار خطرآفرین خواهد بود.
۶- در برخی از گونه ها تغذیه فراوان می تواند باعث افزایش تولید و مثل و در نتیجه افزایش گونه جانوری خاص و در نتیجه برهم خوردن تعادل اکوسیستم شود.
۷- افزایش غذا و تغییر رژیم غذایی در برخی پرندگان باعث اخلال در روند مهاجرت آنها می شود.
۸- نزدیکی انسان به حیوان باعث افزایش احتمال مبتلا شدن به بیماری های مشترک انسان-حیوان می شود.