‌

عشق از انگشتان جدا افتاده آغاز می‌شود
از یقه‌ی برگشته‌ی تن‌پوش
وقتی دیگر نیازی نیست و وقتی هم باقی نمانده
از عمر دراز‌ِ به هم نگریستن،
وقتی برجِ خاطره‌ها کوتاه یا بلند
در خون فرومی‌ریزد

آغازِ عشق پایانِ خدا است
و با هبوطِ انسان
چیزها، هر چند جاودانه،
فرسوده می‌شوند،
و نشانه‌ها، دهان‌ها و نشانه‌ها
همه جا هم‌دیگر را می‌گزند.

عشق وقتی آغاز می‌شود
که نور مانندِ مرده‌یی نقاب‌دار
بر تنهاییِ ناگزیر می‌تابد.

زیرا عشق به ساده‌گی چنین است:
شکلی از آغاز
که پشت پایان‌ها
سرسختانه پنهان شده است.

#روبرتو_خوارز


@Arrt_Cafe