🔰مدرسه سیاستگذاری
🔺از ۸۰۰داوطلب، ۱۰۰دانشجوی ارشد و دکتری رشته‌های اقتصاد و... گلچین شده‌ن و تو "مدرسه تابستانی سیاستگذاری اقتصادی" دور هم جمع شدن. تو کارگاه‌های مختلف و باحضور در معاونت‌ها و دستگاه‌های تابعه وزارت اقتصاد، دارن سیاستگذاری رو کمی واقعی‌تر از کتاب‌ها و تئوری‌ها تجربه میکنن.
🔺اتفاق مترقی و ضروری‌ایه. مسیر حل مسئله‌های کشور از مشارکت نخبه‌ها و تشکل‌های مردمی و وصل‌شدنِ ایده و انرژی و توان آکادمیک اونها به دستگاه دیوان‌سالاری میگذره. برای اداره کشور، باید صندلی‌ها رو بچینیم کنار هم و دوران "بالا به پایین" رو تموم کنیم.
🔺امروز با کارگاه "مبارزه سیستماتیک با فساد" در جمع‌شون بودم.
#حکمرانی_مشارکتی
🔲 @ArmanGram
🔺از ۸۰۰داوطلب، ۱۰۰دانشجوی ارشد و دکتری رشته‌های اقتصاد و... گلچین شده‌ن و تو "مدرسه تابستانی سیاستگذاری اقتصادی" دور هم جمع شدن. تو کارگاه‌های مختلف و باحضور در معاونت‌ها و دستگاه‌های تابعه وزارت اقتصاد، دارن سیاستگذاری رو کمی واقعی‌تر از کتاب‌ها و تئوری‌ها تجربه میکنن.
🔺اتفاق مترقی و ضروری‌ایه. مسیر حل مسئله‌های کشور از مشارکت نخبه‌ها و تشکل‌های مردمی و وصل‌شدنِ ایده و انرژی و توان آکادمیک اونها به دستگاه دیوان‌سالاری میگذره. برای اداره کشور، باید صندلی‌ها رو بچینیم کنار هم و دوران "بالا به پایین" رو تموم کنیم.
🔺امروز با کارگاه "مبارزه سیستماتیک با فساد" در جمع‌شون بودم.
#حکمرانی_مشارکتی
🔲 @ArmanGram
🔰مدیریت ریسک فساد
➕پست ۱ از ۲
🔺سامانه و سازوکار «مدیریت ریسک فساد» دیروز در وزارت اقتصاد رونمایی شد و آغاز به کار کرد. این سازوکار اولین تجربه‌ی نظام‌مند کشور در حوزه‌ی شناسایی، تحلیل و رفع گلوگاه‌های فساد (موقعیت‌های ریسک فساد) محسوب میشه که با الهام از ایده‌ی #حکمرانی_مشارکتی، قراره نخبگان، اندیشکده‌ها و... رو بصورت عملیاتی و روی زمین، درگیر پیشگیری از فساد و سلامت اداری بکنه. اینجا قراره تلاش بشه که اساساً فسادی محقق نشه، نه اینکه بعد از وقوع اون، تازه دنبال کشف و برخورد باشیم.
🔺در یکی دوسال گذشته، از دو سه روزی که در هفته در وزارت اقتصاد وقت میذاشتم، عمده‌ی انرژی و زمانم صرف طراحی و توسعه‌ی این سامانه و ترویج و جا انداختن ادبیات اون شد و خوشحالم که این گام به سرانجام رسید. گام اصلی البته پیاده‌سازی این سازوکاره که امیدوارم بصورت دقیق و موفق توسط دوستانم در این وزارتخونه محقق بشه.
🔺با این رونمایی، مأموریتی که برای خودم در وزارت اقتصاد متصور بودم هم به پایان رسید و تو همین روزا و بعد از برگزاری یه سری جلسات آموزشی و توجیهیِ باقیمونده، با مجموعه‌ی وزارت اقتصاد خداحافظی خواهم کرد. از آقای خاندوزی بخاطر اعتمادشون در این مدت متشکرم و برای ایشون و همکاران‌شون آرزوی موفقیت در مسیر عدالت دارم.
➕پ.ن:
من از اوایل سال ۱۴۰۱ با حکم وزیر اقتصاد، عضو حقیقی یه کمیته سیاستگذار و مشورتی در حوزه‌ی سلامت اداری و پیشگیری از فساد بودم که کارش طراحی و قاعده‌گذاری کلان در این حوزه - و نه ورود به اجرا - بود. در این مدت، بعنوان یکی از اعضای این کمیته، در سه حوزه‌ی «مدیریت ریسک فساد»، «مدیریت تعارض منافع» و «سوتزنی» پروژه‌ها و «سیستم مدیریت»هایی طراحی کردم که گزارش مفصل‌ترِ شدن‌ها و نشدن‌های این پروژه‌ها و بصورت کلی تجربه‌ی این یکی دو ساله‌ام رو - یه کم خلوت‌تر که شدم - منتشر میکنم.
تجربه‌ی این مدت که به دور از کنش رسانه‌ای و اجتماعی، در گوشه‌ای به کار کارشناسی و شبه‌اجرایی مشغول بودم، برای خودم آموزه‌های مختلفی داشت که در ادامه‌ی مسیر از اونها بهره خواهم گرفت. مقصد «تحقق عدالت» و مسیر «مبارزه با ظلم» – از جمله فساد - ـه؛ در این مسیر کوچه‌های مختلف – از رسانه تا پژوهش و سیاستگذاری - رو طی می‌کنیم، به امید بن‌بست نبودن. هر کوچه هم عبرتی داره. بالاخره می‌رسیم ان‌شاالله.
🔲 @ArmanGram
➕پست ۱ از ۲
🔺سامانه و سازوکار «مدیریت ریسک فساد» دیروز در وزارت اقتصاد رونمایی شد و آغاز به کار کرد. این سازوکار اولین تجربه‌ی نظام‌مند کشور در حوزه‌ی شناسایی، تحلیل و رفع گلوگاه‌های فساد (موقعیت‌های ریسک فساد) محسوب میشه که با الهام از ایده‌ی #حکمرانی_مشارکتی، قراره نخبگان، اندیشکده‌ها و... رو بصورت عملیاتی و روی زمین، درگیر پیشگیری از فساد و سلامت اداری بکنه. اینجا قراره تلاش بشه که اساساً فسادی محقق نشه، نه اینکه بعد از وقوع اون، تازه دنبال کشف و برخورد باشیم.
🔺در یکی دوسال گذشته، از دو سه روزی که در هفته در وزارت اقتصاد وقت میذاشتم، عمده‌ی انرژی و زمانم صرف طراحی و توسعه‌ی این سامانه و ترویج و جا انداختن ادبیات اون شد و خوشحالم که این گام به سرانجام رسید. گام اصلی البته پیاده‌سازی این سازوکاره که امیدوارم بصورت دقیق و موفق توسط دوستانم در این وزارتخونه محقق بشه.
🔺با این رونمایی، مأموریتی که برای خودم در وزارت اقتصاد متصور بودم هم به پایان رسید و تو همین روزا و بعد از برگزاری یه سری جلسات آموزشی و توجیهیِ باقیمونده، با مجموعه‌ی وزارت اقتصاد خداحافظی خواهم کرد. از آقای خاندوزی بخاطر اعتمادشون در این مدت متشکرم و برای ایشون و همکاران‌شون آرزوی موفقیت در مسیر عدالت دارم.
➕پ.ن:
من از اوایل سال ۱۴۰۱ با حکم وزیر اقتصاد، عضو حقیقی یه کمیته سیاستگذار و مشورتی در حوزه‌ی سلامت اداری و پیشگیری از فساد بودم که کارش طراحی و قاعده‌گذاری کلان در این حوزه - و نه ورود به اجرا - بود. در این مدت، بعنوان یکی از اعضای این کمیته، در سه حوزه‌ی «مدیریت ریسک فساد»، «مدیریت تعارض منافع» و «سوتزنی» پروژه‌ها و «سیستم مدیریت»هایی طراحی کردم که گزارش مفصل‌ترِ شدن‌ها و نشدن‌های این پروژه‌ها و بصورت کلی تجربه‌ی این یکی دو ساله‌ام رو - یه کم خلوت‌تر که شدم - منتشر میکنم.
تجربه‌ی این مدت که به دور از کنش رسانه‌ای و اجتماعی، در گوشه‌ای به کار کارشناسی و شبه‌اجرایی مشغول بودم، برای خودم آموزه‌های مختلفی داشت که در ادامه‌ی مسیر از اونها بهره خواهم گرفت. مقصد «تحقق عدالت» و مسیر «مبارزه با ظلم» – از جمله فساد - ـه؛ در این مسیر کوچه‌های مختلف – از رسانه تا پژوهش و سیاستگذاری - رو طی می‌کنیم، به امید بن‌بست نبودن. هر کوچه هم عبرتی داره. بالاخره می‌رسیم ان‌شاالله.
🔲 @ArmanGram
Telegram
آرشیو
🔰شروعی بر «حکمرانی مشارکتی»؟!
🔺بعنوان یه پژوهشگر علاقه‌مند به مفهوم #حکمرانی_مشارکتی (Collaborative Governance) اصل این تلاش آقای #پزشکیان برای بهره‌گیری از نظرات بخش خصوصی و نخبگان اجتماعی در انتخاب اعضای کابینه رو اتفاق مثبت و مبارکی میدونم؛ اما ابهامات/سوالات/ ایراداتی هم بنظرم میرسه که تیتروار عرض میکنم:
🔺یک) حکمرانی مشارکتی ۳سطح کلی داره:
۱) شفافیت و مطالبه (با شفاف کردن فرآیند، امکان مطالبه عمومی حول تصمیم رو فراهم کنیم)
۲) مشاوره (از مشورت نخبگان اجتماعی و بخش خصوصی در تصمیم‌گیری استفاده کنیم)
۳) اجماع‌محوری (به نخبگان و بخش خصوصی حق رأی بدیم و اجماع اونا در تصمیم ضروری باشه)
🔺در فرآیند انتخاب کابینه - تا اینجا - تقریبا خبری از سطح اول (شفافیت) نیست، سطوح دوم و سوم هم مبهم‌اند. یعنی مشخص نیست اعضای کارگروه‌ها در نهایی‌کردن گزینه‌های پیشهادی به رئیس‌جمهور منتخب، صرفاً نقش مشورتی دارند یا رأی و اجماع اونها مهمه و اگر بله، با چه کیفیت و سازوکاری؟
🔺دو) زیربنای ایده‌ی حکمرانی مشارکتی (و مهمترین ایرادش به دموکراسی)، مفهوم «نمایندگی»ست. اعضای کارگروه‌ها در چه فرآیندی انتخاب شده‌ن و چگونه میتونن ادعای نمایندگی کردن بخشی از جامعه رو داشته باشن؟
آیا این نمایندگی صرفاً سیاسی و حزبی‌ست یا صنفی و تخصصی (حتی با فرض مخالفت سیاسی)؟
🔺سه) یکی از مهمترین ارکان حکمرانی مشارکتی، «رهبر/ تسهیلگر/ میانجی/ میزبان» میز مشارکت میان دولت، جامعه و بخش خصوصی است. ترجیح اینه که این میزبان، خودش از جنس نهادهای مدنی باشه که در فرآیند انتخاب کابینه چنین نیست (و طبیعی هم هست) اما اینکه چه شخص یا گروهی این نقش رو برعهده دارن هم شفاف نیست. اگر آقای #ظریف ایفاکننده‌ی این نقش‌اند که ضمن احترام، گزینه مناسبی نیستند، اگر فرد یا گروه دیگری - آشنا به الگوهای تصمیم‌گیری، آشنا به حوزه‌های مختلف اداره کشور، آشنا با جریانات و ذینفعان حوزه‌های مختلف و... - میزبان میز مشارکت‌اند، خوبه که معرفی بشن.
🔺چهار) یکی از چالش‌های حکمرانی مشارکتی، ایجاد بالانس بین «ذینفع/تخصص‌گرایی» و «تعارض منافع»ـه. هم باید نظر ذینفعان و متخصصان یک حوزه (جامعه و بخش خصوصی) جلب بشه و هم باید مراقب تعارض منافع اونا بود. برای رعایت این بالانس الگوهایی وجود داره، آیا در سازوکار فعلی تمهیدی اندیشیده شده؟
🔺پیشنهاداتی هم بنظرم میرسه ولی چون سازوکار فعلی نقطه‌ی شروع و تمرینی از مشارکت محسوب میشه، خیلی نمیشه سطح توقعات رو بالا درنظر گرفت. هم شفاف‌تر شدن فرآیند و هم خروجی نهایی، میتونه عیار واقعی و مشارکتی بودنش رو بیش از پیش مشخص کنه، اما در کل بصورت فرمی که شده، من شخصاً خوشبینم...
🔲 @ArmanGram
🔺بعنوان یه پژوهشگر علاقه‌مند به مفهوم #حکمرانی_مشارکتی (Collaborative Governance) اصل این تلاش آقای #پزشکیان برای بهره‌گیری از نظرات بخش خصوصی و نخبگان اجتماعی در انتخاب اعضای کابینه رو اتفاق مثبت و مبارکی میدونم؛ اما ابهامات/سوالات/ ایراداتی هم بنظرم میرسه که تیتروار عرض میکنم:
🔺یک) حکمرانی مشارکتی ۳سطح کلی داره:
۱) شفافیت و مطالبه (با شفاف کردن فرآیند، امکان مطالبه عمومی حول تصمیم رو فراهم کنیم)
۲) مشاوره (از مشورت نخبگان اجتماعی و بخش خصوصی در تصمیم‌گیری استفاده کنیم)
۳) اجماع‌محوری (به نخبگان و بخش خصوصی حق رأی بدیم و اجماع اونا در تصمیم ضروری باشه)
🔺در فرآیند انتخاب کابینه - تا اینجا - تقریبا خبری از سطح اول (شفافیت) نیست، سطوح دوم و سوم هم مبهم‌اند. یعنی مشخص نیست اعضای کارگروه‌ها در نهایی‌کردن گزینه‌های پیشهادی به رئیس‌جمهور منتخب، صرفاً نقش مشورتی دارند یا رأی و اجماع اونها مهمه و اگر بله، با چه کیفیت و سازوکاری؟
🔺دو) زیربنای ایده‌ی حکمرانی مشارکتی (و مهمترین ایرادش به دموکراسی)، مفهوم «نمایندگی»ست. اعضای کارگروه‌ها در چه فرآیندی انتخاب شده‌ن و چگونه میتونن ادعای نمایندگی کردن بخشی از جامعه رو داشته باشن؟
آیا این نمایندگی صرفاً سیاسی و حزبی‌ست یا صنفی و تخصصی (حتی با فرض مخالفت سیاسی)؟
🔺سه) یکی از مهمترین ارکان حکمرانی مشارکتی، «رهبر/ تسهیلگر/ میانجی/ میزبان» میز مشارکت میان دولت، جامعه و بخش خصوصی است. ترجیح اینه که این میزبان، خودش از جنس نهادهای مدنی باشه که در فرآیند انتخاب کابینه چنین نیست (و طبیعی هم هست) اما اینکه چه شخص یا گروهی این نقش رو برعهده دارن هم شفاف نیست. اگر آقای #ظریف ایفاکننده‌ی این نقش‌اند که ضمن احترام، گزینه مناسبی نیستند، اگر فرد یا گروه دیگری - آشنا به الگوهای تصمیم‌گیری، آشنا به حوزه‌های مختلف اداره کشور، آشنا با جریانات و ذینفعان حوزه‌های مختلف و... - میزبان میز مشارکت‌اند، خوبه که معرفی بشن.
🔺چهار) یکی از چالش‌های حکمرانی مشارکتی، ایجاد بالانس بین «ذینفع/تخصص‌گرایی» و «تعارض منافع»ـه. هم باید نظر ذینفعان و متخصصان یک حوزه (جامعه و بخش خصوصی) جلب بشه و هم باید مراقب تعارض منافع اونا بود. برای رعایت این بالانس الگوهایی وجود داره، آیا در سازوکار فعلی تمهیدی اندیشیده شده؟
🔺پیشنهاداتی هم بنظرم میرسه ولی چون سازوکار فعلی نقطه‌ی شروع و تمرینی از مشارکت محسوب میشه، خیلی نمیشه سطح توقعات رو بالا درنظر گرفت. هم شفاف‌تر شدن فرآیند و هم خروجی نهایی، میتونه عیار واقعی و مشارکتی بودنش رو بیش از پیش مشخص کنه، اما در کل بصورت فرمی که شده، من شخصاً خوشبینم...
🔲 @ArmanGram
Telegram
آرشیو