🔰تَکرار؟

🔺آقای #پزشکیان چهره‌ی محترم و موجهی‌اند؛ اگه انتخابات مجلس بود حتماً به شخص ایشون رأی می‌دادم. ولی در انتخابات ریاست‌جمهوری ما درواقع داریم به یک جهت‌گیری کلان و یه کابینه رأی میدیم و من قطعاً دوست ندارم به جهانگیری و آخوندی و نعمت‌زاده و زنگنه و... رأی بدم و شاهد تکرار #روحانی باشم.

🔺 آیا پزشکیان تیم و شبکه‌ی متفاوتی از مدیران ارشد رو دور خودش تدارک دیده یا با انتخاب ایشون مجدداً شاهد روی کار اومدن آدم‌ها و ایده‌های آزمون‌پس‌داده و شکست‌خورده خواهیم بود؟

🔺از آقای پزشکیان میخوام که معاون‌اول، وزرای اقتصادی و وزیر کشور و خارجه‌ی پیشنهادی خودش رو معرفی کنه...

🔲 @ArmanGram

🔰«فیلترینگ» و «گشت ارشاد» معیارهای خوبی برای رأی دادن هستن؟!

🔺‏تا دل‌تون بخواد علیه ‎#فیلترینگ و ‎#گشت_ارشاد موضع گرفتم اما متاسفانه یا خوشبختانه، مصادیقی از این دست معیارهای خوبی برای رأی دادن در انتخاب رئیس قوه مجریه نیستن! در موضوعاتی که متاسفانه یک دست‌فرمون در حاکمیت ته‌نشین و صلب شده، خیلی فرقی نمیکنه کی رئیس‌جمهور باشه، درنتیجه به هوای آزادی‌های اجتماعی ایده‌آل و رفع فیلتر از همه چی، نمیشه رئیس‌جمهور انتخاب کرد.

🔺اما موضوعاتی که در اونها تعارضی (در لایه‌ی عزم) در ساختار کلان قدرت وجود نداره - مثل مسکن، تورم، اشتغال و... - معیارهای درست‌تری برای انتخاب رئیس دولت اند و در اینجا واقعاً فرق میکنه کی رئیس‌جمهور باشه

🔺خلاصه؛ رک و پوسکنده خطاب به رفقای هم‌سن‌وسال و یا جوان‌تر از خودم: چه ‎#جلیلی رئیس‌جمهور بشه، چه ‎#پزشکیان؛ وضع گشت ارشاد و فیلترینگ و اینها، نهایتاً ۵ تا ۱۰ درصد متفاوت خواهد بود اما وضع هزینه زندگی‌مون در مسکن، درمان، آموزش و... میتونه ۷۰ - ۸۰ درصد متفاوت باشه در این دو حالت.

🔺حقیقتاً منم دوست دارم گشت ارشاد به تاریخ بپیونده، وضعیت مسخره اینترنت و فیلترینگ سامان پیدا کنه و از طرفی هم موضع ‎جلیلی رو در این حوزه‌ها شفاف نمیدونم و نفهمیدم آخر نظرش چیه اما اساساً با استدلال بالا، من این موارد رو از معیارهای رأی‌دهی‌م حذف کردم (تأکید میکنم «متأسفانه»).

🔺و این شکلی تصمیم میگیرم که مثلاً بعنوان یه مستأجر، به پزشکیانِ بی‌ایده رأی بدم که یکی از آقایان عبدالعلی‌زاده (رئیس ستادش و وزیر مسکن خاتمی) یا آخوندی (عضو ستادش و وزیر مسکن روحانی) - که هر دو در بخش خصوصی شرکتهای انبوه‌سازی و پیمانکاری ساختمانی دارن - وزیر و سکاندار مسکن بشه و وسط این ‎#تعارض_منافع آشکار، کمر من مستاجر و همه‌ی بی‌مسکن‌ها و بدمسکن‌ها بشکنه یا به ‎#جلیلی رأی بدم که مدعیه در تیمش سالها یه جمعی از پژوهشگرا و اساتید خارج از دنیای منافع و تعارضاتش، نشستن روی مسکن و... کار کردن و یه سری ایده و طرح دارن.

🔺میفهمم که بین طرح تا اجرا و لمس‌شدنش تو زندگی مردم فاصله بسیاره و جلیلی و تیمش شاید نتونن اونطور که روی کاغذ ادعا میکنن، مشکل مسکن رو حل کنن اما درصد قابل توجهی هم احتمال موفقیت براشون قائلم. اما از اون طرف تقریباً مطمئنم که از ‎آخوندی و عبدالعلی‌زاده و دولت پزشکیان آبی برای مستأجرها و بی‌مسکن‌ها گرم نخواهد شد.

🔺من خودم و وضعیت رو در جایگاهی نمی‌بینم که بخوام کسی رو دعوت به رأی دادن یا انتخاب گزینه‌ی خاصی بکنم. فقط میخوام اینو تذکر بدم که رأی دادن از شوق آزادی‌های اجتماعی پزشکیان یا ترس از طالبان جلیلی، سرکاری و فیکه. و اگه با معیارهای روی زمین بخوایم انتخاب کنیم، جلیلی قطعاً برتره...

🔲 @ArmanGram

🔰شروعی بر «حکمرانی مشارکتی»؟!

🔺بعنوان یه پژوهشگر علاقه‌مند به مفهوم #حکمرانی_مشارکتی (Collaborative Governance) اصل این تلاش آقای #پزشکیان برای بهره‌گیری از نظرات بخش خصوصی و نخبگان اجتماعی در انتخاب اعضای کابینه رو اتفاق مثبت و مبارکی میدونم؛ اما ابهامات/سوالات/ ایراداتی هم بنظرم میرسه که تیتروار عرض میکنم:

🔺یک) حکمرانی مشارکتی ۳سطح کلی داره:‌
۱) شفافیت و مطالبه (با شفاف کردن فرآیند، امکان مطالبه عمومی حول تصمیم رو فراهم کنیم)
۲) مشاوره (از مشورت نخبگان اجتماعی و بخش خصوصی در تصمیم‌گیری استفاده کنیم)
۳) اجماع‌محوری (به نخبگان و بخش خصوصی حق رأی بدیم و اجماع اونا در تصمیم ضروری باشه)

🔺در فرآیند انتخاب کابینه - تا اینجا - تقریبا خبری از سطح اول (شفافیت) نیست، سطوح دوم و سوم هم مبهم‌اند. یعنی مشخص نیست اعضای کارگروه‌ها در نهایی‌کردن گزینه‌های پیشهادی به رئیس‌جمهور منتخب، صرفاً نقش مشورتی دارند یا رأی و اجماع اونها مهمه و اگر بله، با چه کیفیت و سازوکاری؟

🔺دو) زیربنای ایده‌ی حکمرانی مشارکتی (و مهمترین ایرادش به دموکراسی)، مفهوم «نمایندگی»ست. اعضای کارگروه‌ها در چه فرآیندی انتخاب شده‌ن و چگونه میتونن ادعای نمایندگی کردن بخشی از جامعه رو داشته باشن؟
آیا این نمایندگی صرفاً سیاسی و حزبی‌ست یا صنفی و تخصصی (حتی با فرض مخالفت سیاسی)؟

🔺سه) یکی از مهمترین ارکان حکمرانی مشارکتی، «رهبر/ تسهیلگر/ میانجی/ میزبان» میز مشارکت میان دولت، جامعه و بخش خصوصی است. ترجیح اینه که این میزبان، خودش از جنس نهادهای مدنی باشه که در فرآیند انتخاب کابینه چنین نیست (و طبیعی هم هست) اما اینکه چه شخص یا گروهی این نقش رو برعهده دارن هم شفاف نیست. اگر آقای #ظریف ایفاکننده‌ی این نقش‌اند که ضمن احترام، گزینه مناسبی نیستند، اگر فرد یا گروه دیگری - آشنا به الگوهای تصمیم‌گیری، آشنا به حوزه‌های مختلف اداره کشور، آشنا با جریانات و ذینفعان حوزه‌های مختلف و... - میزبان میز مشارکت‌اند، خوبه که معرفی بشن.

🔺چهار) یکی از چالش‌های حکمرانی مشارکتی، ایجاد بالانس بین «ذینفع/تخصص‌گرایی» و «تعارض منافع»ـه. هم باید نظر ذینفعان و متخصصان یک حوزه (جامعه و بخش خصوصی) جلب بشه و هم باید مراقب تعارض منافع اونا بود. برای رعایت این بالانس الگوهایی وجود داره، آیا در سازوکار فعلی تمهیدی اندیشیده شده؟

🔺پیشنهاداتی هم بنظرم میرسه ولی چون سازوکار فعلی نقطه‌ی شروع و تمرینی از مشارکت محسوب میشه، خیلی نمیشه سطح توقعات رو بالا درنظر گرفت. هم شفاف‌تر شدن فرآیند و هم خروجی نهایی، میتونه عیار واقعی و مشارکتی بودنش رو بیش از پیش مشخص کنه، اما در کل بصورت فرمی که شده، من شخصاً خوشبینم...

🔲 @ArmanGram

🔰فساد دبش اتوماتیک!

🔺در ماجرای #چای_دبش، چجوری یه شرکت دو برابر کل نیاز کشور، ثبت‌سفارش چای انجام داد و ارز گرفت؟ امضای طلایی وزیر جهاد وقت چی بود؟
🔺اگر آقای #پزشکیان طرحی نو درنیندازه، باید منتظر #فساد_دبش دولت چهاردهم باشیم
🔺فساد فراتر از سیستماتیک، «اتوماتیک»ـه؛ یعنی هرجا پول باشه بصورت پیشفرض فساد خواهید داشت، مگر اینکه طرحی برای پیشگیری داشته باشید و امروز هیچ نهادی متولی پیشگیری از فساد نیست
🔺مبارزه با فساد در دولت، بازرسی و مچ‌گیری صرف نیست و با قوه قضاییه فرق میکنه اما همه فقط بدنبال کشف فساد اند
🔺از منظر توانمندسازی ماشین دولت در پیشگیری از فساد، هیچ فرقی بین دولتها تا حالا نبوده و همه تقریباً صفر بوده‌اند

📽برشی از گفتگوی ۲ شهریور ۴۰۳ با برنامه #جدال و علی علیزاده
‌➕فایل کامل این گفتگو رو در کانال یوتیوب جدال و صوت برنامه رو در کانال تلگرام خودم در لینک‌های زیر میتونید ببینید و بشنوید:
🔗 youtu.be/GmN21JSWvd0
🔗 t.me/ArmanGram/475

🔲 @ArmanGram