#حکایت_بز_و_روباه

روباهی از بخت بدش به درون چاهی افتاد.
او هرچه تلاش کرد نتوانست از آن بیرون آید.
کمی بعد، بزی از آنجا می گذشت و چون روباه را در چاه دید، پرسید که چه می کند؟
روباه گفت: مگر نشنیده ای که خشکسالی بزرگی در راه است؟
از این رو به این چاه آمده ام تا آب کافی در دسترسم باشد.
تو چرا به من ملحق نمی شوی!؟
بز اندرز روباه را پذیرفت و به درون چاه رفت.
اما روباه به آنی بر پشت بز پرید و پای بر شاخ های طویلش نهاد و از چاه بیرون جست.
آنگاه روباه رو به بز کرد و گفت: خداحافظ دوست من.
اما دیگر به خاطر بسپار:
هیچگاه اندرز کسی که به گرفتاری و مصیبت دچار است را نپذیر....

@arameshdron🍁

شکر برای روز جدید
برای دلی آروم
و معجزه های که بیصدا
اتفاق می افتن ...

" سلام صبح بخیر"
🍁🍂

✅ ارتباط شگفت‌انگیز میکروب‌ها و روان انسان

🔸 یافته‌های جدید در ارتباط میکروب‌های روده و سلامت روان (ارتباط بین مغز و روده بزرگ)

اگر تا چندی پیش می‌گفتند میکروب‌ها روی
اضطراب و افسردگی تاثیر دارند کسی باور نمی‌کرد؛ تا این‌که سروکله یافته‌های جدید پیدا شد
🔺 ارتباط میکروب‌ها روده با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD):

تحقیقات نشان داده‌اند که عدم تعادل در میکروب‌های روده می‌تواند به بروز PTSD کمک کند. این اختلال ممکن است از طریق تأثیر بر مدارهای عصبی مرتبط با تنظیم استرس ایجاد شود.

🔺تأثیر پروبیوتیک‌ها بر خلق و خو:
مطالعه‌ای نشان داده است که مصرف روزانه پروبیوتیک‌هامی‌تواند در عرض دو هفته، اضطراب، استرس و خستگی را کاهش دهد.

🔺تأثیر فیبر بر سلامت روان مادران باردار و پس از زایمان:
افزایش مصرف فیبر می‌تواند سلامت روان مادران باردار و پس از زایمان را بهبود بخشد. این اثرات از طریق بهبود عملکرد میکروب‌های روده و تأثیر بر محور روده-مغز ایجاد شوند

🔸 جالب این‌که دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که این که ما چگونه احساس می‌کنیم‌ به میکروب‌های درون روده ما مرتبط است.

💢 دو مطالعه جدید (۲۰۲۵):
Nature
EMBOMolecular Medicine

قیمت چیزی است که شما پرداخت می کنید ،
ارزش چیزی است که شما بدست می آورید.

⁨ معجزه پیاده روی 👆

بر اساس یک مطالعه جالب که
در تاریخ اول مرداد ماه ۱۴۰۴ در ژورنال لانست منتشر شده، تعداد قدم های روزانه جهت سلامتی ۷ هزار قدم در روز است. در مقایسه با کسانی که روزانه ۲ هزار قدم راه می روند، در کسانی که روزانه ۷ هزار قدم راه می روند، موارد زیر مشاهد شد:

🔹کاهش مرگ و‌میر کلی: ۴۷ درصد
🔹کاهش خطر بروز بیمارهای قلبی عروقی: ۲۵ درصد
🔹کاهش خطر مرگ و‌میر ناشی از بیماریهای قلبی: ۴۷ درصد
🔹کاهش خطر بروز‌ سرطان: ۶ درصد
🔹کاهش خطر مرگ و میر ناشی از سرطان: ۳۷ درصد
🔹کاهش خطر بروز دیابت نوع ۲: ۱۴ درصد
🔹کاهش خطر بروز دمانس (زوال عقل): ۳۸ درصد
🔹کاهش خطر افسردگی: ۲۲ درصد
🔹کاهش خطر افتادن و زمین خوردن: ۲۸ درصد

نگرانی کار احمقانه ایه، مثل اینه که هر روز یه چتر دستت بگیری و اینور و اونور بچرخی و منتظر بارون باشی.

سلام ، صبح اخرین روز پاییزی تون زیبا🍁

آخرین روز فصل پاییز هم
از راه رسید خوب یا بد
همه چی تمام شد....

الهی " فصل زیبای زمستان "
براتون، برکت، شادی،
آرامش، خوشبختی،
موفقیت و نگاه خــدا
رو به همراه داشته باشه

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎

❄️ و چه زیباست رسیدن دوباره
🎂 به روز زیبای آفرینش
❄️ و چه اندازه عجیب است
🎂 روز ابتدای بودن
❄️ و چه اندازه شیرین است
🎂 امروز ، روز میلادت ،
❄️ روزی که تو آغاز شدي

🎂تولدت مبارک دی ماهی مهربان🎂❄️

‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌
‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎ ‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎

زنده باد کسانی که ترکم می کنند
آنها مرا به خویش باز می گردانند ...

آنری دو مونترلان

@arameshdron🍁

و اگر مرگ نبود، دست ما در پي چيزي مي گشت....
(سهراب سپهري)

همه‌ى آدمها وقتی آرام باشند،
زشتی‌هاشان ته ‌نشین می شود
و زلال دیده میشوند.

برای اینکه آدمی را بشناسید
لطفا قبل از مصرف کمی تکان دهید...

این جمله خلاصه رویکرد تراپی CBT است :
[ Cognition behavior therapy]

افکارت» گفتارت می‌شود
گفتارت > رفتارت می‌شود
رفتارت> عادتت می‌شود
عادتت > شخصیتت می‌شود
شخصیتت تبدیل به سرنوشتت می‌شود

ما چیزی می‌شویم که به آن فکر می‌کنیم و به آن اقدام می‌کنیم.

7 بار عاطفی سنگین که شادی‌ات را می‌دزدند

✳️شادی گوهری کمیاب است که همه در پی ِ آنند، اما گاهی درست در چند قدمی آن ، بارهای سنگینی که بر دوش داریم، رسیدن به آن را دشوار می کنند.بارهای احساسی، کوله‌باری از احساسات حل‌نشده و زخم‌های التیام نیافته‌ ای هستند که ناخودآگاه بر دوش می‌کشیم. اگر شما هم یکی از این 7 بار عاطفی سنگین را دارید، وقت آن است که زمین شان بگذارید و شادی را تجربه کنید.

✳️ تنها زمانی که شروع می کنید به شناسایی نوع باری که حمل می‌کنید، می‌توانید آن را از دوش تان بردارید و زمین اش بگذارید. و بار خود را سبک‌تر کنید.

✳️ ترس، شرم، ناامنی، استرس مزمن، همه این ها سنگ های سنگینی اند که بار عاطفی ما را تشکیل می دهند. اگر نجنبیم زیر بار این سنگ ها که روز به روز بیشتر می شوند ، زانو می زنیم!

وقتی فهمیدی
خیلی چیزا به اظهار نظر تو
نیاز ندارند،
یعنی بالغ شدی

@arameshdron🍁

خوابیدن با چراغ روشن در شب هنگام، باعث ایجاد اختلال در سیستم عصبی شده و احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.

خوابیدن به این شکل باعث سریعتر پیر شدن سلولهای مغز می گردد.

@arameshdron🪷

باید به درون زخم‌هایتان بخزید
و با ترس‌هایتان روبرو شوید
بعد از خون‌ریزی، فرآیند شفا آغاز می‌شود.


#کارل_گوستاو_یونگ

شما هرگز نمی‌توانید الهام‌بخشِ کسانی که تمایلی به تغییر ندارند باشید ،
انرژیِ خود را هدر ندهید!!!


@arameshdron🪷

گاهی ما در رابطه با آدم‌ها نه به دنبال عشقیم و نه حتی به دنبال نزدیکی واقعی
بیشتر دنبال اینیم که ثابت کنیم بی‌نیازیم. انگار نیازمند بودن، نشانه‌ای از ضعف است
و ضعف یعنی احتمال دیده‌نشدن دوباره.. همان کابوسی که سال‌ها پیش تجربه‌اش کردیم.

بروس فینک از مردی مثال میزند که از وابستگی می‌ترسید.
می‌گفت: «اگر زیاد نزدیک شوم، طرف فکر می‌کند مرا دارد. من هم نمی‌خواهم کسی مرا داشته باشد.»
اما کمی که پیش رفت، روشن شد ترسش از داشتن نبود؛
ترسش از این بود که اگر خودش را بدهد و پذیرفته نشود، چه؟

او زخم قدیمیِ کودکی‌اش را آن‌قدر ماهرانه با نقاب استقلال پوشانده بود
که حتی خودش هم خیال می‌کرد مستقل است.
اما استقلالی که از دل ترس می‌آید، استقلال نیست؛
یک دفاع است — دفاع از فرو ریختن.

وقتی وارد رابطه می‌شد، به‌جای اینکه درخواست کند، پس می‌زد؛
به‌جای ابراز دلتنگی، قهر می‌کرد؛
به‌جای گفتن «دوستت دارم»، می‌گفت «به من وابسته نشو».
گویی عشق را فقط در صورتی تاب می‌آورد که خودش شروع‌کننده نباشد
و همیشه دیگری باشد که بخواهد، که قدم بردارد، که بگوید «بمان».

این همان جایی است که ما اغلب اشتباه می‌گیریم:
آنچه میل به دوری را می‌سازد همیشه نفرت نیست؛
گاهی میل به نزدیکی‌ست که هیچ ظرفی برای تحملش ساخته نشده.

وقتی بیشتر پیش رفتند در تحلیل، به مادری رسیدند که مهرش ناپایدار بود:
یک روز پر از آغوش، فردا سرد و دست‌نیافتنی.
کودک در چنین فضایی یاد می‌گیرد
برای نجات خودش باید نیازش را پنهان کند.
نیاز یعنی خطر.
خطرِ طرد شدن.
و طردشدن برای کودک یعنی مرگ.

سال‌ها بعد همین کودک، حالا در بدن بزرگسال،
هنوز همان استراتژی قدیمی را اجرا می‌کند:
«نزدیک نشو، که اگر نزدیک شوی و نباشی، من نابود می‌شوم.»

درمان از همین نقطه آغاز شد؛
نه با نصیحت، نه با آموزشِ مهارتِ ارتباط —
بلکه با تحمل.
تحمل همان لحظاتی که او عقب می‌کشید،
تحملِ خشم و سکوتش،
تحملِ نیازی که نمی‌خواست اعتراف کند دارد.

به‌تدریج، وقتی دید که غیبتش به معنای طرد شدن نیست،
وقتی قهرش با پایان رابطه همراه نمی‌شود،
وقتی بازگشتنش موجب شرم و سرزنش نمی‌گردد،
آرام‌آرام نقاب استقلال ترک برداشت
و آن‌وقت بود که جمله‌ای گفت که آغاز درمان واقعی بود:
«من از تنها ماندن نمی‌ترسم،
من از تنها گذاشته شدن می‌ترسم.»


ف .رضوانی
روان درمانگر