برای تشخیص سریع‌تر بیماری‌ها، بیایید درمورد زبان مرموز #باکتری‌:ها صحبت کنیم.
زبان کلیپ انگلیسی با زیرنویس پارسی


باکتری‌ها با یکدیگر صحبت می‌کنند ، اطلاعات شیمیایی می‌فرستند تا حمله کنند. چه می‌شد اگر می‌توانستیم به چیزهایی که می‌گویند گوش دهیم؟ نانوفیزیکدان فاطمه الزهرا الاترکچی ابزاری برای جاسوسی گفت‌وگوهای باکتریایی و ترجمه ارتباطات محرمانه آن‌ها به زبان انسان ابداع‌کرده‌است. تلاش او می‌تواند راه را برای تشخیص زودهنگام بیماری‌ها هموار کند ، حتی پیش‌از‌ این‌که بیمار شویم.



⚛ @AndisheKonim

#باکتری‌ هایی که پس از ۱۰۰۰ روز گرسنگی زنده ماندند، و احتمالا تا ۱۰۰ هزار سال هم #گرسنگی را دوام‌ می آورند!



محققان باکتری‌ها را ۱۰۰۰ روز گرسنه نگه داشتند و در کمال تعجب مشاهده کردند که آنها به حیات خود ادامه می‌دهند. این مطالعه تصور می‌کند که باکتری‌های گرسنه می‌توانند تا ۱۰۰ هزار سال نیز عمر کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، همه می‌دانند که باکتری‌ها را می‌توان در همه چیز از یخ گرفته تا رسوبات ۱۰۰ میلیون ساله کف دریا احیا کرد. ما همچنین می‌دانیم که آنها می‌توانند حتی در مریخ هم زنده بمانند.


اکنون یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که آنها می‌توانند بدون غذا تا چند سال زنده بمانند. این مطالعه توسط "جی تی. لنون" استاد دانشگاه "ایندیانا" با هدف سنجش مدت زمان زنده ماندن آنها را در زمان گرسنگی انجام شد و در آن مشاهده شد که حدود ۱۰۰ جمعیت از باکتری‌های مختلف در سیستم‌های بسته در حالی که از خوردن غذا محروم بودند، به مدت ۱۰۰۰ روز زنده ماندند.

"لنون" می‌گوید: رسیدن به پاسخ این سوال بزرگ‌تر که باکتری‌ها چگونه در دوره‌های طولانی با وجود محدودیت انرژی زنده می‌مانند به درک عفونت‌های مزمن در انسان و سایر میزبان‌ها کمک می‌کند و به نحوه تحمل برخی عوامل بیماری‌زا در مقابل داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها مربوط می‌شود.

درمان عفونت‌های باکتریایی دشوار است، زیرا باکتری‌ها اغلب می‌توانند وارد حالت آرام و خاموش(حالت محدود انرژی) شوند که حساسیت آنها را نسبت به درمان‌های دارویی کاهش می‌دهد. در این حالت آنها همچنین می‌توانند مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد کنند.
"لنون" و تیمش در این مطالعه دریافتند که باکتری‌های با انرژی محدود می‌توانند طول عمر خود را تا ۱۰۰ هزار سال نیز افزایش دهند.

لنون" افزود: بدیهی است که این پیش‌بینی‌ها بسیار فراتر از توانایی اندازه‌گیری ما است. اما این اعداد پیش‌بینی شده با سن باکتری‌های زنده که از مواد باستانی مانند کهرباها، بلورهای هالیت، یخبندان‌های دائمی و رسوبات در عمیق ترین اقیانوس‌ها بازیابی و احیا شده‌اند، مطابقت دارد.

"لنون" و تیمش تصور می‌کنند که باکتری‌ها دارای مکانیسم‌های زیادی برای حفظ انرژی در حالت خواب هستند. برخی از باکتری‌ها حتی می‌توانند برای زنده ماندن خویشاوندان مرده خود را بخورند.

اما نتایج این مطالعه برای انسان چه معنایی دارد؟ این بدان معناست که عفونت‌های باکتریایی خطرناک‌تر از همیشه هستند و با تغییر آب و هوا برخی از این باکتری‌های باستانی زنده می‌شوند و ممکن است به زودی نگران کننده شوند.
این مطالعه در نشریه PNAS منتشر شده است.




⚛ @AndisheKonim

کشف #باکتری_هایی بزرگ‌تر از #مگس!

دانشمندان باکتری‌های پیچیده‌ای که بزرگ‌تر از مگس میوه هستند و دی‌ان‌ای خود را در یک کیسه غشایی حمل می‌کنند، کشف کردند.

ممکن است فکر کنید که این باکتری به این بزرگی ممکن است چند سلولی باشد، اما در واقع هنوز یک موجود تک سلولی است. با این حال می‌تواند تا ۲ سانتی‌متر طول داشته باشد و به شکل یک رشته است.
این باکتری یک ویژگی عجیب دارد که آن را از اکثر باکتری‌های دیگر متمایز می‌کند و آن اینکه تمام مواد ژنتیکی خود را در یک کیسه غشایی حمل می‌کند، در حالی که بیشتر باکتری‌ها دی‌ان‌ای خود را در اطراف شناور می‌گذارند. به این ترتیب، این میکروب را می‌توان در جایی بین یک پروکاریوت و یک یوکاریوت طبقه‌بندی کرد.

خاستگاه :



⚛ @AndisheKonim

روشی تازه برای مقابله با
#باکتری_های #مقاوم به #آنتی‌بیوتیک
زبان کلیپ پارسی

براساس یافته‌های دانشگاه آکسفورد، سالانه حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بر اثر عفونت به باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک جان خود را از دست می‌دهند. حالا پژوهشگران روشی تازه برای مقابله با این باکتری‌ها ابداع کردند.



⚛ @AndisheKonim

#تجمع #باکتری ها در کدام
قسمت‌های خانه بیشتر است؟

خاستگاه :
BBC



⚛ @AndisheKonim

آینده‌ی #بهرام(#مریخ)
ساخت خانه با #آجر_هایی از جنس #باکتری


دانشمندان می‌گویند می‌توان خاک بهرام را با ماده‌ای ژل مانند به نام «صمغ» به همراه اوره، کلرید، نیکل و نوعی باکتری به نام
Sporosarcina pasteurii
ترکیب کرد تا ماده‌ای همانند #سیمان برای قالب‌گیری ایجاد شود.

برای ساخت یک نمونه اولیه ، محققان از شبیه‌سازی خاک بهرام شروع به کار کردند ، واضح است که ما در سطح زمین به خاک واقعی بهرام دسترسی نداریم اما شبیه‌سازی با دقت بسیار بالایی خاک بهرام را تولید کرد و باکتری‌ها و میکروب‌های اساسی را درون آن قرار داد. دانشمندان سپس اوره را به کریستال‌های کربنات کلسیم تبدیل کردند تا ماده‌ای چسبنده به نام #پلیمر زیستی ساخته شود.

https://dgto.ir/2ll2



⚛ @AndisheKonim

روده ، عامل کنترل ‌کننده احساسات
نوع تغذیه ما بر کارکرد‌های مغز تاثیر مستقیم دارد. شادی ، غم ، بی‌حالی ، خوشحالی و تمامی این احساسات از روده و نوع غذایی که مصرف می‌کنیم منشا می‌گیرد. دلیل آن #باکتری_هایی هستند که در #روده غذاها را تجزیه می‌کنند.

خاستگاه : ایران اینترنشنال


⚛ @AndisheKonim

#مولکول تازه کشف شده با بیش از ۳۰۰ نوع #باکتری_مقاوم به دارو مبارزه می‌کند.

مقاومت آنتی بیوتیکی مشکل بزرگی است که دانشمندان و سازمان های بهداشتی به دنبال غلبه بر آن هستند. به زودی، ممکن است پس از کشف یک مولکول جدید که می تواند به طور موثر باکتری هایی را که به دارو مقاوم شده اند، کمک کند.

این مولکول فابیمایسین نام دارد و برای مبارزه با برخی از سرسخت‌ترین عفونت‌هایی که انسان می‌تواند به آن مبتلا شود، استفاده شود.

درمان بالقوه جدید، باکتری‌های گرم منفی، گروهی از پاتوژن‌های غیرقابل کشتن را که معمولاً پشت عفونت‌های دستگاه ادراری، ریه‌ها و حتی جریان خون هستند را هدف قرار می‌دهد.
انعطاف پذیری باكتريهاي گرم منفي به دلیل یک غشای بیرونی محافظ است که باكتري در برابر مواد آسیب رسان مانند آنتی بیوتیک ها کمک می کند.
یک مطالعه در یک بیمارستان انگلیسی نشان داد که بیش از یک سوم افراد مبتلا به عفونت‌های خونی باکتری‌های گرم منفی طی یک سال جان خود را از دست داده‌اند  كه چالش‌های موجود در مدیریت این میکروب‌های قوی را نشان می‌دهد.

محققان در مقاله منتشر شده خود می نویسند: «مطالعات و آزمایشات ژنومی با سویه های دارای عدم نفوذپذیری، انواع مختلفی از اهداف بیولوژیکی را نشان داده است که می توانند برای کشتن باکتری های گرم منفی، مفيد باشند.
فبا این حال، غشای بیرونی مهیب و پمپ‌های خروجی این پاتوژن‌ها مانع از از بين بردن باكتري توسط بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌های کاندید می‌شود.

فابیمایسین با عبور از لایه بیرونی سلول، بر این مشکلات غلبه می‌کند و از پمپ‌هایی که مواد خارجی را حذف می‌کنند اجتناب می‌کند تا به انتيبيوتيك اجازه ميدهد در جایی که می‌تواند بیشترین آسیب را داشته باشد تجمع کند. این ماده همچنین از پاک کردن بیش از حد باکتری های سالم جلوگیری می کندكه مشکل دیگری در درمان های فعلی ميباشد.


این تیم کار خود را با آنتی بیوتیکی شروع کرد که به عنوان موثر در برابر باکتری های گرم مثبت شناخته شده بود و چندین تغییر ساختاری ایجاد کرد تا به مولکول قدرت نفوذ در دفاع قدرتمند سویه های گرم منفی را بدهد.

در آزمایشات، فابیمایسین بر بیش از 300 نوع باکتری مقاوم به دارو تأثیر داشت. علاوه بر این، در مدل‌های موش نشان داده شد که سطح باکتری‌های مضر را در موش‌های مبتلا به ذات‌الریه یا عفونت‌های دستگاه ادراری تا جایی که قبل از عفونت بودند، کاهش می‌دهد.

با توجه به فعالیت امیدوارکننده فابیمایسین در مدل‌های عفونت موش و داده‌های دلگرم‌کننده مبنی بر اینکه فابی‌مایسین به‌طور چشمگیری در پلاسمای موش و انسان پایدارتر است، منطقی است باور کنیم که اثر فابی‌مایسین ممکن است بهبود یابد زیرا برای درمان عفونت‌ها در ارگانیسم‌های بالاتر استفاده می‌شود.

محققان کشف آنتی‌بیوتیک‌هایی که ممکن است روی باکتری‌های گرم منفی کار کنند، چیزی نیست که هر روز اتفاق بیفتد، بنابراین بیوسنتز فابیمایسین یک پیشرفت امیدوارکننده و مهم است.

این تحقیق در
ACS Central Science
منتشر شده است.

خاستگاه :

https://www.sciencealert.com/newly-discovered-molecule-fights-off-over-30ح0-kinds-of-drug-resistant-bacteria/amp




⚛ @AndisheKonim

#باکتری_های #روده به سلول های T کمک می کنند تا #عضلات را بهبود بخشند.

سلول‌های T تنظیم‌کننده (Regulatory T cells) در رودهٔ بزرگ به سمت عضلات حرکت می‌کنند تا بهبود زخم را در موش‌ها افزایش دهند، و این پرسش‌ها را در مورد اینکه چگونه آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است بر بهبود آسیب تأثیر بگذارند، ایجاد می‌کنند.
بدون تریلیون‌ها باکتری در روده، ماهیچه‌ها ممکن است نتوانند پس از آسیب‌دیدگی خودشان را به هم متصل کنند و ممکن است از هم گسسته شوند. طبق مطالعه ای که در 22 فوریه در Immunity منتشر شد، سلول های T که به طور معمول در رودهٔ بزرگ موش قرار دارند، نقش مهمی در بازسازی بافت ایفا می کنند و برای انجام این کار به میکروب های روده متکی هستند. این مطالعه نشان می‌دهد که بدون این میکروب‌های مفید، التهاب می‌تواند از کنترل خارج شود و از بهبودی بافت جلوگیری کند و موجب فیبروز در بیمار شود.
بولا هانا، ایمونولوژیست در دانشکدهٔ پزشکی هاروارد می گوید:"پیام اصلی مقاله این است که میکروبیوتا بر سیستم ایمنی شما و سلامت عمومی شما به شکلی بزرگتر از آنچه قبلاً تشریح کرده بودیم، تأثیر می گذارد." هانا سلول های T تنظیم‌کننده را مطالعه می کند، دسته ای از سلول های ایمنی که در بافت های سراسر بدن یافت می شوند. او سلول‌های T تنظیم‌کننده را حافظان صلح (peacekeepers) سیستم ایمنی توصیف می‌کند، زیرا آنها دیگر سلول‌های ایمنی را مهار می‌کنند و تضمین می‌کنند که التهاب از کنترل خارج نمی‌شود.
الکساندر رودنسکی، ایمونولوژیست در مرکز سرطان مموریال اسلون-کترینگ (Memorial Sloan Kettering Cancer ) که در این مطالعه شرکت نداشت، می گوید:" برای یافتن جمعیت سلول های ایمنی که در روده تغییر یافته اند [...] این سلول‌های ایمنی اثرات سیستمیک دارند و فرآیندهای فیزیولوژیکی و پاتوفیزیولوژیکی را که در جاهای دیگر رخ می دهند تحت تأثیر قرار می دهند، بدیهی است که مورد توجه عمدهٔ دانشمندان قرار می‌گیرد. این مرحله را برای بررسی بیشتر جنبه های فیزیولوژیکی که می تواند توسط سلول های تولید شده در روده تحت تاثیر قرار گیرد، تنظیم می کند."
هانا می گوید که این مطالعه به طور خود به خود شروع شد، زیرا او در حال بررسی عمیق نقش سلول های T تنظیم کننده در بهبود زخم بود. به دنبال آسیب، سلول های T تنظیم‌کننده به سمت عضلهٔ آسیب دیده حرکت می‌کند و در آنجا جمع می شوند. تعداد آنها چهار روز بعد به اوج خود می رسد و پس از آن بافت از حالت التهابی به حالت ضد التهابی می رود. تصور می‌شود که سلول‌های T تنظیمی واسطهٔ این گذار التهابی به ضدالتهابی هستند، که گامی مهم برای بهبود زخم است.
هنگامی که مطالعه برای اولین بار شروع شد، هانا با استفاده از توالی یابی RNA تک سلولی، سلول های T را در محل آسیب دیدگی مشخص می کرد. این تجزیه و تحلیل چندین نوع سلول T را مشخص کرد، اما یکی از آنها برای هانا قابل توجه بود: او مواردی را مشاهده کرد که یک فاکتور رونویسی به نام RORγ را بیان می‌کردند، که مشخصهٔ سلول‌های T تنظیم‌کننده است که در رودهٔ بزرگ قرار دارند.
سلول‌های T رودهٔ بزرگ نقش‌های زیادی دارند، از جمله اطمینان از اینکه سایر سلول‌های ایمنی به میکروب‌های مفید ساکن آنجا حمله نمی‌کنند.  آنها همچنین در متابولیسم و ​​هضم غذا نقش دارند.
هانا با تمهید این یافته های اولیه، تلاش کرد تا نشان دهد که این سلول ها در واقع از روده خارج شده اند. او و همکارانش از تکنیکی به نام نشانه گذاری نوری (optical tagging) برای ردیابی این سلول ها در حین حرکت استفاده کردند. آنها موش ها را دستکاری ژنتیکی کردند تا نوع خاصی از پروتئین فلورسنت سبز را در سراسر بدن به نام کاید (Kaede) بیان کنند که در پاسخ به نور، قرمز می شود. سپس با استفاده از لیزر، محققان سلول های ایمنی را در رودهٔ موش ها از بین بردند. هانا می‌گوید:"اکنون، ما توانستیم این سلول‌های T تنظیم‌کننده رودهٔ بزرگ را ردیابی کنیم و ببینیم که آیا می‌توانند رودهٔ بزرگ را ترک کنند و به مکان‌های دیگر بروند."
سلول ها فقط به سمت عضله نمی روند؛ این تیم مشاهده کرد که آنها به مناطق دیگر بدن از جمله اندام ها حرکت کردند. و پس از آسیب، سلول‌های نشانه‌گذاری شده در بافت آسیب دیده ظاهر شدند که نشان می‌دهد سلول‌های رودهٔ بزرگ واقعاً به عضله رفته‌اند.
محققان از توالی یابی گیرندهٔ سلول T (TCR) استفاده کردند، روشی برای تعیین مشخصات گیرنده های سلول T، تا نشان دهند که همان جمعیت سلول های T در روده و عضله موش های در حال بهبود یافتن، وجود دارند. گیرنده‌های سلول T نشانگرهایی روی سطح سلول های T بالغ هستند که به یک آنتی ژن خاص متصل می شوند و منحصر به جمعیتی از سلول ها از همان سلول والد هستند که جمعیت کلونال نیز نامیده می شود.

ادامه‌ی نوشتار : 👉



⚛ @AndisheKonim

#کتاب از #باکتری تا #باخ
تکامل ذهن
دنیل دنت
ترجمه عطا کالیراد



⚛ @AndisheKonim