#ماشین‌ های #خودران چه تصمیم‌های اخلاقی باید بگیرند؟
‌ آیا ماشین خودران شما برای نجات جان پنج عابر پیاده، باید شما رو بکشد؟ در این مقدمه درباره چندراهی‌های اجتماعی مربوط به ماشین‌های خودران، لیاد راوان به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه تکنولوژی اخلاقیات ما را به چالش می‌کشد و تلاش خودش برای جمع‌آوری داده را از مردم واقعی درباره بده-بستان‌های اخلاقی که ما مایلیم(و مایل نیستیم) که انجامشان دهیم، توضیح می‌دهد⚛

چگونگی نگاه کردن تلسکوپ #جیمزوب به گذشته

چگونه می توانیم تولد ستارگان و کهکشان‌ها را در میلیارد ها سال پیش ببینیم؟!

تلسکوپ ها #ماشین_های #زمان هستند منظور دقیقا اتفاقیه که تو این ویدیو مشاهده می‌کنید.



⚛ @AndisheKonim

#ماشین_های #ذهن_خوان در راهند - چگونه می توانیم آنها را کنترل کنیم؟

محققان بیان کردند که این دستگاه ها می توانند فعالیت مغز را ضبط و تغییر دهند، اما این امر مشکلاتی در مورد حریم خصوصی ایجاد می کند و قوانین مربوط به حقوق بشر را به چالش می کشد. در یک نشست پاریس که توسط یونسکو سازماندهی شده بود، در تاریخ 13 ژوئیه، دانشمندان علوم اعصاب، متخصصان اخلاق و وزرای دولت این مسئله را مورد بحث قرار دادند و گام های بعدی را در تنظیم تکنیک های خواندن مغز برای محافظت از حقوق بشر مانند حریم خصوصی بررسی کردند.
تکنیک ها و دستگاه هایی که با مغز برای نظارت یا تغییر فعالیت آن در تعامل هستند، به عنوان "تکنولوژی های عصبی" شناخته می شوند و از تکنیک های الکتریکی یا تصویربرداری استفاده می کنند. این فناوری ها شامل دستگاه های تایید شده پزشکی مانند ایمپلنت های مغزی برای درمان بیماران نیز می باشند.
دستگاه ها فراوانند
یکی از حوزه‌هایی که نیاز به مقررات دارد، پتانسیل استفاده از فناوری‌های عصبی برای پروفایل افراد و ایده اورولی برای دستکاری افکار و رفتار مردم است. نیتا فراهانی، کارشناس اخلاق در دانشگاه دوک در دورهام، کارولینای شمالی، که در جلسه شرکت کرد، می‌گوید دستگاه‌های نظارت بر مغز در بازار انبوه افزوده‌ای قدرتمند به دنیای دیجیتال خواهند بود که در آن بازیگران شرکت‌ها و سیاسی از داده‌های شخصی برای منافع سیاسی یا تجاری استفاده می‌کنند.

سیاست گذاران با چالش ایجاد مقرراتی روبرو هستند که از آسیب های احتمالی فناوری های عصبی بدون محدود کردن تحقیقات در مورد مزایای آنها محافظت می کند. فراهانی می گوید و محصولات پزشکی و مصرفی چالش های متمایزی را ایجاد می کنند.

محصولاتی که برای استفاده بالینی در نظر گرفته شده اند عمدتاً توسط مقررات موجود برای داروها و دستگاه های پزشکی کنترل می شوند. برای مثال، سیستمی که فعالیت مغزی افراد مبتلا به صرع را نظارت می‌کند و مغز آنها را برای سرکوب تشنج‌های احتمالی تحریک می‌کند، در حال استفاده بالینی است . 

دستگاه‌های پیشرفته‌تر - مانند BCI‌های کاشته‌شده، که به افراد فلج اجازه می‌دهد دستگاه‌های خارجی مختلف را تنها با استفاده از افکار خود کنترل کنند - در مرحله آزمایشی هستند.

امادستگاه‌های تجاری برای اخلاق‌گرایان نگران‌کننده‌تر هستند. شرکت‌هایی از استارت‌آپ‌ها گرفته تا غول‌های فناوری در حال توسعه دستگاه‌های پوشیدنی برای استفاده گسترده هستند که شامل هدست، هدفون و مچ‌بند است که اشکال مختلف فعالیت عصبی را ثبت می‌کند و به تولیدکنندگان امکان دسترسی به این اطلاعات را می‌دهد.

حریم خصوصی این داده ها یک مسئله کلیدی است.
در این نشست ، نیاز به حقوق عصبی و تأثیر آن بر حقوق بشر بحث شده است. برخی سخنرانان معتقدند که حقوق بشر فعلی این نوآوری را پوشش می‌دهند، در حالی که دیگران نیاز به تغییرات بیشتری دارند. دو محقق بحثی معرفی کرده‌اند به نام "حقوق عصبی" که اشخاص ثالث را در مقابل دستکاری و تأثیر بر فعالیت عصبی فرد محافظت می‌کنند.

پنج حق عصبی اصلی نیز پیشنهاد شده است که شامل حق حفظ حریم خصوصی ذهنی، حفاظت از اراده و تصمیم‌گیری، دسترسی منصفانه به تقویت ذهنی و محافظت در برابر سوگیری در الگوریتم‌های فناوری عصبی است.

چند کشور در حال تدوین مقررات مربوطه هستند، از جمله شیلی که در سال ۲۰۲۱ قانون اساسی خود را به روز کرده است. کشورهای عضو یونسکو نیز در حال بررسی ارائه دستورالعمل‌های جهانی در زمینه فناوری عصبی هستند.

خاستگاه :

https://www.nature.com/articles/d41586-023-02405-y



⚛ @AndisheKonim