کشف #فسیل خارق العاده #ژوراسیک
این فسیل یک نوع سخت پوست خورده شده توسط نوعی ماهی مرکب (از راسته هشت پایان)، خورده شده توسط یک کوسه را نشان می دهد.
در اوایل دوره ژوراسیک، موجودی شبیه ماهی مرکب، سخت پوستی شبیه خرچنگ دریایی را با شاخکهای قلاب دار خود شکار کرده و درست همانطور که شروع به خوردن غذای خود کرد، توسط یک کوسه خورده شد.
تقریباً ۱۸۰ میلیون سال بعد، این صحنه فسیل شده در یک معدن در آلمان کشف شده است و پس از تجزیه و تحلیل دقیق، اکنون باستان شناسان فهمیده اند چه گونه ای در رأس این زنجیره غذایی قرار دارد.
به گفته کارشناسان، سفالوپود شبیه ماهی مرکب منقرض شده، که به عنوان یک بِلمنیت شناخته می شود، احتمالاً توسط تمساح، کوسه یا دیگر ماهیان بزرگ درنده کشته شده است.
معده پُر از سنگ تمساح های دریایی و ماهیان درنده نشان می دهد این موجودات همه چیز را قلع و قمع می کنند، هم قلاب های بزرگ و هم منقارهای سخت ماهی مرکب را می بلعند.
به گفته کارشناسان، خوردن منقارهای سخت ماهی مرکب توسط کوسه فسیل شده از ژوراسیک و انبوهی از منقارهای بِلِمنیت در معده اش، سبب مرگ کوسه شده است. نمودار زیر انسداد شدید معده این کوسه توسط این ساختارهای سخت را نشان می دهد.
این بقایای ناقص می تواند به ما کمک کند تا تصویری بی نظیر از شبکه غذایی ژوراسیک ایجاد کنیم.
https://www.sciencealert.com/jurassic-fossil-reveals-a-feeding-fest-between-a-shark-a-squid-and-a-crustacean
⚛ @AndisheKonim
این فسیل یک نوع سخت پوست خورده شده توسط نوعی ماهی مرکب (از راسته هشت پایان)، خورده شده توسط یک کوسه را نشان می دهد.
در اوایل دوره ژوراسیک، موجودی شبیه ماهی مرکب، سخت پوستی شبیه خرچنگ دریایی را با شاخکهای قلاب دار خود شکار کرده و درست همانطور که شروع به خوردن غذای خود کرد، توسط یک کوسه خورده شد.
تقریباً ۱۸۰ میلیون سال بعد، این صحنه فسیل شده در یک معدن در آلمان کشف شده است و پس از تجزیه و تحلیل دقیق، اکنون باستان شناسان فهمیده اند چه گونه ای در رأس این زنجیره غذایی قرار دارد.
به گفته کارشناسان، سفالوپود شبیه ماهی مرکب منقرض شده، که به عنوان یک بِلمنیت شناخته می شود، احتمالاً توسط تمساح، کوسه یا دیگر ماهیان بزرگ درنده کشته شده است.
معده پُر از سنگ تمساح های دریایی و ماهیان درنده نشان می دهد این موجودات همه چیز را قلع و قمع می کنند، هم قلاب های بزرگ و هم منقارهای سخت ماهی مرکب را می بلعند.
به گفته کارشناسان، خوردن منقارهای سخت ماهی مرکب توسط کوسه فسیل شده از ژوراسیک و انبوهی از منقارهای بِلِمنیت در معده اش، سبب مرگ کوسه شده است. نمودار زیر انسداد شدید معده این کوسه توسط این ساختارهای سخت را نشان می دهد.
این بقایای ناقص می تواند به ما کمک کند تا تصویری بی نظیر از شبکه غذایی ژوراسیک ایجاد کنیم.
https://www.sciencealert.com/jurassic-fossil-reveals-a-feeding-fest-between-a-shark-a-squid-and-a-crustacean
⚛ @AndisheKonim
ScienceAlert
Fantastical Jurassic Fossil Shows Crustacean Eaten by Squid Eaten by Shark
Sometime in the early Jurassic, an ancient squid-like creature speared a yummy lobster-like crustacean with its many hooked tentacles. Just as it began to dig into its meal, the eater became the eaten.
این #فسیل کوچک و ۱۲۰ میلیون ساله دارای جمجمه ای شبیه T. Rex بر روی بدن پرندگان است.
یک فسیل کوچک و ۱۲۰ میلیون ساله که در شمال شرقی چین کشف شده است، نه #پرنده است و نه #دایناسور بلکه جایی در این بین دو بر روی شاخه تکاملی خود نشسته است.
در حالی که جمجمه این موجود کوچک به طول ۲ سانتی متر (0.75 اینچ) شباهت هایی به دایناسورهای بسیار بزرگتری مانند Tyrannosaurus rex دارد، بدن نازک و ظریف آن بیشتر شبیه پرندگان امروزی مانند گنجشک ها یا مرغ مگس خوار است.
سی تی اسکن دقیق و بازسازی دقیق فسیل نشان می دهد این گونه عجیب پرندگان زمانی به گروه منقرض شده پرندگان اولیه به نام انانتیورنیتین یا "پرندگان مخالف" تعلق داشته است.
برخی دیگر از آنانتیورنیتین های کشف شده از سوسک بزرگتر نیستند. این فسیل کشف شده جدید کمی بزرگتر است و در کف دست شما جای می گیرد. این موجودات پنجه ای و بالدار علی رغم اندازه کوچک خود، در میان گروه های پرشمار و متنوع پرندگان اولیه در آن زمان زندگی می کردند.
در حالی که انانورنیتین ها در واقعه انقراض دسته جمعی مزوزوئیک دوام نیاوردند، بسیاری از صفات آنها هنوز هم ادامه دارد و آنها را یک گام مهم تکاملی در مسیر پرندگان مدرن می دانند.
نوک این پرنده اولیه به ویژه منحصر به فرد است و بسیار عالی حفظ شده است. بر خلاف پرندگان مدرن، که فک فوقانی آنها به طور مستقل از جمجمه حرکت می کند و به "کینزیس" جمجمه معروف است، استخوان های این جمجمه تازه کشف شده "قفل شده" و غیر قابل حرکت هستند.
حتی نقاط اتصال عضلات فک که معمولاً در دایناسورها و خزندگان مانند مارمولک ها و تمساح ها دیده می شود، در این فسیل مشاهده می شود. به طور خاص یک استخوان معروف به پتریگوئید، دقیقاً شبیه استخوان dromaeosaur Linheraptor بود.
دایناسورهای Linheraptor تروپودهای پرنده مانند هستند، گروهی منقرض شده از دایناسورها که شامل گوشت خوارانی مانند T. rex و Velociraptor نیز می شوند.
این نشان می دهد که پرندگان اولیه از شاخه ای از دایناسورها که شامل Velociraptor پر و Microraptor بالدار است، تکامل یافته اند.
توماس استیدام دیرین شناس از آکادمی علوم چین، می گوید: در ترکیب با استخوان های گیجگاهی" قفل شده "، تفاوت در ساختار کام نیز به عدم وجود حرکت بینی در میان پرندگان اولیه اشاره دارد.
بنابراین این حرکت جمجمه باید بعداً تکامل یافته و منجر به تنوع زیادی در شکل جمجمه شده که اکنون در میان پرندگان مدرن مشاهده می کنیم.
محققان نتیجه گرفتند: علیرغم بقای آنها از دوران کرتاسه، فقط گروه پرندگان با مجموعه ای از ویژگی های خاص مثل توانایی حرکت کینزیس جمجمه، از انقراض جمعی مزوزوئیک نجات یافتند و از آن زمان تا به حال جمعیتشان رشد کرده است.
این مطالعه در
Nature Communications
منتشر شده است.
خاستگاه :
https://www.sciencealert.com/this-tiny-120-million-year-old-fossil-has-a-t-rex-like-skull-on-a-bird-body
⚛ @AndisheKonim
یک فسیل کوچک و ۱۲۰ میلیون ساله که در شمال شرقی چین کشف شده است، نه #پرنده است و نه #دایناسور بلکه جایی در این بین دو بر روی شاخه تکاملی خود نشسته است.
در حالی که جمجمه این موجود کوچک به طول ۲ سانتی متر (0.75 اینچ) شباهت هایی به دایناسورهای بسیار بزرگتری مانند Tyrannosaurus rex دارد، بدن نازک و ظریف آن بیشتر شبیه پرندگان امروزی مانند گنجشک ها یا مرغ مگس خوار است.
سی تی اسکن دقیق و بازسازی دقیق فسیل نشان می دهد این گونه عجیب پرندگان زمانی به گروه منقرض شده پرندگان اولیه به نام انانتیورنیتین یا "پرندگان مخالف" تعلق داشته است.
برخی دیگر از آنانتیورنیتین های کشف شده از سوسک بزرگتر نیستند. این فسیل کشف شده جدید کمی بزرگتر است و در کف دست شما جای می گیرد. این موجودات پنجه ای و بالدار علی رغم اندازه کوچک خود، در میان گروه های پرشمار و متنوع پرندگان اولیه در آن زمان زندگی می کردند.
در حالی که انانورنیتین ها در واقعه انقراض دسته جمعی مزوزوئیک دوام نیاوردند، بسیاری از صفات آنها هنوز هم ادامه دارد و آنها را یک گام مهم تکاملی در مسیر پرندگان مدرن می دانند.
نوک این پرنده اولیه به ویژه منحصر به فرد است و بسیار عالی حفظ شده است. بر خلاف پرندگان مدرن، که فک فوقانی آنها به طور مستقل از جمجمه حرکت می کند و به "کینزیس" جمجمه معروف است، استخوان های این جمجمه تازه کشف شده "قفل شده" و غیر قابل حرکت هستند.
حتی نقاط اتصال عضلات فک که معمولاً در دایناسورها و خزندگان مانند مارمولک ها و تمساح ها دیده می شود، در این فسیل مشاهده می شود. به طور خاص یک استخوان معروف به پتریگوئید، دقیقاً شبیه استخوان dromaeosaur Linheraptor بود.
دایناسورهای Linheraptor تروپودهای پرنده مانند هستند، گروهی منقرض شده از دایناسورها که شامل گوشت خوارانی مانند T. rex و Velociraptor نیز می شوند.
این نشان می دهد که پرندگان اولیه از شاخه ای از دایناسورها که شامل Velociraptor پر و Microraptor بالدار است، تکامل یافته اند.
توماس استیدام دیرین شناس از آکادمی علوم چین، می گوید: در ترکیب با استخوان های گیجگاهی" قفل شده "، تفاوت در ساختار کام نیز به عدم وجود حرکت بینی در میان پرندگان اولیه اشاره دارد.
بنابراین این حرکت جمجمه باید بعداً تکامل یافته و منجر به تنوع زیادی در شکل جمجمه شده که اکنون در میان پرندگان مدرن مشاهده می کنیم.
محققان نتیجه گرفتند: علیرغم بقای آنها از دوران کرتاسه، فقط گروه پرندگان با مجموعه ای از ویژگی های خاص مثل توانایی حرکت کینزیس جمجمه، از انقراض جمعی مزوزوئیک نجات یافتند و از آن زمان تا به حال جمعیتشان رشد کرده است.
این مطالعه در
Nature Communications
منتشر شده است.
خاستگاه :
https://www.sciencealert.com/this-tiny-120-million-year-old-fossil-has-a-t-rex-like-skull-on-a-bird-body
⚛ @AndisheKonim
ScienceAlert
This Tiny, 120-Million-Year-Old Fossil Has a T. Rex-Like Skull on a Bird Body
A tiny, 120 million-year-old fossil, discovered in northeast China, is neither bird nor dinosaur but is perched on its own evolutionary branch, somewhere in between.
دیرینه‌شناسان در صحرای آتاکاما در غرب شیلی #فسیلی را پیدا کرده‌اند که می‌گویند متعلق به یک #اژدهای_پرنده ماقبل تاریخ است. این موجود که در اصل یک #مارمولک_بالدار متعلق به دوران ژوراسیک است و یک #پتروسور اولیه به شمار می‌رود که حدود ۱۶۰ میلیون سال پیش در آمریکای جنوبی می‌زیسته است. #فسیل به دست آمده نشان می‌دهد که این جانور دارای دمی بلند، بال و پوزه‌ای نوک تیز با دندان‌های بیرون زده بوده است و طولش تا دو متر می‌رسیده است. پتروسورها که با نام خزندگان بالدار شناخته می‌شوند در پایان دوره کرتاسه در جریان رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن به طور کامل منقرض شدند. کشف جدید از آن جهت حائز اهمیت است که بقایای این گونه جانوری پیشتر تنها در آمریکای شمالی یافت شده بود. با این یافته اکنون دانشمندان تصور می‌کنند که این حیوانات در ابرقاره «گوندوانا» میان آمریکای شمالی و جنوبی در رفت و آمد و مهاجرت بوده‌اند.
نتایج یافته‌های جدید دیرینه‌شناسان در نشریه علمی
Acta Palaeontologica Polonic»
منتشر شده است.
⚛ @AndisheKonim
نتایج یافته‌های جدید دیرینه‌شناسان در نشریه علمی
Acta Palaeontologica Polonic»
منتشر شده است.
⚛ @AndisheKonim
#دگرگونش #تخم_دایناسور
#فسیل حیرت انگیز #بچه_دایناسور
در داخل تخمش ، سرنخ های دگرگونشی
جدیدی به ما می‌دهد.
یک #جنین_دایناسور نادر که به طرز عالی حفظ شده و در داخل تخم مانند بچه پرنده جاسازی شده ، در جنوب #چین کشف شد که "نگاهی بی سابقه" به رشد دایناسورها ارائه می دهد.
این جنین فسیل شده با وضعیتی که شبیه جنین های پرندگان مدرن است، یافته قابل توجهی است که این احتمال را افزایش می دهد که پیوندهای فرگشتی بین پرندگان مدرن و دایناسورهای منقرض شده بسیار عمیق تر از آنچه قبلا تصور می شد وجود داشته باشد.
استیو بروسات ، دیرینه شناس و نویسنده مطالعه در دانشگاه ادینبورگ در بیانیه ای گفت: این جنین دایناسور در داخل تخم خود یکی از زیباترین فسیل هایی است که تا به حال دیده ام.
این دایناسور کوچک قبل از تولد دقیقاً شبیه یک بچه پرنده است که در داخل تخم خود حلقه زده است. این شواهد بیشتری بر این مدعا است که بسیاری از ویژگی های پرندگان امروزی برای اولین بار در اجداد دایناسورشان تکامل یافته است.
جنینی که در داخل تخم فسیل شده اش قرار دارد بین ۷۲ تا ۶۶ میلیون سال قدمت دارد و به عنوان اویراپتوروسور، گروهی از دایناسورهای تروپود پردار شناسایی شد که دارای منقارهای بدون دندان و طوطی مانند و گاهی اوقات تاج های پیچیده نیز بودند.
مانند همه دایناسورهای غیر پرنده دیگر، اویراپتوروسارها در پایان دوره کرتاسه، حدود ۶۶ میلیون سال پیش، زمانی که یک سیارک به زمین برخورد کرد، منقرض شدند. پرندگانی که از تروپودهای قبلی تکامل یافته بودند، به نحوی از این رویداد جان سالم به در بردند.
این جدیدترین کشفی است که مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدیم.
بسیاری از دیگر جنین‌های دایناسور غیر پرنده که تا به امروز کشف شده‌اند ناقص هستند و اسکلت‌های آنها از هم گسیخته است، اما این تخم فسیل‌شده حاوی یکی از کامل‌ترین جنین‌های دایناسور غیر پرندگان است که تاکنون کشف شده است.
اسکلت تقریباً کامل با اندازه تقریباً ۲۳ سانتی متر از سر تا دم، در داخل تخم فسیل شده درازی پیچیده شده است که تقریباً هفت سانتی متر کوتاه تر از جنین است.
اندام‌های پنجه‌دار جنین در دو طرف جمجمه‌اش قرار گرفته‌اند که به سمت پایه دم حلقه‌ای آن جمع شده است، همانطور که در بازسازی دیجیتالی شبیه به زنده مشاهده می‌کنید.
تصور می‌شد که این حالت جمع کردن بدن مخصوص پرندگانی است که بدن خود را خم می‌کنند و سر خود را زیر بال می‌گذارند تا خود را برای جوجه‌آوری آماده کنند.
این نمونه نادر با جزئیات فوق العاده، اطلاعات بیشتری را در مورد رشد و تکامل دایناسورها ارائه می دهد.
مقایسه‌ها نشان داد که جنین در وضعیتی متفاوت از پسرعموهای دایناسور، ساروپودومورف‌های گردن دراز، و بسیار شبیه به جنین‌های مرغ چند روز قبل از خروج از تخم بود.
محققان می نویسند: این جنین فسیلی استثنایی جدید نشان می دهد که برخی از رفتارهای اولیه رشدی که اغلب به عنوان رفتار منحصر به فرد پرندگان در نظر گرفته می شود، ممکن است ریشه عمیق تری در دودمان تروپود داشته باشد.
سایر ویژگی های تولید مثل پرنده، مانند دایناسورهای والدین که در لانه تخم ها را جوجه کشی می کنند، قبلاً در دایناسورهای تروپود مشاهده شده بود. یکی از اعضای خانواده تروپودها، حتی یک ترودنتید فسیل شده، در حالی که سرش در زیر اندام جلویی در حالت خواب معمولی در پرندگان امروزی فرو رفته بود، یافت شد.
اما از آنجایی که تا به امروز تنها تعداد انگشت شماری از جنین های فسیل شده دایناسور کشف شده، و نمونه های کمی با این جزئیات حفظ شده اند، انجام مقایسه معنادار رشد جنینی در دایناسورها را به سختی می توان گفت.
بروسات و همکارانش می نویسند: به همین دلیل است که وضعیت ها و رفتارهای قبل از جوجه ریزی برای دایناسورها بسیار نامشخص بوده است.
با استفاده از مواد موجود، محققان توانستند یافته جدید را با دو تخم دیگر حاوی جنین مقایسه کنند که تفاوت‌هایی را در حالت حلقه‌شدن نشان می‌دهند که ممکن است نشان دهنده مراحل مختلف جمع شدن در رشد جنین باشد، تنها چند روز از هم.
تا زمانی که نمونه بعدی کشف شود، محققان این کشف اخیر قصد دارند در استخوان‌های جمجمه جنین تحقیق کنند و با استفاده از تکنیک‌های مختلف تصویربرداری، سایر قسمت‌های بدن را که هنوز در سنگ‌ها پوشانده شده‌اند، آشکار کنند.
این مطالعه در
iScience
منتشر شد.
خاستگاه :
https://www.sciencealert.com/exquisitely-preserved-dinosaur-embryo-showing-bird-like-behavior-reveals-new-evolutionary-links
⚛ @AndisheKonim
#فسیل حیرت انگیز #بچه_دایناسور
در داخل تخمش ، سرنخ های دگرگونشی
جدیدی به ما می‌دهد.
یک #جنین_دایناسور نادر که به طرز عالی حفظ شده و در داخل تخم مانند بچه پرنده جاسازی شده ، در جنوب #چین کشف شد که "نگاهی بی سابقه" به رشد دایناسورها ارائه می دهد.
این جنین فسیل شده با وضعیتی که شبیه جنین های پرندگان مدرن است، یافته قابل توجهی است که این احتمال را افزایش می دهد که پیوندهای فرگشتی بین پرندگان مدرن و دایناسورهای منقرض شده بسیار عمیق تر از آنچه قبلا تصور می شد وجود داشته باشد.
استیو بروسات ، دیرینه شناس و نویسنده مطالعه در دانشگاه ادینبورگ در بیانیه ای گفت: این جنین دایناسور در داخل تخم خود یکی از زیباترین فسیل هایی است که تا به حال دیده ام.
این دایناسور کوچک قبل از تولد دقیقاً شبیه یک بچه پرنده است که در داخل تخم خود حلقه زده است. این شواهد بیشتری بر این مدعا است که بسیاری از ویژگی های پرندگان امروزی برای اولین بار در اجداد دایناسورشان تکامل یافته است.
جنینی که در داخل تخم فسیل شده اش قرار دارد بین ۷۲ تا ۶۶ میلیون سال قدمت دارد و به عنوان اویراپتوروسور، گروهی از دایناسورهای تروپود پردار شناسایی شد که دارای منقارهای بدون دندان و طوطی مانند و گاهی اوقات تاج های پیچیده نیز بودند.
مانند همه دایناسورهای غیر پرنده دیگر، اویراپتوروسارها در پایان دوره کرتاسه، حدود ۶۶ میلیون سال پیش، زمانی که یک سیارک به زمین برخورد کرد، منقرض شدند. پرندگانی که از تروپودهای قبلی تکامل یافته بودند، به نحوی از این رویداد جان سالم به در بردند.
این جدیدترین کشفی است که مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدیم.
بسیاری از دیگر جنین‌های دایناسور غیر پرنده که تا به امروز کشف شده‌اند ناقص هستند و اسکلت‌های آنها از هم گسیخته است، اما این تخم فسیل‌شده حاوی یکی از کامل‌ترین جنین‌های دایناسور غیر پرندگان است که تاکنون کشف شده است.
اسکلت تقریباً کامل با اندازه تقریباً ۲۳ سانتی متر از سر تا دم، در داخل تخم فسیل شده درازی پیچیده شده است که تقریباً هفت سانتی متر کوتاه تر از جنین است.
اندام‌های پنجه‌دار جنین در دو طرف جمجمه‌اش قرار گرفته‌اند که به سمت پایه دم حلقه‌ای آن جمع شده است، همانطور که در بازسازی دیجیتالی شبیه به زنده مشاهده می‌کنید.
تصور می‌شد که این حالت جمع کردن بدن مخصوص پرندگانی است که بدن خود را خم می‌کنند و سر خود را زیر بال می‌گذارند تا خود را برای جوجه‌آوری آماده کنند.
این نمونه نادر با جزئیات فوق العاده، اطلاعات بیشتری را در مورد رشد و تکامل دایناسورها ارائه می دهد.
مقایسه‌ها نشان داد که جنین در وضعیتی متفاوت از پسرعموهای دایناسور، ساروپودومورف‌های گردن دراز، و بسیار شبیه به جنین‌های مرغ چند روز قبل از خروج از تخم بود.
محققان می نویسند: این جنین فسیلی استثنایی جدید نشان می دهد که برخی از رفتارهای اولیه رشدی که اغلب به عنوان رفتار منحصر به فرد پرندگان در نظر گرفته می شود، ممکن است ریشه عمیق تری در دودمان تروپود داشته باشد.
سایر ویژگی های تولید مثل پرنده، مانند دایناسورهای والدین که در لانه تخم ها را جوجه کشی می کنند، قبلاً در دایناسورهای تروپود مشاهده شده بود. یکی از اعضای خانواده تروپودها، حتی یک ترودنتید فسیل شده، در حالی که سرش در زیر اندام جلویی در حالت خواب معمولی در پرندگان امروزی فرو رفته بود، یافت شد.
اما از آنجایی که تا به امروز تنها تعداد انگشت شماری از جنین های فسیل شده دایناسور کشف شده، و نمونه های کمی با این جزئیات حفظ شده اند، انجام مقایسه معنادار رشد جنینی در دایناسورها را به سختی می توان گفت.
بروسات و همکارانش می نویسند: به همین دلیل است که وضعیت ها و رفتارهای قبل از جوجه ریزی برای دایناسورها بسیار نامشخص بوده است.
با استفاده از مواد موجود، محققان توانستند یافته جدید را با دو تخم دیگر حاوی جنین مقایسه کنند که تفاوت‌هایی را در حالت حلقه‌شدن نشان می‌دهند که ممکن است نشان دهنده مراحل مختلف جمع شدن در رشد جنین باشد، تنها چند روز از هم.
تا زمانی که نمونه بعدی کشف شود، محققان این کشف اخیر قصد دارند در استخوان‌های جمجمه جنین تحقیق کنند و با استفاده از تکنیک‌های مختلف تصویربرداری، سایر قسمت‌های بدن را که هنوز در سنگ‌ها پوشانده شده‌اند، آشکار کنند.
این مطالعه در
iScience
منتشر شد.
خاستگاه :
https://www.sciencealert.com/exquisitely-preserved-dinosaur-embryo-showing-bird-like-behavior-reveals-new-evolutionary-links
⚛ @AndisheKonim
ScienceAlert
Breathtaking Fossil of Baby Dinosaur Tucked in Its Egg Yields New Evolutionary Clues
A rare and exquisitely preserved dinosaur embryo tucked inside an egg like a baby bird has been unearthed in southern China, providing an "unprecedented glimpse" into dinosaur development.
#فسیل #هزارپا_یی به اندازه‌ی
خودرو سواری در شمال انگلستان
این سنگ‌واره نشان می‌دهد که آن جانور موسوم به Arthropleura بزرگترین بی‌مهره شناخته‌شده تا کنون است و حتی از عقرب دریایی دوره باستان نیز بزرگتر بوده است. آن عقرب تا کنون عنوان بزرگترین جانور بی‌مهره را در اختیار داشت.
این نمونه در ژانویه ۲۰۱۸ در تخته‌سنگی از جنس ماسه‌سنگ کشف شد که از صخره‌ای به ساحل خلیج هاویک در نورت‌امبرلند فرو افتاده بود.
مطمئن نیستیم چه غذایی می‌خوردند، اما دانه‌ها و بذرهای مغذی بسیاری در آن زمان لابه‌لای برگ‌های فروریخته در دسترس‌شان بوده است و حتی شاید سایر بی‌مهرگان و مهره‌داران کوچکی مانند دوزیستان را نیز شکار می‌کرده‌اند.
جانوران بندپهلو حدود ۴۵ میلیون سال در نواحی استوایی زمین جولان می‌دادند، و سپس در دوره پرمین منقرض شدند. دلیل انقراض‌شان مشخص نیست، اما شاید ناشی از گرمایش زمین بوده باشد که باعث شد محیط زیست چنان خشک شود که دیگر برای ادامه حیات آنان قابل تحمل نباشد، یا شاید ناشی از پیدایش خزندگانی باشد که رقیب آنها در مصرف مواد غذایی بودند.
⚛ @AndisheKonim
خودرو سواری در شمال انگلستان
این سنگ‌واره نشان می‌دهد که آن جانور موسوم به Arthropleura بزرگترین بی‌مهره شناخته‌شده تا کنون است و حتی از عقرب دریایی دوره باستان نیز بزرگتر بوده است. آن عقرب تا کنون عنوان بزرگترین جانور بی‌مهره را در اختیار داشت.
این نمونه در ژانویه ۲۰۱۸ در تخته‌سنگی از جنس ماسه‌سنگ کشف شد که از صخره‌ای به ساحل خلیج هاویک در نورت‌امبرلند فرو افتاده بود.
مطمئن نیستیم چه غذایی می‌خوردند، اما دانه‌ها و بذرهای مغذی بسیاری در آن زمان لابه‌لای برگ‌های فروریخته در دسترس‌شان بوده است و حتی شاید سایر بی‌مهرگان و مهره‌داران کوچکی مانند دوزیستان را نیز شکار می‌کرده‌اند.
جانوران بندپهلو حدود ۴۵ میلیون سال در نواحی استوایی زمین جولان می‌دادند، و سپس در دوره پرمین منقرض شدند. دلیل انقراض‌شان مشخص نیست، اما شاید ناشی از گرمایش زمین بوده باشد که باعث شد محیط زیست چنان خشک شود که دیگر برای ادامه حیات آنان قابل تحمل نباشد، یا شاید ناشی از پیدایش خزندگانی باشد که رقیب آنها در مصرف مواد غذایی بودند.
⚛ @AndisheKonim
#دگرگونش #پستانداران
#فسیل #جمجمه_ی #جد ۲۲۰ میلیون
ساله‌ی تمامی پستانداران از جمله #انسان
این فسیل یک #سگ_دندان است که نیای مشترک تمامی پستانداران امروزی است ، جد شما در ۲۲۰ میلیون سال پیش این شکلی بوده ، شما دگرگونش یافته و نوادگان ایشون هستید!
⚛ @AndisheKonim
#فسیل #جمجمه_ی #جد ۲۲۰ میلیون
ساله‌ی تمامی پستانداران از جمله #انسان
این فسیل یک #سگ_دندان است که نیای مشترک تمامی پستانداران امروزی است ، جد شما در ۲۲۰ میلیون سال پیش این شکلی بوده ، شما دگرگونش یافته و نوادگان ایشون هستید!
⚛ @AndisheKonim
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رونمایی از #فسیل ۳۶میلیون
ساله #نهنگ ۱۷متری در #پرو
دیرینه شناسان پرو ، روز پنجشنبه از بقایای فسیل شده یک نهنگ باستانی رونمایی کردند. فسیل این نهنگ گوشت‌خوار که ۳۶ میلیون سال پیش در دریاها زندگی می‌کرده سال گذشته در صحرای پرو پیدا شده است.
ماریو اوربینا،دیرینه شناس، سرپرست تیمی که این اسکلت را کشف کرده گفت:ما یک باسیلوسور جدید در پرو کشف کردیم،این جمجمه کامل یک نهنگ باستانی است که ۳۶ میلیون سال پیش می زیسته است.
اوربینا گفت که باسیلوسور یا همان نهنگ گوشت‌خوار در اواخر سال ۲۰۲۱ در صحرای کوکاخه در منطقه ایکا،حدود ۳۵۰ کیلومتری جنوب لیما کشف شده است.
این مکان میلیون‌ها سال پیش یک دریای کم‌عمق بوده و تپه‌های شنی موجود در این دریا تعداد زیادی از بقایای شگفت‌انگیز پستانداران دریایی اولیه را به‌وجود آورده‌اند.
این شکارچی دریایی که حدود هفده متر طول دارد از دندان‌های بزرگ و آرواره قدرتمند خود برای تغذیه از ماهی تن،کوسه‌ها و ماهی‌های ساردین استفاده می‌کرده است.
اوربینا، محقق دانشگاه ملی سن مارکوس در لیما گفت:این کشف بسیار مهمی است زیرا در هیچ کجای دنیا چنین نمونه مشابهی کشف نشده است.
⚛ @AndisheKonim
ساله #نهنگ ۱۷متری در #پرو
دیرینه شناسان پرو ، روز پنجشنبه از بقایای فسیل شده یک نهنگ باستانی رونمایی کردند. فسیل این نهنگ گوشت‌خوار که ۳۶ میلیون سال پیش در دریاها زندگی می‌کرده سال گذشته در صحرای پرو پیدا شده است.
ماریو اوربینا،دیرینه شناس، سرپرست تیمی که این اسکلت را کشف کرده گفت:ما یک باسیلوسور جدید در پرو کشف کردیم،این جمجمه کامل یک نهنگ باستانی است که ۳۶ میلیون سال پیش می زیسته است.
اوربینا گفت که باسیلوسور یا همان نهنگ گوشت‌خوار در اواخر سال ۲۰۲۱ در صحرای کوکاخه در منطقه ایکا،حدود ۳۵۰ کیلومتری جنوب لیما کشف شده است.
این مکان میلیون‌ها سال پیش یک دریای کم‌عمق بوده و تپه‌های شنی موجود در این دریا تعداد زیادی از بقایای شگفت‌انگیز پستانداران دریایی اولیه را به‌وجود آورده‌اند.
این شکارچی دریایی که حدود هفده متر طول دارد از دندان‌های بزرگ و آرواره قدرتمند خود برای تغذیه از ماهی تن،کوسه‌ها و ماهی‌های ساردین استفاده می‌کرده است.
اوربینا، محقق دانشگاه ملی سن مارکوس در لیما گفت:این کشف بسیار مهمی است زیرا در هیچ کجای دنیا چنین نمونه مشابهی کشف نشده است.
⚛ @AndisheKonim
شبیه سازی از‌یک #فسیل(عکس سمت چپ)
این انسان سان تقریبا دو میلیون سال پیش در آفریقای جنوبی می‌زیسته و فسیل وی نیز در #غارمالاپا واقع در کشور آفریقای جنوبی پیدا شده است .
⚛ @AndisheKonim
این انسان سان تقریبا دو میلیون سال پیش در آفریقای جنوبی می‌زیسته و فسیل وی نیز در #غارمالاپا واقع در کشور آفریقای جنوبی پیدا شده است .
⚛ @AndisheKonim