اندیشیدن تنها راه نجات
5.28K subscribers
22.8K photos
21.3K videos
847 files
8.91K links
کانال اندیشه(گسترش علم و مبارزه با خرافات، ادیان، شبه علم)

آیدی ادمین
@Printrun
@Salim_Evolution

گروه تلگرامی عقاید محترم نیستند

https://t.me/+afAiwBquqnIyZTli


اینستاگرام
https://www.instagram.com/p/Cpxu3rcjtzV/?igshid=YmMyMTA2M2Y=


کتابخانه کانا
Download Telegram
حکمت زندگی
ارتور شوپنهاور

‍ ■‌ یکی از نکات مهم حکمت زندگی عبارت از این است که توجه خود با به طور متناسب به حال و آینده معطوف داریم، تا یکی از این دو موجب ضایع شدن دیگری نشود.

بسیاری از آدمیان زیاده از حد در حال زندگی می‌کنند که این ها سبکسرانند و دیگران بیش از اندازه، در آینده، که این‌ها افرادی بزدل و محتاط اند. به ندرت کسی راه اعتدال پیش می‌گیرد. کسانی که با کوشش و امید فقط در آینده زندگی می‌کنند، همواره روبروی خود را می‌بینند و با ناشکیبایی به سوی آینده می شتابند که به زعم آنان سعادت حقیقی را به ارمغان خواهد آورد، اما در این میان با بی توجهی از کنار زمان حال می‌گذرند و از آن لذتی نمی چشند. این افراد به رغم داشتن چهره ای که عاقلانه تر از سن شان به نظر می رسد، به آن خران ایتالیایی شباهت دارند که در جلوی سرشان، دستهای کاه را به چوبی آویخته اند، و این خران به امید رسیدن به کاه تندتر میدوند.

چنین کسانی به همه هستی خود خیانت می ورزند، زیرا تا دم مرگ پیوسته به طور موقت زندگی می‌کنند. به جای آنکه مدام دلمشغول نقشه ها و نگرانی های آینده باشیم یا خود را به دست حسرت زمان از دست رفته بسپاریم، هرگز نباید فراموش کنیم که فقط زمان حال است که واقعی و حتمی است. برعکس آینده تقریبا همیشه جز آن است که تصور می‌کنیم، حتی گذشته هم طور دیگری بوده است و در واقع به طور کلی هر دو از آنچه به نظر می رسد، اهمیت کمتری دارند. زیرا فاصله که موجب می‌شود اشیاء در چشم کوچک تر جلوه کنند، در تصور آدمی وقایع را بزرگ تر جلوه می‌دهد.

فقط زمان حال حقیقت و واقعیت دارد. زمان حال، آن چیزی است که به طور واقعی محقق شده است و زندگی ما در آن جای دارد. بنابراین، بهتر است که پیوسته با شادمانی، قدر آن را بدانیم و در نتیجه، از هر دمی که قابل تحمل و فارغ از زشتی یا رنج است، آگاهانه لذت ببریم، یعنی دم را با یاد آرزوهای از دست رفته در گذشته با نگرانی ها درباره آینده با ترشرویی تیره و تار نکنیم، زیرا از خود راندنِ لحظه‌های نیک حال برای ناراحتی‌های گذشته یا نگرانی‌های مربوط به آینده ابلهانه است.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی


@AndisheKonim
■ مذهب، شاهکارِ هنرِ تربیتِ حیوانات است، زیرا شیوه‌ی تربیت کردن و آموزش آن به نحوی است که به آدمی می‌گوید چگونه باید فکر کند.

👤 #آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim
لذت ، وهم است و رنج ، واقعیت

آنکس که بدبینانه به این جهان چون دوزخ می نگرد و فقط درفکر آن است که دراین دوزخ، مآمنی دوراز آتش برای خویشتن بیابد به مراتب کمتر در اشتباه است .
ابلهان درپی لذت های زندگی ، خود را مغبون می کنند و خردمند از بلایا می گذرد ، اما اگرهم دراین کار توفیقی نداشته باشد ، دیگر تقصیر از سرنوشت است نه ازحماقت او.

این تصورکه لذت موجب سعادت میشود ، جنونی است که حسرت برای مجازات خویش بوجود می آورد .
اما رنج برخلاف لذت ،به طور مثبت احساس میشود وازاین رو ، فقدان آن معیار سعادت است .
اگر دروضعیتی که رنج درآن وجود ندارد دلتنگی و بی حوصلگی نیز نباشد، آنگاه سعادت این جهان به طور عمده حاصل شده است ،زیرا باقی(لذت) همه وهم است . هرگز نباید لذت را به بهای رنج یا حتی به بهای امکان رنج خرید ، وگرنه چیزی سلبی(چیزی که خود وجود ندارد ومانند سایه است) و درنتیجه چیزی موهوم را با چیزی مثبت (چیزی که وجود دارد و حقیقت دارد مانند رنج) و واقعی، نباید مبادله کرد .

#آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim
■ سعادت و لذت، سرابی است که فقط از راه دور قابل رویت است و هنگامی که به آن نزدیک می‌شویم ناپدید می‌گردد. در عوض رنج و درد واقعیت دارد و خود مستقیما نماینده خویش است. و نه به وهم نیاز دارد نه به انتظار. حال اگر این آموزه ثمر دهد، دیگر در پی سعادت و لذت نمی‌رویم و بیشتر قصدمان این است که در حد امکان راه را بر درد و رنج ببندیم.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی


@AndisheKonim
هیچ چیز ناامید کننده‌تر و آزار دهنده‌تر از این نیست که با دلیل و منطق با شخصی به بحث بپردازیم و به خیال اینکه با فهم او سر و کار داریم، زحمت زیادی بر خود هموار کنیم تا او را متقاعد سازیم، و بعد در پایان متوجه شویم که او نمی‌خواهد بفهمد! و ما با اراده‌ی او روبه‌رو بوده‌ایم، نه با منطقش...

#آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim
تفکر برای یك ذهن ضعیف، به
اندازه بلند کردن باری سنگین برای
یك بازوی ضعیف، دشوار است
هر دو می خواهند به سرعت از
شّر آن خلاص شوند !


#آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim
اندیشیدن تنها راه نجات
❃نظر دیوید هیوم فیلسوف بریتانیایی در Of the Standard of Taste پیرامون محمد بن عبدالله: ....Let us attend to his narration; and we shall soon find, that he bestows praise on such instances of treachery, inhumanity, cruelty, revenge, bigotry, as are utterly…
نظر #آرتور_شوپنهاور فیلسوف بزرگ آلمانی در کتاب the world as will and representation پیرامون کتاب قرآن:

Consider the Koran, for example; this wretched book was sufficient to start a world-religion...In this book we find the saddest and poorest form of theism. Much may be lost in translation, but I have not been able to discover in it one single idea of value

قرآن را در نظر بگيريد، بعنوان مثال؛ اين كتاب رقت انگيز و ناچيز براى راه انداختن يك دين پرطرفدار كافى بوده.... در اين كتاب، ما ملال آور ترين و ضعيف ترين نوع خداباورى را شاهد هستيم. شايد معانى و مفاهيم در جريان برگردان غرق شده باشد، اما من حتى يك مفهوم و ايدهء ارزشمند در اين كتاب نيافتم."

@AndisheKonim
#مذهب، شاهکارِ هنرِ تربیتِ حیوانات است، زیرا شیوه‌ی تربیت کردن و آموزش آن به نحوی است که به آدمی می‌گوید چگونه باید فکر کند.

👤 #آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim
باید پیوسته تاثیر زمان و متغیر بودن چیزها را در نظر داشت و از این رو در هر موقعیتی بلافاصله عکس آن را به تصویر آورد: یعنی در سعادت، شوربختی را، در دوستی دشمنی را، در روزهای آفتابی روزهای ابری را، در عشق نفرت را، در اعتماد و در میان گذاشتن راز خود با دیگری خیانت و پیشمانی را و بر عکس.

این رفتار سرچشمه‌ی ماندگار فرزانگی واقعی در زندگی خواهد بود که موجب میشود، همواره سنجیده عمل کنیم و به آسانی گمراه نشویم.

📕در باب حکمت زندگی
✍🏻 #آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim

چگونه ممکن است که آدم‌ها هنگام بحث فقط در پی پیروزی باشند و به حقیقت اعتنا نکنند؟
به سادگی!
این دنائت فطری بشری است.
این امر نتیجه‌ی نخوت ذاتی و این واقعیت است که مردم پیش از سخن گفتن، فکر نمی‌کنند بلکه پرحرف و فریبکارند. آن‌ها به سرعت موضعی اختیار می‌کنند و از آن پس فارغ از درستی یا نادرستی آن موضع، صرفا به خاطر غرور و خودآرایی به آن می‌چسبند. نخوت همیشه بر حقیقت غلبه می‌کند!


👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #هنر_همیشه_بر_حق_بودن


@AndisheKonim
⁠■ کسی که مذهبی است به فلسفه دست نمی یابد، چرا که اصلا به آن احتیاجی ندارد و کسی هم که در واقع اهل فلسفه است، مذهبی نمی شود، چرا که چنین کسی بی عنان پیش می رود، خطرناک، ولی آزادانه !

👤 #آرتور_شوپنهاور

@AndisheKonim
▪️آدمیان مانند کودکان‌اند، از این حیث که اگر بد تربیت‌شان کنند، بی‌ادب می‌شوند: بنابراین با هیچکس نباید بیش از اندازه گذشت یا محبت داشت.

همانطور که دوستانمان را نه به علت رد کردن تقاضای قرضی که از ما خواسته‌اند، بلکه به علت اینکه به آنان قرض داده‌ایم از دست میدهیم، هیچکس را به علت رفتار غرورآمیز و بی‌اعتنایی اندک از دست نمیدهیم، بلکه به این علت که رفتاری بیش از اندازه دوستانه و فروتنانه از ما دیده است. این رفتار موجب نخوت و تحمل ناپذیر شدن آنان می‌گردد و به شکست رابطه منجر می‌شود.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حكمت_زندگی


@AndisheKonim
⁠کسانی که به جای زندگی فضیلت مندانه، آرزوی زندگی شاد عالی و طولانی را در سر دارند مانند بازیگران احمقی هستند که می خواهند همواره نقش های بزرگ داشته باشند، نقش هایی که وجه ممیزشان شکوه و ظفرمندی است. این ها نمی توانند بفهمند که مهم "چه" و "چقدر" بازی کردن نیست بلکه "چطور" بازی کردن است.

📚 #در_باب_طبیعت_انسان
👤 #آرتور_شوپنهاور
🔃 #ترجمه_رضا_ولی_یاری
📖 صفحه 63

@AndisheKonim
🔸نمی‌توان به دو ارباب خدمت کرد:
پس یا به خرَد خدمت کنید یا کتاب مقدس ...


👤#آرتور_شوپنهاور


@AndisheKonim
‍ ■ مردم آن‌چه وانمود می‌کنند نیستند... صرفا نقاب‌اند!
و پشت این نقاب‌ها به مشتی کاسبکار برمی‌خوریم...
یکی نقاب قانون به چهره می‌زند, فردی نقاب میهن پرستی و سعادت عمومی را برگزیده و شخصی دیگر نقاب مذهب یا پاکی را انتخاب می‌کند...
مردان به مقاصد مختلف نقاب فلسفه و انسان دوستی و چه و چه به چهره می‌زنند، زنان اما حق انتخاب کمتری دارند, آن‌ها بیشتر نقاب اخلاق و فروتنی و سازگاری و پاکدامنی را انتخاب می‌کنند...

پس نقاب‌هایی عمومی وجود دارند که هیچ ویژگی خاصی ندارند. این نقاب‌ها همه جا به چشم میخورد و صراحت گفتار و نزاکت و دلسوزی صمیمانه و لبخند دوستانه‌ای که مردم تحویل هم میدهند از این قسم‌اند.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی


#اندیشه_کنیم
@AndisheKonim
مذاهب برای عوام مزیت بزرگی ست
و در واقع برایشان یک ضرور است.


#آرتور_شوپنهاور
#جهان_همچون_اراده_و_تصور ص۶۵۷


فلاسفه‌ی قرون گذشته، توانِ خود را با جدیت صرف نابود کردن توهمات دینی، سیاسی و اجتماعی که زندگی پدران ما صدها سال از آن‌ها مایه می‌گرفت، کردند.

نابود شدن این توهمات، سبب خشکیدن سرچشمه‌ی آرزو و رضا شد. ایشان در قفای اشباح نابود شدۀ توهمات، به نیروهای طبیعی عاری از معرفتی که در برابر ضعف نرمشی ندارند و از ترحم عاری‌اند، برخوردند.

فلسفه علیرغم همۀ پیشرفت‌های خود نتوانست به توده‌ها ایده آلی دهد که بتواند آنها را مسحور خود کند. ولی چون توهمات برای توده‌ها صرف‌نظر کردنی نیستند، بسوی سخنورانی که بتوانند آن توهمات را در اختیارشان قرار دهند جذب می‌شوند، همان‌طور که حشرات به سوی نور کشیده می شوند.

بزرگترین سائق در تاریخ انکشاف اقوام، نه حقایق بلکه همیشه اشتباهات بوده‌اند. توهمات اجتماعی، امروز بر همۀ ویرانه‌های برجای مانده از گذشته حکمفرمائی می‌کنند و آینده هم در اختیار همین توهمات قرار دارد.

توده‌ها هيچگاه در عطش رسيدن به حقيقت دست و پا نزده‌اند. ايشان از واقعياتِ خلافِ پسندِ خود گريزانند و ترجيح می‌دهند اشتباهاتی را تكريم كنند كه قادر به اغواءكردنشان باشند.

#گوستاو_لوبون
#روانشناسی_توده_ها

پ ن:

حق با گوستاو لوبون است، امروزه روز در جهانی که احمق ها فاتح آن اند نیز ما شاهد ظهور مکتب اسهالیسم هستیم.

مکتبی که شیادانی تحت عنوانِ سخنرانانِ انگیزشی تربیت می کند که خرفتی و خرافاتشان هزاران هزار برابر بیشتر از ادیان تاریخی و حتی آیین هایی همانند گاو-پرستی و آلت-پرستی و... است.

اديان تاریخی هر زیان و ضرری که داشتند نهایتا در آیدوس خود سودای کرامت انسان را داشتند و در دل می پروردند و حداقل یک جهان بینی و یک قاموس فکری-ای داشتند اما این ها هیچ ندارند...

فقط و فقط ابتذال است و ادا (ادا در آوردن برای جذب مخاطب به طور مثلا با شور و حال خاصی سخن گفتن و با احساسات مخاطب بازی کردن و او را به شوقی کاذب آوردن و نهایتا یک رویای پوچ و پوسیده به او فروختن که بله تو هم رونالدو خواهی شد! #طوفان_خنده_ها) و دغل و تقلب و منبر و خطابه و شانتاژ!

من افرادی همانند انوشه و آزمندیان و... را بنیانگذاران این اسهالیسمِ مدرن می دانم.

پ ن ۲:

شما هم کسی رو می شناسید که ذیل این مکتب سینه زنی کرده باشد؟
بنویسید
#ابوذر_شریعتی

@AndisheKonim
▪️تمثیل جوجه تیغی #آرتور_شوپنهاور

«یک روز سرد زمستانی، چند جوجه تیغی دست و پایشان را جمع کردند و به هم نزدیک شدند تا با گرم کردن یکدیگر از سرما یخ نزنند. ولی خیلی زود تیغ‌هایشان در تن آن دیگری فرو رفت و باعث شد از هم دور شوند. وقتی نیاز به گرم شدن، دوباره آنها را دور هم جمع کرد، تیغ‌هایشان دوباره مشکل ساز میشدند و به این ترتیب، آنها میان دو مصیبت در رفت و آمد بودند تا آنکه فاصله‌ی مناسبی را که در آن می‌توانستند یکدیگر را تحمل کنند، یافتند- چنین است نیاز به تشکیل جامعه که از تُهیگی و یکنواختی زندگی انسانها سرچشمه میگیرد و آنها را به سوی هم می‌کشاند ولی ویژگی‌های ناخوشایند و زننده‌ی فراوانشان، باز از هم دورشان میکند- با این حال، هرکس گرمای درونی زیادی از آنِ خود داشته باشد ترجیح میدهد از جامعه فاصله بگیرد تا از ایجاد گرفتاری و یا تحمل آزردگی بپرهیزد.»

👤 #اروین_یالوم
📚 #درمان_شوپنهاور


@AndisheKonim
عده ی کمی برای معاشرت مناسب اند و باید به ویژه از مراوده با طبایع پست پرهیز کرد. اگر کسی به این فکر بیافتد که وابستگی من به دیگری بسیار بیشتر از وابستگی دیگری به من است، ناگاه دچار این احساس می شود که گویی آن دیگری چیزی از او دزدیده است سپس خواهد کوشید, تلافی کند و آن چیز را پس بگیرد. تنها راه برتری یافتن بر دیگران این است که آدمی به هیچ وجه نیازی به دیگران نداشته باشد و این را نشان بدهد. از این رو توصیه می شود که بگذاریم هر کس، چه زن، چه مرد، گاهگاه احساس کند که می توانیم از او صرفنظر کنیم : این کار، دوستی را مستحکم می کند. حتی نزد بعضی ها بی فایده نیست که گاهی رفتار خود را با ذره ای تحقیر نسبت به آنان بیامیزیم.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #در_باب_حکمت_زندگی


@AndisheKonim
هر نسلی، درگذر پر شتاب خود از گذرگاه هستی، تنها به آن میزان از دانش بشری که محتاج آن است نایل می آید و سپس بی درنگ ناپدید می شود.

👤 #آرتور_شوپنهاور
📚 #جهان_و_تأملات_فیلسوف


#اندیشه_کنیم
@AndisheKonim