عفو بين الملل
3.18K subscribers
879 photos
214 videos
218 files
709 links
Download Telegram
مروری بر وضعیت حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸ https://t.me/Amnesty_International/1063
📢 کشتن معترضان فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی در نوار غزه و قتل جمال خاشوقجی در کنسولگری عربستان در استانبول به نحوی بارز پاسخگو نبودن دولت‌های خاورمیانه و شمال آفریقا در قبال اعمال خود را به نمایش گذاشت و نشان داد که حکومت‌های مزبور حاضرند برای سرکوب صدای مخالفان و دگراندیشان دست به هر نوع خشونتی، حتی خشونت‌های مرگبار، بزنند.
🔺 در سال ۲۰۱۸ سرکوب فعالان جامعه مدنی و مخالفان سیاسی به طور چشمگیری در مصر، ایران و عربستان سعودی افزایش یافت. در تمامی این کشورها، ده‌ها زن مدافع حقوق بشر به دلیل دفاع از حقوق زنان و یا اعتراض به اعمال خشونت و آزار جنسی علیه زنان از سوی نیروهای حکومتی مورد حمله قرار گرفتند.
🔺 علیرغم تشدید سرکوب، سال ۲۰۱۸، مانند سال ۲۰۱۸، شاهد تحولات مثبت محدودی در سطح نهادها و نیز قانونگذاری در رابطه با حقوق زنان و خشونت علیه آنان بود. برخی تحولات در لبنان و تونس بارقه‌هایی از امید را در خصوص آغاز تغییراتی در وضعیت کلی مربوط به روابط همجنسگرایان که در سراسر منطقه جرم‌انگاری شده است، به وجود آورد. با این حال مسئولان در این دو کشور و دیگر کشورهای منطقه دست به بازداشت و محاکمه افراد به دلیل گرایش‌های جنسی واقعی آنان و یا صرفا بر پایه برداشت خود زدند.
🔺 در سال گذشته درگیری‌های مسلحانه در عراق و سوریه کاهش یافت. در نتیجه این تغییر تعداد کمتری از غیرنظامیان کشته شدند. با این وجود در نتیجه ارتکاب جنایات جنگی توسط همه طرف‌های درگیر در لیبی، سوریه و یمن و تشدید فجایع انسانی بر اثر عملکرد گروه‌های مزبور، افراد بسیاری همچنان از نقض جدی حقوق بشر رنج بردند.
در لبنان و تونس تحولات چشمگیری به منظور برخورد با موارد نقض حقوق بشر صورت گرفته در گذشته رخ داد. اقلیت‌های اتنیکی و مذهبی در کشورهای مختلف از جمله الجزایر، مصر، ایران، عراق و عربستان سعودی از سوی حکومت‌ها و گروه‌های مسلح مورد آزار و تبعیض قرار گرفتند.
🔺 در مراکش، قطر و امارات متحده عربی تحولات مثبتی در سطح قانونگذاری در رابطه با کارگران خانگی و مهاجر صورت گرفت. با این حال در این کشورها و دیگر کشورهای منطقه کارگران هنوز با استثمار و بدرفتاری مواجه بودند. مهاجران، پناهندگان و پناهجویانی که از جنوب صحرای آفریقا به کشورهای مغرب (کشورهای واقع در شمال قاره آفریقا) رفته بودند در این کشورها مورد آزار گسترده قرار گرفتند.
🔺 محدودیت دسترسی به آب برای آشامیدن و سایر مصارف خانگی در بخش‌های محروم ایران، عراق و تونس به نگرانی از اعمال تبعیض دامن زد و منجر به حرکات اعتراضی شد.
🔺 در سال ۲۰۱۸ در سراسر منطقه، اقدامات دولت ها تحت عنوان برقراری امنیت به بازداشت های خودسرانه، محاکمات غیرمنصفانه و نیز شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، سلب تابعیت و افزایش محدودیت در مبادی مرزی منتهی شد.
🔺 دولت مصر علاوه بر این دست اقدامات به استفاده از سلاح‌های ممنوعه و اعدام‌های فراقضایی دست زد. تحولات مثبت محدودی در ارتباط با مجازات اعدام صورت گرفت. با این حال هم چنان افراد زیادی در مصر، ایران، عراق و عربستان سعودی اعدام شدند، اعدام‌هایی که در بسیاری از موارد در پی محاکمات غیرمنصفانه صورت می گرفتند.
🔺 بحران سیاسی که از سال ۲۰۱۷ در کشورهای حوزه خلیج فارس آغاز شده بود در سال گذشته نیز حقوق انسانی هزاران تن از ساکنان این منطقه را تحت تاثیر قرار داد، خانواده‌های زیادی را از هم گسیخت و در روند آموزش بسیاری اخلال ایجاد کرد.

🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://bit.ly/2BUduqP
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف خلاصه گزارش عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/1061
📣 مرور وضعیت حقوق بشر در ایران در سال ۲۰۱۸؛ شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه
🔺 اعمال شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، از جمله حبس‌های انفرادی طولانی مدت به ویژه در دوران بازجویی، به صورت سیستماتیک ادامه یافت. مقامات از انجام تحقیقات در مورد شکایات مربوط به شکنجه و حذف اعترافات گرفته شده تحت شکنجه به عنوان یکی از ادله اثبات جرم، سر باز زدند.
🔺در جریان اعتراضات دی ماه سال ۹۶، حداقل ۹ نفر به نحوی مشکوک حین بازداشت درگذشتند. مقامات علت مرگ آنان را خودکشی اعلام کردند، ادعایی که از سوی خانواده درگذشتگان رد شد. محمد نجفی، وکیل دادگستری پس از گزارش آثار شکنجه بر بدن برخی از قربانیان دستگیر و متعاقبا بر اساس اتهامات امنیتی مختلف از جمله «اخلال در نظم عمومی» به ۱۴ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
🔺در ماه فوریه (بهمن ۱۳۹۶)، کاووس سید امامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست ایرانی-کانادایی، دو هفته پس از آن که به طرز خودسرانه بازداشت شده بود، در زندان اوین درگذشت. مقامات ادعا کردند وی خودکشی کرده است و تحویل پیکر او به خانواده‌اش را مشروط به موافقت با خاکسپاری فوری و عدم انجام کالبدشکافی کردند.
🔺 مقامات زندانیانی که به دلایل سیاسی در زندان به سر می‌بردند را به قصد مجازات از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب محروم کردند، محرومیتی که در مواردی به سر حد شکنجه می‌رسید. آرش صادقی، یکی از مدافعان حقوق بشر، در زندان به سرطان مبتلا شد. مقامات با محروم کردن عمدی وی از مراقبت‌های پزشکی تخصصی اقدام به شکنجه وی کردند.
🔺 زندانیان مجبور به تحمل شرایط بیرحمانه و غیرانسانی زندان‌ها، از قبیل ازدحام در سلول‌ها، غذای نامناسب، کمبود تختخواب، تهویه بد و شیوع حشرات بودند.
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل به انگلیسی؛ «حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2BUduqP
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل «وضعیت حقوق بشر در ایران؛ مرور سال میلادی ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2NuEJgj
📣 مروری بر وضعیت حقوق بشر ایران در سال ۲۰۱۸؛ تبعیض علیه اقلیت‌های اتنیکی
🔺 اقلیت‌های اتنیکی در ایران از جمله عرب‌های اهوازی، ترک‌های آذربایجان، بلوچ‌ها، کردها و ترکمن‌ها کماکان با تبعیض‌های ریشه‌دار از جمله در زمینه دسترسی به آموزش، استخدام و مسکن مناسب روبرو بودند. نادیده گرفتن نیازهای اقتصادی مناطقی که جمعیت بزرگی از اقلیت‌های اتنیکی را در خود جا داده‌اند موجب تشدید فقر و به حاشیه رانده شدن هرچه بیشتر جمعیت‌های مذکور شد.
🔺 مرزبانان ایران با شلیک غیرقانونی گلوله ده‌ها تن از کولبران کردی که در حال حمل کالا میان ایران و کردستان عراق بودند را کشتند و از مجازات مصون ماندند.
🔺 در همین حال، افرادی که از میان اقلیت‌ها علیه تضییع حقوق خود زبان به اعتراض گشودند با دستگیری‌های خودسرانه، شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه، محاکمات غیر منصفانه و زندان روبرو شدند.
🔺 صدها ترک آذربایجان، از جمله فعالان حقوق اقلیت‌ها، به دلیل شرکت در گردهمایی‌های فرهنگی به طرز خشونت آمیزی بازداشت شدند.
🔺 مقام‌های ایرانی به آزار و اذیت و تبعیض علیه عرب‌های اهوازی ادامه دادند. در ماه آپریل (فروردین ۱۳۹۷)، صدها تن از عرب‌های اهوازی در پی اعتراض به نمایش یک برنامه مخصوص کودکان در صدا و سیما بازداشت شدند. در این برنامه عرب‌ها از نقشه‌ای که موقعیت جغرافیایی اقلیت‌های اتنیکی ایران را نشان می‌داد حذف شده بودند.
🔺 در ماه اکتبر (مهر ۱۳۹۷)، در پی حمله‌ای مرگبار به یک رژه نظامی در اهواز که طی آن ۲۴ نفر، از جمله کسانی که به تماشای رژه آمده بودند، کشته شدند، حکومت دست به یک حرکت سرکوبگرانه وسیع علیه عرب‌های خوزستان زد.
🔺 طبق گزارش‌های فعالان عرب اهوازی خارج از کشور، طی این سرکوب، بیش از ۷۰۰ تن از جمله برخی از فعالان حقوق اقلیت‌ها، بازداشت و بدون هیچ‌گونه ارتباطی با جهان خارج زندانی و ۲۲ نفر به طور مخفیانه اعدام شدند. مقامات دادستانی اهواز اما اخبار مبنی بر اعدام ۲۲ نفر در رابطه با حمله‌ی اهواز را تکذیب کردند.
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل به انگلیسی؛ «حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2BUduqP
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل «وضعیت حقوق بشر در ایران؛ مرور سال میلادی ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2NuEJgj
📢 مروری بر وضعیت حقوق بشر در ایران در سال ۲۰۱۸: اعدام
🔺 در سالی که گذشت دادگاه‌ها به صدور احکام اعدام در پی محاکمه‌های غیر منصفانه ادامه دادند و احکام اعدام گاه حتی در ملاء عام به اجرا گذاشته شد. با این وجود در پی اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر، تعداد اعدام‌های مرتبط با جرایم مواد مخدر کاهش یافت. هزاران تن در صف اعدام باقی ماندند.
🔺 چندین نفر که در زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشتند اعدام شدند و کودک-مجرمان بسیار دیگری در صف اعدام باقی ماندند.
🔺 قانون مجازات اسلامی همچنان سنگسار را به عنوان یکی از روش‌های مجازات اعدام به رسمیت شناخت.
🔺 برخی از رفتارهای جنسی هم‌جنس‌گرایانه رضایت‌مندانه که اساسا نباید به عنوان جرم تعریف شوند و جرایم مبهمی همچون "سب‌النبی"، "محاربه" و "افساد فی¬الارض" همچنان مشمول مجازات اعدام شدند.
🔺 مقامات عده‌ای را تحت عنوان "مفسد مالی" و یا "اخلالگر اقتصادی" دستگیر کردند. بسیاری از آن‌ها در دادگاه‌های تازه تاسیس ویژه‌ برای رسیدگی به جرائم اقتصادی محاکمه و به اعدام، شلاق و زندان های طویل المدت محکوم شدند. متهمان از حق داشتن وکیل انتخابی خود محروم شدند و حق فرجام خواهی علیه مجازات زندان را نداشتند و در موارد مجازات اعدام، به آنان تنها ۱۰ روز وقت برای تجدید نظرخواهی داده شد.
🔺 در ماه خرداد، محمد ثلاث، یکی از دراویش گنابادی، پس از یک محاکمه غیرمنصفانه به جرم قتل سه افسر پلیس در جریان اعتراضات فوریه (بهمن ۱۳۹۶)، اعدام شد. تنها ادله ارائه شده علیه محمد ثلاث اعترافاتی بود که به گفته وی تحت شکنجه از او گرفته شده بود.
🔺 در ماه سپتامبر (شهریور ۱۳۹۷)، سه زندانی کرد به اسامی زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی در زندان رجائی شهر کرج پس از یک محاکمه غیرمنصفانه اعدام شدند. هر سه نفر از حق دسترسی به وکیل انتخابی خود در دوران پس از دستگیری محروم شده و گفته بودند که برای دادن اعتراف شکنجه شده بودند.
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل به انگلیسی؛ «حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2BUduqP
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل «وضعیت حقوق بشر در ایران؛ مرور سال میلادی ۲۰۱۸»
«سعید ملک‌پور را فورا آزاد کنید».pdf
572.6 KB
دانلود فایل پی‌دی‌اف؛ «۱۰ سال بی‌عدالتی؛ سعید ملک‌پور باید فورا آزاد شود»
عفو‌بین‌الملل: ۱۰ سال بی‌عدالتی؛ سعید ملک‌پور باید فورا آزاد شود https://t.me/Amnesty_International/1070
سعید ملک‌پور شهروند ایرانی دارای اقامت دائم از کانادا است که از زمان بازداشت وی در ۱۳ مهر ۱۳۸۷ در ایران زندانی است. او در سال ۱۳۸۹ در ابتدا به اتهام «گسترش فساد در زمین» در ارتباط با یک برنامه وب که برای آپلود کردن عکس طراحی کرده بود و به گفته مقامات ایرانی برای وب سایت‌های پورنوگرافیک استفاده می‌شد به اعدام محکوم شد. این یک برنامه منبع باز بوده و سعید ملک‌پور اظهار داشته که استفاده از این برنامه وب در وب سایت‌های دیگر بدون علم او صورت گرفته است. حکم اعدام او در سال ۱۳۹۲ به حبس ابد تخفیف یافت.
سعید ملک‌پور همچنین با اتهامات مبهمی شامل «توهین به رهبری»، «توهین به رئیس‌جمهور»، «توهین به مقدسات اسلامی» و «تبلیغ علیه نظام» هم زمان به هفت سال و نیم زندان محکوم شد. این اتهامات همچنین در ارتباط با برنامه وب و نامه عمومی بود که سعید ملک‌پور در سال 2010 در مورد جزئیات شکنجه وارده به او در زمان بازداشت قبل از محاکمه نوشت.

به گفته سعید ملک‌پور او پس از بازداشت و نیز در دوره طولانی حبس انفرادی که بیش از یک سال به طول انجامید، مورد شکنجه یا بدرفتاری قرار گرفته بود. او همچنین گفته است که اجازه دسترسی به مراقبت‌های پزشکی برای جراحات وارده به دلیل شکنجه و بدرفتاریهای دیگر به او داده نشد. «اعترافات» تلویزیونی او که به گفته وی تحت شکنجه صورت گرفت بعدا در دادگاه برای تایید محکومیت او به عنوان «مدرک» استفاده شد. خواهر او به سازمان عفو بین الملل گفته است که «اعترافات» تلویزیونی اجباری برادر او تنها «مدرکی» بود که علیه وی در دادگاه ارائه شد.
بازداشت و مجازات سعید ملک‌پور بخشی از عملیات بزرگتری به نام گرداب بود که توسط بخش جرائم سایبری سپاه پاسداران در سال ۱۳۸۷ اجرا شد و به دنبال سرکوب فعالیت های اینترنتی که «غیرخلاقی» یا «غیراسلامی» به شمار می‌آمدند صورت گرفت.
🔶 عفو بین الملل شما را دعوت می کند که به مقامات ایران از جمله رهبر ایران، رئیس قوه قضاییه و رئیس جمهور نامه بنویسید و از آن‌ها بخواهید که؛
🔸 فورا سعید ملک‌پور را آزاد و محکومیت و حکم وی را الغا کنند؛
🔸 دستور تحقیقات سریع، مستقل و بی طرفانه را در مورد ادعاهای سعید ملک‌پور درباره شکنجه و دیگر بدرفتاری‌های وارد بر او صادر کنند و هرکسی را که مظنون به مسئولیت می باشد در دادگاه عادلانه و بدون توسل به مجازات اعدام محاکمه کنند.
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف؛ «۱۰ سال بی‌عدالتی؛ سعید ملک‌پور باید فورا آزاد شود»
https://t.me/Amnesty_International/1068
مرورى بر وضعیت حقوق بشر ایران در سال ۲۰۱۸؛ حقوق کارگران
در سالی که گذشت ممنوعیت تشکیل اتحادیه‌ها‌ی صنفی مستقل همچنان ادامه یافت.
هزاران کارگر در اعتراض به دستمزدهای معوقه، شرایط کاری بد و مشکلات دیگر دست به تظاهرات مسالمت‌آمیز و اعتصاب زدند. مقامات صدها تن از آن‌ها را بازداشت و بسیاری را به حبس و شلاق محکوم کردند.
در ماه آگوست (مرداد ۱۳۹۷)، معلمی به نام محمد حبیبی به دلیل فعالیت‌های صنفی مسالمت‌آمیز خود به ۱۰ سال و نیم حبس، ۷۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌های سیاسی و اجتماعی و همچنین دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
در ماه سپتامبر (شهریور ۱۳۹۷)، شش معلم دیگر به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز برای درخواست افزایش حقوق به شلاق و زندان محکوم شدند. بیش از دوازده معلم دیگر در جریان اعتصابات سراسری اکتبر و نوامبر (مهر و آبان ۱۳۹۷) بازداشت شدند.
در ماه اکتبر (مهر ۱۳۹۷)، در پی اعتصاب رانندگان کامیون صدها نفر بازداشت و تهدید به مجازات اعدام شدند.
در ماه نوامبر ( آبان ۱۳۹۷) ده‌ها کارگر اعتصابی شرکت نیشکر هفت تپه بازداشت شدند.
در ماه دسامبر (آذر ۱۳۹۷)، ده‌ها تن از کارگران فولاد اهواز در پی هفته‌ها اعتصاب، به طرز خشونت‌آمیزی دستگیر شدند.
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل به انگلیسی؛ «حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2BUduqP
🔹 لینک گزارش خلاصه گزارش عفو بین‌الملل به فارسی «وضعیت حقوق بشر در ایران؛ مرور سال میلادی ۲۰۱۸» https://bit.ly/2NuEJgj
سپیده قلیان را آزاد کنید
https://t.me/Amnesty_International/1025
مروری بر وضعیت حقوق بشر ایران در سال ۲۰۱۸؛ مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی و ترذیلی
در این سال مقامات قضایی به صدور و اجرای مجازات‌های بی‌رحمانه و غیرانسانی که از نظر قوانین بین‌المللی شکنجه محسوب می‌شوند، ادامه دادند. این مجازات‌ها گاها در ملاء عام به اجرا گذاشته شد.
تعداد کثیری به جرم دزدی، تهاجم فیزیکی و حتی به خاطر اعمالی همچون شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز و گردهمایی‌های فرهنگی، داشتن روابط خارج از ازدواج و شرکت در مهمانی‌های مختلط که هیچ کدام برمبنای قوانین بین المللی حقوق بشر نباید به عنوان جرم تلقی شود، به مجازات شلاق محکوم شدند.
در ماه آپریل (اردیبهشت ۱۳۹۷)، سه فعال حقوق اقلیت‌های اتنیکی که متعلق به اقلیت ترک آذربایجانی در ایران بودند، به دلیل شرکت در یک گردهمایی صلح آمیز فرهنگی به «اخلال در نظم عمومی» متهم و به چهار ماه حبس و تحمل ۴۰ ضربه شلاق محکوم شدند.
در ماه جولای (تیر ۱۳۹۷)، مردی که با نام م.ر معرفی شد در خراسان رضوی به درخت بسته شد و ۸۰ ضربه شلاق خورد. این فرد یک دهه قبل به خاطر مصرف مشروبات الکلی در زمانی که ۱۴ یا ۱۵ سال سن داشته است محکوم شده بود.
دیوان عالی کشور به تایید احکام قطع عضو ادامه داد. در ماه ژانویه (دی ۱۳۹۶) در شهر مشهد، مسئولان حکم به قطع دست مردی موسوم به الف. خ را دادند که گفته می‌شد اقدام به دزدی احشام و اشیا قیمتی کرده است.
مقامات به صدور حکم قصاص چشم و استفاده از مجازات کور کردن ادامه دادند.
🔹 لینک گزارش عفو بین‌الملل به انگلیسی؛ «حقوق بشر در خاورمیانه و شمال آفریقا در سال ۲۰۱۸»
https://bit.ly/2BUduqP
🔹 لینک گزارش خلاصه گزارش عفو بین‌الملل به فارسی «وضعیت حقوق بشر در ایران؛ مرور سال میلادی ۲۰۱۸» https://bit.ly/2NuEJgj
نسرین ستوده، وکیل برجسته حقوق بشر ایرانی که در بازداشت به سر می‌برد با خطر محکومیت به حبس تا سقف ۳۴ سال و تحمل ۱۴۸ ضربه شلاق روبرو است.
اقدام شما موثر است، به زبان و قلم خودتان یا استفاده از این نامه خواستار آزادی او شوید.
https://t.me/Amnesty_International/1079
هزار روز زندان
هزار روز بی‌عدالتی

دفاع از حقوق بشر جرم نیست، اما آرش صادقی صرفا به خاطر فعالیت‌های حقوق بشری‌اش ۱۰۰۰ روز است که زندانی است. مقامات ایران باید به رفتار ظالمانه با او پایان داده و او را فورا آزاد کنند.
https://t.me/Amnesty_International/1045
مدافع_حقوق_زنان_در_معرض_محکومیت.pdf
129.7 KB
دانلود فایل پی‌دی‌اف فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل؛ « مدافع حقوق زنان در معرض محکومیت ۳۴ سال حبس قرار دارد»
نسرین ستوده، مدافع برجسته حقوق بشر در انتظار ابلاغ حکم ناعادلانه دادگاهی است که در غیاب وی و وکیل قانونی‌اش در تاریخ ۹ دی ۱۳۹۷ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران تشکیل شد. وی به موجب هفت فقره اتهام مورد محاکمه قرار گرفته است.
1⃣ نسرین ستوده بر اساس ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی به «اشاعه فحشا و فساد» متهم شده که او را در خطر محکومیت بین یک تا ۱۰ سال زندان قرار می‌دهد.
2⃣ نسرین ستوده بر اساس ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی به «تظاهر به عمل حرام و ظاهر شدن در معابر و انظار عمومى بدون حجاب شرعى» متهم شده که او را در خطر محکومیت بین ۱۰ روز تا ۲ ماه زندان یا از پنجاه هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی قرار می‌دهد.
3⃣ نسرین ستوده بر اساس ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی به «اخلال در نظم عمومی» متهم شده که او را در خطر محکومیت بین ۳ ماه تا ۱ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق قرار می‌دهد.
4⃣ نسرین ستوده بر اساس ماه ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی به «تشویش اذهان عمومی» متهم شده که او را در خطر محکومیت بین ۲ ماه تا ۲ سال زندان و یا ۷۴ ضربه شلاق قرار می‌دهد.
5⃣ نسرین ستوده بر اساس ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی به «تشكيل يا اداره گروه با هدف بر هم زدن امنيت كشور» متهم شده که او را در خطر محکومیت بین ۲ تا ۱۰ سال زندان قرار می‌دهد.
6⃣ نسرین ستوده بر اساس ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی به «تبلیغ علیه نظام» متهم شده که او را در خطر محکومیت بین ۳ ماه تا ۱ سال زندان قرار می‌دهد.
7⃣ نسرین ستوده بر اساس ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی به «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» متهم شده که او را در خطر محکومیت به۲ تا ۵ سال زندان قرار می‌دهد.
🔶 نسرین ستوده همچنین در سال ۱۳۹۵ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ۵ سال حبس محکوم شده است. این حکم غیابی صادر شده بود. دلیل غیبت نسرین ستوده در جلسه استماع ممانعت مقامات از ورود وی به دادگاه به بهانه نداشتن پوشش مناسب بود. در ابتدا وی تنها به "تبلیغ علیه نظام" و "اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی" متهم شده بود. با این وجود قاضی خارج از رویه قضایی و با استناد به فعالیت‌های مشروع وی مانند ملاقات با دیپلمات‌های خارجی اتهام "کمک به اخفای جاسوسان با هدف ضربه زدن به امنیت ملی" را نیز به اتهامات قبلی اضافه کرد. در حال حاضر این پرونده در مرحله تجدید نظر قرار دارد.
مجموع اتهامات سنگین فوق حداکثر ۳۴ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق را در پی خواهد داشت و نسرین ستوده در خطر محکومیت به یک حکم سنگین و ناعادلانه قرار دارد.
عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی بابت خطر صدور حکم سنگین برای این مدافع برجسته حقوق بشر از همگان دعوت می‌کند تا از مقامات ایران بخواهند نسرین ستوده را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند، چرا که او صرفا به خاطر فعالیت‌های حقوق بشری‌اش بازداشت شده و در زندان به سر می‌برد.
🔹 لینک فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9952/2019/en/
🔹 لینک فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/1079
حقوق زنان، حقوق بشر است. #IWD2019
گلرخ ابراهیمی ایرایی، نویسنده و مدافع حقوق بشر از آبان ۱۳۹۵ در زندان به سر می‌برد. او به خاطر نوشتن داستان منتشر نشده‌ای در مورد سنگسار ابتدا به ۶ سال زندان محکوم شد که بعدتر این حکم به ۳۰ ماه زندان کاهش پیدا کرد.
#IWD2019
https://t.me/Amnesty_International/291
نسرین ستوده، مدافع حقوق زنان در خطر محکومیت سنگین زندان قرار دارد. مقامات ایران باید او را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند.
#IWD2019
https://t.me/Amnesty_International/1080
سیپده قلیان مدافع حقوق كارگران در روز ۳۰ دی ماه در شهر اهواز به صورت خشونت‌آمیزی بازداشت شده و در زندان به سر می‌برد. او تنها به خاطر به کارگیری مسالمت‌آمیز حقوق خود در زمینه آزادی بیان، آزادی تجمعات و آزادی تشکل‌یابی زندانی شده است. مقامات ایران باید او را فورا آزاد کنند.
#IWD2019
https://t.me/Amnesty_International/1024
آتنا دائمی، مدافع حقوق بشر و فعال مخالف اعدام از آذر ماه سال ۱۳۹۵ در زندان به سر می‌برد.
رفتار بی‌رحمانه مقامات ایران با آتنا دائمی یک نمونه تلخ از سرکوب افرادی است که برای ایرانی عاری از بی‌عدالتی فعالیت می‌کنند.
او باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.
#IWD2019