سپیده قلیان و اسماعیل بخشی دو فعال حقوق کارگران به خاطر اطلاع‌رسانی در خصوص #شکنجه بازداشت شده‌اند.
آن‌ها باید فورا آزاد شده و ادعاهای‌شان در خصوص شکنجه بررسی شود.
دادخواست‌آنلاین؛
عفو بین‌الملل انگلیس
https://bit.ly/2JoQzKA
عفو بین‌الملل ترکیه
https://bit.ly/2U3PVDc
آن‌ها باید فورا آزاد شده و ادعاهای‌شان در خصوص شکنجه بررسی شود.
دادخواست‌آنلاین؛
عفو بین‌الملل انگلیس
https://bit.ly/2JoQzKA
عفو بین‌الملل ترکیه
https://bit.ly/2U3PVDc
⚫ سپیده قلیان و اسماعیل بخشی دو فعال حقوق کارگران به دنبال اطلاع‌رسانی در خصوص #شکنجه در طی بازداشت‌شان در آبان و آذر ۱۳۹۷ دوباره دستگیر شدند.
او در آخرین روزهای اسفند ماه ۱۳۹۷ طرحی کشیده و نامه‌ای از زندان نوشته است؛
«حس می‌کنم یک لایه از قلبم را برداشته‌ام. امروز آفتاب به صورت عمود به چشمانم تابید و یک آن همه چیز سیاه شد. من از دنیای صداها به سپیدار آمدم …
صدای تق تق دمپایی و باز شدن در سلول و کسی که می‌گوید: «ببین! کُلمنت رو به حال خودش نذار. دو سه روزی یه بار بشورش …»
حالا تمام این صداها جای خودشان را به تصاویر داده‌اند. دلتنگ می‌شوم اما به هیچ عنوان اندوهگین نیستم؛ البته نه به این معنی که شادمانم. بیش از هر چیز واهمه دارم. ترسی عین بختک به جانم افتاده است که مبادا به واسطه اتهام یا مسائلی از این دست خود را تافته‌ای جدا بافته بدانم و مرزی بین خود و خواهران گرفتار در بندم ایجاد کنم. تمام تلاشم این است که در رنج‌شان سهیم باشم و برای همین نه دیگر آزادی به قید وثیقه برایم اهمیت دارد نه اصلا به این مسئله فکر می‌کنم.
فرصت گریستن ندارم. با تمام توانم سعی می‌کنم برخیزم. البته که در این مدت ننشسته‌ام اما انتظارم از خودم بیشتر از این حرف‌هاست. حالا دیگر یقین دارم که زندگی ابدا در دل خانه و دانشگاه جریان ندارد. زندگی همین سفره‌ی شام با سه متهمی است که برای هیچ‌کداممان اهمیت ندارد به چه جرم و اتهامی در سپیدار شب را به صبح می‌رسانیم. زندگی دقیقا در راهروی زندانی جاری‌ست که زنی با شکم برآمده از آن خندان و آرام عبور می‌کند (مبادا لیز بخورد) یکهو قهقهه‌اش بلند می‌شود و زیر لب می‌گوید: «لگد می‌زند …»
من درست در قلب زندگی در بندی که نامش نرگس است شعری از محمود درویش را برای هم‌بندی‌ام می‌خوانم. سپس برای نوزادی لالایی می‌خوانم که چند ماه پیش همین جا به دنیا آمده است.
ای بهترین رنگ در سیاهی ممتد، این‌ها را نوشتم تا بدانی حالم بد نیست. به زودی بهار از راه می‌رسد. همه‌تان را به طبیعت و گل‌های لاله و بنفشه می‌سپارم.»
لینک فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به انگلیسی و فارسی؛ «مدافعان حقوق کارگران در خطر شکنجه‌اند»
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9745/2019/en/
دادخواست آزادی سپیده قلیان و اسماعیل بخشی
https://t.me/Amnesty_International/1124
او در آخرین روزهای اسفند ماه ۱۳۹۷ طرحی کشیده و نامه‌ای از زندان نوشته است؛
«حس می‌کنم یک لایه از قلبم را برداشته‌ام. امروز آفتاب به صورت عمود به چشمانم تابید و یک آن همه چیز سیاه شد. من از دنیای صداها به سپیدار آمدم …
صدای تق تق دمپایی و باز شدن در سلول و کسی که می‌گوید: «ببین! کُلمنت رو به حال خودش نذار. دو سه روزی یه بار بشورش …»
حالا تمام این صداها جای خودشان را به تصاویر داده‌اند. دلتنگ می‌شوم اما به هیچ عنوان اندوهگین نیستم؛ البته نه به این معنی که شادمانم. بیش از هر چیز واهمه دارم. ترسی عین بختک به جانم افتاده است که مبادا به واسطه اتهام یا مسائلی از این دست خود را تافته‌ای جدا بافته بدانم و مرزی بین خود و خواهران گرفتار در بندم ایجاد کنم. تمام تلاشم این است که در رنج‌شان سهیم باشم و برای همین نه دیگر آزادی به قید وثیقه برایم اهمیت دارد نه اصلا به این مسئله فکر می‌کنم.
فرصت گریستن ندارم. با تمام توانم سعی می‌کنم برخیزم. البته که در این مدت ننشسته‌ام اما انتظارم از خودم بیشتر از این حرف‌هاست. حالا دیگر یقین دارم که زندگی ابدا در دل خانه و دانشگاه جریان ندارد. زندگی همین سفره‌ی شام با سه متهمی است که برای هیچ‌کداممان اهمیت ندارد به چه جرم و اتهامی در سپیدار شب را به صبح می‌رسانیم. زندگی دقیقا در راهروی زندانی جاری‌ست که زنی با شکم برآمده از آن خندان و آرام عبور می‌کند (مبادا لیز بخورد) یکهو قهقهه‌اش بلند می‌شود و زیر لب می‌گوید: «لگد می‌زند …»
من درست در قلب زندگی در بندی که نامش نرگس است شعری از محمود درویش را برای هم‌بندی‌ام می‌خوانم. سپس برای نوزادی لالایی می‌خوانم که چند ماه پیش همین جا به دنیا آمده است.
ای بهترین رنگ در سیاهی ممتد، این‌ها را نوشتم تا بدانی حالم بد نیست. به زودی بهار از راه می‌رسد. همه‌تان را به طبیعت و گل‌های لاله و بنفشه می‌سپارم.»
لینک فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به انگلیسی و فارسی؛ «مدافعان حقوق کارگران در خطر شکنجه‌اند»
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/9745/2019/en/
دادخواست آزادی سپیده قلیان و اسماعیل بخشی
https://t.me/Amnesty_International/1124
www.amnesty.org
Document
Iranian labour rights activists Esmail Bakhshi and Sepideh Gholian, who were rearrested on 20 January after speaking out about beatings and other abuse they suffered in detention in late 2018, are at grave risk of further tortu...
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔷 سازمان عفو بین‌الملل با انتشار گزارشی برخوردهای حکومت ایران با خانواده قربانیان اعدام‌های سال ۱۳۶۷ را نقض قوانین بین‌المللی در حوزه ممنوعیت #شکنجه خواند.
🔹 گفتگو با رها بحرینی، پژوهشگر در عفو بین‌المل
🔹 تلویزیون ایران‌اینترنشنال
🔹 گفتگو با رها بحرینی، پژوهشگر در عفو بین‌المل
🔹 تلویزیون ایران‌اینترنشنال
روز گذشته #سپیده_قلیان در زندان ۲۴ ساله شد. او ماه‌ها است که به خاطر فعالیت‌های صلح‌آمیزش در دفاع از حقوق کارگران و شجاعانه سخن گفتن از #شکنجه زندانی است. او به ۱۸ سال زندان محکوم شده است.
تولدش مبارک است و کنارش می‌ایستیم تا زمانی که آزاد شود.
https://bit.ly/2GzUAbX
تولدش مبارک است و کنارش می‌ایستیم تا زمانی که آزاد شود.
https://bit.ly/2GzUAbX