مشکل ریزش پایگاه اجتماعی اصلاح طلبان، در درون این طیف و کارنامه‌شان است. استناد به رای باطله که می‌تواند دلایل متعدد داشته باشد، یا آنها که به هزار و یک دلیل رای نداده‌اند، مشکل جبهه اصلاحات را برطرف نمی‌کند.
به نظر می‌رسد بخشی از سروصدا و هیاهو درباره میزان مشارکت، لاپوشانی ناکامی انتخاباتی و ضمنا تلاش برای ترمیم شکاف عمیقی است که در این جبهه رخ داد و موجب عبور رسمی از تحریمی‌هایی مثل موسوی و برخی احزاب همسو شد. این همان شکافی است که در اثر ریزش پایگاه اجتماعی، ابتدا «شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان» (شعسا) را در بحبوحه انتخابات مجلس به انحلال کشاند و سپس در «نهاد اجماع‌ساز اصلاح طلبان» (ناسا)، موجب دودستگی شد. این شکاف، میان آنهایی است که می‌خواهند زیر سقف ایران و جمهوری اسلامی باشند، و آنها که پا در مسیر بی‌بازگشت خیانت گذاشته‌اند.
9- مشارکت بالا بسیار مطلوب است، اما کافی نیست و باید دید چه چیزی به آن ضربه می‌زند؟ در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶، حدود ۷۳ درصد رای دادند. اما خروجی وعده‌های خلاف واقع، جز یأس و سرخوردگی عمومی نبود؛ چنانکه مقبولیت فرد منتخب آن روز، اکنون زیر شش درصد است. مغرضان بهانه‌جو، مشارکت بالا باشد یا پایین، بهانه‌ای برای شیطنت پیدا می‌کنند. مگر انتخابات سال 88 با مشارکت 85 درصد مردم برگزار نشد؟ آیا مغرضان دهان‌شان بسته شد، یا از روزنی دیگر وارد شدند؟ اتفاقا وضعیت امروز کشور، بسیار با ثبات‌تر از انتخابات 88 است، چرا که اغلب نامزد‌ها برخلاف سال 88، در تله نامزد‌های بداخلاق برای دوقطبی کردن فضا و به جان هم انداختن مردم نیفتادند؛ مخصوصاًً نامزد پیروز که انصافا تراز‌های بالای اخلاقی را نشان داد و «ادب مرد به ز دولت اوست» را به تصویر کشید. بداخلاقی‌های 88 و بی‌انصافی‌های 92 و 96، اسباب تبدیل جشن ملی مشارکت، به تلخکامی بود.
10- خبر مهم انتخابات، تغییر ریل دولت به خدمتگزاری و اعتماد و اتکا به ظرفیت‌های بزرگ کشور است. اما هیاهوی بزرگی به راه افتاده تا این خبر بزرگ را غیب کند یا از چشم‌ها بیندازد. این پیروزی، به اندازه انتخابات مجلس و شاید بیش از آن ارزشمند است، به‌ویژه اینکه نرخ مشارکت در این دو سال، 7 درصد افزایش یافته است. آقای رئیسی با وجود حجم بی‌سابقه تخریب‌ها، به اندازه دو رئیس‌جمهور قبلی در اولین دوره انتخاب آنها (سال‌های 84 و 92) رای کسب کرده؛ اما با وجه تمایز «رعایت اخلاق و انصاف». او فقیه و حقوقدانی متخلق است که به جای هوچی‌گری سیاسی، مبارزه واقعی با فساد دانه‌درشت‌ها کرده است. رئیسی همان‌قدر که به شخصیت محبوب ملی در این سال‌ها تبدیل شده، مغضوب مفسدان دانه‌درشت و کابوس شبانه‌روز آنهاست.
11- انتخابات، بخشی از مصاف آخرالزمانی جنود عقل و ایمان و امید، با جنود شیطانی جهل و یأس بود. ملت ایران در این مواجهه، با وجود قصور و تقصیر برخی مدیران، خوش درخشید. پس از این هم، بار اصلی بر دوش دولت تازه‌نفس است که ضمن همدلی و هماهنگی با دو قوه دیگر، تقویت امید و اعتماد و همت عمومی برای ساختن ایرانی قوی‌تر و با نشاط‌تر را اولویت حرکت خود قرار دهد؛ ان‌شاء‌الله.
✍🏻 #محمد_ایمانی
🇮🇷 @Ammar_media
به نظر می‌رسد بخشی از سروصدا و هیاهو درباره میزان مشارکت، لاپوشانی ناکامی انتخاباتی و ضمنا تلاش برای ترمیم شکاف عمیقی است که در این جبهه رخ داد و موجب عبور رسمی از تحریمی‌هایی مثل موسوی و برخی احزاب همسو شد. این همان شکافی است که در اثر ریزش پایگاه اجتماعی، ابتدا «شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان» (شعسا) را در بحبوحه انتخابات مجلس به انحلال کشاند و سپس در «نهاد اجماع‌ساز اصلاح طلبان» (ناسا)، موجب دودستگی شد. این شکاف، میان آنهایی است که می‌خواهند زیر سقف ایران و جمهوری اسلامی باشند، و آنها که پا در مسیر بی‌بازگشت خیانت گذاشته‌اند.
9- مشارکت بالا بسیار مطلوب است، اما کافی نیست و باید دید چه چیزی به آن ضربه می‌زند؟ در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶، حدود ۷۳ درصد رای دادند. اما خروجی وعده‌های خلاف واقع، جز یأس و سرخوردگی عمومی نبود؛ چنانکه مقبولیت فرد منتخب آن روز، اکنون زیر شش درصد است. مغرضان بهانه‌جو، مشارکت بالا باشد یا پایین، بهانه‌ای برای شیطنت پیدا می‌کنند. مگر انتخابات سال 88 با مشارکت 85 درصد مردم برگزار نشد؟ آیا مغرضان دهان‌شان بسته شد، یا از روزنی دیگر وارد شدند؟ اتفاقا وضعیت امروز کشور، بسیار با ثبات‌تر از انتخابات 88 است، چرا که اغلب نامزد‌ها برخلاف سال 88، در تله نامزد‌های بداخلاق برای دوقطبی کردن فضا و به جان هم انداختن مردم نیفتادند؛ مخصوصاًً نامزد پیروز که انصافا تراز‌های بالای اخلاقی را نشان داد و «ادب مرد به ز دولت اوست» را به تصویر کشید. بداخلاقی‌های 88 و بی‌انصافی‌های 92 و 96، اسباب تبدیل جشن ملی مشارکت، به تلخکامی بود.
10- خبر مهم انتخابات، تغییر ریل دولت به خدمتگزاری و اعتماد و اتکا به ظرفیت‌های بزرگ کشور است. اما هیاهوی بزرگی به راه افتاده تا این خبر بزرگ را غیب کند یا از چشم‌ها بیندازد. این پیروزی، به اندازه انتخابات مجلس و شاید بیش از آن ارزشمند است، به‌ویژه اینکه نرخ مشارکت در این دو سال، 7 درصد افزایش یافته است. آقای رئیسی با وجود حجم بی‌سابقه تخریب‌ها، به اندازه دو رئیس‌جمهور قبلی در اولین دوره انتخاب آنها (سال‌های 84 و 92) رای کسب کرده؛ اما با وجه تمایز «رعایت اخلاق و انصاف». او فقیه و حقوقدانی متخلق است که به جای هوچی‌گری سیاسی، مبارزه واقعی با فساد دانه‌درشت‌ها کرده است. رئیسی همان‌قدر که به شخصیت محبوب ملی در این سال‌ها تبدیل شده، مغضوب مفسدان دانه‌درشت و کابوس شبانه‌روز آنهاست.
11- انتخابات، بخشی از مصاف آخرالزمانی جنود عقل و ایمان و امید، با جنود شیطانی جهل و یأس بود. ملت ایران در این مواجهه، با وجود قصور و تقصیر برخی مدیران، خوش درخشید. پس از این هم، بار اصلی بر دوش دولت تازه‌نفس است که ضمن همدلی و هماهنگی با دو قوه دیگر، تقویت امید و اعتماد و همت عمومی برای ساختن ایرانی قوی‌تر و با نشاط‌تر را اولویت حرکت خود قرار دهد؛ ان‌شاء‌الله.
✍🏻 #محمد_ایمانی
🇮🇷 @Ammar_media
💢دستور العمل تیم مذاکره کننده
حرکت بر مبنای خطوط قرمز نظام
سخنگوی محترم دولت امروز گفت "تحریم در حین مذاکرات، بیانگر #سوءنیت و نشان دهنده جدی نبودن طرف غربی در پیشبرد مذاکرات است".
این ارزیابی، ارزیابی دقیق و درستی است و منطبق بر واقعیات، نشان می دهد که نباید به برخی زبان بازی های طرف غربی اعتماد کرد. طرف غربی و غربگرایان همواره ادعا می کنند که مذاکره جای تعامل و تنازل است و "کوتاه بیایید تا توافق شکل بگیرد"!
اما آنچه در عمل از طرف غربی و آمریکایی دیده می شود، اصرار بر حفظ ساختار تحریم ها و ندادن تضمین معتبر برای تکرار بدعهدی در برجام است.
اعمال مکرر تحریم های جدید، اصرار بر عدم لغو موثر تحریم ها و ندادن تضمین معتبر، و حتی راه ندادن یک خواننده به آمریکا صرفا به خاطر این که مثلا سربازی اش را سی سال قبل در سپاه گذرانده، همگی گواه این مدعاست که آمریکا بنای کاهش تنش را ندارد و صرفا در صدد دسترسی به مکانیسم ماشه در برجام و تحمیل محدودیت های هسته ای به ایران است.
در چنین شرایطی که سوء نیت آمریکا کاملا برای دولت محترم مُحرز است، چرا برخی حامیان -بر خلاف اغلب حامیان دولت- در توجیه "تنازل" از خطوط قرمز اعلامی رهبر معظم انقلاب، قلم می زنند و سخن می گویند؟!
جدا کردن غیر واقعی "اصول و سیاست نظام" از "دستور العمل مذاکرات" و تلقی این که خطوط قرمز برای چانه زنی است و نه ایستادن بر مبنای آن، تحلیل نادرستی است که می تواند ایران را -در اثر رویکرد غلط دولت گذشته و چینش و اجرای خسارتبار برجام- از حداقل حقوق خود محروم کند و کلاهبرداری پسا برجامی آمریکا را احیا نماید.
ما در مذاکرات، بر سود طرفین در یک توافق "بُرد- بُرد" (پایاپا و متوازن) حرف نمی زنیم که بتوانیم درباره کم و زیاد شدن این سود چانه زنی و تنازل کنیم یا تخفیف بدهیم؛ بلکه بر سر حقوقی می جنگیم که کف آن هم در برجام تضمین نشده است.
ضمنا دوست و دشمن اذعان دارند چیدمان برجام به نحوی بوده که با وجود انجام همه تعهدات توسط ایران در طول سال های 94 تا اواخر سال 98، آمریکا و غرب توانسته اند زیر تعهدات حداقلی خود زده و دبّه کنند.
بنا بر این واقعیت ها، معنا ندارد که ما سقف مطالبه خود را همان "کف بی تضمین حقوق خود در برجام" بدانیم و بازگشت به قالب کلاهبردارانه را بپذیریم. این در حالی است که آمریکا اراده واقعی ندارد، که اگر داشت، دولت بایدن می توانست راسا خروج آمریکا از توافق را جبران، و تحریم ها را به همان شکل محدود قبل، تعلیق کند.
اجمالا این که به اعتبار یقین به اثبات "سوء نیت طرف غربی"، مسئولیت سیاسیون و رسانه های خودی، مطالبه "عدم تنازل از خطوط قرمز صریح و اعلامی رهبر انقلاب" است؛ و نه توجیه تراشی درباره تنازل از این اصول و القای این که دستور العمل ابلاغی تیم مذاکره کننده، غیر از خطوط قرمز است.
✍🏻 #محمد_ایمانی
🇮🇷 @Ammar_media
حرکت بر مبنای خطوط قرمز نظام
سخنگوی محترم دولت امروز گفت "تحریم در حین مذاکرات، بیانگر #سوءنیت و نشان دهنده جدی نبودن طرف غربی در پیشبرد مذاکرات است".
این ارزیابی، ارزیابی دقیق و درستی است و منطبق بر واقعیات، نشان می دهد که نباید به برخی زبان بازی های طرف غربی اعتماد کرد. طرف غربی و غربگرایان همواره ادعا می کنند که مذاکره جای تعامل و تنازل است و "کوتاه بیایید تا توافق شکل بگیرد"!
اما آنچه در عمل از طرف غربی و آمریکایی دیده می شود، اصرار بر حفظ ساختار تحریم ها و ندادن تضمین معتبر برای تکرار بدعهدی در برجام است.
اعمال مکرر تحریم های جدید، اصرار بر عدم لغو موثر تحریم ها و ندادن تضمین معتبر، و حتی راه ندادن یک خواننده به آمریکا صرفا به خاطر این که مثلا سربازی اش را سی سال قبل در سپاه گذرانده، همگی گواه این مدعاست که آمریکا بنای کاهش تنش را ندارد و صرفا در صدد دسترسی به مکانیسم ماشه در برجام و تحمیل محدودیت های هسته ای به ایران است.
در چنین شرایطی که سوء نیت آمریکا کاملا برای دولت محترم مُحرز است، چرا برخی حامیان -بر خلاف اغلب حامیان دولت- در توجیه "تنازل" از خطوط قرمز اعلامی رهبر معظم انقلاب، قلم می زنند و سخن می گویند؟!
جدا کردن غیر واقعی "اصول و سیاست نظام" از "دستور العمل مذاکرات" و تلقی این که خطوط قرمز برای چانه زنی است و نه ایستادن بر مبنای آن، تحلیل نادرستی است که می تواند ایران را -در اثر رویکرد غلط دولت گذشته و چینش و اجرای خسارتبار برجام- از حداقل حقوق خود محروم کند و کلاهبرداری پسا برجامی آمریکا را احیا نماید.
ما در مذاکرات، بر سود طرفین در یک توافق "بُرد- بُرد" (پایاپا و متوازن) حرف نمی زنیم که بتوانیم درباره کم و زیاد شدن این سود چانه زنی و تنازل کنیم یا تخفیف بدهیم؛ بلکه بر سر حقوقی می جنگیم که کف آن هم در برجام تضمین نشده است.
ضمنا دوست و دشمن اذعان دارند چیدمان برجام به نحوی بوده که با وجود انجام همه تعهدات توسط ایران در طول سال های 94 تا اواخر سال 98، آمریکا و غرب توانسته اند زیر تعهدات حداقلی خود زده و دبّه کنند.
بنا بر این واقعیت ها، معنا ندارد که ما سقف مطالبه خود را همان "کف بی تضمین حقوق خود در برجام" بدانیم و بازگشت به قالب کلاهبردارانه را بپذیریم. این در حالی است که آمریکا اراده واقعی ندارد، که اگر داشت، دولت بایدن می توانست راسا خروج آمریکا از توافق را جبران، و تحریم ها را به همان شکل محدود قبل، تعلیق کند.
اجمالا این که به اعتبار یقین به اثبات "سوء نیت طرف غربی"، مسئولیت سیاسیون و رسانه های خودی، مطالبه "عدم تنازل از خطوط قرمز صریح و اعلامی رهبر انقلاب" است؛ و نه توجیه تراشی درباره تنازل از این اصول و القای این که دستور العمل ابلاغی تیم مذاکره کننده، غیر از خطوط قرمز است.
✍🏻 #محمد_ایمانی
🇮🇷 @Ammar_media
💢 دیروز لاپوشانی، امروز تشکیک!
🔹 دولتی داشتیم که با کلان بدهکاران بانکی مماشات می کرد؛ بلکه برخی مدیرانش، در دادن تسهیلات به رانت جویان و پس نگرفتن آن مقصر بودند.
🔹 اما آقای رئیسی، سابقه مبارزه با مفسدان دانه درشت را دارد و مصمم به اصلاح انحرافات بانک هاست.
🔹 او در گام اول، بانک ها را موظف به انتشار اسامی بدهکاران بزرگ کرده است. این البته کافی نیست، اما گام مهمی است که سال گذشته محال می نمود.
🔹دولت قبل، از برداشتن این گام ضروری طفره می رفت و اکنون که قدم اول برداشته شده، باید از آن حمایت کرد و خواستار ادامه مسیر مبارزه شد.
🔹عجیب نیست برخی سیاسیون، با این توجیه که "چون دولت، این تصمیم را گرفته"(!) به تشکیک بپردازند. آنها همان کسانی هستند که در دولت سابق، با رویکرد لاپوشانی و کتمان اسامی کلان بدهکاران همراهی کردند.
🔹دولت و دستگاه قضایی باید اموال بیت المال را پس بگیرندو سوء استفاده کنندگان از تسهیلات تولیدی را به مجازات لازم برسانند؛ اما باید دید سیاست بازانی که امروز ژست مطالبه گری گرفته اند، دیروز گیر شان چه بود که گریبان تسهیلات دهندگان و رانت جویان را نگرفتند؟!
✍️ #محمد_ایمانی
#بانک
🇮🇷 @Ammar_media
🔹 دولتی داشتیم که با کلان بدهکاران بانکی مماشات می کرد؛ بلکه برخی مدیرانش، در دادن تسهیلات به رانت جویان و پس نگرفتن آن مقصر بودند.
🔹 اما آقای رئیسی، سابقه مبارزه با مفسدان دانه درشت را دارد و مصمم به اصلاح انحرافات بانک هاست.
🔹 او در گام اول، بانک ها را موظف به انتشار اسامی بدهکاران بزرگ کرده است. این البته کافی نیست، اما گام مهمی است که سال گذشته محال می نمود.
🔹دولت قبل، از برداشتن این گام ضروری طفره می رفت و اکنون که قدم اول برداشته شده، باید از آن حمایت کرد و خواستار ادامه مسیر مبارزه شد.
🔹عجیب نیست برخی سیاسیون، با این توجیه که "چون دولت، این تصمیم را گرفته"(!) به تشکیک بپردازند. آنها همان کسانی هستند که در دولت سابق، با رویکرد لاپوشانی و کتمان اسامی کلان بدهکاران همراهی کردند.
🔹دولت و دستگاه قضایی باید اموال بیت المال را پس بگیرندو سوء استفاده کنندگان از تسهیلات تولیدی را به مجازات لازم برسانند؛ اما باید دید سیاست بازانی که امروز ژست مطالبه گری گرفته اند، دیروز گیر شان چه بود که گریبان تسهیلات دهندگان و رانت جویان را نگرفتند؟!
✍️ #محمد_ایمانی
#بانک
🇮🇷 @Ammar_media
💢 دولت در این ۸ ماه بر کدام چالش مهم چیره شد؟
✍️ #محمد_ایمانی
دولت #رئیسی شهریور سال گذشته وقتی روی کار آمد، با کسری بودجه ۴۵٠ هزار میلیاردی و بدهی ۱۵٠٠ هزار میلیارد تومانی رو به رو بود. صادرات نفت هم ۴٠٠- ۵٠٠ هزار بشکه بود.
همزمان موعد باز پرداخت بیش از ۵۴ هزار میلیارد تومان بدهی رسیده بود و باید ظرف چند ماه تا پایان سال پرداخت می شد. (ماهانه حدود ۱٠ هزار میلیارد تومان). به اینها علاوه کنید، نقدینگی تقریبا ۹ برابر شده که از مرز ۴٠٠٠ هزار میلیارد تومان عبور کرد و همچنان به عنوان موتور تورم عمل می کند.
اداره دولت با چنان میراثی، بسیار دشوار است اما دولت جدید موفق شد ضمن عبور از گردنه دشوار کسری مذکور، بخشی از بدهی ها را تسویه کند و ضمنا ، کمتر سراغ استقراض برود.
گسترش دیپلماسی اقتصادی و افزایش چشمگیر صادرات نفتی و غیر نفتی در این دوره موجب شد حجم تجارت خارجی غیر نفتی در سال ۱۴٠٠ به میزان ۱٠۱ میلیارد دلار، به آمار سال ۹۶ که اوج اجرای برجام بود، نزدیک شود.
این البته به معنای حل همه مشکلات اقتصادی و به ویژه رکود تورمی موجود (با همه عوارض و خسارات آن) نیست، همچنان که برخی مدیریت ها ذیل دولت، ضعیف و ناموفق عمل کرده اند. اما برآیند کلی نشان می دهد که مدیریت دولت، به ریل درست در دیپلماسی اقتصادی برگشته و تا حدود زیادی توانسته بر فشار تحریم ها چیره شود.
این روند در کنار بهبود برخی شاخص ها موجب شده مراکز اقتصادی جهانی، برای سال جاری رشد بهتری را در مقایسه با سال قبل پیش بینی کنند.
برخی حامیان دولت سابق و بانیان برجام، بهتر از هر کسی می‌دانند که با بی عملی و فرصت سوزی، و تعلیق و انتظار، و اعتماد نا به جا به غرب عهد نشناس، چه بلایی به سر زیرساخت‌های اقتصاد کشور آورده‌اند و آباد کردن آن خرابی‌ها، چقدر زحمت می‌برد و زمان لازم دارد؛
با این وجود، واقعیات را تحریف می کنند تا هم سوء مدیریت خود و هم موفقیت‌های 8 ماهه دولت جدید را بپوشانند. البته برخی رسانه ها و سیاسیون فراتر از این دو اقدام، گویا ماموریت هم دارند که عصا زیر بغل آمریکای محکوم و منفعل در مذاکرات بگذارند.
#روحانی #تورم #نقدینگی #بدهی
🇮🇷 @Ammar_media
✍️ #محمد_ایمانی
دولت #رئیسی شهریور سال گذشته وقتی روی کار آمد، با کسری بودجه ۴۵٠ هزار میلیاردی و بدهی ۱۵٠٠ هزار میلیارد تومانی رو به رو بود. صادرات نفت هم ۴٠٠- ۵٠٠ هزار بشکه بود.
همزمان موعد باز پرداخت بیش از ۵۴ هزار میلیارد تومان بدهی رسیده بود و باید ظرف چند ماه تا پایان سال پرداخت می شد. (ماهانه حدود ۱٠ هزار میلیارد تومان). به اینها علاوه کنید، نقدینگی تقریبا ۹ برابر شده که از مرز ۴٠٠٠ هزار میلیارد تومان عبور کرد و همچنان به عنوان موتور تورم عمل می کند.
اداره دولت با چنان میراثی، بسیار دشوار است اما دولت جدید موفق شد ضمن عبور از گردنه دشوار کسری مذکور، بخشی از بدهی ها را تسویه کند و ضمنا ، کمتر سراغ استقراض برود.
گسترش دیپلماسی اقتصادی و افزایش چشمگیر صادرات نفتی و غیر نفتی در این دوره موجب شد حجم تجارت خارجی غیر نفتی در سال ۱۴٠٠ به میزان ۱٠۱ میلیارد دلار، به آمار سال ۹۶ که اوج اجرای برجام بود، نزدیک شود.
این البته به معنای حل همه مشکلات اقتصادی و به ویژه رکود تورمی موجود (با همه عوارض و خسارات آن) نیست، همچنان که برخی مدیریت ها ذیل دولت، ضعیف و ناموفق عمل کرده اند. اما برآیند کلی نشان می دهد که مدیریت دولت، به ریل درست در دیپلماسی اقتصادی برگشته و تا حدود زیادی توانسته بر فشار تحریم ها چیره شود.
این روند در کنار بهبود برخی شاخص ها موجب شده مراکز اقتصادی جهانی، برای سال جاری رشد بهتری را در مقایسه با سال قبل پیش بینی کنند.
برخی حامیان دولت سابق و بانیان برجام، بهتر از هر کسی می‌دانند که با بی عملی و فرصت سوزی، و تعلیق و انتظار، و اعتماد نا به جا به غرب عهد نشناس، چه بلایی به سر زیرساخت‌های اقتصاد کشور آورده‌اند و آباد کردن آن خرابی‌ها، چقدر زحمت می‌برد و زمان لازم دارد؛
با این وجود، واقعیات را تحریف می کنند تا هم سوء مدیریت خود و هم موفقیت‌های 8 ماهه دولت جدید را بپوشانند. البته برخی رسانه ها و سیاسیون فراتر از این دو اقدام، گویا ماموریت هم دارند که عصا زیر بغل آمریکای محکوم و منفعل در مذاکرات بگذارند.
#روحانی #تورم #نقدینگی #بدهی
🇮🇷 @Ammar_media
💢 ناگفته‌های قصه گندم و ارز ۴۲۰۰ تومانی - ۱
✍ #محمد_ایمانی
۱- اخبار و گزارش‌های مربوط به ماجرای ارز ۴۲۰۰ تومانی و تبعات آن بر اقتصاد، از فروردین ۱۳۹۷، همواره محل بحث رسانه‌ها و کارشناسان بوده است. این موضوع ظرف هفته‌های اخیر، به واسطه گران‌شدن قیمت گندم و روغن مجددا تبدیل به بحث روز شد. هر چند که بانیان آن سوء‌تصمیم بزرگ، با حذف اصل داستان، ژست نگرانی برای معیشت مردم گرفته‌اند و ماجرا را به شکلی تقطیع و تحریف می‌کنند که بتوانند از دولت فعلی، انتقام بگیرند.
این جماعتِ تُهی از صداقت، شرافت و مسئولیت‌پذیری، در روزهای اخیر سعی کرده‌اند با کشیدن شکل مار، عوام‌فریبی کنند و دولت را که میراث‌دار سوء مدیریت‌های فاحش آنهاست، ضعیف و ناکارآمد بازنمایی کنند؛ و حال آنکه دولت، کارهای بزرگی در زمینه مهار مرگ و میرهای کرونایی روزانه بیش از ۷۰۰ نفر، افزایش ۳۰ درصدی صادرات نفت و ۴۰ درصدی صادرات غیرنفتی، تامین بخش مهمی از کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیاردی، تسویه بالغ بر ۵۰ هزار میلیارد تومانی بدهی دولت سابق، کاهش نرخ تورم سالانه از ۶۰ درصد به ۴۳ درصد، حذف صف‌های کیلومتری واکسن و دارو و مرغ و... انجام داده است.
۲- داستان را باید از فروردین سال ۹۷ تعقیب کرد. پس از تصمیم دولت آقای #روحانی مبنی بر اعلام قیمت ۴۲۰۰ تومان برای دلار، روزنامه‌های سازندگی (ارگان حزب کارگزاران) و اعتماد، عناوین اول خود را به این عبارت‌ها اختصاص دادند: «بازگشت #جهانگیری؛ معاون اول رئیس‌جمهور به ستاد فرماندهی اقتصاد کشور بازگشته است»؛ و «بازگشت اسحاق؛ اعتماد از حضور مقتدرانه جهانگیری برای حل بحران ارزی گزارش می‌دهد».
روزنامه حزب کارگزاران، آن روز در طرح تمام قد صفحه اول خود، معاون اول روحانی را به شکل «سوپرمن» کشیده بود که در حال پایین آوردن قیمت #دلار است. اما همان روزنامه، حدود چهار سال بعد (۲۹ دی ۱۴۰۰) از قول آقای مرعشی دبیرکل کارگزاران، تیتر «استخوان در گلو» را برای وضعیت دولت جدید انتخاب کرد.
روزنامه اعتماد هم ۲۲ آبان، تحلیل مشابهی را به قلم یکی از محکومان پرونده «جعل نظرسنجی و فروش اطلاعات به بیگانگان» منتشر کرد و تیتر زد: «دلار ۴۲۰۰ تومانی؛ استخوانی در گلوی دولت». همان فرد، یک هفته بعد (۳۰آذر۱۴۰۰)، با وقاحت بیشتری که نشان می‌داد مدعیان اعتدال و اصلاحات، دولت جدید را گرفتار چه چالش پیچیده‌ای کرده‌اند، در توئیتر نوشت: «دو پوست موز زیر پای دولت است. اول ادامه دلار ۴۲۰۰ تومانی. دوم حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی. انتخاب کنید که کدام گام را برخواهید داشت؟»!
اینها وابسته به همان طیفی هستند که برخی اعضای نشاندار آن، صراحتا گفتند اقتصاد کشور را مین‌گذاری کرده‌اند و هدف شان رساندن کشور به «نقطه جوش» بوده است!
۳- نقطه پایان نهادن بر تصمیم ویرانگری که در دولت قبل اتخاذ شد، یک ضرورت است. آن تصمیم، قیمت گذاری ۴۲۰۰ تومانی، و واگذاری ناهوشمندانه ارز، از جمله برای واردات کالاها بود. اتفاقی که رخ داد، این بود که دولت وقت، ابتدا خزانه را جارو کرد و ۶۰ میلیارد دلار از ذخائر کمیاب ارزی را در شرایط جنگ اقتصادی بر باد داد. سپس، از سال ۱۳۹۹، به نقطه‌ای رسید که تمام بودجه ارزی اختصاص یافته برای واردات کالاهای اساسی را هزینه کرد و هنگامی که کم آورد، بدون سر و صدا سراغ حذف تدریجی ارز واردات رفت. بنابراین، گرانی گسترده بسیاری از کالاها از همان سال ۹۹ آغاز و در سال ۱۴۰۰ تداوم پیدا کرد.
۴- وقتی دولت #رئیسی در اواسط مرداد ۱۴۰۰ روی کار آمد، تمام ارز اختصاص یافته برای واردات کالاهای اساسی، در همان چهار ماه اول سال (چهار ماه آخر دولت روحانی) پیش‌خور شده بود! بر اساس پاسخ روحانی به نامه نوبخت، خزانه در ماه پایانی آن دولت، خالی بود و حتی برخی وزرا و معاونین در جلسه با آقای رئیسی -که هنوز دولتش تشکیل
نشده بود- اعلام میکردند دولت قادر به پرداخت حقوق کارکنان در شهریور ۱۴۰۰ نیست.
سید ابراهیم رئیسی، دولت را نه با خزانه خالی، بلکه با کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیارد تومانی و بدهی ۱۵۰۰ میلیاردی تحویل گرفت. صادرات نفت هم به ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار بشکه کاهش یافته و درآمد نفتی شدیدا افول کرده بود که با اهتمام دولت، به ۱.۵میلیون بشکه افزایش یافت. در واقع، دولت رئیسی از زیر صفر شروع کرد و نه از صفر.
👇ادامه دارد
#ارز_ترجیحی #دلار_جهانگیری #روحانی
🇮🇷 @Ammar_media
✍ #محمد_ایمانی
۱- اخبار و گزارش‌های مربوط به ماجرای ارز ۴۲۰۰ تومانی و تبعات آن بر اقتصاد، از فروردین ۱۳۹۷، همواره محل بحث رسانه‌ها و کارشناسان بوده است. این موضوع ظرف هفته‌های اخیر، به واسطه گران‌شدن قیمت گندم و روغن مجددا تبدیل به بحث روز شد. هر چند که بانیان آن سوء‌تصمیم بزرگ، با حذف اصل داستان، ژست نگرانی برای معیشت مردم گرفته‌اند و ماجرا را به شکلی تقطیع و تحریف می‌کنند که بتوانند از دولت فعلی، انتقام بگیرند.
این جماعتِ تُهی از صداقت، شرافت و مسئولیت‌پذیری، در روزهای اخیر سعی کرده‌اند با کشیدن شکل مار، عوام‌فریبی کنند و دولت را که میراث‌دار سوء مدیریت‌های فاحش آنهاست، ضعیف و ناکارآمد بازنمایی کنند؛ و حال آنکه دولت، کارهای بزرگی در زمینه مهار مرگ و میرهای کرونایی روزانه بیش از ۷۰۰ نفر، افزایش ۳۰ درصدی صادرات نفت و ۴۰ درصدی صادرات غیرنفتی، تامین بخش مهمی از کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیاردی، تسویه بالغ بر ۵۰ هزار میلیارد تومانی بدهی دولت سابق، کاهش نرخ تورم سالانه از ۶۰ درصد به ۴۳ درصد، حذف صف‌های کیلومتری واکسن و دارو و مرغ و... انجام داده است.
۲- داستان را باید از فروردین سال ۹۷ تعقیب کرد. پس از تصمیم دولت آقای #روحانی مبنی بر اعلام قیمت ۴۲۰۰ تومان برای دلار، روزنامه‌های سازندگی (ارگان حزب کارگزاران) و اعتماد، عناوین اول خود را به این عبارت‌ها اختصاص دادند: «بازگشت #جهانگیری؛ معاون اول رئیس‌جمهور به ستاد فرماندهی اقتصاد کشور بازگشته است»؛ و «بازگشت اسحاق؛ اعتماد از حضور مقتدرانه جهانگیری برای حل بحران ارزی گزارش می‌دهد».
روزنامه حزب کارگزاران، آن روز در طرح تمام قد صفحه اول خود، معاون اول روحانی را به شکل «سوپرمن» کشیده بود که در حال پایین آوردن قیمت #دلار است. اما همان روزنامه، حدود چهار سال بعد (۲۹ دی ۱۴۰۰) از قول آقای مرعشی دبیرکل کارگزاران، تیتر «استخوان در گلو» را برای وضعیت دولت جدید انتخاب کرد.
روزنامه اعتماد هم ۲۲ آبان، تحلیل مشابهی را به قلم یکی از محکومان پرونده «جعل نظرسنجی و فروش اطلاعات به بیگانگان» منتشر کرد و تیتر زد: «دلار ۴۲۰۰ تومانی؛ استخوانی در گلوی دولت». همان فرد، یک هفته بعد (۳۰آذر۱۴۰۰)، با وقاحت بیشتری که نشان می‌داد مدعیان اعتدال و اصلاحات، دولت جدید را گرفتار چه چالش پیچیده‌ای کرده‌اند، در توئیتر نوشت: «دو پوست موز زیر پای دولت است. اول ادامه دلار ۴۲۰۰ تومانی. دوم حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی. انتخاب کنید که کدام گام را برخواهید داشت؟»!
اینها وابسته به همان طیفی هستند که برخی اعضای نشاندار آن، صراحتا گفتند اقتصاد کشور را مین‌گذاری کرده‌اند و هدف شان رساندن کشور به «نقطه جوش» بوده است!
۳- نقطه پایان نهادن بر تصمیم ویرانگری که در دولت قبل اتخاذ شد، یک ضرورت است. آن تصمیم، قیمت گذاری ۴۲۰۰ تومانی، و واگذاری ناهوشمندانه ارز، از جمله برای واردات کالاها بود. اتفاقی که رخ داد، این بود که دولت وقت، ابتدا خزانه را جارو کرد و ۶۰ میلیارد دلار از ذخائر کمیاب ارزی را در شرایط جنگ اقتصادی بر باد داد. سپس، از سال ۱۳۹۹، به نقطه‌ای رسید که تمام بودجه ارزی اختصاص یافته برای واردات کالاهای اساسی را هزینه کرد و هنگامی که کم آورد، بدون سر و صدا سراغ حذف تدریجی ارز واردات رفت. بنابراین، گرانی گسترده بسیاری از کالاها از همان سال ۹۹ آغاز و در سال ۱۴۰۰ تداوم پیدا کرد.
۴- وقتی دولت #رئیسی در اواسط مرداد ۱۴۰۰ روی کار آمد، تمام ارز اختصاص یافته برای واردات کالاهای اساسی، در همان چهار ماه اول سال (چهار ماه آخر دولت روحانی) پیش‌خور شده بود! بر اساس پاسخ روحانی به نامه نوبخت، خزانه در ماه پایانی آن دولت، خالی بود و حتی برخی وزرا و معاونین در جلسه با آقای رئیسی -که هنوز دولتش تشکیل
نشده بود- اعلام میکردند دولت قادر به پرداخت حقوق کارکنان در شهریور ۱۴۰۰ نیست.
سید ابراهیم رئیسی، دولت را نه با خزانه خالی، بلکه با کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیارد تومانی و بدهی ۱۵۰۰ میلیاردی تحویل گرفت. صادرات نفت هم به ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار بشکه کاهش یافته و درآمد نفتی شدیدا افول کرده بود که با اهتمام دولت، به ۱.۵میلیون بشکه افزایش یافت. در واقع، دولت رئیسی از زیر صفر شروع کرد و نه از صفر.
👇ادامه دارد
#ارز_ترجیحی #دلار_جهانگیری #روحانی
🇮🇷 @Ammar_media
💢 ناگفته‌های قصه گندم و ارز ۴۲۰۰ تومانی - ۲
✍ #محمد_ایمانی
۵- تصمیم سازی‌های غیر کارشناسی و نمایشی دولت مدعی تدبیر، مانند پایین نگه داشتن غیر واقعی قیمت بنزین و سپس سه برابر کردن آن، و یا اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومانی و سپس حذف بی‌سر و صدای آن، اقدامات نمایشی پر تناقضی است که بیشتر، برای کتمان کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم انجام شد و آثار آن تا سال‌ها باقی خواهد ماند.
یکی از سوء تدبیر‌ها که اکنون آثار خود را نشان می‌دهد، ترجیح واردات گندم و اختصاص ارز برای آن، به جای خرید از کشاورزان به قیمت مناسب و حمایت از تداوم خودکفایی است. یارانه‌ای که می‌شد صرف حمایت از کشاورزان و تولیدکنندگان ایرانی شود، به جیب تولیدکنندگان خارجی و واردکنندگان رفت؛ و حالا که دنیا با بحران کمبود گندم و مواد غذایی مواجه شده، ما هم باید گرفتار این مسئله باشیم.
۶- نهاد دولت، هم پارسال و هم امسال از سوی مجلس، مکلف به اصلاح ابعاد و پیامد‌های سوء تدبیر سال ۹۷ بوده است؛ هر چند که دولت دوازدهم، حاضر به جبران و اصلاح سوء تدبیر خود نشد.
یکی از ابعاد ماجرای واردات با ارز ۴۲۰۰ تومانی، پایین بودن محسوس قیمت بسیاری از اقلام، در مقایسه با کشورهای همسایه است که موجب رواج قاچاق شده است. این، دو سر ضرر برای کشور است. کشوری که دارای مضیقه‌های درآمدی ارزی است، با زحمت فراوان، برای واردات و تامین کالاهای اساسی ارز اختصاص می‌دهد، اما محصولات تامین شده، سر از کشورهای دیگر در می‌آورد و ضمنا، نیاز داخلی را متاثر می‌کند.
چالش دیگری که ضرورت اصلاح روند را دو چندان کرده، تبعات جهانی جنگ میان روسیه و اوکراین است، دو کشوری که قبل از وقوع جنگ، مجموعا یک سوم (۳۰ درصد) گندم، ۷۵درصد از صادرات دانه‌های روغنی و ۲۰درصد ذرت مورد نیاز کشورهای دنیا را تامین میکردند. توقف بخش مهمی از این صادرات، موجب تورم جهانی کم سابقه شده و دامنه آن، در قالب گرانی و کمیابی کالا به کشورهای اروپایی هم رسیده است. در همین شرایط، نرخ تورم در ترکیه، به رقم بی‌سابقه ۷۰درصد افزایش یافته است. در چنین وضعیتی، طبیعی است که تشدید قاچاق از ایران شدت یابد.
۷- نقطه پایان نهادن بر تصمیم اقتصادی خسارت‌باری که چهار سال قبل اتخاذ شد، یک ضرورت است. این،به یک جراحی اورژانسی و اجباری شبیه‌تر است، تا جراحی از موضع اختیار و سر فرصت. فرصت، همان سه سالی بود که در دولت قبل سوزانده شد. اما در عین حال، از این ضرورت و اجبار، نباید جراحی به هر قیمت و به هر روش را استنباط کرد؛ چنانکه لیبرال‌های مدعی تعدیل اقتصادی به فاصله سه دهه، در دولت‌های #هاشمی و #روحانی انجام دادند و رکوردهای تورمی را سر سفره مردم آوردند. عوارض هر جراحی، باید پیش‌بینی و مهار شود.
در موضوع اخیر، آنچه متاسفانه در ۱۲- ۱۳ سال اخیر مغفول مانده، باز توزیع هوشمندانه یارانه‌ای است که باید برای دهک‌های پایین اختصاص یابد. در دولت نهم و دهم، موضوع هدفمند‌سازی یارانه‌ها به درستی در دستور کار قرار گرفت، اما متاسفانه از همان زمان تا امروز، یارانه‌ها به شکل مساوی و غیر هدفمند پرداخت شده، و بیش از مردم مستضعف، به دست طبقات برخوردار و پر مصرف و یا رانت‌خواران رسیده است. این ماجرا، در موارد بسیاری درباره یارانه اختصاصی به مصرف کنندگان و تولید کنندگان رخ داد.
👇ادامه دارد
#ارز_ترجیحی #دلار_جهانگیری #روحانی
🇮🇷 @Ammar_media
✍ #محمد_ایمانی
۵- تصمیم سازی‌های غیر کارشناسی و نمایشی دولت مدعی تدبیر، مانند پایین نگه داشتن غیر واقعی قیمت بنزین و سپس سه برابر کردن آن، و یا اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومانی و سپس حذف بی‌سر و صدای آن، اقدامات نمایشی پر تناقضی است که بیشتر، برای کتمان کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم انجام شد و آثار آن تا سال‌ها باقی خواهد ماند.
یکی از سوء تدبیر‌ها که اکنون آثار خود را نشان می‌دهد، ترجیح واردات گندم و اختصاص ارز برای آن، به جای خرید از کشاورزان به قیمت مناسب و حمایت از تداوم خودکفایی است. یارانه‌ای که می‌شد صرف حمایت از کشاورزان و تولیدکنندگان ایرانی شود، به جیب تولیدکنندگان خارجی و واردکنندگان رفت؛ و حالا که دنیا با بحران کمبود گندم و مواد غذایی مواجه شده، ما هم باید گرفتار این مسئله باشیم.
۶- نهاد دولت، هم پارسال و هم امسال از سوی مجلس، مکلف به اصلاح ابعاد و پیامد‌های سوء تدبیر سال ۹۷ بوده است؛ هر چند که دولت دوازدهم، حاضر به جبران و اصلاح سوء تدبیر خود نشد.
یکی از ابعاد ماجرای واردات با ارز ۴۲۰۰ تومانی، پایین بودن محسوس قیمت بسیاری از اقلام، در مقایسه با کشورهای همسایه است که موجب رواج قاچاق شده است. این، دو سر ضرر برای کشور است. کشوری که دارای مضیقه‌های درآمدی ارزی است، با زحمت فراوان، برای واردات و تامین کالاهای اساسی ارز اختصاص می‌دهد، اما محصولات تامین شده، سر از کشورهای دیگر در می‌آورد و ضمنا، نیاز داخلی را متاثر می‌کند.
چالش دیگری که ضرورت اصلاح روند را دو چندان کرده، تبعات جهانی جنگ میان روسیه و اوکراین است، دو کشوری که قبل از وقوع جنگ، مجموعا یک سوم (۳۰ درصد) گندم، ۷۵درصد از صادرات دانه‌های روغنی و ۲۰درصد ذرت مورد نیاز کشورهای دنیا را تامین میکردند. توقف بخش مهمی از این صادرات، موجب تورم جهانی کم سابقه شده و دامنه آن، در قالب گرانی و کمیابی کالا به کشورهای اروپایی هم رسیده است. در همین شرایط، نرخ تورم در ترکیه، به رقم بی‌سابقه ۷۰درصد افزایش یافته است. در چنین وضعیتی، طبیعی است که تشدید قاچاق از ایران شدت یابد.
۷- نقطه پایان نهادن بر تصمیم اقتصادی خسارت‌باری که چهار سال قبل اتخاذ شد، یک ضرورت است. این،به یک جراحی اورژانسی و اجباری شبیه‌تر است، تا جراحی از موضع اختیار و سر فرصت. فرصت، همان سه سالی بود که در دولت قبل سوزانده شد. اما در عین حال، از این ضرورت و اجبار، نباید جراحی به هر قیمت و به هر روش را استنباط کرد؛ چنانکه لیبرال‌های مدعی تعدیل اقتصادی به فاصله سه دهه، در دولت‌های #هاشمی و #روحانی انجام دادند و رکوردهای تورمی را سر سفره مردم آوردند. عوارض هر جراحی، باید پیش‌بینی و مهار شود.
در موضوع اخیر، آنچه متاسفانه در ۱۲- ۱۳ سال اخیر مغفول مانده، باز توزیع هوشمندانه یارانه‌ای است که باید برای دهک‌های پایین اختصاص یابد. در دولت نهم و دهم، موضوع هدفمند‌سازی یارانه‌ها به درستی در دستور کار قرار گرفت، اما متاسفانه از همان زمان تا امروز، یارانه‌ها به شکل مساوی و غیر هدفمند پرداخت شده، و بیش از مردم مستضعف، به دست طبقات برخوردار و پر مصرف و یا رانت‌خواران رسیده است. این ماجرا، در موارد بسیاری درباره یارانه اختصاصی به مصرف کنندگان و تولید کنندگان رخ داد.
👇ادامه دارد
#ارز_ترجیحی #دلار_جهانگیری #روحانی
🇮🇷 @Ammar_media
💢 ناگفته‌های قصه گندم و ارز ۴۲۰۰ تومانی - ۳
✍ #محمد_ایمانی
۸- علت را باید در فقدان سامانه‌ها و ساز و کارهای شفافیت آفرین در عرصه‌هایی مثل شناسایی دقیق «دهک‌های درآمدی و میزان برخورداری»، «تولید و تجارت و صادرات و واردات» و همچنین «سرنوشت تسهیلات و یارانه‌های کلان اختصاص یافته» جست و جو کرد. شرط نزدیک شدن به عدالت، صرفا عادلانه کردن یارانه پرداختی به مصرف کنندگان و طبقات پایین نیست -که در جای خود، ضرورت دارد- بلکه از آن مهم تر، سرنوشت منابع کلان ارزی و تسهیلات ریالی اختصاص یافته به نام حمایت از تولید و صادرات، و یا واردات کالاست. و در کنار آن، مطالبه‌گری و مواخذه مدیران دولتی و مسئولان بانکی که اهتمامی به سرنوشت تسهیلات کلان واگذار شده نداشته‌اند.
۹- ما مجبور نیستیم بین دو رویکرد غلط، یکی را انتخاب کنیم. هم باید قاطعانه، با واگذاری غیرهدفمند و ناهوشمندانه ارز دولتی و انواع یارانه‌ها که جیب رانت خواران را در ازای تحمیل فشار به مردم پر می‌کند، مخالفت کرد و نقطه پایان بر آن گذاشت؛ و هم از نتیجه گیری غلط و مغالطه بعدی، مبنی بر اینکه «چاره کار، حذف بدون جبران یارانه‌ها و ارز اختصاصی برای واردات کالاهای اساسی است»، اجتناب کرد. این مغالطه هم، نوعا از سوی لیبرال‌های اقتصادی دوآتشه عنوان می‌شود، و حال آنکه حتی در غرب هم، دولت‌های لیبرال مجبور شدند به دولت رفاهی میل کنند و برخی از حمایت‌ها را در نظام تامین اجتماعی احیا کنند. (هر چند که به دلیل انحراف بنیادین آن نظام‌های سیاسی- اقتصادی، موجب رفع بی‌عدالتی و شکاف طبقاتی نشد).
۱۰- فهرست طولانی بی‌تدبیری و سوء تدبیر‌های دولت گذشته، چیزی از مسئولیت دولت مستقر نمی‌کاهد. اولا رفتار دولتمردان، باید در قالب یک کل به هم پیوسته باشد و پازل راهبرد کلان دولت را تکمیل کند. ثانیا بدون روشنگری و تبیین لازم، و در شرایط بمباران رسانه‌ای سنگین از سوی جریان تحریف، نمی‌توان مردم را به عنوان پیشران اصلاحات ضروری اقتصادی بسیج و همراه کرد. ثالثا، باید به موازات اصلاحات، و پیش از آن، تدابیر لازم برای جبران فشارها به مردم، اجرا شود. از طرف دیگر، در کنار اصلاح روند‌های اقتصادی، نباید از مبارزه قاطع و هوشمندانه و بی‌امان با مفسدان اقتصادی و سیاسی که در هم تابیده شده‌اند، غفلت کرد. غده‌های چرکین اقتصادی که در قالب محرومیت معیشتی و فشار اقتصادی بر طبقات پایین خودنمایی کرده، غالبا در اثر مماشات با مفسدان و سودجویان و زالو صفتان پدید می‌آید.
از دو حال خارج نیست. یا باید بر مردم سخت گرفت، یا بر رانت جویان و مفسدان و اخلالگران. بیان امیر مومنان(ع) درباره سیره پیامبر اعظم (ص)، برای بازشناسی مسئولیت دوگانه مسئولان بسیار گویاست: «طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ قَدْ أَحْكَمَ مَرَاهِمَهُ وَ أَحْمَى مَوَاسِمَهُ يَضَعُ ذَلِكَ حَيْثُ الْحَاجَهًْ إِلَيْهِ». پيامبر(ص) طبيبى سیّار براى درمان بيماران بود. مرهمهایی که برای تسکین و شفای دردها می‌گذاشت، محکم و استوار بود؛ اما به این بسنده نمی‌کرد و هر جا که نیاز به داغ نهادن بر زخم و عفونت بود، از گذاشتن داغ‌های سوزان بر موضع عفونت دریغ نمی‌کرد. باید در کنار اصلاح روند‌های غلط اقتصادی که موجب رانت خواری و قاچاق و... می‌شود، ارتکاب جرائم بزرگ اقتصادی را برای مرتکبان، بسیار پر هزینه کرد.
#ارز_ترجیحی #دلار_جهانگیری #روحانی
🇮🇷 @Ammar_media
✍ #محمد_ایمانی
۸- علت را باید در فقدان سامانه‌ها و ساز و کارهای شفافیت آفرین در عرصه‌هایی مثل شناسایی دقیق «دهک‌های درآمدی و میزان برخورداری»، «تولید و تجارت و صادرات و واردات» و همچنین «سرنوشت تسهیلات و یارانه‌های کلان اختصاص یافته» جست و جو کرد. شرط نزدیک شدن به عدالت، صرفا عادلانه کردن یارانه پرداختی به مصرف کنندگان و طبقات پایین نیست -که در جای خود، ضرورت دارد- بلکه از آن مهم تر، سرنوشت منابع کلان ارزی و تسهیلات ریالی اختصاص یافته به نام حمایت از تولید و صادرات، و یا واردات کالاست. و در کنار آن، مطالبه‌گری و مواخذه مدیران دولتی و مسئولان بانکی که اهتمامی به سرنوشت تسهیلات کلان واگذار شده نداشته‌اند.
۹- ما مجبور نیستیم بین دو رویکرد غلط، یکی را انتخاب کنیم. هم باید قاطعانه، با واگذاری غیرهدفمند و ناهوشمندانه ارز دولتی و انواع یارانه‌ها که جیب رانت خواران را در ازای تحمیل فشار به مردم پر می‌کند، مخالفت کرد و نقطه پایان بر آن گذاشت؛ و هم از نتیجه گیری غلط و مغالطه بعدی، مبنی بر اینکه «چاره کار، حذف بدون جبران یارانه‌ها و ارز اختصاصی برای واردات کالاهای اساسی است»، اجتناب کرد. این مغالطه هم، نوعا از سوی لیبرال‌های اقتصادی دوآتشه عنوان می‌شود، و حال آنکه حتی در غرب هم، دولت‌های لیبرال مجبور شدند به دولت رفاهی میل کنند و برخی از حمایت‌ها را در نظام تامین اجتماعی احیا کنند. (هر چند که به دلیل انحراف بنیادین آن نظام‌های سیاسی- اقتصادی، موجب رفع بی‌عدالتی و شکاف طبقاتی نشد).
۱۰- فهرست طولانی بی‌تدبیری و سوء تدبیر‌های دولت گذشته، چیزی از مسئولیت دولت مستقر نمی‌کاهد. اولا رفتار دولتمردان، باید در قالب یک کل به هم پیوسته باشد و پازل راهبرد کلان دولت را تکمیل کند. ثانیا بدون روشنگری و تبیین لازم، و در شرایط بمباران رسانه‌ای سنگین از سوی جریان تحریف، نمی‌توان مردم را به عنوان پیشران اصلاحات ضروری اقتصادی بسیج و همراه کرد. ثالثا، باید به موازات اصلاحات، و پیش از آن، تدابیر لازم برای جبران فشارها به مردم، اجرا شود. از طرف دیگر، در کنار اصلاح روند‌های اقتصادی، نباید از مبارزه قاطع و هوشمندانه و بی‌امان با مفسدان اقتصادی و سیاسی که در هم تابیده شده‌اند، غفلت کرد. غده‌های چرکین اقتصادی که در قالب محرومیت معیشتی و فشار اقتصادی بر طبقات پایین خودنمایی کرده، غالبا در اثر مماشات با مفسدان و سودجویان و زالو صفتان پدید می‌آید.
از دو حال خارج نیست. یا باید بر مردم سخت گرفت، یا بر رانت جویان و مفسدان و اخلالگران. بیان امیر مومنان(ع) درباره سیره پیامبر اعظم (ص)، برای بازشناسی مسئولیت دوگانه مسئولان بسیار گویاست: «طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ قَدْ أَحْكَمَ مَرَاهِمَهُ وَ أَحْمَى مَوَاسِمَهُ يَضَعُ ذَلِكَ حَيْثُ الْحَاجَهًْ إِلَيْهِ». پيامبر(ص) طبيبى سیّار براى درمان بيماران بود. مرهمهایی که برای تسکین و شفای دردها می‌گذاشت، محکم و استوار بود؛ اما به این بسنده نمی‌کرد و هر جا که نیاز به داغ نهادن بر زخم و عفونت بود، از گذاشتن داغ‌های سوزان بر موضع عفونت دریغ نمی‌کرد. باید در کنار اصلاح روند‌های غلط اقتصادی که موجب رانت خواری و قاچاق و... می‌شود، ارتکاب جرائم بزرگ اقتصادی را برای مرتکبان، بسیار پر هزینه کرد.
#ارز_ترجیحی #دلار_جهانگیری #روحانی
🇮🇷 @Ammar_media
💢 پیروزِ جنگ اراده‌ها
✍️ #محمد_ایمانی
از پاییز ۱۳۹۴ تا بهار۱۴۰۲، ۸سال فاصله است. پاییز ۹۴، عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان چند بار گفت "بشار اسد باید برود، ولو با زور"!
هشت سال بعد، روند شکست های آمریکا -و به تبع آن عربستان- در منطقه چنان گسترده شده، که حاکمان ریاض ناچار شدند وزیر خارجه خود (فیصل فرحان) را به دمشق بفرستند و پس از ۱۲ سال از رئیس جمهور سوریه برای شرکت در نشست سران اتحادیه عرب دعوت کنند.
عربستان، سرمایه گذار عمده جنگ در سوریه، عراق، لبنان، فلسطین و یمن بود؛اما فرجام صدها میلیارد دلار هزینه،چیزی جز قدرت گرفتن جبهه مقاومت و هزیمت متحدان آمریکا نبود.
این سرشکستگی به آنجا ختم شد که گاو شیرده آمریکا هم ولو در ظاهر، اظهار فاصله گذاری با کابوی های آمریکایی کند.
از روزی که آمریکا تسخیر غرب آسیا برای کدخدایی جهان را آغاز کرد، تا روزگاری که مجبور به عقب نشینی شد، دو دهه فاصله است.
تغییرات این دو دهه، مرهون مقاومت حکیمانه و دگرگون کردن نقشه دشمنان، از سوی جمهوری اسلامی است؛ راهبری آیت الله خامنه ای و فرماندهی جنگ ضد اشغال و تروریسم از سوی ژنرال سلیمانی که خود را سرباز می نامید.
🇮🇷 @Ammar_media
✍️ #محمد_ایمانی
از پاییز ۱۳۹۴ تا بهار۱۴۰۲، ۸سال فاصله است. پاییز ۹۴، عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان چند بار گفت "بشار اسد باید برود، ولو با زور"!
هشت سال بعد، روند شکست های آمریکا -و به تبع آن عربستان- در منطقه چنان گسترده شده، که حاکمان ریاض ناچار شدند وزیر خارجه خود (فیصل فرحان) را به دمشق بفرستند و پس از ۱۲ سال از رئیس جمهور سوریه برای شرکت در نشست سران اتحادیه عرب دعوت کنند.
عربستان، سرمایه گذار عمده جنگ در سوریه، عراق، لبنان، فلسطین و یمن بود؛اما فرجام صدها میلیارد دلار هزینه،چیزی جز قدرت گرفتن جبهه مقاومت و هزیمت متحدان آمریکا نبود.
این سرشکستگی به آنجا ختم شد که گاو شیرده آمریکا هم ولو در ظاهر، اظهار فاصله گذاری با کابوی های آمریکایی کند.
از روزی که آمریکا تسخیر غرب آسیا برای کدخدایی جهان را آغاز کرد، تا روزگاری که مجبور به عقب نشینی شد، دو دهه فاصله است.
تغییرات این دو دهه، مرهون مقاومت حکیمانه و دگرگون کردن نقشه دشمنان، از سوی جمهوری اسلامی است؛ راهبری آیت الله خامنه ای و فرماندهی جنگ ضد اشغال و تروریسم از سوی ژنرال سلیمانی که خود را سرباز می نامید.
🇮🇷 @Ammar_media
💢 صادرات که افزایش یافته؛ پس پول نفت کجا می رود ؟!
✍️ #محمد_ایمانی
تعبیر سنگ پا، در توصیف وقاحت بانیان و حامیان خسارت های دولت #روحانی، نارسا است.
یکی شان، روزنامه #سازندگی که در تحلیلی با عنوان "بی خوابی رئیسی"، دغذغه رئیس جمهور نسبت به فشار #تورم بر معیشت مردم را به سخره گرفت.
دومی، #عباس_عبدی که در روزنامه #اعتماد نوشت: «چرا در دو دولت #رئیسی و دولت #احمدی‌نژاد به‌رغم بهبود درآمدهاي نفتي، وضع بدتر مي‌شود ولي در دولت #خاتمی و #روحانی، به‌رغم كاهش درآمدهاي نفتي وضع بهتر مي‌شود؟ ارزش صادرات نفت ايران در سال ۱۴۰۱، به ۴۳ميليارد دلار رسيد كه در مقايسه با ۲۶ميليارد دلار در سال ۱۴۰۰ و ۸ميليارد دلار در سال ۱۳۹۹ و ۱۹ميليارد دلار در سال ۱۳۹۸ افزايش چشمگيري داشته و به ميزان ۶۱ميليارد دلار ارزش صادرات نفتي در سال ۱۳۹۷ كه تحريم‌هاي آمريكا احيا شد، نزديك شده. اينكه هر روز به فروش بيشتر نفت افتخار شود، مساله مردم نيست؛ آثار اين فروش در كسب و كار و سفره مردم مهم است».
او به روی خود نمی آورد که دولت موفق شده "بدون #برجام" و با وجود تحریم های دو برابر شده در اثر آن، صادرات نفت را از ۳۰۰ هزار بشکه در اواخر دولت روحانی، به حدود ۱/۵ تا ۱/۹ میلیون بشکه برساند.
مصیبت بزرگ این است که می دانند چه میدان مین گسترده ای را پیش پای دولت بعدی پهن کردند، اما کتمان می کنند.
👈 به چند آمار بر جا مانده عنایت کنید:
🔻 کسری بودجه ۴۸۰ هزار میلیارد تومانی
🔻 جارو کرددن خزانه و پیش‌خور کردن بودجه ارزی سال ۱۴۰۰
🔻 انتشار پول بی پشتوانه ( ۲۰۰ هزار میلیارد تومان) و انفجار نقدینگی،
🔻 بدهی ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومانی
🔻 سررسید اوراق فروخته شده به میزان ۵۳۲ هزار میلیارد تومان
👈 همچنین مرور کنید حجم بدهی ها و تعهدات و انتظارات ایجاد شده در دولت قبل که از سوی دولت فعلی، پرداخت شده است؛ فقط چند نمونه:
🔻تسویه ۲۷۰ هزار میلیاردتومان بدهی سود اوراق
🔻تسویه ۱۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی دولت قبل به صندوق‌های بازنشستگی
🔻اختصاص ۴۰ هزار میلیارد تومان برای رتبه‌بندی معلمان
🔻اختصاص ۵۴ هزارمیلیارد تومان برای تسویه بدهی بانک مرکزی و...
تامین اعتبار این هزینه های هنگفت و نظایر آن (در کنار بودجه عمومی کشور) به واسطه افزایش درآمدهای نفتی و غیر نفتی انجام شده. یعنی با وجود "کسری بودجه ۴۸۰ هزار میلیارد تومانی"، ۴۶۴ هزار میلیارد تومان از بدهی ها و تعهدات دولت قبل هم تسویه شده است.
معیشت مردم، گرفتار تورم سنگینی است و باید چاره جویی شود؛ همچنان که برخی مدیریت های ضعیف باید دستخوش تحول جدی شود و روند های غلط منتهی به توزیع رانت و تولید تورم اصلاح گردد.
اما در عین حال باید عنایت داشت که دولت سابق، کشور را از نظر اقتصادی درست به همان بن بست مد نظر غرب کشانده بود و انتظار شان این بود که کشور در بن بست درآمدی، در ابعادی به مراتب خسارتبار تر از برجام، تسلیم غرب شود.
اما به مدد الهی و تدابیر دولت رئیسی در حوزه دیپلماسی تجاری، این بن بست شکسته شده و نرخ رشد اقتصادی که در دولت دوم روحانی به صفر نزدیک شده بود، اکنون به حدود ۴ درصد رسیده است.
این نرخ می تواند و باید به بالای ۸ درصد برسد و ظرفیت های معطل بسیاری، قابلیت فعال سازی دارد.
#رئیسی #روحانی #ظریف #برجام #زبان_دنیا #زبان_بلدان #غربگدایان #دیوارکشی #سنگ_پای_قزوین
🇮🇷 @Ammar_media
✍️ #محمد_ایمانی
تعبیر سنگ پا، در توصیف وقاحت بانیان و حامیان خسارت های دولت #روحانی، نارسا است.
یکی شان، روزنامه #سازندگی که در تحلیلی با عنوان "بی خوابی رئیسی"، دغذغه رئیس جمهور نسبت به فشار #تورم بر معیشت مردم را به سخره گرفت.
دومی، #عباس_عبدی که در روزنامه #اعتماد نوشت: «چرا در دو دولت #رئیسی و دولت #احمدی‌نژاد به‌رغم بهبود درآمدهاي نفتي، وضع بدتر مي‌شود ولي در دولت #خاتمی و #روحانی، به‌رغم كاهش درآمدهاي نفتي وضع بهتر مي‌شود؟ ارزش صادرات نفت ايران در سال ۱۴۰۱، به ۴۳ميليارد دلار رسيد كه در مقايسه با ۲۶ميليارد دلار در سال ۱۴۰۰ و ۸ميليارد دلار در سال ۱۳۹۹ و ۱۹ميليارد دلار در سال ۱۳۹۸ افزايش چشمگيري داشته و به ميزان ۶۱ميليارد دلار ارزش صادرات نفتي در سال ۱۳۹۷ كه تحريم‌هاي آمريكا احيا شد، نزديك شده. اينكه هر روز به فروش بيشتر نفت افتخار شود، مساله مردم نيست؛ آثار اين فروش در كسب و كار و سفره مردم مهم است».
او به روی خود نمی آورد که دولت موفق شده "بدون #برجام" و با وجود تحریم های دو برابر شده در اثر آن، صادرات نفت را از ۳۰۰ هزار بشکه در اواخر دولت روحانی، به حدود ۱/۵ تا ۱/۹ میلیون بشکه برساند.
مصیبت بزرگ این است که می دانند چه میدان مین گسترده ای را پیش پای دولت بعدی پهن کردند، اما کتمان می کنند.
👈 به چند آمار بر جا مانده عنایت کنید:
🔻 کسری بودجه ۴۸۰ هزار میلیارد تومانی
🔻 جارو کرددن خزانه و پیش‌خور کردن بودجه ارزی سال ۱۴۰۰
🔻 انتشار پول بی پشتوانه ( ۲۰۰ هزار میلیارد تومان) و انفجار نقدینگی،
🔻 بدهی ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومانی
🔻 سررسید اوراق فروخته شده به میزان ۵۳۲ هزار میلیارد تومان
👈 همچنین مرور کنید حجم بدهی ها و تعهدات و انتظارات ایجاد شده در دولت قبل که از سوی دولت فعلی، پرداخت شده است؛ فقط چند نمونه:
🔻تسویه ۲۷۰ هزار میلیاردتومان بدهی سود اوراق
🔻تسویه ۱۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی دولت قبل به صندوق‌های بازنشستگی
🔻اختصاص ۴۰ هزار میلیارد تومان برای رتبه‌بندی معلمان
🔻اختصاص ۵۴ هزارمیلیارد تومان برای تسویه بدهی بانک مرکزی و...
تامین اعتبار این هزینه های هنگفت و نظایر آن (در کنار بودجه عمومی کشور) به واسطه افزایش درآمدهای نفتی و غیر نفتی انجام شده. یعنی با وجود "کسری بودجه ۴۸۰ هزار میلیارد تومانی"، ۴۶۴ هزار میلیارد تومان از بدهی ها و تعهدات دولت قبل هم تسویه شده است.
معیشت مردم، گرفتار تورم سنگینی است و باید چاره جویی شود؛ همچنان که برخی مدیریت های ضعیف باید دستخوش تحول جدی شود و روند های غلط منتهی به توزیع رانت و تولید تورم اصلاح گردد.
اما در عین حال باید عنایت داشت که دولت سابق، کشور را از نظر اقتصادی درست به همان بن بست مد نظر غرب کشانده بود و انتظار شان این بود که کشور در بن بست درآمدی، در ابعادی به مراتب خسارتبار تر از برجام، تسلیم غرب شود.
اما به مدد الهی و تدابیر دولت رئیسی در حوزه دیپلماسی تجاری، این بن بست شکسته شده و نرخ رشد اقتصادی که در دولت دوم روحانی به صفر نزدیک شده بود، اکنون به حدود ۴ درصد رسیده است.
این نرخ می تواند و باید به بالای ۸ درصد برسد و ظرفیت های معطل بسیاری، قابلیت فعال سازی دارد.
#رئیسی #روحانی #ظریف #برجام #زبان_دنیا #زبان_بلدان #غربگدایان #دیوارکشی #سنگ_پای_قزوین
🇮🇷 @Ammar_media
Forwarded from طب مدیا
💢بی‌خبر از تسویه ۱۶۲ هزار میلیارد
بدهی دولت برجام به تامین اجتماعی
✍🏻 #محمد_ایمانی
در حالی که برخی از بیماران از اجحاف شماری از پزشکان هنگام دریافت حق ویزیت گلایه‌مند هستند، یک نماینده مجلس گفت ویزیت پزشکان در ایران 1 دلار است، در حالی که در خارج از کشور برای رفتن به دستشویی باید 1.5 دلار بدهی(!)
#مسعود_پزشکیان نماینده مجلس و وزیر بهداشت در دولت اصلاحات، در گفت‌و‌گو با عصر ایران، در مورد مهاجرت برخی پزشکان گفت: با مکانیزم پرداختی که ما در مملکت درست کردیم و قوانینی که گذاشتیم، طبیعتا این روند روز به روز بدتر می‌شود. حق ویزیت مطب، یک و نیم دلار است این در حالی است در خارج باید یک دلار بدهید که دستشویی بروید.
وی افزود: هر روز مکانیزم پرداخت بدتر می‌کنند. بیمه هم این پول را نمی‌دهد. از آن طرف پزشک را به روستا می‌فرستند که با پولی که می‌دهند حتی زندگی‌اش نمی‌چرخد. آن طرف مرز 40 برابر این‌جا پول می‌دهند. این فشارها را هم ندارند، بار کاری‌شان نیز کمتر است. طبیعتا وقتی این‌طوری باشد، پزشکان ترجیح می‌دهند مهاجرت کنند.
وی تاکید کرد: پزشکان و آنهایی که در کشور می‌مانند مجبورند پول اضافه، سکه و ارز بگیرند و قوانینی که وجود دارد را بشکنند. وقتی قوانینی که ما می‌نویسیم عادلانه نباشد انتظار تبعیت از آن قانون انتظار غیرواقعی است.
درباره این اظهارات چند نکته شایان ذکر است:
1) حافظ می‌گوید «...می با دیگران خورده است و با ما سر گران دارد». آقای پزشکیان از جمله طرفداران دولت سابق است که اصرار بر تصویب و اجرای هر چه زودتر برجام داشت و ضمنا اذعان کرد که برجام را نخوانده و از آن سر هم در نمی‌آورد. خروجی آن روند هیجان‌سالارانه، عوامانه و ضد امنیت ملی در حوزه اقتصادی، جهش تورم به نرخ 60 درصد بود که با همت دولت فعلی 14 درصد کم شده اما همچنان رقم بالا و آزاردهنده‌ای است. به اینها علاوه کنید میراث کسری بودجه و از جمله بدهی انباشته تامین اجتماعی و صندوق‌ها که البته در دولت فعلی بالغ بر 162هزار میلیارد تومان بدهی دولت به تامین اجتماعی تسویه شده است. طبیعی است که این میراث ناترازی بودجه و مالی، در بخش بهداشت و درمان و پزشکی هم تاثیرگذار باشد و منتها آقای پزشکیان هنگامی که این چالش جدی شکل می‌گرفت، با اذعان به بی‌اطلاعی، در حال کف و سوت و هورا کشیدن برای بانیان تورم فعلی بود. به قول معروف؛ «گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست».
2) مسئله مهاجرت برخی پزشکان -به دلایل مختلف حتما جای تامل و بررسی و چاره‌جویی دارد اما متاسفانه در کلان بحث و در یک پردازش معوج رسانه‌ای و سیاسی، اکثریت قاطع اقشار وفادار به کشور و ملت (کسانی که با همه مشکلات، تن به مهاجرت نمی‌دهند) نادیده گرفته می‌شوند.
3) ایران، قطب گردشگری درمانی در منطقه است. و اگر قرار بود مهاجرت، پدیده غالب در حوزه درمان و پزشکی باشد، قطعا کشور ما نمی‌توانست قطب پزشکی و گردشگری سلامت باشد و آورده ارزی به همراه داشته باشد.
4) آقای پزشکیان می‌گوید «آن طرف مرز 40 برابر این‌جا پول می‌دهند» و «در خارج پول دستشویی 1/5 دلار است». خب بزرگوار! اگر به ادعای شما چهل برابر بیشتر در آن طرف مرز می‌دهند، برای یک دستشویی رفتن هم چهل برابر بلکه بیشتر پول دستشویی می‌گیرند و این، غیر از هزینه‌های هنگفت زندگی عادی و مسکن و تغذیه و... است.
5) آقای پزشکیان به جای کلی‌گویی، نمی‌گوید که کجای قانون ایراد دارد و چه اصلاح منطقی می‌شود کرد؟ ایشان عضو کمیسیون بهداشت مجلس است و می‌تواند طرحی که تضمین حمایت همزمان از حقوق پزشکان و بیماران باشد، ارائه دهد. اما به جای کارهای پر زحمتی از این دست، ترجیح می‌دهد به سیاق رویکرد تقلیدی و بدفرجام گذشته در زمینه برجام، همچنان مقلد رسانه‌های زنجیره‌ای و منفی بافی‌های آنان باشد.
روزنامه کیهان
#مجلس #وزیر_بهداشت #برجام #دولت_برجام #روحانی #اصلاحات
@Teb_Media طب‌مدیا
بدهی دولت برجام به تامین اجتماعی
✍🏻 #محمد_ایمانی
در حالی که برخی از بیماران از اجحاف شماری از پزشکان هنگام دریافت حق ویزیت گلایه‌مند هستند، یک نماینده مجلس گفت ویزیت پزشکان در ایران 1 دلار است، در حالی که در خارج از کشور برای رفتن به دستشویی باید 1.5 دلار بدهی(!)
#مسعود_پزشکیان نماینده مجلس و وزیر بهداشت در دولت اصلاحات، در گفت‌و‌گو با عصر ایران، در مورد مهاجرت برخی پزشکان گفت: با مکانیزم پرداختی که ما در مملکت درست کردیم و قوانینی که گذاشتیم، طبیعتا این روند روز به روز بدتر می‌شود. حق ویزیت مطب، یک و نیم دلار است این در حالی است در خارج باید یک دلار بدهید که دستشویی بروید.
وی افزود: هر روز مکانیزم پرداخت بدتر می‌کنند. بیمه هم این پول را نمی‌دهد. از آن طرف پزشک را به روستا می‌فرستند که با پولی که می‌دهند حتی زندگی‌اش نمی‌چرخد. آن طرف مرز 40 برابر این‌جا پول می‌دهند. این فشارها را هم ندارند، بار کاری‌شان نیز کمتر است. طبیعتا وقتی این‌طوری باشد، پزشکان ترجیح می‌دهند مهاجرت کنند.
وی تاکید کرد: پزشکان و آنهایی که در کشور می‌مانند مجبورند پول اضافه، سکه و ارز بگیرند و قوانینی که وجود دارد را بشکنند. وقتی قوانینی که ما می‌نویسیم عادلانه نباشد انتظار تبعیت از آن قانون انتظار غیرواقعی است.
درباره این اظهارات چند نکته شایان ذکر است:
1) حافظ می‌گوید «...می با دیگران خورده است و با ما سر گران دارد». آقای پزشکیان از جمله طرفداران دولت سابق است که اصرار بر تصویب و اجرای هر چه زودتر برجام داشت و ضمنا اذعان کرد که برجام را نخوانده و از آن سر هم در نمی‌آورد. خروجی آن روند هیجان‌سالارانه، عوامانه و ضد امنیت ملی در حوزه اقتصادی، جهش تورم به نرخ 60 درصد بود که با همت دولت فعلی 14 درصد کم شده اما همچنان رقم بالا و آزاردهنده‌ای است. به اینها علاوه کنید میراث کسری بودجه و از جمله بدهی انباشته تامین اجتماعی و صندوق‌ها که البته در دولت فعلی بالغ بر 162هزار میلیارد تومان بدهی دولت به تامین اجتماعی تسویه شده است. طبیعی است که این میراث ناترازی بودجه و مالی، در بخش بهداشت و درمان و پزشکی هم تاثیرگذار باشد و منتها آقای پزشکیان هنگامی که این چالش جدی شکل می‌گرفت، با اذعان به بی‌اطلاعی، در حال کف و سوت و هورا کشیدن برای بانیان تورم فعلی بود. به قول معروف؛ «گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست».
2) مسئله مهاجرت برخی پزشکان -به دلایل مختلف حتما جای تامل و بررسی و چاره‌جویی دارد اما متاسفانه در کلان بحث و در یک پردازش معوج رسانه‌ای و سیاسی، اکثریت قاطع اقشار وفادار به کشور و ملت (کسانی که با همه مشکلات، تن به مهاجرت نمی‌دهند) نادیده گرفته می‌شوند.
3) ایران، قطب گردشگری درمانی در منطقه است. و اگر قرار بود مهاجرت، پدیده غالب در حوزه درمان و پزشکی باشد، قطعا کشور ما نمی‌توانست قطب پزشکی و گردشگری سلامت باشد و آورده ارزی به همراه داشته باشد.
4) آقای پزشکیان می‌گوید «آن طرف مرز 40 برابر این‌جا پول می‌دهند» و «در خارج پول دستشویی 1/5 دلار است». خب بزرگوار! اگر به ادعای شما چهل برابر بیشتر در آن طرف مرز می‌دهند، برای یک دستشویی رفتن هم چهل برابر بلکه بیشتر پول دستشویی می‌گیرند و این، غیر از هزینه‌های هنگفت زندگی عادی و مسکن و تغذیه و... است.
5) آقای پزشکیان به جای کلی‌گویی، نمی‌گوید که کجای قانون ایراد دارد و چه اصلاح منطقی می‌شود کرد؟ ایشان عضو کمیسیون بهداشت مجلس است و می‌تواند طرحی که تضمین حمایت همزمان از حقوق پزشکان و بیماران باشد، ارائه دهد. اما به جای کارهای پر زحمتی از این دست، ترجیح می‌دهد به سیاق رویکرد تقلیدی و بدفرجام گذشته در زمینه برجام، همچنان مقلد رسانه‌های زنجیره‌ای و منفی بافی‌های آنان باشد.
روزنامه کیهان
#مجلس #وزیر_بهداشت #برجام #دولت_برجام #روحانی #اصلاحات
@Teb_Media طب‌مدیا