💢دستور العمل تیم مذاکره کننده
حرکت بر مبنای خطوط قرمز نظام
سخنگوی محترم دولت امروز گفت "تحریم در حین مذاکرات، بیانگر #سوءنیت و نشان دهنده جدی نبودن طرف غربی در پیشبرد مذاکرات است".
این ارزیابی، ارزیابی دقیق و درستی است و منطبق بر واقعیات، نشان می دهد که نباید به برخی زبان بازی های طرف غربی اعتماد کرد. طرف غربی و غربگرایان همواره ادعا می کنند که مذاکره جای تعامل و تنازل است و "کوتاه بیایید تا توافق شکل بگیرد"!
اما آنچه در عمل از طرف غربی و آمریکایی دیده می شود، اصرار بر حفظ ساختار تحریم ها و ندادن تضمین معتبر برای تکرار بدعهدی در برجام است.
اعمال مکرر تحریم های جدید، اصرار بر عدم لغو موثر تحریم ها و ندادن تضمین معتبر، و حتی راه ندادن یک خواننده به آمریکا صرفا به خاطر این که مثلا سربازی اش را سی سال قبل در سپاه گذرانده، همگی گواه این مدعاست که آمریکا بنای کاهش تنش را ندارد و صرفا در صدد دسترسی به مکانیسم ماشه در برجام و تحمیل محدودیت های هسته ای به ایران است.
در چنین شرایطی که سوء نیت آمریکا کاملا برای دولت محترم مُحرز است، چرا برخی حامیان -بر خلاف اغلب حامیان دولت- در توجیه "تنازل" از خطوط قرمز اعلامی رهبر معظم انقلاب، قلم می زنند و سخن می گویند؟!
جدا کردن غیر واقعی "اصول و سیاست نظام" از "دستور العمل مذاکرات" و تلقی این که خطوط قرمز برای چانه زنی است و نه ایستادن بر مبنای آن، تحلیل نادرستی است که می تواند ایران را -در اثر رویکرد غلط دولت گذشته و چینش و اجرای خسارتبار برجام- از حداقل حقوق خود محروم کند و کلاهبرداری پسا برجامی آمریکا را احیا نماید.
ما در مذاکرات، بر سود طرفین در یک توافق "بُرد- بُرد" (پایاپا و متوازن) حرف نمی زنیم که بتوانیم درباره کم و زیاد شدن این سود چانه زنی و تنازل کنیم یا تخفیف بدهیم؛ بلکه بر سر حقوقی می جنگیم که کف آن هم در برجام تضمین نشده است.
ضمنا دوست و دشمن اذعان دارند چیدمان برجام به نحوی بوده که با وجود انجام همه تعهدات توسط ایران در طول سال های 94 تا اواخر سال 98، آمریکا و غرب توانسته اند زیر تعهدات حداقلی خود زده و دبّه کنند.
بنا بر این واقعیت ها، معنا ندارد که ما سقف مطالبه خود را همان "کف بی تضمین حقوق خود در برجام" بدانیم و بازگشت به قالب کلاهبردارانه را بپذیریم. این در حالی است که آمریکا اراده واقعی ندارد، که اگر داشت، دولت بایدن می توانست راسا خروج آمریکا از توافق را جبران، و تحریم ها را به همان شکل محدود قبل، تعلیق کند.
اجمالا این که به اعتبار یقین به اثبات "سوء نیت طرف غربی"، مسئولیت سیاسیون و رسانه های خودی، مطالبه "عدم تنازل از خطوط قرمز صریح و اعلامی رهبر انقلاب" است؛ و نه توجیه تراشی درباره تنازل از این اصول و القای این که دستور العمل ابلاغی تیم مذاکره کننده، غیر از خطوط قرمز است.
✍🏻 #محمد_ایمانی
🇮🇷 @Ammar_media
حرکت بر مبنای خطوط قرمز نظام
سخنگوی محترم دولت امروز گفت "تحریم در حین مذاکرات، بیانگر #سوءنیت و نشان دهنده جدی نبودن طرف غربی در پیشبرد مذاکرات است".
این ارزیابی، ارزیابی دقیق و درستی است و منطبق بر واقعیات، نشان می دهد که نباید به برخی زبان بازی های طرف غربی اعتماد کرد. طرف غربی و غربگرایان همواره ادعا می کنند که مذاکره جای تعامل و تنازل است و "کوتاه بیایید تا توافق شکل بگیرد"!
اما آنچه در عمل از طرف غربی و آمریکایی دیده می شود، اصرار بر حفظ ساختار تحریم ها و ندادن تضمین معتبر برای تکرار بدعهدی در برجام است.
اعمال مکرر تحریم های جدید، اصرار بر عدم لغو موثر تحریم ها و ندادن تضمین معتبر، و حتی راه ندادن یک خواننده به آمریکا صرفا به خاطر این که مثلا سربازی اش را سی سال قبل در سپاه گذرانده، همگی گواه این مدعاست که آمریکا بنای کاهش تنش را ندارد و صرفا در صدد دسترسی به مکانیسم ماشه در برجام و تحمیل محدودیت های هسته ای به ایران است.
در چنین شرایطی که سوء نیت آمریکا کاملا برای دولت محترم مُحرز است، چرا برخی حامیان -بر خلاف اغلب حامیان دولت- در توجیه "تنازل" از خطوط قرمز اعلامی رهبر معظم انقلاب، قلم می زنند و سخن می گویند؟!
جدا کردن غیر واقعی "اصول و سیاست نظام" از "دستور العمل مذاکرات" و تلقی این که خطوط قرمز برای چانه زنی است و نه ایستادن بر مبنای آن، تحلیل نادرستی است که می تواند ایران را -در اثر رویکرد غلط دولت گذشته و چینش و اجرای خسارتبار برجام- از حداقل حقوق خود محروم کند و کلاهبرداری پسا برجامی آمریکا را احیا نماید.
ما در مذاکرات، بر سود طرفین در یک توافق "بُرد- بُرد" (پایاپا و متوازن) حرف نمی زنیم که بتوانیم درباره کم و زیاد شدن این سود چانه زنی و تنازل کنیم یا تخفیف بدهیم؛ بلکه بر سر حقوقی می جنگیم که کف آن هم در برجام تضمین نشده است.
ضمنا دوست و دشمن اذعان دارند چیدمان برجام به نحوی بوده که با وجود انجام همه تعهدات توسط ایران در طول سال های 94 تا اواخر سال 98، آمریکا و غرب توانسته اند زیر تعهدات حداقلی خود زده و دبّه کنند.
بنا بر این واقعیت ها، معنا ندارد که ما سقف مطالبه خود را همان "کف بی تضمین حقوق خود در برجام" بدانیم و بازگشت به قالب کلاهبردارانه را بپذیریم. این در حالی است که آمریکا اراده واقعی ندارد، که اگر داشت، دولت بایدن می توانست راسا خروج آمریکا از توافق را جبران، و تحریم ها را به همان شکل محدود قبل، تعلیق کند.
اجمالا این که به اعتبار یقین به اثبات "سوء نیت طرف غربی"، مسئولیت سیاسیون و رسانه های خودی، مطالبه "عدم تنازل از خطوط قرمز صریح و اعلامی رهبر انقلاب" است؛ و نه توجیه تراشی درباره تنازل از این اصول و القای این که دستور العمل ابلاغی تیم مذاکره کننده، غیر از خطوط قرمز است.
✍🏻 #محمد_ایمانی
🇮🇷 @Ammar_media