💢 تولید ؛ عامل امنیت اقتصاد
📄 متن روایت پویانمادانش تولید عامل امنیت اقتصاد
امروز همه ویروس #کرونا به عنوان یک تهدید بزرگ می شناسند، تهدیدی که در مقابلش بسیار آسیب پذیریم و می‌تونه حتی باعث مرگ ما بشه. #ضدعفونی کردن محیط، شستن دست‌ها و رعایت بهداشت؛ فقط تا حدی می‌تونه این تهدید رو از بین ببره. برای همین توصیه می‌شه که توی خونه بمونیم و خیلی از کارهای عادی رو کنار بگذاریم تا به ویروس مبتلا نشیم.
اما خوب خیلی از ما برای تامین نیازهای ضروری زندگی ناچاریم کارایی رو انجام بدیم؛ مثلا باید سر کار بریم یا باید برای خرید مواد غذایی‌و مایحتاج دیگه از خونه بیرون بیایم، یا حتی به خاطر بیماری‌های دیگه به پزشک مراجعه کنیم و همه اینها ما رو در معرض تهدید یعنی ویروس کرونا قرار میدن.
در واقع #تهدیدها به واسطه‌ی نیازهای ما وارد می‌شن و می‌تونن به ما #آسیب بزنن. برای تامین #امنیت یا باید تهدیدها رو از بین ببریم یا نیازهامون رو مدیریت کنیم یا آسیب‌پذیری‌مون رو کاهش بدیم و یا ترکیبی از اینها رو صورت بدیم. روشنه که نمی‌شه تهدیدها رو از بین برد، از نیازهای ضروری هم نمی‌شه گذشت، پس باید تا حد ممکن آسیب‌پذیری‌مون‌و کاهش بدیم.
مثلا تنفس نیاز ضروری ماست، برای همین ماسک می‌زنیم، یا از دست‌کش استفاده می‌کنیم تا مانع از آلودگی دست‌ها و انتقال #ویروس به بدن‌مون بشیم، اما در نهایت اگر مبتلا بشیم این #سیستم_ایمنی ماست که حرف آخرو می‌زنه و باید دید می‌تونه با ویروس مقابله کنه و بیماری رو کنار بزنه یا نه!؟
این تعریف از امنیت یعنی برقرار توازن بین #تهدیدها در بیرون و #آسیب‌ها در درون رو می‌شه در همه جا دید. از جمله در #اقتصاد. اقتصادی که نیازهای ضروری و غیر قابل چشم پوشی‌ای داره.
مثلا نیاز به تأمین #کالاهای_استراتژیک مثل غذا، دارو، سوخت و مواد اولیه که وابستگی در اون #تحریم رو به یک تهدید بزرگ و بحران‌ساز تبدیل میکنه. یا نیاز به تأمین کالاهای #مصرفی و #واسطه‌ای که اگه #وارداتی و نیازمند ارز باشن، تهدید بزرگی به نام #جنگ_ارزی موثر می‌شه. یا نیاز به تامین #بودجه اداره‌ی کشور که اگه به فروش #نفت وابسته باشه؛ کاهش قیمت یا تحریم فروش نفت رو و همواره به عنوان یک تهدید جدی در کمین اقتصاد قرار می‌ده.
اما یک اقتصاد #درون‌زا و #مولد می‌تونه تهدیدها رو بی‌اثر کنه. اقتصادی که تولید ثروت میکنه، بودجه‌و سرمایه‌ی مورد نیازش رو به دست میاره و به درآمد نفتی وابسته نیست، کالاهای استراتژیک و مواد اولیه رو خودش تولید میکنه و تهدیدی مثل تحریم در اون بی‌اثره. واردات کالاهای مصرفی و واسطه‌ای در اون به حداقل می‌رسه و نه تنها ثروت ارزی کشور از بین نمی‌ره، بلکه تغییر قیمت ارز و تحریم هم تاثیری در ثبات این اقتصاد نداره.
چنین اقتصادی در پایین‌ترین سطح آسیب‌پذیریه و حتی در یک محیط پر از تهدید مقاومه و امنیت بسیار بالایی داره.
🇮🇷 @Ammar_media | @iran_productions
📄 متن روایت پویانمادانش تولید عامل امنیت اقتصاد
امروز همه ویروس #کرونا به عنوان یک تهدید بزرگ می شناسند، تهدیدی که در مقابلش بسیار آسیب پذیریم و می‌تونه حتی باعث مرگ ما بشه. #ضدعفونی کردن محیط، شستن دست‌ها و رعایت بهداشت؛ فقط تا حدی می‌تونه این تهدید رو از بین ببره. برای همین توصیه می‌شه که توی خونه بمونیم و خیلی از کارهای عادی رو کنار بگذاریم تا به ویروس مبتلا نشیم.
اما خوب خیلی از ما برای تامین نیازهای ضروری زندگی ناچاریم کارایی رو انجام بدیم؛ مثلا باید سر کار بریم یا باید برای خرید مواد غذایی‌و مایحتاج دیگه از خونه بیرون بیایم، یا حتی به خاطر بیماری‌های دیگه به پزشک مراجعه کنیم و همه اینها ما رو در معرض تهدید یعنی ویروس کرونا قرار میدن.
در واقع #تهدیدها به واسطه‌ی نیازهای ما وارد می‌شن و می‌تونن به ما #آسیب بزنن. برای تامین #امنیت یا باید تهدیدها رو از بین ببریم یا نیازهامون رو مدیریت کنیم یا آسیب‌پذیری‌مون رو کاهش بدیم و یا ترکیبی از اینها رو صورت بدیم. روشنه که نمی‌شه تهدیدها رو از بین برد، از نیازهای ضروری هم نمی‌شه گذشت، پس باید تا حد ممکن آسیب‌پذیری‌مون‌و کاهش بدیم.
مثلا تنفس نیاز ضروری ماست، برای همین ماسک می‌زنیم، یا از دست‌کش استفاده می‌کنیم تا مانع از آلودگی دست‌ها و انتقال #ویروس به بدن‌مون بشیم، اما در نهایت اگر مبتلا بشیم این #سیستم_ایمنی ماست که حرف آخرو می‌زنه و باید دید می‌تونه با ویروس مقابله کنه و بیماری رو کنار بزنه یا نه!؟
این تعریف از امنیت یعنی برقرار توازن بین #تهدیدها در بیرون و #آسیب‌ها در درون رو می‌شه در همه جا دید. از جمله در #اقتصاد. اقتصادی که نیازهای ضروری و غیر قابل چشم پوشی‌ای داره.
مثلا نیاز به تأمین #کالاهای_استراتژیک مثل غذا، دارو، سوخت و مواد اولیه که وابستگی در اون #تحریم رو به یک تهدید بزرگ و بحران‌ساز تبدیل میکنه. یا نیاز به تأمین کالاهای #مصرفی و #واسطه‌ای که اگه #وارداتی و نیازمند ارز باشن، تهدید بزرگی به نام #جنگ_ارزی موثر می‌شه. یا نیاز به تامین #بودجه اداره‌ی کشور که اگه به فروش #نفت وابسته باشه؛ کاهش قیمت یا تحریم فروش نفت رو و همواره به عنوان یک تهدید جدی در کمین اقتصاد قرار می‌ده.
اما یک اقتصاد #درون‌زا و #مولد می‌تونه تهدیدها رو بی‌اثر کنه. اقتصادی که تولید ثروت میکنه، بودجه‌و سرمایه‌ی مورد نیازش رو به دست میاره و به درآمد نفتی وابسته نیست، کالاهای استراتژیک و مواد اولیه رو خودش تولید میکنه و تهدیدی مثل تحریم در اون بی‌اثره. واردات کالاهای مصرفی و واسطه‌ای در اون به حداقل می‌رسه و نه تنها ثروت ارزی کشور از بین نمی‌ره، بلکه تغییر قیمت ارز و تحریم هم تاثیری در ثبات این اقتصاد نداره.
چنین اقتصادی در پایین‌ترین سطح آسیب‌پذیریه و حتی در یک محیط پر از تهدید مقاومه و امنیت بسیار بالایی داره.
🇮🇷 @Ammar_media | @iran_productions
Telegram
تولید ایران
📺 تولید عامل امنیت اقتصاد
🔹 این تعریف از #امنیت یعنی برقرار توازن بین #تهدیدها در بیرون و #آسیب‌ها در درون رو می‌شه در همه جا دید. از جمله در اقتصاد. اقتصادی که نیازهای ضروری و غیر قابل چشم پوشی‌ای داره.
🔹 مثلا نیاز به تأمین کالاهای مصرفی و واسطه‌ای…
🔹 این تعریف از #امنیت یعنی برقرار توازن بین #تهدیدها در بیرون و #آسیب‌ها در درون رو می‌شه در همه جا دید. از جمله در اقتصاد. اقتصادی که نیازهای ضروری و غیر قابل چشم پوشی‌ای داره.
🔹 مثلا نیاز به تأمین کالاهای مصرفی و واسطه‌ای…
💢 بخرید اما نفروشید!
بخش یکم
بخش پایانی
در بخش‌های قبل این نوشتار از دل روایات به یکی از اصول #عقل_معاش رسیدیم: «کالای سرمایه‌ای رو تا جای ممکن نباید فروخت، اگر هم فروختیم باید پول حاصل از کالای سرمایه‌ای، صرفِ خرید کالای سرمایه‌ای بشه و نباید اون‌رو صرف نیازهای مصرفی و روزمره کرد.»
گفتیم که بدون شک این قاعده فقط برای استفاده از افراد نیست و #نهادها و فراتر از اون‌ها #حکومت‌ها هم باید به این قاعده توجه کنند. حالا بیاید مبتنی بر این اصل کلیدی برخی از سیاست‌ها، اقدامات و بعضا توصیه‌ها رو تحلیل کنیم.
یک مثال روز، برای اقداماتی که امروز در سطح حاکمیت، بر خلاف این اصل کلیدی عمل می‌شه، بحث پرحاشیه‌ی انتقال و فروش زمین‌های بنیاد مستضعفانه. در روزهای گذشته صحبت‌های آقای #فتاح برای برگشت زمین‌ها و املاکی که متعلق به بنیاده اما در اختیار افراد و نهادهای مختلف قرار داره، فارغ از اینکه شیوه و روش طرح اون در فضای رسانه‌ای چقدر درست بود، اما حواشی‌ای ایجاد کرد که حواس همه رو از متن و اصل ماجرا پرت کرد.
خیلی‌ها به این بخش از حرف‌های آقای فتاح توجه نکردن که ایشون به دنبال در اختیار گرفتن این املاک و بعد طبق گفته‌های خودشون فروش اون‌ها هستند تا منابع حاصل از فروش این زمین‌ها رو صرف محرومان و محرومیت‌زدایی کنند! [1] امیدوارم منظور ایشان هزینه‌ی مستقیم پول حاصل از فروش این املاک برای نیازهای روزمره و #مصرفی #محرومان نباشه.
اگر آقای فتاح دنبال یک چنین اقدامی باشن، در واقع می‌خوان با فروش این زمین‌ها و املاک مرغوب، منابعی رو که به دست میارن صرف نیازهای مصرفی و روزمره‌ی #مستضعفین کنند. البته هیچ‌کس منکر حق مستضعفین برای داشتن یک زندگی آبرومند و تامین منابع لازم برای رفع نیازهای حداقلی اون‌ها نیست. البته این املاک باید به بنیاد بگرده، اما اگر بنیاد اون‌ها رو فروخت و صرف مستضعفین کرد و نیازهای اون‌ها رو مثلا برای یک سال آینده تامین کرد؛ آیا این اقدام حکم دادن ماهی به دست مردم اون هم از محل فروش کالاهای سرمایه‌ای رو نداره؟ آیا بهتر نیست از این املاک و دارایی‌ها طوری استفاده بشه که مردم مستضعف ماهی‌گیری یاد بگیرن و به جای تامین #موقت نیازهای اون‌ها، اقدامی برای #تقویت این طبقه‌ی ضعیف و تامین #دائمی نیازهاشون انجام بشه؟
اگر بخوایم طبق قاعده‌ی گفته شده عمل کنیم، یک پیشنهاد می‌تونه این باشه که اگر تصمیم به فروش این املاک گرفته شد، منابع حاصل از فروش، صرفِ ساخت کارخونه و #کارگاه مناسب در #مناطق_محروم بشه. کارخونه‌هایی که سهامداران، کارگران و کارکنان اون‌ها، مستصعفین جامعه باشند. این‌طوری با ایجاد امکان #اشتغال مناسب برای اون‌ها، هم منابع حاصل از فروش کالای سرمایه‌ای، دچار #نابودی_تدریجی نشده و دوباره صرف ایجاد انواع دیگه‌ا‌ی از کالای سرمایه‌ای یعنی کارخونه شده؛ و هم نیازهای #قشر_مستضعف به صورت واقعی و دائمی پوشش داده شده.
در نهایت توجه به این قاعده، ما رو متوجه خیلی از اقدامات و تصمیمات اشتباه دیگه در سطح #حکم‌رانی میکنه؛ که شاید مهم‌ترین اون‌ها، فروش #نفت، #گاز و #منابع_خام و معدنی کشوره، که به صورت عادی توسط دولت‌های مختلف انجام می‌شه و منابع حاصل از فروش این کالاهای سرمایه‌ای، به جای اینکه صرف انواع دیگه از کالاهای سرمایه‌ای مثل کارخونه، خطوط تولید، زیرساخت‌ها و امکانات زیربنایی بشه، صرف نیازهای مصرفی و اصطلاحا تامین منابع برای #بودجه‌ی_جاری و نه #عمرانی دولت می‌شه.
⬅️ منابع
[1] وی با بیان اینکه ارزش ریالی ملک مدرسه فرهنگ در حال حاضر ۲۰۰ میلیارد تومان برآورده می شود، افزود: قطعاً پس از باز پس گیری این ملک به فروش می رسد و پول حاصله، صرف محرومیت زدایی خواهد شد. [منبع]
#عقل_معاش
#بنیاد_مستضعفان
🇮🇷 @Ammar_media
بخش یکم
بخش پایانی
در بخش‌های قبل این نوشتار از دل روایات به یکی از اصول #عقل_معاش رسیدیم: «کالای سرمایه‌ای رو تا جای ممکن نباید فروخت، اگر هم فروختیم باید پول حاصل از کالای سرمایه‌ای، صرفِ خرید کالای سرمایه‌ای بشه و نباید اون‌رو صرف نیازهای مصرفی و روزمره کرد.»
گفتیم که بدون شک این قاعده فقط برای استفاده از افراد نیست و #نهادها و فراتر از اون‌ها #حکومت‌ها هم باید به این قاعده توجه کنند. حالا بیاید مبتنی بر این اصل کلیدی برخی از سیاست‌ها، اقدامات و بعضا توصیه‌ها رو تحلیل کنیم.
یک مثال روز، برای اقداماتی که امروز در سطح حاکمیت، بر خلاف این اصل کلیدی عمل می‌شه، بحث پرحاشیه‌ی انتقال و فروش زمین‌های بنیاد مستضعفانه. در روزهای گذشته صحبت‌های آقای #فتاح برای برگشت زمین‌ها و املاکی که متعلق به بنیاده اما در اختیار افراد و نهادهای مختلف قرار داره، فارغ از اینکه شیوه و روش طرح اون در فضای رسانه‌ای چقدر درست بود، اما حواشی‌ای ایجاد کرد که حواس همه رو از متن و اصل ماجرا پرت کرد.
خیلی‌ها به این بخش از حرف‌های آقای فتاح توجه نکردن که ایشون به دنبال در اختیار گرفتن این املاک و بعد طبق گفته‌های خودشون فروش اون‌ها هستند تا منابع حاصل از فروش این زمین‌ها رو صرف محرومان و محرومیت‌زدایی کنند! [1] امیدوارم منظور ایشان هزینه‌ی مستقیم پول حاصل از فروش این املاک برای نیازهای روزمره و #مصرفی #محرومان نباشه.
اگر آقای فتاح دنبال یک چنین اقدامی باشن، در واقع می‌خوان با فروش این زمین‌ها و املاک مرغوب، منابعی رو که به دست میارن صرف نیازهای مصرفی و روزمره‌ی #مستضعفین کنند. البته هیچ‌کس منکر حق مستضعفین برای داشتن یک زندگی آبرومند و تامین منابع لازم برای رفع نیازهای حداقلی اون‌ها نیست. البته این املاک باید به بنیاد بگرده، اما اگر بنیاد اون‌ها رو فروخت و صرف مستضعفین کرد و نیازهای اون‌ها رو مثلا برای یک سال آینده تامین کرد؛ آیا این اقدام حکم دادن ماهی به دست مردم اون هم از محل فروش کالاهای سرمایه‌ای رو نداره؟ آیا بهتر نیست از این املاک و دارایی‌ها طوری استفاده بشه که مردم مستضعف ماهی‌گیری یاد بگیرن و به جای تامین #موقت نیازهای اون‌ها، اقدامی برای #تقویت این طبقه‌ی ضعیف و تامین #دائمی نیازهاشون انجام بشه؟
اگر بخوایم طبق قاعده‌ی گفته شده عمل کنیم، یک پیشنهاد می‌تونه این باشه که اگر تصمیم به فروش این املاک گرفته شد، منابع حاصل از فروش، صرفِ ساخت کارخونه و #کارگاه مناسب در #مناطق_محروم بشه. کارخونه‌هایی که سهامداران، کارگران و کارکنان اون‌ها، مستصعفین جامعه باشند. این‌طوری با ایجاد امکان #اشتغال مناسب برای اون‌ها، هم منابع حاصل از فروش کالای سرمایه‌ای، دچار #نابودی_تدریجی نشده و دوباره صرف ایجاد انواع دیگه‌ا‌ی از کالای سرمایه‌ای یعنی کارخونه شده؛ و هم نیازهای #قشر_مستضعف به صورت واقعی و دائمی پوشش داده شده.
در نهایت توجه به این قاعده، ما رو متوجه خیلی از اقدامات و تصمیمات اشتباه دیگه در سطح #حکم‌رانی میکنه؛ که شاید مهم‌ترین اون‌ها، فروش #نفت، #گاز و #منابع_خام و معدنی کشوره، که به صورت عادی توسط دولت‌های مختلف انجام می‌شه و منابع حاصل از فروش این کالاهای سرمایه‌ای، به جای اینکه صرف انواع دیگه از کالاهای سرمایه‌ای مثل کارخونه، خطوط تولید، زیرساخت‌ها و امکانات زیربنایی بشه، صرف نیازهای مصرفی و اصطلاحا تامین منابع برای #بودجه‌ی_جاری و نه #عمرانی دولت می‌شه.
⬅️ منابع
[1] وی با بیان اینکه ارزش ریالی ملک مدرسه فرهنگ در حال حاضر ۲۰۰ میلیارد تومان برآورده می شود، افزود: قطعاً پس از باز پس گیری این ملک به فروش می رسد و پول حاصله، صرف محرومیت زدایی خواهد شد. [منبع]
#عقل_معاش
#بنیاد_مستضعفان
🇮🇷 @Ammar_media