💢 بایسته های جمهوری اسلامی ایران در تبدیل تهدید فشار حداکثری به فرصت اقتصاد مقاومتی در سال جهش تولید
کشور ما به دلیل تعلل در پیاده سازی سیاست های کلی ابلاغی اقتصاد مقاومتی که ناظر بر حمایت از تولید داخلی و بکارگیری اقتصاد دانش بنیان است، و با پافشاری بر اجرای اصول شکست خورده نئولیبرالیسم در اقتصاد کشور که در حال تئوریزه کردن سیاست درهای باز، تجارت آزاد، آزادسازی سرمایه، خصوصی سازی همه جانبه، مقررات زدایی و در مجموع حذف دولت از اقتصاد است، لطمات سنگینی را بر پیکره خود وارد آورده است.
اقتصاد مقاومتی با وجود تکیه بر توان و مزایای داخلی، کمک گرفتن از مناسبات خارجی را نفی نمیکند بلکه به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب، اقتصادی درون زا و برون گرا خواهد بود. در واقع نمونه بارز این نوع اقتصاد را ما باید در دوران شکوفایی و رشد کشورهای توسعه یافته بجوییم. مطلق کشورهای غربی و آسیایی که در مناسبات اقتصادی به پیشرفت دست یافتند با اندک مروری بر سیر صعودی آنها میتوانیم حمایت و حفاظت بی چون و چرا از توان داخلی، قطع ارتباطات غیر ضرور با کشورهای خارجی، اعمال تعرفه بر روی واردات خارجی، وضع مالیات های تشویقی و.. را در آنها ببینیم. این حمایت ها که با پشتیبانی کامل دولت از بخش خصوصیِ درونِ کشور انجام میگرفت درست در مقابل نظریه های بازار آزاد بود. در واقع پیشرفت مبتنی بر توان داخلی نردبانی بود که غربی ها با بالا رفتن از آن، آن را پشت سرشان انداختند و اکنون الگوهای تجویزی غلط خودشان را برای دیگر کشورها ارائه میدهند.
متاسفانه در حالی که کشورهایی نظیر چین و روسیه به راه اندازی سیستم های پیام رسان مالیِ بومی روی آورده اند و درحال متنوع سازی ذخایر ارزی خود هستند و حتی فراتر از آن کشورهای عضو پیمان بریکس با کنار گذاشتن دلار از چرخه سیستم پرداختی در مبادلات تجاری خود به ویژه در خرید و فروش نفت، و انعقاد پیمان های پولی دو جانبه ارتباط برقرار میکنند، کشور ما با سهل انگاری در بازی جنگ تنظیمی وزارتخانه های امور خارجه، دفاع و خزانه داری ایالات متحده بعنوان 3 ضلع از 5 ضلع مرکز فرماندهی جنگ اقتصادی علیه ایران، اسیر شده است.
جمهوری اسلامی ایران برای محفوظ ماندن در جنگ اقتصادی ایجاب میکند که با روی آوردن به اقدام نامتقارن، ابتدا در سطح آفندی دلار آمریکا را از چرخه مبادلات مالی-تجاری خود کنار گذاشته که در این ساز و کار میتوان به مواردی چون انعقاد پیمان های پولی دو جانبه و بین المللی کردن ریال، اتخاذ رویکرد دیپلماسی اقتصادی پویا با کشورهای همسایه در قالب عضویت و اقدام فعالانه در سازمان ها و پیمان های منطقه ای نظیر موافقتنامه اوراسیا، پیمان بریکس، طرح یک کمربند-یک راه(راه ابریشم جدید) و حتی سازمان همکاری شانگهای و همچنین پشتوانه سازی نفت برای ریال ایران و عدم خام فروشی آن، اعزام رایزن های بازرگانی و ایجاد سیستم پیام رسان مالی بومی اشاره کرد و همزمان باید در سطح پدآفندی با حفظ و افزایش ذخایر طلای کشور و پرهیز جدی از #خلق_بی_امان_پول توسط سیستم بانکداری و همینطور مدیریت در توزیع و دریافت ارز خارجی بعنوان پشتوانه ای مطمئن در جهت مقابله با تکانه های عظیم اقتصادی و مقاوم سازی اقتصاد کشور در این جنگ تمام عیار اقتصادی گام بردارد.
تحریم های ظالمانه رژیم های غربی و سازمان ملل با وجود آسیب هایی که بر اقتصاد کشور و معیشت طبقه متوسط و پایین جامعه وارد کرده است، اگر با مدیریت هدفمند انقلابی به آن نگریسته شود نعمتی ارزشمند خواهد بود. تحریم های شدید نفتی که در بازه زمانی ۹۱-۱۳۹۰ در کنار تحریم بانک مرکزی و تحریم های ثانویه بر روی کشور اعمال شده است با وجود آنکه هدفی جز قطع جریان ورودی ارز خارجی برای نابودی پول ملی و بحران بودجه ای ندارد اما اگر از قطع اجباری بودجه کشور از درآمدهای نفتی و زدودن دلار آمریکا از سیستم های پرداختی، با استفاده از استراتژی های بلند مدتِ منطبق با سیاست های کلی نظام بهره مناسب برده شود، اقتصاد کشور به نوعی خودکفایی که مرادِ اقتصاد مقاومتی است خواهد رسید.
متاسفانه نسبت درآمدهای مالیاتی کشور به GDP حدود هفت درصد است و حال آنکه میانگین اين شاخص در کشورهای ديگر حداقل 15 درصد است. این مهم نشانگر نبود اراده برای جدایی بندِ ناف بودجه کشور از راههای آسان ولی پرهزینه، بجای اقدامات مطمئن اقتصادی است.
در این مسیر چاره ای جز جایگزین کردن تامین درآمدهای بودجه ای از طریق تعریف پایه های مالیاتی جدید همچون مالیات خانه ها و خودروهای لوکس و همچنین جلوگیری از فرار مالیاتی و تعريف مالیات بر فعالیت های نامولد و سودجویانه با استفاده از اِشراف اطلاعات اقتصادی، نخواهد بود. و همه اینها دانه های تسبیحی هستند که بدون وجود نخِ #اصلاح_نظام_بانکی_کشور سودی نخواهند رسانید.
✍️ابراهیم فیاضی
#حذف_دلار
#اقتصاد_مقاومتی
#اقتصاد
#سیاست_درهای_باز_چین
🇮🇷 @Ammar_media
کشور ما به دلیل تعلل در پیاده سازی سیاست های کلی ابلاغی اقتصاد مقاومتی که ناظر بر حمایت از تولید داخلی و بکارگیری اقتصاد دانش بنیان است، و با پافشاری بر اجرای اصول شکست خورده نئولیبرالیسم در اقتصاد کشور که در حال تئوریزه کردن سیاست درهای باز، تجارت آزاد، آزادسازی سرمایه، خصوصی سازی همه جانبه، مقررات زدایی و در مجموع حذف دولت از اقتصاد است، لطمات سنگینی را بر پیکره خود وارد آورده است.
اقتصاد مقاومتی با وجود تکیه بر توان و مزایای داخلی، کمک گرفتن از مناسبات خارجی را نفی نمیکند بلکه به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب، اقتصادی درون زا و برون گرا خواهد بود. در واقع نمونه بارز این نوع اقتصاد را ما باید در دوران شکوفایی و رشد کشورهای توسعه یافته بجوییم. مطلق کشورهای غربی و آسیایی که در مناسبات اقتصادی به پیشرفت دست یافتند با اندک مروری بر سیر صعودی آنها میتوانیم حمایت و حفاظت بی چون و چرا از توان داخلی، قطع ارتباطات غیر ضرور با کشورهای خارجی، اعمال تعرفه بر روی واردات خارجی، وضع مالیات های تشویقی و.. را در آنها ببینیم. این حمایت ها که با پشتیبانی کامل دولت از بخش خصوصیِ درونِ کشور انجام میگرفت درست در مقابل نظریه های بازار آزاد بود. در واقع پیشرفت مبتنی بر توان داخلی نردبانی بود که غربی ها با بالا رفتن از آن، آن را پشت سرشان انداختند و اکنون الگوهای تجویزی غلط خودشان را برای دیگر کشورها ارائه میدهند.
متاسفانه در حالی که کشورهایی نظیر چین و روسیه به راه اندازی سیستم های پیام رسان مالیِ بومی روی آورده اند و درحال متنوع سازی ذخایر ارزی خود هستند و حتی فراتر از آن کشورهای عضو پیمان بریکس با کنار گذاشتن دلار از چرخه سیستم پرداختی در مبادلات تجاری خود به ویژه در خرید و فروش نفت، و انعقاد پیمان های پولی دو جانبه ارتباط برقرار میکنند، کشور ما با سهل انگاری در بازی جنگ تنظیمی وزارتخانه های امور خارجه، دفاع و خزانه داری ایالات متحده بعنوان 3 ضلع از 5 ضلع مرکز فرماندهی جنگ اقتصادی علیه ایران، اسیر شده است.
جمهوری اسلامی ایران برای محفوظ ماندن در جنگ اقتصادی ایجاب میکند که با روی آوردن به اقدام نامتقارن، ابتدا در سطح آفندی دلار آمریکا را از چرخه مبادلات مالی-تجاری خود کنار گذاشته که در این ساز و کار میتوان به مواردی چون انعقاد پیمان های پولی دو جانبه و بین المللی کردن ریال، اتخاذ رویکرد دیپلماسی اقتصادی پویا با کشورهای همسایه در قالب عضویت و اقدام فعالانه در سازمان ها و پیمان های منطقه ای نظیر موافقتنامه اوراسیا، پیمان بریکس، طرح یک کمربند-یک راه(راه ابریشم جدید) و حتی سازمان همکاری شانگهای و همچنین پشتوانه سازی نفت برای ریال ایران و عدم خام فروشی آن، اعزام رایزن های بازرگانی و ایجاد سیستم پیام رسان مالی بومی اشاره کرد و همزمان باید در سطح پدآفندی با حفظ و افزایش ذخایر طلای کشور و پرهیز جدی از #خلق_بی_امان_پول توسط سیستم بانکداری و همینطور مدیریت در توزیع و دریافت ارز خارجی بعنوان پشتوانه ای مطمئن در جهت مقابله با تکانه های عظیم اقتصادی و مقاوم سازی اقتصاد کشور در این جنگ تمام عیار اقتصادی گام بردارد.
تحریم های ظالمانه رژیم های غربی و سازمان ملل با وجود آسیب هایی که بر اقتصاد کشور و معیشت طبقه متوسط و پایین جامعه وارد کرده است، اگر با مدیریت هدفمند انقلابی به آن نگریسته شود نعمتی ارزشمند خواهد بود. تحریم های شدید نفتی که در بازه زمانی ۹۱-۱۳۹۰ در کنار تحریم بانک مرکزی و تحریم های ثانویه بر روی کشور اعمال شده است با وجود آنکه هدفی جز قطع جریان ورودی ارز خارجی برای نابودی پول ملی و بحران بودجه ای ندارد اما اگر از قطع اجباری بودجه کشور از درآمدهای نفتی و زدودن دلار آمریکا از سیستم های پرداختی، با استفاده از استراتژی های بلند مدتِ منطبق با سیاست های کلی نظام بهره مناسب برده شود، اقتصاد کشور به نوعی خودکفایی که مرادِ اقتصاد مقاومتی است خواهد رسید.
متاسفانه نسبت درآمدهای مالیاتی کشور به GDP حدود هفت درصد است و حال آنکه میانگین اين شاخص در کشورهای ديگر حداقل 15 درصد است. این مهم نشانگر نبود اراده برای جدایی بندِ ناف بودجه کشور از راههای آسان ولی پرهزینه، بجای اقدامات مطمئن اقتصادی است.
در این مسیر چاره ای جز جایگزین کردن تامین درآمدهای بودجه ای از طریق تعریف پایه های مالیاتی جدید همچون مالیات خانه ها و خودروهای لوکس و همچنین جلوگیری از فرار مالیاتی و تعريف مالیات بر فعالیت های نامولد و سودجویانه با استفاده از اِشراف اطلاعات اقتصادی، نخواهد بود. و همه اینها دانه های تسبیحی هستند که بدون وجود نخِ #اصلاح_نظام_بانکی_کشور سودی نخواهند رسانید.
✍️ابراهیم فیاضی
#حذف_دلار
#اقتصاد_مقاومتی
#اقتصاد
#سیاست_درهای_باز_چین
🇮🇷 @Ammar_media