شبیه تعزیه خوانی به نقشِ شِمرَم که...
خودش به گریه خودش را مدام لعنت کرد...!
#سیدسعیدصاحب‌علم

خوبرویان را به بیتی خواند شاعر بی وفا
کاش قدری حضرت عبّاس را هم می‌شناخت..
#سیدسعیدصاحب‌علم

به جای عشق پُر است از امید طالع من
شبی که ماه در آن نیست پُرستاره‌تر است...
#سیدسعیدصاحب‌علم

به بدگویان خود اکنون فقط لبخند خواهم زد
معلّم را چه باک از فحشهای دانش آموزان
#سیدسعیدصاحب‌علم

به لاف دوست تکان می‌دهم سَری به دروغ
چقـدر مَعصیت من خـداپسـندانه‌ست
#سیدسعیدصاحب‌علم

همیشه قامت و پیراهن خودش خیس است
کسی که چتر برای رفیق می‌گیرد...
#سیدسعیدصاحب‌علم

در بزَن سینه‌ی من را و کمی شادم کن
فکر کُن مَسجدم و آخرِ ماهِ صفر است
#سیدسعیدصاحب‌علم

به رَسم بادکنک‌هـا دِلم پُر است امّا
نَخی گره‌زده من را به دست تنهایی...
#سیدسعیدصاحب‌علم

هر دو سُرخیم ولی فاصله‌ی ما از هم
پرده‌هایی‌سـت که در قلبِ انار افتاده
#سیدسعیدصاحب‌علم

همیشه هر که دَم از عاشقی زده تنهاست
نماز آنکه مکبّر شود جماعت نیست...
#سیدسعیدصاحب‌علم

این‌ چشم‌های خیس برازندهٔ تو نیست
محراب را که آینـه‌کـاری نمی‌کنند ...
#سیدسعیدصاحب‌علم

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
خـــدا کند که بمیرم زمـــان دیدن تو
که‌مرگ حین زیارت بجز سعادت نیست
#سیدسعیدصاحب‌علم‌

قهر ما نیز گواهی‌ست به شیدایی‌مان
عشق فیروزهِ اصل است، ترک‌ خواهدخورد
#سیدسعیدصاحب‌علم

هر چه دل از وصل بی‌نصیب بماند
باز دعا می‌کنم نجیب بماند ...
#سیدسعیدصاحب‌علم

شبیه صندوق فطریه‌ای شدم خالی
که در محل ِمسیحی‌نشینِ تهران است
#سیدسعیدصاحب‌علم

به دست خالی خود زُل زدم میان قنوت
چقدر روزی ما انتظار شد؟ کافی‌ست...
#سیدسعیدصاحب‌علم

لبخند و اخم هر دو چروکی به چهره است
وصل و فراق هر دو مرا پیر کرده است
#سیدسعیدصاحب‌علم

دلتنگم آن‌چنان که گمان می‌کنم خدا
با خاکِ رفتگان گِل ما را سرشته است
#سیدسعیدصاحب‌علم

در دلم جایی براى هیچکس غير از تو نیست
گاه يک دنیا فقط با یک نفر پُر مى‌شود
#سیدسعیدصاحب‌علم

چه می‌رسد به من از عشقْ غیرِ حسرت آن
گرسنگی‌ست و بوی غذای همسایه ....
#سیدسعیدصاحب‌علم