در عالم خیالِ خودم چون چراغِ اشک
بر دیده می‌گذارمت ، امّا ندارمت ..
#سعید_بیابانکی

چشم تو را اگرچه خمار آفریده‌اند
آمیزه‌ای زِ شور و شرار آفریده‌اند
#سعید_بیابانکی

چندی‌‌است خو گرفته دلم با ندیدنت
عُمـری نمانده ‌است الهی ببینمت ...
#سعید_بیابانکی

دستی برآر و مثلِ اناری مَرا بچین
ترسم که انتظار کند دانه‌دانه‌ام ...
#سعید_بیابانکی

عمری گذشت و ساخته‌ام با نداشتن
ای دل ! چه خوب بود تو را هم نداشتم ...
#سعید_بیابانکی

یک قطره بوی زلفِ ترت را چکانده‌اند
در عطردان ذوق و بهار آفریده‌اند ...
#سعید_بیابانکی

گهواره‌ای رها شده‌ام ، کاش نیلِ غم
در حقِ من جفا نکند، مادری کند...
#سعید_بیابانکی

چه ریختی سرِ شب در چراغ الکلی‌ام ؟
که نیمه‌روشنم از دور و نیمه‌خاموشم
#سعید_بیابانکی

آرامشی است یکدست تلفیق خواب و مستی
نام دو چشم خود را دارالسلام بگذار ...
#سعید_بیابانکی

ای آسمان من که سراسر ستاره‌ای
تا صبح می‌شمارمت ، امّا ندارمت ...
#سعید_بیابانکی