#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
زِ تربتی که درو کشتهٔ محبّت توست
عجب نباشد اگر بوی جان رسد به مشام
#میلی_مشهدی

مرا از هیبت روز قیامت چند ترسانی؟
چو یار از یار دور افتد ، قیامت آن زمان باشد
#میلی_مشهدی

برخاستم که در پی‌اش اُفتم ، به ناز گفت
بنشین که در خیال محال اوفتاده‌ای ...
#میلی_مشهدی

زِ بس‌که ساده‌دلم، چون تو گرم پیش‌آیی
گمان بَرَم که مگر مهربان من شده‌ای ...
#میلی_مشهدی

یک‌دم نتوانم به خیال تو به سر بُرد
زان‌رو که چو یادِ تو کُنم می‌روم از هوش
#میلی_مشهدی

دلم چگونه تسلّی شود به آمدنی
که با خود از پی رفتن بهانه‌ها دارد
#میلی_مشهدی

شب، خواب پی به حالِ خرابم نمی‌برد
در سینه می‌خلی تو و خوابم نمی‌برد
#میلی_مشهدی

چو به او رسم، سخنها زِ زبان غیر گویم
که به این بهانه شاید به سخن درآرم او را
#میلی_مشهدی

به پیش آشنایان گفتم از لطفش، چه دانستم
که از بیگانگی‌ها شرمساری می‌دهد ما را ...
#میلی_مشهدی

غافل به من رسید و وفا را بهانه ساخت
افکند سر به پیش و حیا را بهانه ساخت
تا از جفای او نرهم خون من نریخت
بیرحم، ترس روز جزا را بهانه ساخت
از بزم تا زِ آمدن من برون رَوَد
برخاست گرم و دادنِ جا را بهانه ساخت
می‌خواست عمرها که شود مهربانِ غیر
نا‌مهربان، ستیزهٔ ما را بهانه ساخت
#میلی_مشهدی

به او کردم سخن امروز گستاخانه در مستی
چه خواهم کرد یا رب سرگرانیهای فردا را
#میلی_مشهدی

بدبختیَم ببین، که شود مانعِ وصال
خوابی که در فراقِ تو هرگز نداشتم
#میلی_مشهدی

به نهان چنان نمایی همه را زِ لطف‌ رویی
که گمان بَرند هر یک که تو خاص ازان اویی
#میلی_مشهدی