چو بر شیرین لبت از رُخ چکد خوی
تمامی آب آن شربت گلاب‌ست ...
#امیرخسرودهلوی

هنگامِ سحر خلق به محراب و دلِ من
زَ ابروی بُتی روی به محرابِ دگر داشت
#امیرخسرودهلوی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
ای به کویت هر سحرگه جای تنها ماندگان
رحمتـی بر چــشمِ خون‌پالای تنها ماندگان
#امیرخسرودهلوی

نظر زِ دیده بدزدم چو بنگرم رویش
که دیده نیز نخواهم که بنگرد سویش
#امیرخسرودهلوی

بر دیگران نوشت بسی نامه وفا
بر حاشیه سلام هم از من دریغ داشت
#امیرخسرودهلوی

زِ ناز بازی چشمت امیدوار شدم
ولی دریغ که چشمت به خوابِ ناز بخفت
#امیرخسرودهلوی

اگر با من زِ بد گفتن خوشی، ای من فدای تو
تو بد می‌کن که من بهر تو استغفار می‌گویم
#امیرخسرودهلوی

روا مدار که از دیدنت شوم محروم
چنین که من به جمالِ تو آرزومندم
#امیرخسرودهلوی

من کشته یک پاسخش، او در سخن با دیگران
من مُردهٔ روح‌اللهم، دَم جانب دیگر دمد ...
#امیرخسرودهلوی

گفتی «دو چشم و دو لبم، زینها کدام آید خوشت؟»
خوردند اگر چه خون من، هر چار خوش می‌آیدَم
#امیرخسرودهلوی

گه گه به ناز شانه کُن آن زلف را، مگر
دلهای دورمانده برون آید از خمی ...
#امیرخسرودهلوی

جانم فدای یاری کو در دلی چو در شد
بیرون نرفت از دل تا جان بیرون نیامد
#امیرخسرودهلوی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
چو در محشر بهم آرند خاک هر کس از هر جا
مرا بس کز سر کویش نشان من برون آید ...
#امیرخسرودهلوی

مردمان منکر عشقند و منم کشتهٔ او
شیوهٔ ما دگر و شیوهٔ مردم دگر است
#امیرخسرو‌دهلوی

گُل چنان بی‌آب شد در عهد رخسارت که گر
خرمنی از گل بسوزی قطره‌ای ندهد گلاب
#امیرخسرو‌دهلوی

شراب در دلم و توبه هم، کجاست قدح؟
که دل بشویم از آن توبه شراب‌آلود ...
#امیرخسرودهلوی

خرد را گفتم اندر عاشقی دخلی بکن، گفتا
غریبم، رسم این کشور منِ مسکین نمی‌دانم
#امیرخسرودهلوی