ای دیده از سرشکِ غمش ، در شبانِ درد
لبریز شو ، که ساغر شُکرانه‌ی منی ...
#شفیعی_کدکنی

من به زبانِ اشکِ خود می‌دهمت سلام و تو
بر سرِ آتشِ دلم همچو زبانه می‌روی ...
#شفیعی_کدکنی

با که گویم که چراغِ شبِ تارم نشدی؟
#شفیعی‌_کدکنی

دیریست به شوق ِدیدنِ فردا گریستم
فردا چو شد به حسرت ِدیروز زیستم
#شفیعی_کدکنی

صدفِ خالیِ افتاده به ساحل بودم
چون گهر، زینتِ آغوش و کنارم نشدی
#شفیعی_کدکنی

از تبار دیگریم و از بهار دیگریم
می‌شویم آغاز از آنجایی که پایانِ شماست
#شفیعی_کدکنی