تو حرفی نذر لب کُن تا دلی خالی‌ کُنم من هم
که بر خود همچو کوه از بی‌صدایی بار می‌گردم
#بیدل_دهلوی

تا سُرمه نگشتیم به چشمش نرسیدیم
در بزم خموشان نفسِ سوخته باب است
#بیدل_دهلوی

هر جزوم از شکسته‌دلی موج می‌زند
من شیشه ریزه‌ام حذر از پای‌مالی‌ام
#بیدل‌_دهلوی

در این ادبکده جز سر به هیچ‌ جا مگذار ...
#بیدل

کسی یا رب مبادا پایمال رشک همچشمی
حنا چندان که بوسد دستِ او خون می‌کند ما را
#بیدل_دهلوی

از الفتِ رفیقان با بی‌کسی بسازید
کس هم‌عنانِ کس نیست، از مرگ امتحان شد
#بیدل_دهلوی

حضور آفتاب از سایه پیدایی نمی‌خواهد
دمی آیم به یادِ خود که او سازد فراموشم
#بیدل_دهلوى

📿🌙
به حرمت رمضان‌ کوش اگر زِ اهل یقینی
#بیدل

در عالم نوازش مطلق، کجاست رد؟
بخشیده‌ است بر همه خود را کریمِ ما
#بیدل_دهلوی

لعلِ تو به حرف آمد و دادیم دل از دست
یعنی به سؤ‌الِ تو جواب است دلِ ما ...
#بیدل_دهلوی