چون یک کتاب کهنه که در روی طاقچه ست
دل مانده است بی تو چه خاکی به سر کند
#سجاد_شهیدی

گفتی مگر به خواب ببینی رخ مرا
دیوانه از خیال تو خوابم نمی‌برد ...
#سجاد_شهیدی

چون یک کتاب کهنه که در روی طاقچه‌ست
دل مانده‌است بی‌تو چه خاکی به سر کُند
#سجاد_شهیدی

گفتم به سرمه: گوشه‌ی چشمش چه کاره‌ای؟
اذنِ دخول خواند و صدا زد که: زائریم ....
#سجاد_شهیدی

گاهی به چشمْ اشک و گهی خنده بر لبم
محصول چشم توست ، چنین کرده با شبم
#سجاد_شهیدی

گفتم به ماه وصف تو را ؛ گفت: آنقدَر
دور زمین طواف کنم تا ببینمش ...
#سجاد_شهیدی

آغوشِ ماست از غمِ بیگانگان تُهی
این سرزمین قلمروی محبوب بوده است
#سجاد_شهیدی

چون لفظِ بر زبان ، که پرید از حضورِ ذهن
هم نیستیم خاطرِ او ، هم مزاحمیم ...
#سجاد_شهیدی

لبریز گفتن‌ است دلت ، گوشِ خویش باش
دنبال دیگران نرو ، آغوشِ خویش باش
#سجاد_شهیدی

چون قرصِ ماهِ رویِ تو از ما دریغ شد
شب قرص‌ِخواب مرهم ما بود، بگذریم
#سجاد_شهیدی

غریق را چه سخن غیر دست و پا زدن است؟
مبین سکوت مرا، غرق احتیاجم من ...
#سجاد_شهیدی