یک‌شب از بخت‌ زبون شمعی نشد همدوش ما
برنخیزد صبح جُز خمیازه از آغوش ما ...
#سلیم_تهرانی

درین چمن که گُلی در بغل بود همه را
چو غنچه چند کُنم من به خود هم‌آغوشی
#سلیم‌_تهرانی

زِ رازداری ما جمع دار خاطر را
زِ گوش تا به لبِ ما هزار فرسنگ است
#سلیم‌_تهرانی

جدا شدیم زِ همصحبتان ، خوش آنروزی
که بود دسته‌ی گُل را حسد به دسته‌ی ما
#سلیم_تهرانی

به معشوق کسی هرگز ندارم چشم آمیزش
به بلبل می‌دهم گُل را اگر در دستِ من باشد
#سلیم_تهرانی

بس که بیند بی‌کسم شبهای هجران همچو شمع
می‌کُند از گریه خاموشم نسیم صبحگاه ...
#سلیم_تهرانی

آزار جهان باعث عیش و طرب ماست
آتش نکند رقص اگر چوب نباشد ...
#سلیم_تهرانی

در دلش از من غباری هست ، پنداری که باز
آب چشمم از برای عذرخواهی می‌رود ...
#سلیم_تهرانی

ما خسته‌ایم و ساقی‌کوثر طبیب ما
#سلیم_تهرانی

بخت در گریه خواهدم دائم
هرچه شور است ، آب می‌طلبد
#سلیم_تهرانی

چو خاک اگرچه ندارد وجود من قدری
برای کوری دشمن نگاه‌دار مرا ...
#سلیم_تهرانی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
محبت تو دم مرگ دستگیر بود ...
#سلیم_تهرانی

به کار خویش کنم ناله ، گو کسی مشنو
کمان کشیده‌ام امّا خودم نشانهٔ خویش
#سلیم_تهرانی

جنون از انقلابِ روزگار آسوده‌ام دارد
شهیدِ کربلای عشقم و محشر نمی‌بینم
#سلیم_تهرانی

می‌کنم در غبارِ خاطرِ خود
آرزوهای کشته را در خاک
#سلیم_تهرانی