چون كفشِ كهنه بی‌كس و تنها مرا گذاشت
روزِ نياز ، هم‌سفرم را شناختم ...
#حسین_جنتی

قسم به "درد" که از هرطرف که می‌بینیش
یکی‌ست، خیره از آن‌سان که حالِ "نادان" است
#حسین_جنتی

مرا سری است که دریافتم زِ روز نخستین
نداده‌اند که بر شانه‌ی زنی بگذارم ...
#حسین_جنتی

به‌جای فاتحه ، دنبالِ خویش آه گذاشت
کسی‌که بر سرِ خلقِ خدا کلاه گذاشت ‌...
#حسین_جنتی

نه وقتِ آن که به هر بستری تنی بِگُذارم
نه مانده است سری تا به دامنی بِگُذارم
#حسین_جنتی

اگر روزی یقین کردی جهان جای کمی دارد
چو من سر در گریبان کُن گریبان عالمی دارد
#حسین_جنتی

گفتم : ای دست! مدد کُن که جوانی بِگُریخت
چنگ در خاک زد و گفت : به سر مشغولم ...
#حسین_جنتی

مرا هرگز نمی‌گنجد ، دو معنی راست در باور
غزل گفتن پس از سعدی
جوانمردی پس از حیـدر
#حسین_جنتی

بسیار داغِ مرگِ عزیزان شمرده‌ایم
ما را کفن کنید‌ ، که ما نیز مُرده‌ایم
#حسین_جنتی

چیزی نمانده از جگرِ ما که سال‌هاست
دندانِ صبر بر سرِ دندان فشرده‌ایم
#حسین_جنتی

گویا خبرِ خوش نَتَوان از تو شنیدن
چون قهقهه از خانه‌ی درگیرِ عزایی
#حسین_جنتی

اگر اینان مسلمانند ، یارب کافرم گَردان
وگر من کافرم از مسلکِ ایشان بَرم‌گَردان
#حسین_جنتی

دَمی ای شیخ ! در آیینه بنگر ، چیست آیینت؟
که اینسان هرکه را من دیده‌ام رَم کرده از دینت
#حسین_جنتی