کاهیده است بس‌که تن ما ز قید عشق
طوقِ گلوی ما شده زنجیر پای ما
#غنی_کشمیری

مرگ گوارا شود ، موی چو گردد سپید
لذّت دیگر بود ، خوابِ دَمِ صبح را...
#غنی_کشمیری

هرکس کشیده آرزویِ خویش در کنار
من دستِ خویش در بغلِ خود کشیده‌ام
#غنی_کشمیری

موی سر کردم سفید امّا خیالت در سَر است
#غنی_کشمیری

چشمِ خوبان از غبارِ خاطرِ ما روشن ‌است
در سیه‌بختی شریکِ سرمه‌دان افتاده‌ایم
#غنی‌_کشمیری

چون آستین همیشه جبینم زِ چین پُر است 
یعنی دلم زِ دست تو ای نازنین پُر است
#غنی_کشمیری

گشتیم زنده‌ درگور از بس درین غم‌آباد
کردیم خاک بر سر در ماتمِ عزیزان ...
#غنی_کشمیری

بالش خوبان دگر از پَر است
شوخِ مرا فتنه به زیرِ سَر است
#غنی_کشمیری

سنگین دل است هرکه بظاهر ملایم است
پنهان درونِ پنبه نگر پنبه دانه را ...
#غنی_کشمیری

هرکس به درگهِ کرمت بُرد تحفه‌ای
ما را ز دستِ خالیِ خود ، آستین پُر است
#غنی_کشمیری

روزِ خوش در زندگی هرگز نصیبِ ما نشد
عمر در ماتم به سر بردیم چون شمعِ مزار
#غنی_کشمیری