Forwarded from مطالب و تحلیل‌های اقتصادی
#برجام #ایران #آمریکا #چین #توافق #اقتصاد_ایران
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
Forwarded from مطالب و تحلیل‌های اقتصادی
#برجام #ایران #آمریکا #چین #توافق #اقتصاد_ایران
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
Forwarded from تحلیلی سیاسی کنکاش(Saman Soroosh) (saman soroosh)
❇️"ساختار را زیر و رو کردیم؛ #اروپایی‌ها نه تنها به وعده کانال مالی عمل نکردند، بلکه برای جلب رضایت آمریکا به برنامه #موشکی ایران از طریق سازمان ملل فشار وارد کردند"
♨️ ۱۴ فروردین ۹۸ | #ظریف، وزیر امور خارجه: اروپایی‌ها نه تنها نتوانسته‌اند به وعده راه‌اندازی کانال مالی عمل کنند، بلکه تلاش می‌کنند رضایت « #دونالد۰ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا را جلب کنند! بعد از گذشت یک سال از کناره‌گیری غیرقانونی ایالات متحده از #برجام، اروپا نمی‌تواند اراده‌ای سیاسی برای مقابله با تروریسم اقتصادی ایالات متحده گردهم آورد
🔹 ۱۳ فروردین ۹۸ | سه کشور #اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در نامه‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد، با مطرح‌کردن ادعاهایی، از دبیرکل سازمان ملل متحد درخواست کردند تا گزارشی درباره فعالیت #موشک‌های۰بالستیک ایران ارائه دهد!
🔶 ۱۹ بهمن ۹٧ | #ظریف در گفتگو با شبکه روسیاالیوم: سازوکار مالی ایران با اروپا، نشان دهنده اراده و خواسته اتحادیه اروپا است؛ #اینستکس می‌تواند بخوبی عمل کند و روش هوشمندی برای دور زدن تحریم‌هاست
🔹 ۱۵ مرداد ۹۷ | ظریف: این دفعه، #دنیا پشت ما ایستاده است
🔶 ۱۴ شهریور ۹۶ | ظریف: #اروپا، #برجام را بدون آمریکا هم ادامه می‌دهد؛ ما ساختار را زیر و رو کردیم
🔸 ۹ خرداد ۹۲ | روحانی: ای امان، ای امان از شعارهای #بی‌محتوا؛ سیاست‌خارجی، شناخت دنیا را می‌خواهد، سیاست خارجی، شناخت قدرت‌های‌خارجی را می‌طلبد؛ والله‌العظیم!
@Saman_soroosh96
♨️ ۱۴ فروردین ۹۸ | #ظریف، وزیر امور خارجه: اروپایی‌ها نه تنها نتوانسته‌اند به وعده راه‌اندازی کانال مالی عمل کنند، بلکه تلاش می‌کنند رضایت « #دونالد۰ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا را جلب کنند! بعد از گذشت یک سال از کناره‌گیری غیرقانونی ایالات متحده از #برجام، اروپا نمی‌تواند اراده‌ای سیاسی برای مقابله با تروریسم اقتصادی ایالات متحده گردهم آورد
🔹 ۱۳ فروردین ۹۸ | سه کشور #اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در نامه‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد، با مطرح‌کردن ادعاهایی، از دبیرکل سازمان ملل متحد درخواست کردند تا گزارشی درباره فعالیت #موشک‌های۰بالستیک ایران ارائه دهد!
🔶 ۱۹ بهمن ۹٧ | #ظریف در گفتگو با شبکه روسیاالیوم: سازوکار مالی ایران با اروپا، نشان دهنده اراده و خواسته اتحادیه اروپا است؛ #اینستکس می‌تواند بخوبی عمل کند و روش هوشمندی برای دور زدن تحریم‌هاست
🔹 ۱۵ مرداد ۹۷ | ظریف: این دفعه، #دنیا پشت ما ایستاده است
🔶 ۱۴ شهریور ۹۶ | ظریف: #اروپا، #برجام را بدون آمریکا هم ادامه می‌دهد؛ ما ساختار را زیر و رو کردیم
🔸 ۹ خرداد ۹۲ | روحانی: ای امان، ای امان از شعارهای #بی‌محتوا؛ سیاست‌خارجی، شناخت دنیا را می‌خواهد، سیاست خارجی، شناخت قدرت‌های‌خارجی را می‌طلبد؛ والله‌العظیم!
@Saman_soroosh96
Forwarded from مطالب و تحلیل‌های اقتصادی
#برجام #ایران #آمریکا #چین #توافق #اقتصاد_ایران
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
#چین مهم ترین و بزرگترین صادر کننده کالا و دریافت کننده پول در #دنیا به حساب می آید ( یک اقتصاددان می خواند صادرکننده #تورم_منفی ) و در طرف مقابل #آمریکا به عنوان بزرگترین وارد کننده کالا و خدمات در دنیا، و صادر کننده پول - #دلار - به تجارت جهانی ست (یک #اقتصاددان می خواند صادر کننده تورم مثبت)؛ با رشد اقتصادی پیش بینی شده برای چین، بنظر می رسد در سال 2025 اقتصاد چین گوی رقابت را نسبت به اقتصاد آمریکا ربوده و به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان قد علم کند. به دلایل متعددی که از حوصله این بحث خارج است، این موضوع با توجه به مقدمه گفته شده، نابود کننده تجارت جهانی و اقتصاد آمریکا خواهد بود.
#آمریکا هر کاری می کند تا این روند را متوقف کند و مقامات آمریکا نهایت تلاش خود را می کنند تا اجازه تداوم رشد اقتصادی چین را ندهند، گزینه های پیش رو شامل تحریم، گزینه نظامی و محدود کردن ورود انرژی یا کالای اولیه به چین با روش های اقتصادی است، دو گزینه اول منتفی ست، به دلیل قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی چین و سرمایه گذاری های بزرگی که چینی ها در آمریکا انجام داده اند، گزینه سوم اما گزینه ظریفی بنظر می رسد، اینکه چین امکان اینکه روی واردات انرژی برنامه ریزی بدون ریسک داشته باشد را از دست بدهد.
در دنیا سه کشور مهم صادر کننده انرژی وجود دارد که جزو متحدین آمریکا به حساب نمی آیند و در واقع آمریکا تسلط کافی بر منابع و تصمیمات آنها ندارد، روسیه، ونزوئلا و ایران؛ روسیه به خودی خود شریک اقتصادی کم ریسکی برای چین محسوب نمی شود، و به نوعی با آمریکا در موضوع مهار چین منافع مشترک منطقه ای نیز دارد، گزینه دوم ونزوئلا ست، که صادرات نفت و انرژی از ونزوئلا به چین کاملا غیر اقتصادی ست و در نهایت در صورت وقوع، اجازه تولید با قیمت های رقابتی را از چین به دلیل افزایش هزینه تولید می گیرد، در دنیا تنها کشوری که متحد آمریکا نیست، و امکان صادرات اقتصادی نفت و انرژی به این کشور را دارد، #ایران است.
نظر نگارنده این است که ایالات متحده آمریکا هر کاری می کند تا صادرات ایران را به چین محدود کند، چه با بهانه تحریم، چه #برجام ، آمریکا نیاز دارد با ایران در این موضوع توافق کند. به عنوان یک تحلیلگر اقتصادی، انتظار دستیابی به یک توافق، یا ایجاد یک فهم مشترک متقابل را در ماه های آینده بسیار زیاد تلقی می کنم.
در اخبار این روزها، درخواست #ترامپ برای خروج شرکت های آمریکایی از چین، نزدیکی روابط #آمریکا با #روسیه ، و همچنین حمایت همه جانبه چین از واردات نفت از ایران، شاهدی بر این تحلیل تلقی می شود.
#شهاب_موسوی
Forwarded from موج آخر
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM