Chess | شطرنج آچمز
سالروز اولین دفاع آلخین در چنین روزی در سال 1929 "الکساندر آلخین" روس (با پرچم فرانسه) با پیروزی 15.5 بر 9.5 مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس (با پرچم آلمان) از عنوان قهرمانی اش دفاع کرد. رویارویی در شهرهای مختلف آلمان و هلند برگزار شد که "امانوئل لاسکر" (دومین…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لحظاتی از رویارویی قهرمانی جهان 1929 که "آلخین" و "بوگولیوبوف" پس از پایان یکی از دیدارها مشغول بررسی اش هستند. در آن رویارویی "آلخین" با نتیجه 15.5 بر 9.5 به پیروزی رسید و برای نخستین بار از عنوان قهرمانی اش دفاع کرد.
@Achmaz #WCC1929 #Video
#Alekhine #EfimBogoljubov
@Achmaz #WCC1929 #Video
#Alekhine #EfimBogoljubov
سالروز دومین دفاع آلخین
در چنین روزی در سال 1934 "الکساندر آلخین" روس با پرچم فرانسه با پیروزی مجدد مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس که پس از ماجرای تورنمنت مانهایم 1914، آلمانی شده بود، برای دومین بار از عنوان قهرمانی جهانش دفاع کرد.
از نکات جالب توجه این رویارویی می توان به برگزاری اش در شهرهای مختلف آلمان نازی و همچنین 7 پیروزی مهره سیاه اشاره داشت.
با وجود حریف قدری همچون "خوزه رائول کاپابلانکا" که تاج سلطنت را در سال 1927 به آلخین داده بود و دیگر بازیکنان تازه مطرح شده، انتخاب مجدد بوگولیوبوف به عنوان حریف، آلخین را متوجه انتقاداتی کرد. او چند سال پیش از آن نیز پیشنهاد کاپابلانکا برای رویارویی انتقامی به بهانه هایی رد کرد و با استفاده از قوانین وقت، با پذیرش پیشنهاد همین بوگولیوبوف ضعیف تر که دوست و هموطن سابقش بود، از عنوانش دفاع کرد. هرچند که بسیاری معتقدند که اگر کاپابلانکا در زمانی که قهرمان جهان بود آن قدر به رقبا (به ویژه بر سر مسائل مالی و تضمین جایزه) سخت نمی گرفت، آلخین هم با او مقابله به مثل نمی کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1934
#Alekhine #EfimBogoljubov
در چنین روزی در سال 1934 "الکساندر آلخین" روس با پرچم فرانسه با پیروزی مجدد مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس که پس از ماجرای تورنمنت مانهایم 1914، آلمانی شده بود، برای دومین بار از عنوان قهرمانی جهانش دفاع کرد.
از نکات جالب توجه این رویارویی می توان به برگزاری اش در شهرهای مختلف آلمان نازی و همچنین 7 پیروزی مهره سیاه اشاره داشت.
با وجود حریف قدری همچون "خوزه رائول کاپابلانکا" که تاج سلطنت را در سال 1927 به آلخین داده بود و دیگر بازیکنان تازه مطرح شده، انتخاب مجدد بوگولیوبوف به عنوان حریف، آلخین را متوجه انتقاداتی کرد. او چند سال پیش از آن نیز پیشنهاد کاپابلانکا برای رویارویی انتقامی به بهانه هایی رد کرد و با استفاده از قوانین وقت، با پذیرش پیشنهاد همین بوگولیوبوف ضعیف تر که دوست و هموطن سابقش بود، از عنوانش دفاع کرد. هرچند که بسیاری معتقدند که اگر کاپابلانکا در زمانی که قهرمان جهان بود آن قدر به رقبا (به ویژه بر سر مسائل مالی و تضمین جایزه) سخت نمی گرفت، آلخین هم با او مقابله به مثل نمی کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1934
#Alekhine #EfimBogoljubov
Forwarded from Chess | شطرنج آچمز (RM)
سالروز دومین دفاع آلخین
در چنین روزی در سال 1934 "الکساندر آلخین" روس با پرچم فرانسه با پیروزی مجدد مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس که پس از ماجرای تورنمنت مانهایم 1914، آلمانی شده بود، برای دومین بار از عنوان قهرمانی جهانش دفاع کرد.
از نکات جالب توجه این رویارویی می توان به برگزاری اش در شهرهای مختلف آلمان نازی و همچنین 7 پیروزی مهره سیاه اشاره داشت.
با وجود حریف قدری همچون "خوزه رائول کاپابلانکا" که تاج سلطنت را در سال 1927 به آلخین داده بود و دیگر بازیکنان تازه مطرح شده، انتخاب مجدد بوگولیوبوف به عنوان حریف، آلخین را متوجه انتقاداتی کرد. او چند سال پیش از آن نیز پیشنهاد کاپابلانکا برای رویارویی انتقامی به بهانه هایی رد کرد و با استفاده از قوانین وقت، با پذیرش پیشنهاد همین بوگولیوبوف ضعیف تر که دوست و هموطن سابقش بود، از عنوانش دفاع کرد. هرچند که بسیاری معتقدند که اگر کاپابلانکا در زمانی که قهرمان جهان بود آن قدر به رقبا (به ویژه بر سر مسائل مالی و تضمین جایزه) سخت نمی گرفت، آلخین هم با او مقابله به مثل نمی کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1934
#Alekhine #EfimBogoljubov
در چنین روزی در سال 1934 "الکساندر آلخین" روس با پرچم فرانسه با پیروزی مجدد مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس که پس از ماجرای تورنمنت مانهایم 1914، آلمانی شده بود، برای دومین بار از عنوان قهرمانی جهانش دفاع کرد.
از نکات جالب توجه این رویارویی می توان به برگزاری اش در شهرهای مختلف آلمان نازی و همچنین 7 پیروزی مهره سیاه اشاره داشت.
با وجود حریف قدری همچون "خوزه رائول کاپابلانکا" که تاج سلطنت را در سال 1927 به آلخین داده بود و دیگر بازیکنان تازه مطرح شده، انتخاب مجدد بوگولیوبوف به عنوان حریف، آلخین را متوجه انتقاداتی کرد. او چند سال پیش از آن نیز پیشنهاد کاپابلانکا برای رویارویی انتقامی به بهانه هایی رد کرد و با استفاده از قوانین وقت، با پذیرش پیشنهاد همین بوگولیوبوف ضعیف تر که دوست و هموطن سابقش بود، از عنوانش دفاع کرد. هرچند که بسیاری معتقدند که اگر کاپابلانکا در زمانی که قهرمان جهان بود آن قدر به رقبا (به ویژه بر سر مسائل مالی و تضمین جایزه) سخت نمی گرفت، آلخین هم با او مقابله به مثل نمی کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1934
#Alekhine #EfimBogoljubov
سالروز قهرمانی جهان آلخین
در سال 1927 در چنین روزی "الکساندر آلخین" با غلبه بر "خوزه رائول کاپابلانکا"، چهارمین قهرمان تاریخ شطرنج لقب گرفت.
در رویارویی قهرمانی جهان 1927 که در بوئنوس آیرس آرژانتین برگزار شد "آلخین" روس که پس از انقلاب روسیه، تابعیتش را به فرانسه تغییر داده بود در حالی پس از 34 دیدار نفس گیر با کسب 6 برد، 3 باخت و 25 تساوی فاتح رویارویی شد که پیش از آن حتی موفق به کسب 1 پیروزی در برابر "کاپابلانکا" ی اسطوره ای نشده بود.
از آنجا که "آلخین" پیش از این رویارویی، در دوازده بازی ای که با "کاپابلانکا" داشت حتی یک بار هم پیروز نشده بود اغلب کارشناسان او را بازنده این رویارویی می دانستند اما خود "آلخین" پیش از آغاز رویارویی گفت: "من با بازی قهرمان جهان (کاپابلانکا) کاملاً آشنا هستم و هیچ نکته مبهمی برایم وجود ندارد و برای مصاف کاملاً آماده ام. با این وجود تصورش را هم نمی توانم بکنم که چگونه خواهم توانست شش بازی را از وی ببرم اما از طرف دیگر هم به هیچ وجه نمی توانم تصور کنم که او بتواند شش بازی را از من ببرد!"
@Achmaz #WCC1927
#WCC #Alekhine
در سال 1927 در چنین روزی "الکساندر آلخین" با غلبه بر "خوزه رائول کاپابلانکا"، چهارمین قهرمان تاریخ شطرنج لقب گرفت.
در رویارویی قهرمانی جهان 1927 که در بوئنوس آیرس آرژانتین برگزار شد "آلخین" روس که پس از انقلاب روسیه، تابعیتش را به فرانسه تغییر داده بود در حالی پس از 34 دیدار نفس گیر با کسب 6 برد، 3 باخت و 25 تساوی فاتح رویارویی شد که پیش از آن حتی موفق به کسب 1 پیروزی در برابر "کاپابلانکا" ی اسطوره ای نشده بود.
از آنجا که "آلخین" پیش از این رویارویی، در دوازده بازی ای که با "کاپابلانکا" داشت حتی یک بار هم پیروز نشده بود اغلب کارشناسان او را بازنده این رویارویی می دانستند اما خود "آلخین" پیش از آغاز رویارویی گفت: "من با بازی قهرمان جهان (کاپابلانکا) کاملاً آشنا هستم و هیچ نکته مبهمی برایم وجود ندارد و برای مصاف کاملاً آماده ام. با این وجود تصورش را هم نمی توانم بکنم که چگونه خواهم توانست شش بازی را از وی ببرم اما از طرف دیگر هم به هیچ وجه نمی توانم تصور کنم که او بتواند شش بازی را از من ببرد!"
@Achmaz #WCC1927
#WCC #Alekhine
نکاتی راجع به قهرمانی جهان 1927 و آلخین
تصویر جعلی: تصویر بالا معروف ترین تصویر منتسب به رویارویی قهرمانی جهان 1927 بوئنوس آیرس است که در بسیاری از نشریات معتبر منتشر شده اما جالب است بدانید که جعلی و ساختگی!! است.
اختلاف اندک سنی: برخلاف تصور بسیاری از علاقه مندان امروزی شطرنج، دو بازیکن حاضر در آن رویارویی، اختلاف سنی زیادی با یکدیگر نداشتند. آلخین در آن زمان 35 ساله و کاپابلانکا 38 ساله بود.
فینال چهار روزه: اما شاید عجیب ترین نکته ی رویارویی قهرمانی جهان 1927 این بود که دیدار آخر آن یعنی دیدار سی و چهارم طبق قانون دیدارهای ناتمام آن زمان، چهار روز!!! به طول انجامید.
تسلیم شدن با غیبت: در روز چهارم "کاپابلانکا" ی كوبايي که با توجه وضعیتش، شانسی برای خود قائل نبود، در پشت میز و متعاقباً مراسم اختتامیه حاضر نشد و با ارسال نامه ای ضمن قبول شکست، کسب عنوان قهرمانی شطرنج جهان را به رقیب سرسختش تبریک گفت. آلخین هم در سخنرانی اش ضمن تشکر از حامیان و برگزارکنندگان، اعلام کرد با هرگونه تغییر در نحوه برگزاری رویارویی های قهرمانی جهان به ویژه طرح پیشنهادی "کاپابلانکا" در تورنمنت لندن 1922 که به «قوانین لندن» معروف شد، مخالفت بوده است.
آلخین در ادامه: "آلخین" در سال های 1929 و 1934 هر دو بار با غلبه بر دوست صمیمی اش "یفیم بوگولیوبوف" (باگالوبوف)، از عنوان قهرمانی اش دفاع کرد اما در سال 1935 در حالی که در شرایط روحی مساعدی نبود، با اختلاف تنها 1 امتیاز به "ماکس اُوه" هلندی باخت. او دو سال بعد در رویارویی انتقامی با اختلاف فاحش 6 امتیاز عنوانش را مقتدرانه پس گرفت. دکتر "الکساندر آلخین" تنها قهرمان شطرنج تاریخ جهان بود که تا لحظه ی مرگ عنوان قهرمانی جهانش را حفظ نمود.
درگذشت قهرمان جهان: پیکر بی جان او در 24 مارس 1946 در هتلی در حوالی شهر لیسبون که برای آماده سازی اش برای رویارویی بعدی قهرمانی جهان مقابل "میخائیل باتوینیک" در نظر گرفته بود، در حالی که روی صندلی نشسته بود و صفحه و مهره ای دست نخورده ای در نزدیکی اش به چشم می خورد، پیدا شد.
قهرمانی جهان 1948: پس از مرگ مشکوک "آلخین" (قهرمان وقت شطرنج جهان)، فدراسیون بین المللی دیگر نمی توانست از طریق رویارویی، قهرمان جهان را مشخص کند و از این رو پس از حدود دو سال چاره اندیشی و ارزیابی گزینه های مختلف، در نهایت تصمیم گرفت برای تعیین قهرمانی بعدی شطرنج جهان بین پنج نفر از بهترین بازیکنان شطرنج دنیا یعنی "ماکس اُوه"، "میخائیل باتوینیک"، "پاول کرس"، "واسیلی اسمیسلوف" و "ساموئل رشفسکی" تورنمنت ویژه ای برگزار کند که در پایان آن "میخائیل باتوینیک" از شوروی با کسب 14 امتیاز از 20 دیدار به عنوان ششمین قهرمان تاریخ شطرنج جهان شناخته شد. اطلاعات بیشتر راجع به قهرمانی جهان 1948 در اینجا
@Achmaz #WCC #WCC1927
#Alekhine #Capablanca
تصویر جعلی: تصویر بالا معروف ترین تصویر منتسب به رویارویی قهرمانی جهان 1927 بوئنوس آیرس است که در بسیاری از نشریات معتبر منتشر شده اما جالب است بدانید که جعلی و ساختگی!! است.
اختلاف اندک سنی: برخلاف تصور بسیاری از علاقه مندان امروزی شطرنج، دو بازیکن حاضر در آن رویارویی، اختلاف سنی زیادی با یکدیگر نداشتند. آلخین در آن زمان 35 ساله و کاپابلانکا 38 ساله بود.
فینال چهار روزه: اما شاید عجیب ترین نکته ی رویارویی قهرمانی جهان 1927 این بود که دیدار آخر آن یعنی دیدار سی و چهارم طبق قانون دیدارهای ناتمام آن زمان، چهار روز!!! به طول انجامید.
تسلیم شدن با غیبت: در روز چهارم "کاپابلانکا" ی كوبايي که با توجه وضعیتش، شانسی برای خود قائل نبود، در پشت میز و متعاقباً مراسم اختتامیه حاضر نشد و با ارسال نامه ای ضمن قبول شکست، کسب عنوان قهرمانی شطرنج جهان را به رقیب سرسختش تبریک گفت. آلخین هم در سخنرانی اش ضمن تشکر از حامیان و برگزارکنندگان، اعلام کرد با هرگونه تغییر در نحوه برگزاری رویارویی های قهرمانی جهان به ویژه طرح پیشنهادی "کاپابلانکا" در تورنمنت لندن 1922 که به «قوانین لندن» معروف شد، مخالفت بوده است.
آلخین در ادامه: "آلخین" در سال های 1929 و 1934 هر دو بار با غلبه بر دوست صمیمی اش "یفیم بوگولیوبوف" (باگالوبوف)، از عنوان قهرمانی اش دفاع کرد اما در سال 1935 در حالی که در شرایط روحی مساعدی نبود، با اختلاف تنها 1 امتیاز به "ماکس اُوه" هلندی باخت. او دو سال بعد در رویارویی انتقامی با اختلاف فاحش 6 امتیاز عنوانش را مقتدرانه پس گرفت. دکتر "الکساندر آلخین" تنها قهرمان شطرنج تاریخ جهان بود که تا لحظه ی مرگ عنوان قهرمانی جهانش را حفظ نمود.
درگذشت قهرمان جهان: پیکر بی جان او در 24 مارس 1946 در هتلی در حوالی شهر لیسبون که برای آماده سازی اش برای رویارویی بعدی قهرمانی جهان مقابل "میخائیل باتوینیک" در نظر گرفته بود، در حالی که روی صندلی نشسته بود و صفحه و مهره ای دست نخورده ای در نزدیکی اش به چشم می خورد، پیدا شد.
قهرمانی جهان 1948: پس از مرگ مشکوک "آلخین" (قهرمان وقت شطرنج جهان)، فدراسیون بین المللی دیگر نمی توانست از طریق رویارویی، قهرمان جهان را مشخص کند و از این رو پس از حدود دو سال چاره اندیشی و ارزیابی گزینه های مختلف، در نهایت تصمیم گرفت برای تعیین قهرمانی بعدی شطرنج جهان بین پنج نفر از بهترین بازیکنان شطرنج دنیا یعنی "ماکس اُوه"، "میخائیل باتوینیک"، "پاول کرس"، "واسیلی اسمیسلوف" و "ساموئل رشفسکی" تورنمنت ویژه ای برگزار کند که در پایان آن "میخائیل باتوینیک" از شوروی با کسب 14 امتیاز از 20 دیدار به عنوان ششمین قهرمان تاریخ شطرنج جهان شناخته شد. اطلاعات بیشتر راجع به قهرمانی جهان 1948 در اینجا
@Achmaz #WCC #WCC1927
#Alekhine #Capablanca
انتقام جانانه آلخین
در رویارویی قهرمانی جهان 1937
در چنین روزی در سال 1937 "الکساندر آلخین" 45 ساله با مسجل کردن پیروزی اش در برابر "ماکس اُوه" 36 ساله، عنوان قهرمانی شطرنج جهان را از او بازستاند. همانطور که در تصویر مشاهده می فرمایید در مراسم اختتامیه، حلقه گل قهرمانی را رقیب جنتلمنش بر گردنش انداخت.
آلخین در رویارویی قبلی در سال 1935 با اختلاف 1 امتیاز به اُوه باخته بود اما در رویارویی انتقامی با پیروزی قاطعانه و اختلاف 6 امتیاز!! عنوانش را مقتدرانه پس گرفت، آن هم در هلند، زادگاه حریف. او تا لحظه مرگ، قهرمان جهان باقی ماند.
@Achmaz #WCC #WCC1937
#Alekhine #MaxEuwe
در رویارویی قهرمانی جهان 1937
در چنین روزی در سال 1937 "الکساندر آلخین" 45 ساله با مسجل کردن پیروزی اش در برابر "ماکس اُوه" 36 ساله، عنوان قهرمانی شطرنج جهان را از او بازستاند. همانطور که در تصویر مشاهده می فرمایید در مراسم اختتامیه، حلقه گل قهرمانی را رقیب جنتلمنش بر گردنش انداخت.
آلخین در رویارویی قبلی در سال 1935 با اختلاف 1 امتیاز به اُوه باخته بود اما در رویارویی انتقامی با پیروزی قاطعانه و اختلاف 6 امتیاز!! عنوانش را مقتدرانه پس گرفت، آن هم در هلند، زادگاه حریف. او تا لحظه مرگ، قهرمان جهان باقی ماند.
@Achmaz #WCC #WCC1937
#Alekhine #MaxEuwe
الکساندر آلخین
"الکساندر آلخین" پس از این که در سال 1927 با غلبه بر "کاپابلانکا"، چهارمین قهرمان تاریخ شطرنج جهان لقب گرفت دوبار در سال های 1929 و 1934 با غلبه بر "بوگولیوبوف" از عنوانش دفاع کرد اما او در سال 1935 با نتیجه ای نزدیک (14.5 به 15.5) به "ماکس اُوه" باخت و قهرمانی اش را از دست داد. "آلخین" دو سال بعد در رویارویی انتقامی، با اقتدار و با نتیجه 15.5 بر 9.5 "اُوه" را شکست داد و عنوان قهرمانی جهان را از او بازستاند.
"الکساندر آلخین" تنها شطرنج باز تاریخ است که تا لحظه مرگش عنوان قهرمانی جهانش را حفظ نمود. او در بیستم و چهارم مارس 1946 در حالی که در حوالی شهر لیسبون پرتغال خود را برای رویارویی بعدی قهرمانی جهان (در برابر باتوینیک) آماده می کرد، به طرز مشکوکی دار فانی را وداع گفت. با توجه به برخی شواهد عده ای معتقدند که وی توسط تشکیلاتی روسی به قتل رسید.
"آلخین" از بزرگ ترین شطرنج بازان حمله ای در طول تاریخ شناخته می شود. او توانایی بسیاری در کاربرد ترکیب داشت و معمولاً بازی های او بسیار پیچیده می شد، دقیقاً مانند زندگی اش ...
اطلاعات بیشتر درباره آلخین در اینجا
@Achmaz #Alekhine
"الکساندر آلخین" پس از این که در سال 1927 با غلبه بر "کاپابلانکا"، چهارمین قهرمان تاریخ شطرنج جهان لقب گرفت دوبار در سال های 1929 و 1934 با غلبه بر "بوگولیوبوف" از عنوانش دفاع کرد اما او در سال 1935 با نتیجه ای نزدیک (14.5 به 15.5) به "ماکس اُوه" باخت و قهرمانی اش را از دست داد. "آلخین" دو سال بعد در رویارویی انتقامی، با اقتدار و با نتیجه 15.5 بر 9.5 "اُوه" را شکست داد و عنوان قهرمانی جهان را از او بازستاند.
"الکساندر آلخین" تنها شطرنج باز تاریخ است که تا لحظه مرگش عنوان قهرمانی جهانش را حفظ نمود. او در بیستم و چهارم مارس 1946 در حالی که در حوالی شهر لیسبون پرتغال خود را برای رویارویی بعدی قهرمانی جهان (در برابر باتوینیک) آماده می کرد، به طرز مشکوکی دار فانی را وداع گفت. با توجه به برخی شواهد عده ای معتقدند که وی توسط تشکیلاتی روسی به قتل رسید.
"آلخین" از بزرگ ترین شطرنج بازان حمله ای در طول تاریخ شناخته می شود. او توانایی بسیاری در کاربرد ترکیب داشت و معمولاً بازی های او بسیار پیچیده می شد، دقیقاً مانند زندگی اش ...
اطلاعات بیشتر درباره آلخین در اینجا
@Achmaz #Alekhine
تصویر و نگاه خاص "ورا منچیک" در جریان دیدارش مقابل مربی اش "گزا ماروتسی" در سوپر تورنمنت لندن 1932
در میز کناری دیدار سلطان خان و آلخین در جریان است
@Achmaz #VeraMenchik
#SultanKhan #Alekhine
در میز کناری دیدار سلطان خان و آلخین در جریان است
@Achmaz #VeraMenchik
#SultanKhan #Alekhine
تصویر تاریخی دیگر از مصاف "آلخین" و "منچیک" دو قهرمان وقت شطرنج آقایان و بانوان جهان در همین رقابتها
#VeraMenchik #Alekhine
#VeraMenchik #Alekhine
لاهه 1921
روبینشتاین پشت صفحه روبروی آلخین (قهرمان مقتدر مسابقات) نشسته است
@Achmaz #TheHague #TheHague1921 #Alekhine #AkibaRubinstein
روبینشتاین پشت صفحه روبروی آلخین (قهرمان مقتدر مسابقات) نشسته است
@Achmaz #TheHague #TheHague1921 #Alekhine #AkibaRubinstein
گرونفلد سابقه قهرمانی در تورنمنت های مختلف از جمله مرانو 1924 و وین 1926 و پیروزی مقابل بزرگانی همچون "آلخین" را داشت
تصویر بالا مربوط به تورنمنت پراگ 1931 است
@Achmaz #ErnstGrunfeld #Alekhine #Prague1931
تصویر بالا مربوط به تورنمنت پراگ 1931 است
@Achmaz #ErnstGrunfeld #Alekhine #Prague1931
ماجرای قهرمانی جهان 1948
پس از مرگ مشکوک "الکساندر آلخین" (قهرمان وقت شطرنج جهان) در سال 1946، فدراسیون بین المللی دیگر نمی توانست از طریق رویارویی، قهرمان جهان را مشخص کند و از این رو پس از حدود دو سال چاره اندیشی و ارزیابی گزینه های مختلف، در نهایت تصمیم گرفت برای تعیین قهرمانی بعدی شطرنج جهان بین پنج نفر از بهترین بازیکنان شطرنج دنیا یعنی "ماکس اُوه"، "میخائیل باتوینیک"، "پاول کرس"، "واسیلی اسمیسلوف" و "ساموئل رشفسکی" تورنمنت ویژه ای برگزار کند که در پایان آن "میخائیل باتوینیک" از شوروی با کسب 14 امتیاز از 20 دیدار به عنوان ششمین قهرمان تاریخ شطرنج جهان شناخته شد.
این قهرمانی آغاز حاکمیت شوروی بر شطرنج جهان بود که تا 24 سال بعد نیز توسط باتوینیک، اسمیسلوف، تال، پتروسیان و اسپاسکی تداوم یافت تا این که "بابی فیشر" آمریکایی در سال 1972 به سلطه آنها [موقتا] پایان داد.
اطلاعات بیشتر:
قهرمان روس با پرچم فرانسه: آلخین هرچند متولد شوروی بود اما با تابعیت فرانسه قهرمان جهان شد. خشم سران رژیم شوروی از این موضوع تا حدی بود که مرگ بسیار مشکوک آلخین را به آنها نسبت می دهند.
دعوای میزبانی: بر سر میزبانی قهرمانی جهان 1948 کشمکش های بسیاری بین هلندی ها و روس ها به وجود آمد که در نهایت با وجود ریاست یک هلندی در فیده، 10 دور اول در لاهه ی هلند و 15 دور باقیمانده در مسکو برگزار شد.
استقبال کم نظیر: در بخشی که در مسکو برگزار شد 2000 نفر از سالن و دست کم 3000 نفر از خیابان های اطراف محل برگزاری، مسابقات را تماشا می کردند.
جایزه: جایزه کل مسابقات 13.000 دلار بود که 5000 دلار آن به قهرمان رسید.
عضویت شوروی در فیده: قهرمانی جهان 1948 اولین قهرمان جهانی بود که شوروی عضو فدراسیون بین المللی شطرنج موسوم به «فیده» شد. از این رو از آن سال به عنوان تولد مجدد فیده! یاد می شود. البته روس ها به جهت عضویت در فیده باج خواهی های بسیاری کردند از جمله اين كه امتیازات متعددی راجع به نحوه برگزاری قهرمانی شطرنج جهان 1948 از فیده گرفتند.
ممکن بود شش نفر باشند: در برهه هایی قرار بود که "میگویل نایدورف" به عنوان نفر ششم به این تورنمنت اضافه شود که این اتفاق (در پی مخالفت روس ها) رخ نداد. "روبن فاین" آمریکایی نیز با وجود داشتن دعوتنامه خودش از حضور در این رقابتها انصراف داد.
داوران رویارویی: استادان بزرگ "میلان ویدمار" (یوگسلاوی سابق) سرداور و "الکساندر کوتوف" (شوروی) داور رقابتها بودند.
عملکرد عجیب کرس: چهار شکست پیاپی "پاول کرس" به "باتوینیک" به قدری عجیب و غیر منتظره بود که عده ای عقیده داشتند رژیم شوروی او را مجبور به باختن کرده است. گفته می شد به "کرس" هشدار داده شده بود که مانع قهرمانی "باتوینیک" نشود. هرچند "کرس" این موضوع را تلویحاً رد کرد اما خود "باتوینیک" سال ها بعد اعتراف کرد که در بخش مسکوی تورنمنت به او از سوی "استالین!" پیشنهاد شد که اگر می خواهد طوری برنامه ریزی شود که بازیکنان شوروی از روی عمد به او ببازند که "باتوینیک" [به گفته ی خود] آن پیشنهاد را رد کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1948
پس از مرگ مشکوک "الکساندر آلخین" (قهرمان وقت شطرنج جهان) در سال 1946، فدراسیون بین المللی دیگر نمی توانست از طریق رویارویی، قهرمان جهان را مشخص کند و از این رو پس از حدود دو سال چاره اندیشی و ارزیابی گزینه های مختلف، در نهایت تصمیم گرفت برای تعیین قهرمانی بعدی شطرنج جهان بین پنج نفر از بهترین بازیکنان شطرنج دنیا یعنی "ماکس اُوه"، "میخائیل باتوینیک"، "پاول کرس"، "واسیلی اسمیسلوف" و "ساموئل رشفسکی" تورنمنت ویژه ای برگزار کند که در پایان آن "میخائیل باتوینیک" از شوروی با کسب 14 امتیاز از 20 دیدار به عنوان ششمین قهرمان تاریخ شطرنج جهان شناخته شد.
این قهرمانی آغاز حاکمیت شوروی بر شطرنج جهان بود که تا 24 سال بعد نیز توسط باتوینیک، اسمیسلوف، تال، پتروسیان و اسپاسکی تداوم یافت تا این که "بابی فیشر" آمریکایی در سال 1972 به سلطه آنها [موقتا] پایان داد.
اطلاعات بیشتر:
قهرمان روس با پرچم فرانسه: آلخین هرچند متولد شوروی بود اما با تابعیت فرانسه قهرمان جهان شد. خشم سران رژیم شوروی از این موضوع تا حدی بود که مرگ بسیار مشکوک آلخین را به آنها نسبت می دهند.
دعوای میزبانی: بر سر میزبانی قهرمانی جهان 1948 کشمکش های بسیاری بین هلندی ها و روس ها به وجود آمد که در نهایت با وجود ریاست یک هلندی در فیده، 10 دور اول در لاهه ی هلند و 15 دور باقیمانده در مسکو برگزار شد.
استقبال کم نظیر: در بخشی که در مسکو برگزار شد 2000 نفر از سالن و دست کم 3000 نفر از خیابان های اطراف محل برگزاری، مسابقات را تماشا می کردند.
جایزه: جایزه کل مسابقات 13.000 دلار بود که 5000 دلار آن به قهرمان رسید.
عضویت شوروی در فیده: قهرمانی جهان 1948 اولین قهرمان جهانی بود که شوروی عضو فدراسیون بین المللی شطرنج موسوم به «فیده» شد. از این رو از آن سال به عنوان تولد مجدد فیده! یاد می شود. البته روس ها به جهت عضویت در فیده باج خواهی های بسیاری کردند از جمله اين كه امتیازات متعددی راجع به نحوه برگزاری قهرمانی شطرنج جهان 1948 از فیده گرفتند.
ممکن بود شش نفر باشند: در برهه هایی قرار بود که "میگویل نایدورف" به عنوان نفر ششم به این تورنمنت اضافه شود که این اتفاق (در پی مخالفت روس ها) رخ نداد. "روبن فاین" آمریکایی نیز با وجود داشتن دعوتنامه خودش از حضور در این رقابتها انصراف داد.
داوران رویارویی: استادان بزرگ "میلان ویدمار" (یوگسلاوی سابق) سرداور و "الکساندر کوتوف" (شوروی) داور رقابتها بودند.
عملکرد عجیب کرس: چهار شکست پیاپی "پاول کرس" به "باتوینیک" به قدری عجیب و غیر منتظره بود که عده ای عقیده داشتند رژیم شوروی او را مجبور به باختن کرده است. گفته می شد به "کرس" هشدار داده شده بود که مانع قهرمانی "باتوینیک" نشود. هرچند "کرس" این موضوع را تلویحاً رد کرد اما خود "باتوینیک" سال ها بعد اعتراف کرد که در بخش مسکوی تورنمنت به او از سوی "استالین!" پیشنهاد شد که اگر می خواهد طوری برنامه ریزی شود که بازیکنان شوروی از روی عمد به او ببازند که "باتوینیک" [به گفته ی خود] آن پیشنهاد را رد کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1948
Telegram
♟Chess | آچمز، رسانه تخصصی شطرنج
مرگ مشکوک آلخین
پیکر بی جان "الکساندر آلخین" در 24 مارس 1946 در هتلی در حوالی شهر لیسبون که برای آماده سازی اش برای رویارویی بعدی قهرمانی جهان مقابل "میخائیل باتوینیک" در نظر گرفته بود، در حالی که روی صندلی نشسته بود و صفحه و مهره ای دست نخورده ای در نزدیکی…
پیکر بی جان "الکساندر آلخین" در 24 مارس 1946 در هتلی در حوالی شهر لیسبون که برای آماده سازی اش برای رویارویی بعدی قهرمانی جهان مقابل "میخائیل باتوینیک" در نظر گرفته بود، در حالی که روی صندلی نشسته بود و صفحه و مهره ای دست نخورده ای در نزدیکی…
سالروز دومین دفاع آلخین
در چنین روزی در سال 1934 "الکساندر آلخین" روس با پرچم فرانسه با پیروزی مجدد مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس که پس از ماجرای تورنمنت مانهایم 1914، آلمانی شده بود، برای دومین بار از عنوان قهرمانی جهانش دفاع کرد.
از نکات جالب توجه این رویارویی می توان به برگزاری اش در شهرهای مختلف آلمان نازی و همچنین 7 پیروزی مهره سیاه اشاره داشت.
با وجود حریف قدری همچون "خوزه رائول کاپابلانکا" که تاج سلطنت را در سال 1927 به آلخین داده بود و دیگر بازیکنان تازه مطرح شده، انتخاب مجدد بوگولیوبوف به عنوان حریف، آلخین را متوجه انتقاداتی کرد. او چند سال پیش از آن نیز پیشنهاد کاپابلانکا برای رویارویی انتقامی به بهانه هایی رد کرد و با استفاده از قوانین وقت، با پذیرش پیشنهاد همین بوگولیوبوف ضعیف تر که دوست و هموطن سابقش بود، از عنوانش دفاع کرد. هرچند که بسیاری معتقدند که اگر کاپابلانکا در زمانی که قهرمان جهان بود آن قدر به رقبا (به ویژه بر سر مسائل مالی و تضمین جایزه) سخت نمی گرفت، آلخین هم با او مقابله به مثل نمی کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1934
#Alekhine #EfimBogoljubov
در چنین روزی در سال 1934 "الکساندر آلخین" روس با پرچم فرانسه با پیروزی مجدد مقابل "یفیم بوگولیوبوف" روس که پس از ماجرای تورنمنت مانهایم 1914، آلمانی شده بود، برای دومین بار از عنوان قهرمانی جهانش دفاع کرد.
از نکات جالب توجه این رویارویی می توان به برگزاری اش در شهرهای مختلف آلمان نازی و همچنین 7 پیروزی مهره سیاه اشاره داشت.
با وجود حریف قدری همچون "خوزه رائول کاپابلانکا" که تاج سلطنت را در سال 1927 به آلخین داده بود و دیگر بازیکنان تازه مطرح شده، انتخاب مجدد بوگولیوبوف به عنوان حریف، آلخین را متوجه انتقاداتی کرد. او چند سال پیش از آن نیز پیشنهاد کاپابلانکا برای رویارویی انتقامی به بهانه هایی رد کرد و با استفاده از قوانین وقت، با پذیرش پیشنهاد همین بوگولیوبوف ضعیف تر که دوست و هموطن سابقش بود، از عنوانش دفاع کرد. هرچند که بسیاری معتقدند که اگر کاپابلانکا در زمانی که قهرمان جهان بود آن قدر به رقبا (به ویژه بر سر مسائل مالی و تضمین جایزه) سخت نمی گرفت، آلخین هم با او مقابله به مثل نمی کرد.
@Achmaz #WCC #WCC1934
#Alekhine #EfimBogoljubov