АҚИДА ИЛМИНИНГ МУҲИМЛИГИ

Ақида илми энг шарафли илм ҳисобланади. Зеро ақида илми орқали энг аҳамиятли ва энг улуғ маълумотларга эга бўлинади. Демак, маълумотларнинг зарурати ва шарофатлилигига қараб, илмнинг шарафли эканлиги маълум бўлади. Aллоҳ таоло Қуръони каримнинг Mуҳаммад сурасида шундай марҳамат қилади:

فَاعْلَمْ أَنَّهُ لآ إِلَـٰهَ إِلاَّ اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُم

яъни: “Бас, (эй, Муҳаммад!) Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ эканини билинг ва ўз гуноҳингиз учун ҳамда мўмин ва мўминалар(нинг гуноҳлари) учун мағфират сўранг! Аллоҳ сизларнинг (бу дунёдаги) кезадиган жойларингизни ҳам, (охиратда) борадиган жойларингизни ҳам билур” (19-оят).

Уламоларимиз мазкур ояти кариманинг тафсирида шундай дейдилар: “Ушбу оятда Aллоҳ таолони ёлғиз эканини билишга бўлган буйруқ истиғфор айтишга бўлган буйруқдан олдин келтирилмоқда”. Бу эса Aллоҳ таолонинг ёлғизлигини билиш, яъни тўғри эътиқодни шакллантириш қанчалар аҳамиятли эканига ишорадир. Шу сабабдан ҳам Имом Шофеий раҳимаҳуллоҳ: “Фиқҳдан олдин ақида илмига буюрилдик”, – деганлар. Имом Aбу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳ эса: “Ақидада билимдон бўлиш фиқҳий аҳкомларда билимдон бўлишдан афзалроқдир”, – деганлар.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

#оят

"Аллоҳ сизлардан иймон келтирганларни, хусусан, илмга берилганларни даражаларга кўтарур" (Мужодала сураси, 11-оят).

Ибн Аббос розияллоҳу анҳу дедилар: "Сулаймон алайҳиссаломга илм, мол ва подшоликдан бирини танлаш ихтиёри берилди. У зот илмни ихтиёр қилдилар. Натижада унга мол билан подшоҳлик ҳам қўшиб берилди".

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

#БИЛАСИЗМИ

Исломнинг забардаст Имомлари ҳақида қисқача маълумотлар

Тўрт мазҳаб боши ҳақида маълумот

1. Имом Абу Ҳанифа

• Тўлиқ исми: Абу Ҳанифа Нўъмон ибн Собит.
• Туғулган санаси ва ери: 80-ҳижрий йили Кўфа шаҳрида.
• Вафоти: 150-ҳижрий санага келиб, Боғдод шаҳрида 70 ёшга етиб вафот топган.

2. Имом Молик

• Тўлиқ исми: Абу Абдуллоҳ Молик ибн Анас.
• Туғулган санаси: Ҳижрий 93-йили Мадинада дунёга келган.
• Вафоти: 179-йили 86 ёшида Мадина шаҳрида вафот топган.

3. Имом Шофеъий

• Тўлиқ исми: Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Идрис Шофеъий.
• Туғулган санаси: Ҳижрий сананинг 150-йили, Фаластиннинг Ғазо шаҳрида дунёга келган.
• Вафоти: 204-сана Мисрга келиб, 54 ёшида вафот этганлар.

4. Имом Аҳмад

• Тўлиқ исми: Абу Абдуллоҳ Аҳмад ибн Ҳанбал.
• Туғулган санаси: 164-ҳижрий сана Боғдодда дунёга келган.
• Вафоти: 241-йили туғулган шаҳри Боғдодда 77 ёшда вафот этган.

«Сиҳоҳ ас-ситта» соҳиблари ҳақида умумий маълумот;

1. Имом Бухорий

• Тўлиқ исми: Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Исмоил ал-Бухорий.
• Қўл ёзмаси: «Саҳиҳ ал-Бухорий».
• Туғилган ери ва санаси: 194-ҳижрий, Бухоро (Ўзбекистон) шаҳрида.
• Вафот этган санаси: 256-ҳижрий, 62 ёшида.

2. Имом Муслим

• Тўлиқ исми: Абу ал-Ҳусайн Муслим ибн ал-Ҳажжаж ибн Муслим.
• Қўл ёзмаси: «Саҳиҳ ал-Муслим».
• Туғулган ери ва санаси: 206-ҳижрий сана, Найсабур (Эърон) шаҳрида.
• Вафоти: 261-ҳижрий, 55 ёшда.

3. Имом Ибн Моъжа

• Тўлиқ исми: Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Язид ар-Робиъй.
• Қўл ёзмаси: «Сунан Ибн Моъжа».
• Туғулган ери ва санаси: 209-ҳижрий, Қозивайн (Эърон) шаҳрида.
• Вафоти: 273-ҳижрий, 64 ёшда.

4. Имом Абу Довуд

• Тўлиқ исми: Абу Довуд Сулаймон ибн Ашаъс.
• Қўл ёзмаси: «Сунан Абу Довуд».
• Туғулган ери ва санаси: 202-ҳижрий, Сижистон (Афғонистон) шаҳрида.
• Вафоти: 275-ҳижрий, 73 ёшда.

5.- Имом Термизий

• Тўлиқ исми: Абу Исо Муҳаммад ибн Исо ат-Термизий.
• Қўл ёзмаси: «Сунан ат-Термизий».
• Туғулган ери ва санаси: 209-ҳижоий, Термиз (Ўзбекистон) шаҳрида.
• Вафоти: 279-ҳижрий, 70 ёшда.

6. Имом ан-Насоий

• Тўлиқ исми: Абу Абдураҳмон Аҳмад ибн Шуаъйб ан-Насоий.
• Қўл ёзмаси: «Сунан ан-Насоий».
• Туғулган ери ва санаси: 204-ҳижрий, Нисо (Туркманистон) шаҳрида.
• Вафоти: 303-ҳижрий, 80 ёшида.
📖
👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

АҲЛОҚ ГЎЗАЛЛИГИ

Ҳазрат Мусо (а.с) чўпонлик қилаётганида сурувдан бир қўй қочди. Ҳазрат Мусо (а.с) югуриб уни қувлай бошлади. Чориқларини ечди, оёқларининг таги шишди, қаварди. Кечгача қўйни қидирди. Қўй кўздан йўқолди. Кейинроқ қўй ҳам чарчади. Ҳазрат Мусо (а.с) уни ушлаб олди. Меҳр билан қўйнинг бошини силади, онасидек эркалади. Заррача ҳам жаҳл қилмади, ғазабланмади. Фақатгина меҳр кўрсатди, кўзларидан ёш оқди. «Менга-ку раҳминг келмади, ўзингга нега жабр қилдинг?» - деди. Шу лаҳзада Аллоҳ малакларга шундай деди: «Пайғамбарлик Ҳазрат Мусога ярашади». Ҳазрат Мусо (а.с) шундай марҳамат қилди: «Ҳамма пайғамбарлар болалиги ёки ёшлигида чўпонлик қилган. Чўпонлик қилиб синовдан ўтмасидан Аллоҳ уни йўлбошчи қилмайди. Ҳукмдорлар инсонларга чўпонлик қилар эканлар. Аллоҳнинг амрига итоат этмоқлари шарт. Сурувни бошқараётганда Ҳазрат Мусо (а.с) сингари мулойим, ҳушфеъл бўлиши, ақл ва тадбир билан иш юритиши лозим. Шундай йўл тутса, Аллоҳ унга ойнинг тепасида, юксакликлар салтанатида руҳий чўпонликни беради. Пайғамбарларни ҳам бундай чўпонликдан қутқарган, уларга покиза, солиҳ бандаларга чўпонлик қилишни буюргандир» .

(“Мавлоно Румийдан ҳикматлар”)
👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

БИР КУНЛИК ЧАҚАЛОҚ ЎЛГАНДА
#қисқа_савол_жавоблар

❓CАВОЛ: Бир кунлик чақалоқ ўлишининг ҳукми қандай? Қиёматда савол-жавоби қандай бўлади? Исми қўйилмаган, азон айтилмаган болага оятлар ўқиб бағишлаш мумкинми?

💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим.
Бола тирик туғилган бўлса исм қўйилади, азон айтилади. Унга Қиёматда савол-жавоб бўлмайди. Туғилиб ўлгани учун гуноҳи бўлмайди. Гуноҳкор бўлмагани учун унга оятлар ўқиб бағишлаш шарт эмас. Валлоҳу аълам.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво ҳайъати.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

БОҚИБ ОЛИНГАН БОЛА НОМАҲРАММИ?
#қисқа_савол_жавоблар

❓CАВОЛ: Фарзанд боқиб олса, бола катта бўлганда номаҳрам бўлар экан. Шу фикр тўғрими?

💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим.
Агар боқиб олинадиган бола икки ёшдан ўтмаган бўлса эмизиш орқали маҳрам қилиш мумкин. Каттароқ бўлса номаҳрам бўлади. Етим боқиб олиш жуда катта савобли амал. Лекин маҳрам-номаҳрамлик тарафларига ҳам эътибор қаратиш керак. Валлоҳу аълам.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво ҳайъати.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

91. Али ибн Абу Толибдан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай дедилар:
"Машаққатли вақтларда ҳам таҳоратни комил қилиш, масжидга доимий қатнаб туриш, намоздан сўнг (кейинги) намозга интизор бўлиб туриш хатоларни мутлақ ювиб ташлайди".

Изоҳ: Намоздан сунг кейинги намозни интизор кутиш деганда, мўмин киши тарки дунё қилиб, масжидда ўтириб, кейинги намознинг вақти киришини кутишини тушунмаслик керак, аксинча, бу ҳадиснинг маъноси "Мўмин кишининг қалбини Аллоҳ таолонинг фарз қилган буюк ибодатига боғлаши"дир.

Муснади Кеший китобидан.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

“ОНАМНИНГ ҚАБРИ”
😢😢😢

Бир куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам саҳобалари билан йўл юриб бир қабр бошига етганларида уларга ўтиришни буюрдилар. Барчаси жойлашиб ўтирдилар. Сўнг ўзлари аста қадам ташлаб қабрга яқин ўтириб узоқ муножот қилдилар. Кейин овозини чиқариб йиғлай бошладилар. Бизлар ҳам йиғладик. Кейин эса саҳобалар томон юзландилар. Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу сўради:
– Эй Аллоҳнинг Расули! Нима нарсадирки, сизни йиғлатди, сизни кўриб биз ҳам йиғладик ва қўрқиб кетдик?
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Умар розияллоҳу анҳунинг қўлларидан тутдилар. Кейин саҳобаларга имо қилдилар. Улар ҳам яқин бўлишди.
– Менинг йиғлашимдан қўрқдиларингизми? – сўрадилар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам. Саҳобалар жавоб беришди:
– Ҳа, эй Аллоҳнинг Расули!
– Икки ёки уч бора шундай деб сўраганларидан кейин баён қилдилар:
– Мен муножот қилганимни сизлар кўриб турган бу қабр менинг онам – Омина бинти Ваҳбнинг қабри. Раббимдан уни зиёрат қилишга изн сўраган эдим, изн берди.

“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳаётидан лавҳалар” китобидан.
👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

2 Zul-qada  1445-yil hijriy
2024 yil 10-May Juma ☘️ milodiy


#KUN_OYATI


«Хужжатлар келганидан кейин хам бўлиниб, ўзаро ихтилофга берилган кимсаларга ўхшамангиз! Ана ўшаларга улкан азоб бордир», - дейди (Оли Имрон, 105).

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

#Ҳадис_154

📚Расулуллоҳ ﷺ дедилар: «Қиёмат Куни Оллоҳнинг офиятидан насибадор бўлган кишилар бу дунёдаги мусибатларга сабр қилганларига савоблар берилаётганида: «Кошки териларимиз тилка-пора қилинганида эди», деб орзу қилиб қоладилар»

✍Имом Термизий ривояти
(Жобир розияллоҳу анҳудан)

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

БИДЪАТ НИМА?
#ҳалол-ҳаром

❓220-CАВОЛ: Ҳурматли устозлар, бидъат ҳақида тўлиқроқ маълумот берсангиз. Чунки, билиб-билмай турли бидъат амаллар қилиб қўйишдан жуда қўрқаман. Барчамиздан Аллоҳ Ўзи рози бўлсин.

💬 ЖАВОБ: “Бидъат” сўзи луғатда “ўхшаши бўлмаган янги нарсани пайдо қилиш, диний ақидаларга киритилган ўринсиз ислоҳ”, – деган маънони билдиради. Истилоҳда эса Аллома Иззиддин ибн Абдуссалом шундай таърифлаганлар:
اَلْبِدْعَةُ فِعْلُ مَا لَمْ يُعْهَدْ فِي عَصْرِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
“Бидъат – Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг даврларида бўлмаган нарсани амалга оширишдир” ("Қавоидул аҳком" китоби).
Демак, ибодатларда асри саодатда учрамаган, балки, кейинчалик динда янги пайдо бўлган амаллар бидъат ҳисобланар экан. Бу ҳақда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:
"عَليْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الخُلَفَاءِ الرَّاشِدِيْنَ المَهْدِيِّينَ، عَضُّوا عَلَيْها بالنَّوَاجِذِ، وَإيَّاكُمْ وَمُحْدَثاتِ الأُمُورِ، فإنَّ كُلَّ بِدْعَةٍ ضَلالَةٌ" (رَوَاهُ الإمام أَبُو دَاوُدَ وَالإمام التِّرْمِذِيُّ عَن العِرْبَاضِ بْنِ سَارِيَة).
яъни: “Сизлар менинг ва тўғри йўлда юрувчи, ҳидоят топган хулафоларимнинг йўлини тутиб, уни озиқ тишларингиз билан тишлагандек, маҳкам ушланглар. Динга янгиликлар киритишдан сақланинглар, албатта, ҳар қандай бидъат – залолатдир” (Имом Абу Довуд ва Имом Термизий ривоятлари).
Динга янгилик киритиш, гўёки, Аллоҳ ва унинг Расули билмаган нарсани “мен топдим”, – деган даъво қилишдир. Ваҳоланки, Ислом — Аллоҳ томонидан юборилган мукаммал ва баркамол диндир. Биз мусулмонларнинг вазифамиз – динимизнинг моҳиятини тўғри англаб етиб, ҳаётимизга татбиқ қилиш ва турли бидъат-хурофотларни пайдо қилмасликдир.
Уламоларимиз бидъатни икки қисмга бўлганлар: бидъати ҳасана (яхши бидъат) ва бидъати саййиа (ёмон бидъат).
Бидъати ҳасана – шариатда асли бўлган амални шу аслга таяниб, уни шакллантириш учун жорий қилинган қўшимча амалларга айтилади. Бунга ҳазрати Умар разияллоҳу анҳунинг ишларини мисол қилиш мумкин. Суннат амал бўлган Таровеҳ намозини Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам жамоат билан ўқимас эдилар. Ҳазрати Умар эса халифалик даврларида мазкур намозни имомга иқтидо қилиб, жамоат билан ўқишни жорий қилдилар ва: “Қандай яхши бидъат бўлди”, – дедилар.
Шунга биноан диний илмлар ўргатиш учун алоҳида мадрасалар қуриш, китоблар чоп этиш, масжидларга гилам солиш, Расулуллоҳ саллоҳу алайҳи васалламни гўзал сийратларини тарғиб қилиш учун мавлид ўқиш сингари дин асосларига зид бўлмаган амаллар бидъати ҳасана бўлади. Унга амал қилиш жоиз ва у залолатга бошламайди.
Бидъати саййиа эса – шаръий асосга эга бўлмаган бирор амал ёки эътиқодни жорий этишдир. Бундай бидъат айни залолат бўлиб, уни шариатимизда рад этилгандир. Қуйидаги ҳадиси шариф ҳам шунга далолат қилади. Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:
"مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدٌّ" (رَوَاهُ الإمام البُخَارِيُّ وَالإمام مُسْلِمٌ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ).
яъни: “Ким бизнинг динимизда унда бўлмаган янги нарсани киритса, рад қилинади” (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоятлари).
Ҳофиз ибн Ҳажар Асқалоний раҳматуллоҳи алайҳ ушбу ҳадис шарҳида бундай дейдилар: “Бу – динни сохталаштириб, бузишдан асровчи ҳадислар жумласидан бўлиб, муҳим қоидани ўз ичига олган. Яъни, динга зид ва диннинг далиллари, қоидаларига хилоф бўлган ҳар қандай бидъатни рад қилиш лозим эканлигини ифодалайди. Аммо динга зид бўлмаган, шу билан бирга, унинг асосларига таянган ҳолда кейинчалик динни ҳимоялаш учун жорий қилинган амаллар рад этилмайди” ("Фатҳул борий шарҳи саҳиҳил Бухорий" китоби).
Ҳанафий мазҳабининг муҳаққиқ олмларидан Мулла Али Қори шундай дейдилар:
ومعنى الحديث : أن من أحدث في الإسلام رأياً لم يكن له من الكتاب والسنة سند ظاهر أو خفي ، ملفوظ أو مستنبط ، فهو مردود عليه
яъни: “...Ҳадиснинг маъноси, ким Исломда бир “фикр” ўйлаб топса, унга Қуръондан ҳам, суннатдан ҳам, очиқ ойдин ёки махфий, лафзий ёки мустанбат (ижтиҳод қилиб топилган) асос бўлмаса, у (фикр ёки амал) рад қилингандир” (“Мирқотул мафотиҳ” китоби).👇🏾

☝️Уламоларимиз бидъати ҳасана ва бидъати саййиа ўртасини ажратиб олиш учун асосий мезон бу – шариатимизнинг умумий қоидаларидир, деганлар. Яъни, Пайғамбар алайҳиссалом даврларида кузатилмаган бирор бир амал ушбу шариат қоидаларига мувофиқ келса, залолатга бошловчи бидъат саналмайди. Аксинча, мақталган, яхши бидъат саналади.
Демак, Пайғамбаримиз алайҳиссалом давриларида бўлмаган ҳар бир амал ҳам ёмон бидъат бўлавермайди. Балки, шариатимизнинг умумий қоидаларига зид бўлган ёхуд унга асосланмаган ҳар қандай амал ёки эътиқод залолатга бошловчи бидъат саналади. Ҳар бир мусулмон айнан ушбу бидъатдан сақланиши лозим бўлади. Валлоҳу аълам.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
фатво ҳайъати.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

ЖАНОЗА НАМОЗИДА ТАКБИРЛАРНИ ТЎРТТАДАН КАМ АЙТИШ
#жаноза

❓221-CАВОЛ: Ҳурматли фатво ҳайъати, эшитишимча жаноза намозида имом неча марта “Аллоҳу акбар” деса, имомга иқтидо қилган кишилар ҳам шунча марта “Аллоҳу акбар” дейиши керак экан. Мабодо айтмаса намози бузилармиш. Шунга аниқлик киритиб берсангиз?

💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Жаноза намозига киришдаги такбир (“Аллоҳу акбар”) ва ундан кейинги уч такбирни айтиш имомга фарз бўлгани каби, иқтидо қилувчиларга ҳам фарздир. Агар иқтидо қилувчи такбирлардан бирини айтмаса, жаноза намози дуруст бўлмайди. Чунки ундаги ҳар бир такбир тўрт ракатли намознинг ҳар бир ракаатига ўхшайди. Бу ҳақда фиқҳий манбаларимизда қуйидагича келган:
أن كل تكبيرة من تكبيرات صلاة الجنازة قامت مقام ركعة حتى لو ترك تكبيرة منها لا تجزئه الصلاة كما لو ترك ركعة من ذوات الأربع ("الميحط البرهاني") .
яъни: Жаноза намозининг такбирларидан ҳар бири бир ракаат намознинг ўрнидадир. Ҳатто, жанозанинг тўрт такбиридан бири тарк қилинса, намоз дуруст бўлмайди, худди тўрт ракаатли намоздан бир ракаати ўқилмаса намоз дуруст бўлмаганидек (“Ал-Муҳитул бурҳоний” китоби).
Демак, жаноза намозида ҳар гал имом такбир айтганда, иқтидо қилган киши ҳам имомга эргашиб такбирни айтиши фарз ҳисобланади. Акс ҳолда намози дуруст бўлмайди. Валлоҳу аълам.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
фатво ҳайъати.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

"ТАШАҲҲУД" ЎРНИГА "ФОТИҲА" СУРАСИНИ ЎҚИШНИНГ ҲУКМИ
#намоз

❓222-CАВОЛ: Хуфтон намозининг тўртинчи ракаати охирида, “Аттаҳият”нинг ўрнига “Фотиҳа” сурасини ўқиб юбордим. Намоз бузиладими?

💬 ЖАВОБ: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим. Бу ҳолатда намоз бузилмайди. Агар мана шу хатони намоз ичида билиб қолса, саждаи саҳв билан хатосини тўғирлаш керак бўлади. Чунки аввалги қаъдада ҳам, охирги қаъдада ҳам "Ташаҳҳуд" (“Аттаҳияту”) дуосини ўқиш вожиб. Уни унутиб тўлиғича ёки баъзи қисмини ўқимаслик, саждаи саҳвни вожиб қилади. Бу ҳукм фарз, вожиб ва нафл намозларда бир хил.
Бу ҳақида фиқҳий манбаларимизда шундай дейилади:
وَإِذَا قَرَأَ الْفَاتِحَةَ مَكَانَ التَّشَهُّدِ فَعَلَيْهِ السَّهْوُ
яъни: “Агар "Ташаҳҳуд"ни ўрнига "Фотиҳа" сурасини ўқиса, саждаи саҳв қилади” (“Фатавои ҳиндия” китоби, Саждаи саҳв боби)
Саждаи саҳв ҳақида тўлиқроқ маълумот олиш учун қуйидаги линкдан фойдаланинг: 145-савол-жавобида бор. Валлоҳу аълам.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
фатво ҳайъати.

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
"Қуёш чиққан куннинг энг яхшиси жума кунидир. Унда Одам (алайҳиссалом) халқ қилинди. Унда у жаннатга киритилди. Унда у жаннатдан чиқарилиди", - дедилар".
(Имом Муслим ривоятлари).

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ

📚 Ғусл бўлими

👇🏾👇🏾
@ALRISALAH_UZ