موقع شنیدنش زیر سایه درخت بودم و صدای شرشر آب میومد و من یاد همه آدم‌هایی افتاده بودم که رفتن و قراره برن. سین‌ و میم ، ت عزیزم، یه سین‌ دیگه و شاید هم میم!
کاش میشد به دلتنگی‌هام بگم دنیا فسانه است؛ سخت نگیر بچه جون!

ایشون جناب سزار شخصیت اول سیاره میمون‌ها هستند.
چند دقیقه پیش درحالی که داشتم تو آینه به خودم و یه چسه ریشی که نگه داشتم نگاه می‌کردم، یه لحظه به شباهت خودم و مرحوم سزار پی بردم :)
بعد جالبه که اصلا ناراحتم نشدم و حتی یه کم خوشحال شدم. انگار چون روزای‌ سختی رو دارم میگذرونم، پس بذار قیافم هم همینو نشون بده.

البته هنوز به اندازه کافی اخمو نیستم.
حداقل بالای کوه و خر در بغل، نه!

ترکیب گرما و ترافیک راحت میتونه من رو سوییسایدال‌ کنه. تازه این وسط رانندگی تخمی همشهریان‌ گاو و گوسفند فروخته عزیز هم هست.

یا از اول دل به رویایی نبند
یا بر این رویای ویران گریه کن

ولی واقعا بیکاری خیلی سخت تر از اون روزای پر فشار درس خوندن و کارکردنه

»تین تین«

@OfficialPersianTwitter

مهیار واقعا خوبه. 😂😂
این قسمت درد و دل فوتبالی

ازونجایی که امشب دو سه تا مشت خوب خوردم، بذارین یه بار دیگه از عزیز دل این روزهام بوکس بنویسم.
راستش من تو بوکس اصلا خوب نیستم. در واقع از لحاظ استعداد بدنی فاجعه‌ام. نه سرعت دارم، نه انعطاف و نه حتی به اون اندازه که باید، زور!
با این وجود بوکس عزیز منه چون بهم جنگیدن رو یاد میده. جنگیدنی که بیشتر از روی کیسه و توی رینگ، با خودمه. بوکس شاید اولین جایی نباشه که ضعیف بودم ولی قطعا تنها جایی بوده که از ضعف خودم فرار نمیکنم و میزنم تو دلش.
قدیم‌ترا، وقتی تو یه چیزی بهتر از بقیه بودم، سقف خودم رو هم اندازه اونا کوتاه میکردم و تلاش اضافه‌ای نمیکردم‌. مثلا شاید تو دبیرستان میشد المپیادی باشم یا روانشناسی رو همین مشهد بخونم ولی این تلاش نکردنه‌ و زود راضی شدن جلوشون رو گرفتن.
برعکسش الان هر چه قدر تلاش کنم، یک قدم از بقیه عقبم؛ برای همینم دائما در حال جنگیدن با خودم و محدودیت‌هامم. نتیجش‌ هم این میشه که از توانم چندین قدم جلوترم‌.‌

یه هشتگ #از_احساساتم هم بذارم براش، نه؟

اینکه ارتش تمایلی نداره حمام خون راه بندازه هم یه نکته فرعی و بی‌اهمیته.

این توله از هر فرصتی استفاده میکنه بهمون بگه که عضو جدید خونه رو دوست داره. یا همش میره کنارش یا زیر بسینتش میشینه یا روی لباسها و پتوش.
امروزم که‌ چسبیده بهش

*IDA FAR*

@OfficialPersianTwitter

دلم همچین صحنه‌ای خواست.
البته بدون اون پرده زشت و با گلدون‌های بیشتر

How you doin?
https://telegram.me/BiChatBot?start=sc-56452-sgZTXpm

گفتم آه از دلِ دیوانهٔ حافظ بی تو
زیرِ لب خنده زنان گفت که دیوانهٔ کیست؟

تنها مدالی که منتظرشم‌.

دوباره بریم سراغ همین؟

واقع‌گرا بودن سخته. مخصوصا وقتی که واقعیت زندگیت این باشه که در حال حاضر هیچ پخی‌* نیستی!

*شما همین رو میتونید بخونید هیچ گهی