جامعه ایرانی

‏بخش‌هایی از کتاب
"تاریخ بی‌خردی" به اختصار

اثر باربارا تاکمن
ترجمه حسن کامشاد

‏پاپ لئوی دهم (قرن۱۵م) به برادرش جولیانو می‌گفت: "خداوند دم و دستگاه پاپی را به ما ارزانی داشت تا لذتش را ببریم!"

پاپ از قمار با ورق، از رقص زنان، از ضیافت‌های طولانی و موسیقی و عیش و نوش لذت می‌برد. هزینه‌های کلیسا به جهت تجمل و فساد دستگاه پاپی در حال افزایش بود و ‏مالیات به تنهایی پاسخگوی این هزینه‌ها نبود. از نظر کلیسا گناهان کبیره نیازمند هفت سال توبه بود تا بخشیده شوند.
پاپ جهت تامین هزینه‌های سنگین کلیسا اقدام به فروش "آمرزش‌نامه"‌هایی کرد که گناهان کبیره را به صورت آنی مورد بخشش قرار می‌دادند! پس از مدتی کلیسا ‏پا را فراتر گذاشت و اعلام کرد: آمرزش‌نامه می‌تواند گناهانی که ممکن است انسان در آینده نیز مرتکب شود را در بر گیرد! راهبان در کوچه و خیابان با در دست گرفتن کاسه‌هایی که به "کاسه‌ی پاپی" مشهور بود آمرزش‌نامه می‌فروختند و فریاد می‌زدند که: "هر مرد عیسوی حتی اگر ‏با مادر خویش جماع کند اما سکه در کاسه پاپ بیاندازد بخشیده می‌شود! پدر مقدس قدرت بخشیدن چنین گناهانی را در زمین و آسمان دارد و اگر او ببخشد خداوند هم خواهد بخشید." فروش آمرزش‌نامه به بستگان مردگان نیز رواج داشت و در مورد آن می‌گفتند: "همین که صدای جرینگ سکه در کاسه ‏بلند شود آن صدا به عرش رفته و روحی که پول نثارش شده یک راست از دوزخ به بهشت خواهد رفت."

یوهان تتسل راهبی بود که از طرف پاپ مأمور بستن دستان ابلیس از پشت بود. تتسل با فروش برگه‌هایی به مردم امتیاز همکاری در بستن دستان ابلیس را به آنان می‌فروخت که بر اساس عقایدشان ‏موجب برخورداری از ثواب الهی و نعمات بهشتی می‌گردید.

سرانجام مالیات‌های فزاینده و ولخرجی‌ها و فساد کلیسا مردم را به ستوه آورد و حرمت دستگاه پاپی یکسره از دل مردم رفت. کاردینال‌ها و کشیش‌ها در خیابان توسط مردم هو می‌شدند و اعتبار پاپ از میان برداشته شد.
هجونامه‌ایی ‏در اواخر قرون وسطی با موضوع افول کلیسا توسط شخصی ناشناس سروده شده است که می‌گوید: "اگر پاپ بیشتر عمر کرده بود رُم را هم می‌فروخت و بعد مسیح را و بعد خویشتن را!"

716 viewsرحیم محمدی, edited 06:01