الگوی رشد خلاقیت در کودکی
قسمت دوم
استرنبرگ و ویلیامز معتقدند که ارائه الگوهای خلاق از روش‌های بسیار مؤثر پرورش #خلاقیت دانش آموزان است. با گفتن خلاقیت چیست دانش آموزان خلاق نمی‌شوند، بلکه باید چگونگی خلاقانه عمل کردن را به آنان آموخت. خلاقیت مهارتی چون آشپزی نیست که با دستورالعملی مشخص بتوان به نتیجه دست یافت. باید دانش آموزان را از فرایند خلاقیت آگاه کرد و به مسیری خلاقیت زا هدایت کرد. به همین خاطر الگو سازی در این باره نقش مؤثری ایفا می‌کند. خلاقیت به طور عمده برای بیان ارائه اقدامات، نظریه و یا عقاید جدید است. در رابطه با خلاقیت، #معلم باید به نکات زیر توجه کند:
۱- خلاقیت می‌تواند خلق اشکال یا صورت‌های جدیدی از ایده‌ها یا تولیدات پیشین باشد. در این صورت به طور عمده، فکرها و ایده‌های گذشته اساس خلاقیت‌های تازه دانش آموز است.
۲- خلاقیت امری انحصاری و حاصل تلاش فرد است. بدین معنا فرد ممکن است چیزی را خلق کند که قبلاً هیچ گونه سابقه ذهنی از آن نداشته است، اگرچه آن چیز به صورت‌های مشابه یا کاملاً یکسان، قبلاً از سوی شخص دیگری در موقعیت خاصی خلق شده باشد.
۳- خلاقیت امری است توسعه پذیر، به عبارت دیگر همه دانش آموزان دارای توانایی خلاقیت‌اند.
۴- خلاقیت دانش آموزان از طریق آزمایش، #تجربه و کنکاش رشد می‌کند.
۵- خلاقیت دانش آموزان از طریق حساسیت در درک مسائل، قابل توسعه است.
۶- اندیشه تخیلی و تفکر متفکرانه دانش آموزان موجب برانگیختگی قدرت خلاقیت می‌شود.
۷- خلاقیت با استقلال فکر و اعتماد به نفس همراه است، لذا دادن اعتماد به نفس قوی برای رشد خلاقیت امری کاملاً ضروری است.
۸- خلاقیت، #کنجکاوی و تمایل برای دانستن و تجربه امور تازه یا ناشناخته است، لذا به کنجکاوی افراد، بویژه کودکان و دانش آموزان باید بها داد.
۹- اندیشه‌ها و اظهارات خلاق کودکان و دانش آموزان باید تشویق شود و زمینه ظهور آن فراهم آید.
۱۰- برای ظهور خلاقیت، معلم شرایط محیطی را به گونه ای ایجاد نماید که اشتباه کردن، تجربه کردن و ریسک کردن در آن مجاز باشد.
منبع: روزنامه ایران، شماره ۴۱۷۸
@porsalearninghouse
قسمت دوم
استرنبرگ و ویلیامز معتقدند که ارائه الگوهای خلاق از روش‌های بسیار مؤثر پرورش #خلاقیت دانش آموزان است. با گفتن خلاقیت چیست دانش آموزان خلاق نمی‌شوند، بلکه باید چگونگی خلاقانه عمل کردن را به آنان آموخت. خلاقیت مهارتی چون آشپزی نیست که با دستورالعملی مشخص بتوان به نتیجه دست یافت. باید دانش آموزان را از فرایند خلاقیت آگاه کرد و به مسیری خلاقیت زا هدایت کرد. به همین خاطر الگو سازی در این باره نقش مؤثری ایفا می‌کند. خلاقیت به طور عمده برای بیان ارائه اقدامات، نظریه و یا عقاید جدید است. در رابطه با خلاقیت، #معلم باید به نکات زیر توجه کند:
۱- خلاقیت می‌تواند خلق اشکال یا صورت‌های جدیدی از ایده‌ها یا تولیدات پیشین باشد. در این صورت به طور عمده، فکرها و ایده‌های گذشته اساس خلاقیت‌های تازه دانش آموز است.
۲- خلاقیت امری انحصاری و حاصل تلاش فرد است. بدین معنا فرد ممکن است چیزی را خلق کند که قبلاً هیچ گونه سابقه ذهنی از آن نداشته است، اگرچه آن چیز به صورت‌های مشابه یا کاملاً یکسان، قبلاً از سوی شخص دیگری در موقعیت خاصی خلق شده باشد.
۳- خلاقیت امری است توسعه پذیر، به عبارت دیگر همه دانش آموزان دارای توانایی خلاقیت‌اند.
۴- خلاقیت دانش آموزان از طریق آزمایش، #تجربه و کنکاش رشد می‌کند.
۵- خلاقیت دانش آموزان از طریق حساسیت در درک مسائل، قابل توسعه است.
۶- اندیشه تخیلی و تفکر متفکرانه دانش آموزان موجب برانگیختگی قدرت خلاقیت می‌شود.
۷- خلاقیت با استقلال فکر و اعتماد به نفس همراه است، لذا دادن اعتماد به نفس قوی برای رشد خلاقیت امری کاملاً ضروری است.
۸- خلاقیت، #کنجکاوی و تمایل برای دانستن و تجربه امور تازه یا ناشناخته است، لذا به کنجکاوی افراد، بویژه کودکان و دانش آموزان باید بها داد.
۹- اندیشه‌ها و اظهارات خلاق کودکان و دانش آموزان باید تشویق شود و زمینه ظهور آن فراهم آید.
۱۰- برای ظهور خلاقیت، معلم شرایط محیطی را به گونه ای ایجاد نماید که اشتباه کردن، تجربه کردن و ریسک کردن در آن مجاز باشد.
منبع: روزنامه ایران، شماره ۴۱۷۸
@porsalearninghouse