8 نگاه متفاوت به معماری . #8کنج_معماری در این رابطه سلسله نشست هایی را برگزار می کند. #عمران . #محیط_زیست . #باستان_شناسی . #شهرسازی . #گرافیک . #کارگردانی_سینما . #موسیقی
#8کنج_معماری #کنج_دوم #تئاتر #مدرسه_معماری_معمارانه
معماری صحنه ای برای تئاتر
—------------------------------------------------—
معماری تئاتر در يونان باستان
ساختمان تئاتر در يونان باستان به شکل دايره بوده که دو سوم آن مخصوص نشستن تماشاگران و يک سوم آن مخصوص اجرای نمايش ها بود. قسمت های مختلف اين ساختمان های تئاتری (آمفی تئاتر ها) به شرح زير است:
1. تاترون)کاوه آ( و يا اوديتوريوم: تاترون که از کلمه تئاتر گرفته شده به معنی محل ديدن و مشاهده کردن است. قبل از به وجود آمدن ساختمان تئاتر، تماشاگران در سراشيبی دامنه تپه ها نشسته و به تماشای رقص، آواز های همسرايان و نمايش ها می پرداختند که اين محل را تئاترون می ناميدند. بعد ها همين قاعده در بنای تئاتر های يونان به کار گرفته شد و تئاتر های بسياری بدين شيوه بنا شد.
از جمله تئاتر ديونيزوس که در دامنهٔ تپهٔ اکروپل بنا شد.
تاترون به شکل نيم دايره بود که محل نشستن تماشاگران به صورت پله پله و از سنگ ساخته می شد و علت ساختن تئاتر ها در دامنه تپه ها بيشتر به جهت سهولت در ساخت بنا بوده است. تماشاگران جهت تماشای برنامه ها، تشکچه هايی به همراه خود می بردند و از صبح تا غروب روی آن ها می نشستند. رديف های جلو اختصاص به کاهنان اعظم و مقامات مهم سياسی و اداری کشور داشت.
تماشاگران از راهرو های مختلف وارد تاترون می شدند و ساختمان تاترون طوری بود که اطراف ارکسترا حلقه می زد و سه چهارم آن را در بر می گرفت.
2. ارکسترا: ارکسترا محلی بود دايره شکل در قلب و جلوی تاترون که تماشاگران در اطراف آن قرار می گرفتند و مخصوص رقص و محل همسرايان بود وگاهی نيز مورد استفاده بازيگران قرار می گرفت.
3. تيمل: تيمل به معنی مذبح و قربانگاه، محلی بود دايره شکل در وسط ارکسترا که قبل از شروع نمايش در اين محل بزی را قربانی می کردند.
4. پروسکنيون يا پروسينيوم: پروسينيوم که به معنی آوانسن امروزی است به قسمت جلوی صحنه اطلاق می شد که در اثر تحول و تکامل تئاتر ها به وجود آمد.
5. اسکن يا اسکين: اسکين که به معنی چادر يا کلبه است و همان صحنهٔ امروزی است. البته با توجه به معنی اسکين، گمان می رود محل تعويض لباس هنرپيشگان در انتهای پروسينيوم بود که در اثر گذشت زمان به پروسينيوم ملحق و محل اصلی اجرای نمايش ها گرديده است. در انتهای اسکين سه الی پنج در تعبيه می شد که در ميانی مخصوص ورود هنرپيشهٔ اول و در های چپ و راست مخصوص هنرپيشگان ديگر بود. ورود بازيگران از در سمت چپ نشانهٔ آمدن از راه های دور و ورود از در سمت راست نشانهٔ آمدن از راه های نزديک بود و نيز محل بزرگی برای قرار دادن وسايل و لوازم صحنه وجود داشته است.
6. تئولوژيون: تئولوژيون يا پشت بام اسکين، محلی بوده است که خدايان و قهرمانان در آنجا ظاهر شده و با بازيگران به صحبت می پرداختند.
7. پارادوس: پارادوس راهرو های مسقفی بود که در دو طرف ارکسترا قرار داشت و آنجا محل ورود و خروج همسرايان بوده است. راهرو سمت راست نشانهٔ ورود از شهر ها و محل های نزديک و راهرو های سمت چپ نشانهٔ ورود از کشور ها و مکان های دور بود.
8. رامپ: رامپ سطح شيبداری بود که دو طرف پروسينيوم را با يک شيب ملايم به سطح زمين وصل می کرد.
9. فوندال: فوندال که برای قسمت های انتهايی هر دکور ساخته می شد ابتدا از جنس چوب بود و سپس به صورت يک ساختمان با خصوصيات معماری زمان خود در آمد و در واقع همان قسمت انتهايی اسکين بود که سه يا پنج در، جهت ورود و خروج هنرپيشگان به ترتيبی که قبلاً توضيح داده شد در آن تعبيه شده است. بعد ها و به مرور زمان محلی در زير صحنه به وجود آمد که بيشتردر نمايش های افسانه ای مورد استفاده قرار می گرفت. در برخی از موارد به قسمت اسکين سقف نيز اضافه شده است.__ ( برگرفته از کتاب طراحی صحنه از تفکر تا اجرا )
منبع تصویر : http://fineartamerica.com/featured/greek-theater-cliff-spohn.html
—------------------------------------------------—
کنج دوم از سری کارگاه ها و سخنرانی های هشت کنج معماری با موضوع تئاتر در تاریخ 19 اسفند 1395 با حضور استاد حسین جمالی در مدرسه معماری معماری برگزار خواهد شد. علاقه مندان می توانند برای اطلاعات بیشتر به کانال تلگرام مدرسه معماری معمارانه یا صفحه اینستاگرام مراجعه نمایند.
برای ثبت نام تماس بگیرید : 88006765 - 88011842 –
https://t.me/memaranehschoolchannel
www.memaranehgroup.com
معماری صحنه ای برای تئاتر
—------------------------------------------------—
معماری تئاتر در يونان باستان
ساختمان تئاتر در يونان باستان به شکل دايره بوده که دو سوم آن مخصوص نشستن تماشاگران و يک سوم آن مخصوص اجرای نمايش ها بود. قسمت های مختلف اين ساختمان های تئاتری (آمفی تئاتر ها) به شرح زير است:
1. تاترون)کاوه آ( و يا اوديتوريوم: تاترون که از کلمه تئاتر گرفته شده به معنی محل ديدن و مشاهده کردن است. قبل از به وجود آمدن ساختمان تئاتر، تماشاگران در سراشيبی دامنه تپه ها نشسته و به تماشای رقص، آواز های همسرايان و نمايش ها می پرداختند که اين محل را تئاترون می ناميدند. بعد ها همين قاعده در بنای تئاتر های يونان به کار گرفته شد و تئاتر های بسياری بدين شيوه بنا شد.
از جمله تئاتر ديونيزوس که در دامنهٔ تپهٔ اکروپل بنا شد.
تاترون به شکل نيم دايره بود که محل نشستن تماشاگران به صورت پله پله و از سنگ ساخته می شد و علت ساختن تئاتر ها در دامنه تپه ها بيشتر به جهت سهولت در ساخت بنا بوده است. تماشاگران جهت تماشای برنامه ها، تشکچه هايی به همراه خود می بردند و از صبح تا غروب روی آن ها می نشستند. رديف های جلو اختصاص به کاهنان اعظم و مقامات مهم سياسی و اداری کشور داشت.
تماشاگران از راهرو های مختلف وارد تاترون می شدند و ساختمان تاترون طوری بود که اطراف ارکسترا حلقه می زد و سه چهارم آن را در بر می گرفت.
2. ارکسترا: ارکسترا محلی بود دايره شکل در قلب و جلوی تاترون که تماشاگران در اطراف آن قرار می گرفتند و مخصوص رقص و محل همسرايان بود وگاهی نيز مورد استفاده بازيگران قرار می گرفت.
3. تيمل: تيمل به معنی مذبح و قربانگاه، محلی بود دايره شکل در وسط ارکسترا که قبل از شروع نمايش در اين محل بزی را قربانی می کردند.
4. پروسکنيون يا پروسينيوم: پروسينيوم که به معنی آوانسن امروزی است به قسمت جلوی صحنه اطلاق می شد که در اثر تحول و تکامل تئاتر ها به وجود آمد.
5. اسکن يا اسکين: اسکين که به معنی چادر يا کلبه است و همان صحنهٔ امروزی است. البته با توجه به معنی اسکين، گمان می رود محل تعويض لباس هنرپيشگان در انتهای پروسينيوم بود که در اثر گذشت زمان به پروسينيوم ملحق و محل اصلی اجرای نمايش ها گرديده است. در انتهای اسکين سه الی پنج در تعبيه می شد که در ميانی مخصوص ورود هنرپيشهٔ اول و در های چپ و راست مخصوص هنرپيشگان ديگر بود. ورود بازيگران از در سمت چپ نشانهٔ آمدن از راه های دور و ورود از در سمت راست نشانهٔ آمدن از راه های نزديک بود و نيز محل بزرگی برای قرار دادن وسايل و لوازم صحنه وجود داشته است.
6. تئولوژيون: تئولوژيون يا پشت بام اسکين، محلی بوده است که خدايان و قهرمانان در آنجا ظاهر شده و با بازيگران به صحبت می پرداختند.
7. پارادوس: پارادوس راهرو های مسقفی بود که در دو طرف ارکسترا قرار داشت و آنجا محل ورود و خروج همسرايان بوده است. راهرو سمت راست نشانهٔ ورود از شهر ها و محل های نزديک و راهرو های سمت چپ نشانهٔ ورود از کشور ها و مکان های دور بود.
8. رامپ: رامپ سطح شيبداری بود که دو طرف پروسينيوم را با يک شيب ملايم به سطح زمين وصل می کرد.
9. فوندال: فوندال که برای قسمت های انتهايی هر دکور ساخته می شد ابتدا از جنس چوب بود و سپس به صورت يک ساختمان با خصوصيات معماری زمان خود در آمد و در واقع همان قسمت انتهايی اسکين بود که سه يا پنج در، جهت ورود و خروج هنرپيشگان به ترتيبی که قبلاً توضيح داده شد در آن تعبيه شده است. بعد ها و به مرور زمان محلی در زير صحنه به وجود آمد که بيشتردر نمايش های افسانه ای مورد استفاده قرار می گرفت. در برخی از موارد به قسمت اسکين سقف نيز اضافه شده است.__ ( برگرفته از کتاب طراحی صحنه از تفکر تا اجرا )
منبع تصویر : http://fineartamerica.com/featured/greek-theater-cliff-spohn.html
—------------------------------------------------—
کنج دوم از سری کارگاه ها و سخنرانی های هشت کنج معماری با موضوع تئاتر در تاریخ 19 اسفند 1395 با حضور استاد حسین جمالی در مدرسه معماری معماری برگزار خواهد شد. علاقه مندان می توانند برای اطلاعات بیشتر به کانال تلگرام مدرسه معماری معمارانه یا صفحه اینستاگرام مراجعه نمایند.
برای ثبت نام تماس بگیرید : 88006765 - 88011842 –
https://t.me/memaranehschoolchannel
www.memaranehgroup.com
Fine Art America
Greek Theater by Cliff Spohn
Greek Theater Painting by Cliff Spohn
🔵کارگروه پژوهشی مدرسه معماری معمارانه در نظر دارد تا با ارائه مطالب مرتبط با کارگاه های هشت کنج، زمینه حضور علاقه مندان را فراهم آورد. در همین رابطه مقاله زیر جهت مطالعه بیشتر در اختیار علاقه مندان این حوزه قرار می گیرد.
▫️در نظر داشته باشید که سلسله کارگاه های #هشت_کنج_معماری در قالب #کنج_دوم با موضوع #تئاتر توسط استاد حسین جمالی در تاریخ 19 اسفند ماه در #مدرسه_معماری_معمارانه برگزار خواهد شد.
▪️مقاله : مکان یابی #تئاتر #محیطی در فضاهای عمومی شهر تهران،علی طهرانچی
▪️#شهر ساختاری است که به لحاظ جغرافیایی، معماری، سیاسی و اجتماعی همواره در حال تغییر است.جایی که عده
کثیری در این ساختار بی نهایت پیچیده اجتماعی گرد هم می آیند و کار و زندگی می کنند.)هاروی ، جن ، تئاتر و شهر
.ترجمه ی سپیده خمسه نژاد .تهران :انتشارات مروارید ، 1931 (هنر نمایش در درون این ساختار جایگاهی به مراتب ویژه دارد
و بدون شک در همه جا هست.از مراکز تفریحی گرفته تا تئاترهای کوچک و مستقل، از آئین ها و مناسک دولتی تا
تشریفاتی که در صحن دادگاه انجام می شود، این روند پیوسته در زندگی روزمره جریان دارد.تئاتر و شهر نشان می دهند
که چطور تئاتر، اجرا و شهر می توانند قدرتهای سیال اجتماعی، ایدئولوژی و درک افراد از هویت خویش را تحت تاثیر
قرار دهند.پیچیدگی و چند بعدی بودن مسائل در شهر نیازمند تعامل و وام گیری از دیگر حوزه ها است.با نگاه به چشم
انداز شهر خودسازمانده )خود ترمیم( و یا به تعبیری تئاتر درمانگر، ضرورت پرداخت به تئاتر محیطی در فضای عمومی
شهر بیش از پیش احساس می شود.انگیزه قدم گذاشتن در این پژوهش به واسطه برقراری ارتباط پیوسته و موثر بین دو
حوزه شهر و تئاتر می باشد.در این مسیر دریچه ای گشوده شده است که تئاتر را مختص سالن های نمایش و قشری
خاص نپنداریم بلکه آن را به درون شهر بیاوریم و این رویداد را با همه قسمت کنیم.علاوه بر این موضوع بتوانیم در
کیفیت بخشی به فضاهای عمومی شهر گامی بلند برداریم.چگونگی انجام این پژوهش بصورت مطالعه کتابخانه ای و
مشاهده میدانی صورت گرفته است.برای نیل به این هدف، این مقاله تلاش می کند در فرآیند توصیفی تحلیلی، درگام -
اول فضای عمومی را به مثال دموکرات ترین فضای تجمع در شهر و تئاتر محیطی را به عنوان گونه ای از هنر نمایش
بطور اجمالی شرح دهد.گام دوم از ترکیب، آمیزش و برهم کنش تئاتر محیطی در فضای عمومی شهر به الگویی واحد به
نام "کاتالیزور مکانی" دست یابد.گام سوم کاربرد الگوی کاتالیزور مکانی بعنوان خلق صحنه پردازی تئاتر محیطی بیان
می شود و پس از آن راهکارها،پیشنهادات ارائه می شوند.در آخر، مکان یابی تئاتر محیطی در فضاهای عمومی شهر
تهران با شناسایی هفت گونه شاخص به کار خود پایان می دهد.
#معماری_صحنه_ای_برای_تئاتر #کارگروه_تخصصی_پژوهش #هشت_کنج_معماری #مدرسه_معماری_معمارانه #کنج_دوم #تئاتر #8کنج_معماری
▫️در نظر داشته باشید که سلسله کارگاه های #هشت_کنج_معماری در قالب #کنج_دوم با موضوع #تئاتر توسط استاد حسین جمالی در تاریخ 19 اسفند ماه در #مدرسه_معماری_معمارانه برگزار خواهد شد.
▪️مقاله : مکان یابی #تئاتر #محیطی در فضاهای عمومی شهر تهران،علی طهرانچی
▪️#شهر ساختاری است که به لحاظ جغرافیایی، معماری، سیاسی و اجتماعی همواره در حال تغییر است.جایی که عده
کثیری در این ساختار بی نهایت پیچیده اجتماعی گرد هم می آیند و کار و زندگی می کنند.)هاروی ، جن ، تئاتر و شهر
.ترجمه ی سپیده خمسه نژاد .تهران :انتشارات مروارید ، 1931 (هنر نمایش در درون این ساختار جایگاهی به مراتب ویژه دارد
و بدون شک در همه جا هست.از مراکز تفریحی گرفته تا تئاترهای کوچک و مستقل، از آئین ها و مناسک دولتی تا
تشریفاتی که در صحن دادگاه انجام می شود، این روند پیوسته در زندگی روزمره جریان دارد.تئاتر و شهر نشان می دهند
که چطور تئاتر، اجرا و شهر می توانند قدرتهای سیال اجتماعی، ایدئولوژی و درک افراد از هویت خویش را تحت تاثیر
قرار دهند.پیچیدگی و چند بعدی بودن مسائل در شهر نیازمند تعامل و وام گیری از دیگر حوزه ها است.با نگاه به چشم
انداز شهر خودسازمانده )خود ترمیم( و یا به تعبیری تئاتر درمانگر، ضرورت پرداخت به تئاتر محیطی در فضای عمومی
شهر بیش از پیش احساس می شود.انگیزه قدم گذاشتن در این پژوهش به واسطه برقراری ارتباط پیوسته و موثر بین دو
حوزه شهر و تئاتر می باشد.در این مسیر دریچه ای گشوده شده است که تئاتر را مختص سالن های نمایش و قشری
خاص نپنداریم بلکه آن را به درون شهر بیاوریم و این رویداد را با همه قسمت کنیم.علاوه بر این موضوع بتوانیم در
کیفیت بخشی به فضاهای عمومی شهر گامی بلند برداریم.چگونگی انجام این پژوهش بصورت مطالعه کتابخانه ای و
مشاهده میدانی صورت گرفته است.برای نیل به این هدف، این مقاله تلاش می کند در فرآیند توصیفی تحلیلی، درگام -
اول فضای عمومی را به مثال دموکرات ترین فضای تجمع در شهر و تئاتر محیطی را به عنوان گونه ای از هنر نمایش
بطور اجمالی شرح دهد.گام دوم از ترکیب، آمیزش و برهم کنش تئاتر محیطی در فضای عمومی شهر به الگویی واحد به
نام "کاتالیزور مکانی" دست یابد.گام سوم کاربرد الگوی کاتالیزور مکانی بعنوان خلق صحنه پردازی تئاتر محیطی بیان
می شود و پس از آن راهکارها،پیشنهادات ارائه می شوند.در آخر، مکان یابی تئاتر محیطی در فضاهای عمومی شهر
تهران با شناسایی هفت گونه شاخص به کار خود پایان می دهد.
#معماری_صحنه_ای_برای_تئاتر #کارگروه_تخصصی_پژوهش #هشت_کنج_معماری #مدرسه_معماری_معمارانه #کنج_دوم #تئاتر #8کنج_معماری