شکرها میکنم در این ایام که تهیدست گشته ام چو چنار ز آنکه چون گل اگر زرم بودی دست گیتی مرا نهادی خار بستدندی بصد شکنجه و چوب بقیاس جماعت زر دارد من چنین گشتمی که اکنونم مفلس و با هزار عیب و عوار شکر ایزد بر آن همیگویم که درین فترت و تغلب کار گرچه اندک بضاعتم باری سودم آمد شکنجه بسیار ابن یمین فَرومَدی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۴٣۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/93287