ای روی تو مهر و کَون ذرات ذات تو برون ز نفی و اثبات ذرّات کجا رسند در مهر ذرات کجا و مهر هیهات اسماء و صفات کَون هر یک در ذات تو اند محو لذّات نی اسم و نه نعت بود آنجا نه رسم و نه شکل و وضع همتات چون خاست ظهور از مظاهر اسما و صفات را کمالات موجود شدند بهر این کار ارضین و عناصر و سماوات مسطور معین و مبین شد برورق وجود آیات از روی نگار و از قوابل دیدیم عیان بی محادات یک معنی و صد هزار صورت یک صورت و صد هزار مرآت مصباح رخ تو را نگارا کَونین زجاجه است مشکوات مهر تو به مغربی عیان شد با آنکه عیان از اوست ذرّات شمس مغربی : غزلیات : شمارهٔ ۱۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/84033