به یاد جلوهٔ شوخی، سبک ز جا رفتم چو بوی گل همه جا همره صبا رفتم میانهٔ من و آن تیر غمزه عهدی بود به این نشانه که از خاطر وفا رفتم گدا سرشت وصالم، گرسنه چشم نگاه ز کوی او همه جا، روی در قفا رفتم ز محفل سر زلفش خبر نبود مرا به رهنمونی دلهای مبتلا رفتم روا مدار که بیگانگی به پیش آید که من ز ره به نگه های آشنا رفتم سر ارادت همّت به پای تسلیم است ز دیر و صومعه بی عرض مدّعا رفتم ز دیر چشم دلم فیض کعبه یافت حزین که آمدم هوس آلود و پارسا رفتم حزین لاهیجی : غزلیات : شمارهٔ ۶۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/82587